Minister Obrony Narodowej przekazał informację w związku z oświadczeniem senatora Jerzego Suchańskiego, złożonym na 44. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 49):
Warszawa, dnia 16 grudnia 1999 r.
Pani
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak
Szanowna Pani Marszałek,
odpowiadając na oświadczenie Pana Senatora Jerzego Suchańskiego w sprawie możliwości przyznania statusu inwalidy wojennego żołnierzom służby zasadniczej biorącym udział w misjach w ramach ONZ i NATO, uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.
Aktualny stan prawny, tj. ustawa z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1983 r. Nr13, poz. 68, z późn. zm.) przewiduje zamknięty katalog osób, których można uznać za inwalidów wojennych, tj. zaliczonych do jednej z grup inwalidów z tytułu inwalidztwa powstałego w związku z działaniami wojennymi lub mającymi charakter wojennych. Generalnie rzecz biorąc odnosi się to do działań zarówno bezpośrednio poprzedzających II wojnę światową (Hiszpania), w okresie samej wojny, jak i bezpośrednio po niej (walk z UPA i Werhwolfem). W związku z tym nie jest możliwe objęcie żołnierzy zasadniczej służby wojskowej tym statusem bez dokonania zmiany przepisów ustawy.
Należy również wspomnieć, że w myśl rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 maja 1994 r. w sprawie niektórych ulg i przywilejów przysługujących inwalidom wojennym i wojskowym (Dz.U. z 1974 r. Nr 21, poz, 124, z późn. zm.), uprawnienia do renty inwalidzkiej oraz inne świadczenia: pieniężne (renta rodzinna, dodatki do rent), a także inne (np. prawo do 50% ulgi taryfowej przy przejazdach kolejami i autobusami) są tożsame, niezależnie od statusu inwalidy.
W związku z powyższym moim zdaniem brak jest merytorycznego uzasadnienia do przeprowadzenia zmiany wyżej wymienionej ustawy, gdyż w przeciwnym wypadku naruszałoby to zasadę równości podmiotów wobec prawa, bo żołnierze odbywający zasadniczą służbę wojskową w kraju również są narażeni na niebezpieczeństwo utraty życia i zdrowia (np. saperzy w grupach rozbrojenia).
Przekazując powyższe wyjaśnienia pragnę wyrazić nadzieję, że uzna je Pani Marszałek za wyczerpujące.
Z wyrazami szacunku
Janusz Onyszkiewicz