Odpowiedź na oświadczenie senatora Wiesława Pietrzaka, złożone do protokołu 8. posiedzenia Senatu

Spis oświadczeń, oświadczenie

Minister Sprawiedliwości - Prokurator Generalny przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Wiesława Pietrzaka, złożone do protokołu 8. posiedzenia Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 11):

Warszawa, dnia 20 kwietnia 1998 r.

Pani
Prof. dr hab. Alicja GRZEŚKOWIAK
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowna Pani Marszałek

Odpowiadają na pismo AG/043/18/98/IV z 25 marca 1998 r. uprzejmie informuję Panią Marszałek, że sprawy poruszane w oświadczeniu senatora Wiesława Pietrzaka dotyczące Jana Nowaka zamieszkałego w Suwałkach były przedmiotem zainteresowania Ministerstwa Sprawiedliwości z powodu licznych skarg wymienionego oraz podejmowanych na jego rzecz interwencji poselskich.

Skargi i interwencje zgłaszane pod adresem sądów dotyczyły czynności egzekucyjnych na mieniu dłużnika, podejmowanych przez komornika na mocy orzeczeń Sądu Rejonowego w Suwałkach w sprawach I NC 38/95, I NC 39/95 i I C 245/96.

W zakresie działania prokuratury skargi dotyczyły postępowań karnych toczących się w Prokuraturze Rejonowego w Suwałkach w następujących sprawach.

2 Ds. 1270/94 przeciwko Janowi Nowakowi podejrzanemu o przestępstwo przewidziane w art. 158 § 2 kk zakończonej wniesieniem w dniu 11 grudnia 1995 r. aktu oskarżenia; w sprawie tej nieprawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Suwałkach II K 217/95 z 10 kwietnia 1998 r. Jan Nowak został skazany na 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres lat trzech oraz nawiązkę w wysokości 200 zł.;

2 Ds. 1562/96 przeciwko Janowi Nowakowi podejrzanemu o przestępstwo przewidziane w art. 235, 236 i 268 kk zakończonej wniesieniem aktu oskarżenia; postępowanie sądowe w tej sprawie (sygn. II k 850/96) toczy się;

1 Ds. 69/97 przeciwko Stanisławie Nowak podejrzanej o występki przewidziane w art. 233, 235 i 236 kk zakończonej wniesieniem aktu oskarżenia; postępowanie sądowe sygn. II K 631/97 nie zostało w tej sprawie zakończone;

2 Ds. 155/97 przeciwko Janowi Nowakowi podejrzanemu o występek z art. 167 § 1 kk zakończonej prawomocnym postanowieniem 26 maja 1997 r. o umorzeniu dochodzenia na zasadzie art. 11 pkt 1 kpk;

1 Ds. 461/97 przeciwko Lidii, Beacie i Janowi Nowakom podejrzanym o występki z art. 233 § 1, 235 i 246 kk zakończonej prawomocnym postanowieniem z 2 kwietnia 1997 r. o umorzeniu dochodzenia na zasadzie art. 1 pkt 2 kpk i art. 26 § 1 kk;

3 Ds. 173/96 z doniesienia Jana Nowaka o przekroczeniu uprawnień przez funkcjonariuszy publicznych w toku prowadzonej egzekucji komorniczej zakończonej prawomocnym postanowieniem z 26 listopada 1996 r. o umorzeniu dochodzenia z powodu niestwierdzenia przestępstwa;

3 Ds. 410/96 z doniesienia Jana Nowaka o przekroczeniu uprawnień przez funkcjonariuszy publicznych podczas egzekucji komorniczej przeprowadzonej w dniu 18 października 1996 r. zakończonej prawomocnym postanowieniem z 10 kwietnia 1997 r. o umorzeniu dochodzenia wobec niepopełnienia przestępstwa;

1 Ds. 420/97 z doniesienia Jana Nowaka o kradzieży bezpieczników ze stacji transformatorowej zakończone prawomocnym postanowieniem z 30 kwietnia 1997 r. o umorzeniu dochodzenia wobec braku ustawowych znamion czynu zabronionego;

3 Ds. 86/97 z doniesienia Jana Nowaka przeciwko funkcjonariuszowi Policji o występek przewidziany w art. 142 ust. 1 ustawy o Policji polegający na bezprawnym - zdaniem zawiadamiającego - wejściu na posesję, zakończonym postanowieniem z 25 kwietnia 1997 r. o odmowie wszczęcia dochodzenia.

Zgłaszane obecnie ogólnikowe zarzuty naruszenia prawa, braku obiektywizmu oraz nierzetelności w załatwianiu przez sądy i prokuraturę spraw dotyczących Jana Nowaka są takie same, jak podnoszone we wcześniej składanych skargach.

Ich zasadność podlegała ocenie Departamentu Sądów i Notariatu w zakresie działalności sądów oraz Prokuratury Apelacyjnej w Białymstoku i Prokuratury Krajowej w zakresie działalności prokuratury.

Wyniki badań aktowych nie dostarczyły podstaw do podzielenia poglądu zawartego w oświadczeniu senatora Wiesława Pietrzaka, iż w sprawach dotyczących Jana Nowaka dopuszczono się naruszenia prawa i nie uzasadniają zarzutu braku obiektywizmu, stronniczości czy nierzetelności w załatwianiu dotyczących go postępowań.

Niezasadny jest również zarzut nieudzielenia odpowiedzi na zgłaszane skargi, bowiem zarówno Jan Nowak jak i interweniujący w jego imieniu posłowie każdorazowo zawiadamiani byli o sposobie ich załatwienia.

Podkreślić przy tym należy, że na pierwsze pismo Stanisławy i Jana Nowaków nadesłane do Ministerstwa Sprawiedliwości, datowane 25 listopada 1996 r., udzielono zainteresowanym odpowiedzi pismem Departamentu Sądów i Notariatu sygn. S/C II 540/121/96/E z 6 grudnia 1996 r., zaś ostatnio wyczerpującej odpowiedzi udzieliła Prokuratura Krajowa pismem PR I Dsn 461/97 z 8 października 1997 r.

Niezależnie od korespondencji prowadzonej z Janem Nowakiem przez Ministerstwo Sprawiedliwości licznych i wyczerpujących odpowiedzi udzielała Prokuratura Apelacyjna w Białymstoku.

Przeprowadzone badania aktowe uzasadniają tezę, że podejmowanie jakichkolwiek działań prawnych bądź decyzji niezgodnych z interesem Jana Nowaka skutkuje składaniem przez niego doniesień do prokuratury bądź kierowaniem nieuzasadnionych skarg.

Dla zobrazowania powyższej tezy pozwalam sobie załączyć kopię pisma Prokuratury Krajowej w sprawach dotyczących Jana Nowaka.

Z poważaniem

Hanna Suchocka

Spis oświadczeń, oświadczenie