W tej sytuacji zwróciłam się do przewodniczącego senackiej Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej pana senatora Władysława Bartoszewskiego. Pan senator Bartoszewski w piśmie z 22 grudnia 1999 r. poinformował mnie, że jako przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej uczestniczy w pracach rządowego Komitetu Integracji Europejskiej. W związku z tym jest na bieżąco informowany o stanie negocjacji, ale otrzymywane przez niego z Komitetu Integracji Europejskiej informacje mają charakter poufny lub tajny i nie mogą być udostępnione osobom trzecim.

Następnie poprzez pracownika mojego biura zwróciłem się do Komitetu Integracji Europejskie, skąd otrzymałam odpowiedź, że interesujące mnie materiały zostały przekazane marszałkowi Senatu. Otrzymałam też dwie kserokopie pism datowanych 31 stycznia 2000 r. Pierwsze pismo, od pana premiera RP Jerzego Buzka, kierowane było na ręce pani marszałek Senatu Alicji Grześkowiak. Pan premier informuje w nim panią marszałek, że po konsultacji z ministrem spraw zagranicznych, z pełniącym obowiązki sekretarza Komitetu Integracji Europejskiej oraz pełnomocnikiem rządu do spraw negocjacji o członkostwo Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej podjął decyzję o obniżeniu klauzuli tajności stanowisk negocjacyjnych i udostępnieniu ich opinii publicznej. Przy tym wyjaśnia, że odpoufnienie treści stanowisk negocjacyjnych stało się możliwe w związku z zakończeniem etapu negocjacji polegającego na przygotowaniu i przedstawieniu stronie unijnej także stanowisk we wszystkich dwudziestu dziewięciu obszarach.

Drugie pismo, nadane przez pana ministra Kułakowskiego, pełnomocnika rządu do spraw negocjacji o członkostwo Polski w Unii Europejskiej, do przewodniczącego senackiej Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej, zawiera te same informacje. Pan minister Kułakowski pisze, że polski rząd, podejmując decyzje o udostępnieniu stanowisk negocjacyjnych, przychyla się do postulatów wielokrotnie zgłaszanych przez parlamentarzystów, mając przy tym świadomość faktu, że poinformowanie ich o stanie negocjacji akcesyjnych pozwoli na szczegółowe zapoznanie się z wyzwaniami, jakie zakłada przystąpienie do Unii Europejskiej. Stwierdził też, że intencją rządu polskiego jest dołożenie wszelkich starań w celu zapewnienia aktywnego i świadomego uczestnictwa całego społeczeństwa w procesie integracji.

Tymczasem okazało się, że my, parlamentarzyści , zamiast dokumentu zawierającego pełną treść stanowisk negocjacyjnych Polski, otrzymaliśmy jego streszczenie, tak zwaną syntezę. Materiały przekazane nam nie są kserokopią dokumentów złożonych w Brukseli. Nie budzą zaufania, bo są ogólnikowe i okrojone. A dokumenty polityczne mają to do siebie, że nie tylko każde ich zdanie, ale każdy wyraz może zawierać istotną treść. Dokładne ich przestudiowanie nie poszerzyło mojej dotychczasowej wiedzy.

Tymczasem media i nasi decydenci na konferencjach głoszą, że pełen tekst tego dokumentu znany jest nie tylko parlamentarzystom, ale też działaczom związkowym i działaczom innych organizacji. Na konferencji zorganizowanej w dniu 22 lutego bieżącego roku przez senacką Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi pan minister Plewa poinformował, że stanowisko negocjacyjne w sprawach rolnictwa było tematem posiedzeń obu parlamentarnych Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Okazało się, że jako podstawę do merytorycznej debaty członkom tych komisji przedłożono opinię do stanowiska, a nie samo stanowisko.