Warszawa 2000-01-20

W odpowiedzi na pismo Pani Marszałek z dnia 5 stycznia 2000 r. znak AG/043/511/99/IV, w nawiązaniu do oświadczenia Senatora RP, Pana Henryka Stokłosy, uprzejmie wyjaśniam i informuję, że dotacje kierowane do podmiotów wykonujących ocenę wartości użytkowej bydła mają na celu obniżenie opłat wnoszonych przez hodowcę na rzecz wykonującego ocenę, a więc powinny być powiązane z kosztami związanymi z tą usługą, które różnią się w bardzo znacznym stopniu w zależności od regionu kraju. Jednocześnie ocena wartości użytkowej bydła może być obecnie dokonywana trzema różnymi metodami, które pozwalają uzyskać jednakowo prawidłowy wynik, natomiast wyraźnie różnią się kosztami.

- należy dążyć do rozwoju metod obciążonych niższymi kosztami, przy zachowaniu jedynie niezbędnego zakresu stosowania metody A4 uznanej za referencyjną,

Ponieważ dotacja pokrywa jedynie część kosztów, celem zastosowania tych współczynników jest doprowadzenie do jednolitej odpłatności za ocenę niezależnie od tego w jakiej części kraju i przez który z oddziałów Centralnej Stacji ta usługa jest świadczona. W przeciwnym razie rolnicy płaciliby różne ceny za tą samą usługę w zależności od miejsca położenia gospodarstwa, pomimo tego, że czynność ta jest wykonywana przez tę samą jednostkę organizacyjną. Stopniowo, wraz z poprawą struktury ocenianych obór, współczynniki przeliczeniowe będą zbliżać się do siebie. Jednak wobec bardzo zróżnicowanej struktury obszarowej gospodarstw, a więc i różnej możliwości powiększania stad bydła, będzie to proces stopniowy.

W roku 1999 obowiązywały trzy wskaźniki przeliczeniowe, jednak praktyka pokazała, że nie odzwierciedla to w pełni zróżnicowania koncentracji hodowli bydła w poszczególnych regionach kraju. Dlatego też, w projekcie rozporządzenia na rok 2000 zaproponowano 16 współczynników wyliczonych według jednakowych zasad, uwzględniając strukturę obór ocenianych odrębnie dla każdego województwa.

W związku z tym, że nadrzędnym celem stosowania dofinansowania do oceny wartości użytkowej bydła jest zapewnienie odpowiedniej bazy dla realizacji zadań hodowlanych w celu uzyskiwania postępu biologicznego, podjęto działania zmierzające do poprawy struktur ocenianych obór, uznając, że obory o najmniejszej liczebności nie mają znaczącego wpływu na realizację programów hodowlanych i przenoszenie postępu genetycznego. W projekcie rozporządzenia na rok 2000 odstąpiono całkowicie od dofinansowania oceny wartości użytkowej w stadach liczących mniej niż 5 krów. Stopniowo, wraz ze wzrostem liczby krów w oborach i specjalizacją produkcji w gospodarstwach, minimalna liczebność obory, w której ocena wartości użytkowej jest dotowana, będzie dalej podnoszona i przewiduje się, że w roku 2001 wyniesie 7 szt., a w 2002 - 9 szt. Spowoduje to dalsze ograniczenie kosztów jednostkowych prowadzenia oceny i będzie sprzyjać zmniejszaniu się różnic pomiędzy współczynnikami dla poszczególnych województw.

Przyjęcie propozycji przedstawionych przez Okręgową Stację Hodowli Zwierząt w Poznaniu i zachowanie nadal jedynie trzech wskaźników przeliczeniowych nie pozwoliłoby na wyrównanie opłat za ocenę wartości użytkowej w poszczególnych regionach kraju. Taka sytuacja, która miała miejsce dotychczas, nie sprzyjała rozwojowi oceny wartości użytkowej, której zakres obejmujący zaledwie ok. 10% pogłowia krów jest niewystarczający. W związku z tym poszczególne OSHZ powinny koncentrować swoje wysiłki na dążeniu do zwiększenia liczby krów ocenianych i obniżaniu kosztów oceny, zwłaszcza poprzez propagowanie tańszych metod, co w efekcie powinno znajdować odzwierciedlenie w wysokości ustalanych opłat.

Z up. Ministra Rolnictwa

i Rozwoju Wsi

Podsekretarz Stanu