Moje oświadczenie dotyczy wywiadu udzielonego miesięcznikowi "Prestiż" przez Przemysława Chabowskiego, prezesa Zarządu Zakładów Mięsnych "Morliny" S.A. i prezesa Polskiego Związku Produktów, Eksporterów i Importerów Mięsa. Został on zamieszczony w dwudziestym trzecim numerze tego pisma, a dotyczy między innymi dostosowania służby weterynaryjnej do przepisów unijnych. Co prawda pan prezes mówi, że przepisy w tym zakresie mamy zbliżone, a różnimy się tylko ich egzekwowaniem, ale mimo wszystko nasuwają się liczne pytania. Czy rzeczywiście istnienie tak zwanych siekierkowników, a więc zakładów jak najbardziej prymitywnych, to jedyny powód opieszałości służb weterynaryjnych? Czy Unia zarzuca nam brak kontroli weterynaryjnej? Czy naprawdę wszyscy inspektorzy weterynarii w powiecie i w województwie nie chcą stosować kontroli sanitarno-weterynaryjnej? Dlaczego tak się dzieje, że gdy Unia proponuje liberalizację handlu wieprzowiną, to spece od weterynarii od razu powiadają, że nie spełniamy jeszcze wymogów sanitarnych? Dlaczego nie jesteśmy w stanie dowieść Unii, że nie ma u nas pomoru świń? Jakie są przyczyny tego, iż nie potrafimy sprostać technologii identyfikacji zwierząt i udowodnić w ten sposób, że nie ma w Polsce pomoru świń zarówno domowych, jak i dziko żyjących?

Chciałbym te pytania zadać ministrowi rolnictwa i głównemu lekarzowi weterynarii w tymże ministerstwie, bo sądzę, iż najwyższy czas poważnie zająć się tym problemem i w krótkim okresie spowodować, by służby weterynaryjne mogły sprostać zbadaniu prowadzenia należytego nadzoru sanitarno-weterynaryjnego. Sądzę bowiem, że są do tego należycie przygotowane. Może trzeba tylko zastanowić się, jak je wyposażyć w odpowiedni sprzęt i unowocześnić?