W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) nastąpiło zróżnicowanie warunków nabywania przez żołnierzy i funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej prawa do emerytury i zasad jej wymiaru.

Wobec żołnierzy i funkcjonariuszy pozostających w służbie 1 stycznia 1999 r. zostały utrzymane obowiązujące przed wejściem w życie powoływanej wyżej ustawy rozwiązania w zakresie warunków nabywania prawa do świadczeń oraz zasad ustalania ich wysokości określone w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. nr 53, poz. 214 z późn. zm.).

Niemniej jednak rodzi się szereg wątpliwości prawnych zgłaszanych przez żołnierzy i funkcjonariuszy służb mundurowych, którzy odeszli bądź zamierzają odejść ze służby bez nabycia uprawnień do emerytury z systemu zaopatrzeniowego. Dotyczą one zasad ustalania kapitału początkowego, uzupełnienia składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe za okres pozostawania w służbie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia zwolnienia ze służby, wysokości składek i ich lokowania w I lub I i II filarze, a także ewentualnych roszczeń tych żołnierzy i funkcjonariuszy, których zarobki są wyższe od kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej za dany rok kalendarzowy.