Szanowny Panie Ministrze!

W trakcie spotkań z wyborcami kilkakrotnie proszono mnie o interwencję w bulwersującej, zdaniem bezrobotnych z terenu Warmii i Mazur, sprawie dotyczącej tego, że bezrobotny pragnący uzyskać jakąkolwiek pomoc z ośrodka pomocy społecznej przed jej uzyskaniem musi dostarczyć dokument potwierdzony sześcioma podpisami pracodawców, do których zgłosił się bezrobotny i którzy stwierdzają, że nie mają dla niego pracy.

Takie podejście do ludzi bezrobotnych pozbawionych prawa do zasiłku, borykających się z kłopotami dnia codziennego, uważam za wielce niehumanitarne. Aby uzyskać jakąkolwiek pomoc, ludzie ci muszą odwiedzić wielu pracodawców, którzy niechętnie poświęcają im czas, a tym bardziej podpisują druki z opieki społecznej. Często bezrobotni zjawiający się po podpis są poniżani i lekceważeni, co powoduje, że czują się upokorzeni, pozostawieni samym sobie, bez pomocy od kogokolwiek i skądkolwiek.

Uważam, że ludziom pozostającym bez pracy nie należy stwarzać problemów takich jak opisane powyżej, gdyż tak traktowani, po kilkunastu "wizytach" w sprawie podpisu u potencjalnego pracodawcy czują się, jak to określają, "ludźmi drugiej kategorii". W tej sytuacji należy podjąć działania, które będą zmieniały zasady przyznania zapomogi z opieki społecznej i będą zmierzały do przywrócenia bezrobotnym poczucia godności.

Dane te zbiera się w czerwcu, to jest w miesiącu, w którym występuje największe zapotrzebowanie na osoby pragnące podjąć jakąkolwiek pracę. Wynika to z rozpoczynających się prac sezonowych w turystyce czy rolnictwie. Badania dotyczące liczby osób bezrobotnych dokonywane na początku lata przyczyniają się do zebrania nieprawdziwych danych dotyczących skali i problemów bezrobocia. Szczególnie jest to krzywdzące dla obszaru Warmii i Mazur, gdzie latem liczba ludzi pozostających bez pracy jest najniższa. Takie podejście do tematyki bezrobocia jest marginalizowaniem problemu i lekceważeniem zjawiska, i to zjawiska tak istotnego dla terenów objętych strukturalnym bezrobociem.