Sekretarz Stanu, Pełnomocnik ds. Osób Niepełnosprawnych w Ministerstwie Pracy i Polityki Socjalnej przesłał odpowiedź na oświadczenie senatora Jerzego Suchańskiego, wygłosz
one podczas 29. posiedzenia Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 31):Warszawa, dnia 22.02.1999 r.
PANI
Prof. dr hab. ALICJA GRZEŚKOWIAK
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowna Pani Marszałek
W odpowiedzi na oświadczenie złożone przez Pana Senatora Jerzego Suchańskiego na 29. posiedzeniu Senatu RP w dniu 29 stycznia 1999 roku - z upoważnienia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej - uprzejmie wyjaśniam, że zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, z dniem 1 stycznia 1998 roku, uległy zmianie zadania wojewódzkich urzędów pracy - wojewódzkich ośrodków do spraw zatrudnienia i rehabilitacji osób niepełnosprawnych.
Zgodnie z intencją w/w ustawy, przekazano sprawy związane z warsztatami terapii zajęciowej - jako zadanie pozostające poza działaniami dotyczącymi rynku pracy i będące formą rehabilitacji społecznej - z wojewódzkich urzędów pracy do oddziałów Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Do czasu wejścia w życie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 sierpnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia, działania i finansowania warsztatów terapii zajęciowej - tj. do 24 września 1998 r. - zadanie to było realizowane przez wojewódzkie urzędy pracy na mocy porozumienia zawartego przez Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z Prezesem Krajowego Urzędu Pracy.
Przyjęcie takiego rozwiązania było konieczne z uwagi na zapewnienie ciągłości finansowania i funkcjonowania tych placówek.
W związku z powyższym oddziały Funduszu przejęły pełną współpracę z warsztatami terapii zajęciowej na przełomie października i listopada 1998 r.
Ponieważ w międzyczasie Parlament i Rząd przystąpiły do wdrażania reformy ustrojowej państwa, co spowodowało przypisanie tej problematyki powiatowemu centrum pomocy rodzinie - zgodnie z art. 35a w/w ustawy, w brzmieniu wynikającym z ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje admi
nistracji publicznej w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 668) - konieczne były dalsze zmiany w tym zakresie, tj. przekazanie spraw związanych z warsztatami terapii zajęciowej powiatom.Przygotowywane zostały szczegółowe zasady przekazywania starostom dokumentacji dotyczącej działalności warsztatów terapii zajęciowej.
Niezależnie od przeprowadzanych obecnie zmian, każdy z funkcjonujących warsztatów terapii zajęciowej ma określone umową warunki finansowania. Natomiast za rozliczenie środków finansowych, wykorzystanych na funkcjonowanie warsztatu przed przekazaniem placówki powiatowemu centrum pomocy rodzinie, odpowiada podmiot prowadzący warsztat.
W związku z faktem, że starosta i instytucje powiatowe stają się realizatorami zadań związanych z rehabilitacją osób niepełnosprawnych z dniem 1 stycznia 1999 r. - środki finansowe, na realizację tych zadań, zostaną przekazane starostom przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych według algorytmu - zgodnie z rozporządzeniem Rady
Ministrów z dnia 26 stycznia 1999 r. w sprawie algorytmu podziału środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na realizację określonych zadań jednostek samorządu terytorialnego oraz sposobu przedstawiania sprawozdań o wykorzystaniu tych środków (Dz.U. Nr 8, poz. 73).Zadaniem objętym zasadami finansowania określonymi rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie algorytmu jest m.in. finansowanie działalności warsztatów terapii zajęciowej.
W celu złagodzenia obaw i problemów związanych z organizowaniem struktur powiatowych, w/w rozporządzeniem Rady Ministrów wprowadzono zasadę, iż środki finansowe Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, przekazywane starostom na poszczególne zadania, będą zwiększane - stosownie do zapisu §
6 ust. 2 rozporządzenia - o kwotę w wysokości odpowiadającej 2% środków przeznaczonych na realizację wyżej wymienionych zadań z przeznaczeniem na pokrycie kosztów ich obsługi. Środki te pozwolą na pokrycie części wydatków związanych z zapewnieniem prawidłowej realizacji zadań na rzecz osób niepełnosprawnych.Fundusz powiadamia już starostów o ostatecznej wielkości środków PFRON na 1999 rok przeznaczonych - zgodnie z algorytmem - na realizację zadań z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych. Do czasu uchwalenia ustawy budżetowej na 1999 r. Fundusz przekazywał starostom zaliczki na poczet tych środków.
Odnosząc się do wątpliwości Pana Senatora, związanych z organizacją
i funkcjonowaniem powiatowego zespołu do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności w Kielcach, uprzejmie wyjaśniam, że zespół został powołany zgodnie z art. 23 ust. 7 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872) oraz rozporządzen
Ustawa z dnia 13 października 1998 roku w art. 23 ust. 1 stanowi, iż
z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowe wojewódzkie zespoły do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności stają się powiatowymi zespołami do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności. Przepis ust. 3 i 6 art. 23 postanawia, iż zespoły te - do czasu powołania powiatowy
Natomiast w/w rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów stanowi, iż powiatowe zespoły orzekające są usytuowane w miastach na prawach powiatów (z wyjątkiem zespołów w Ciechanowie, Pile i Sieradzu).
Zadania powiatowych centrów pomocy rodzinie w miastach na prawach powiatu realizują miejskie ośrodki pomocy społecznej, które mogą być nazwane "miejskimi ośrodkami pomocy rodzinie" - zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa (Dz.U. Nr 162, poz. 1126).
Nie oznacza to jednak, iż powiatowy zespół do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności wchodzi w skład struktury organizacyjnej powiatowego centrum pomocy rodzinie bądź miejskiego ośrodka pomocy społecznej. Powiatowe zespoły orzekające działają bowiem przy tych ośrodkach - zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt
1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 z późn. zm.).Zasady funkcjonowania zespołów orzekających określają:
- rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 26 stycznia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad powoływania i odwoływania oraz sprawowania nadzoru nad zespołami orzekającymi o stopniu niepełnosprawności, zakresu ich działania, a także zakresu ich współdziałania z organami administracji rządowej i organami je
dnostek samorządu terytorialnego,- rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 21.01.1999 r.
w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stopniu niepełnosprawności, trybu postępowania przy orzekaniu oraz zakresu, składu i sposobu działania zespołów orzekających, a także jednolitego wzoru legitymacji dokumentującej niepełnosprawność oraz organów uprawnionych do jej wystawienia, wydane zgodnie z ustawą z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepeł
Ponadto Biuro Pełnomocnika do Spraw Osób Niepełnosprawnych opracowało materiały pomocnicze dla specjalistów uczestniczących w procesie orzekania. Są one sukcesywnie wydawane w formie broszur. Dwa pierwsze zeszyty zostały przekazane przedstawicielom powiatowych zespołów na naradzie w dniu 15.02.br.
Z informacji, nadsyłanych sukcesywnie przez starostów, wynika, że działalność zespołów przebiega bez większych zakłóceń.
Pragnę zapewnić, że w najbliższym czasie - po uzyskaniu informacji o funkcjonowaniu pozostałych zespołów - wszelkie ewentualne wątpliwości zostaną wyjaśnione, a forma funkcjonowania zespołów orzekających dostosowana do lokalnych potrzeb.
Z poważaniem
Janusz Gałęziak