To moje kolejne, trzecie już oświadczenie w sprawie Bałtyckiego Teatru Dramatycznego w Koszalinie. Już na dwudziestym drugim posiedzeniu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, w oświadczeniu skierowanym do pana premiera, wyraziłem swoje obawy co do słuszności decyzji, na mocy której Bałtycki Teatr Dramatyczny, będący do 1 stycznia 1999 r. pod zarządem wojewody, został rozporządzeniem prezesa Rady Ministrów z dnia 8 grudnia 1998 r. przekazany samorządowi miejskiemu. Teatr, jako jedna z nielicznych instytucji kulturalno-oświatowych, nie jest finansowany jako zadanie własne sejmiku wojewódzkiego, tak jak to ma miejsce w pozostałych placówkach kulturalnych kraju. Wówczas wszystko wskazywało na to, że był to wypadek przy pracy. W czasie wprowadzania reformy samorządowej, czego potwierdzeniem był również fakt nieprzyznania środków finansowych na rok 1999 przez Ministerstwo Finansów na utrzymanie teatru.

Podczas czterdziestego drugiego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej ponownie zwróciłem się o nowelizację przywołanego rozporządzenia, tym bardziej że nastąpiło zbliżenie urzędu miasta w Koszalinie i zarządu sejmiku województwa zachodniopomorskiego, na mocy którego sejmik wojewódzki wyraził wolę przyjęcia Bałtyckiego Teatru Dramatycznego.

Odpowiedź, jaką uzyskałem na moje oświadczenie - jest to pismo ministra kultury i Sztuki DPT/IV/T/M/43/99 - jest nieporozumieniem, bowiem moim zdaniem błąd, jaki popełniono w ministerstwie w trakcie przygotowywania przywołanego rozporządzenia prezesa Rady Ministrów z dnia 8 grudnia 1998 r. DzU Nr 148 poz. 971 z dnia 1998 r., nie może być teraz uzasadnieniem faktu, dla którego to rozporządzenie nie podlega znowelizowaniu. Konserwowanie błędu ministerstwa przez kolejne podobne decyzje nie powinno by standardem funkcjonowania takiej instytucji jak ministerstwo.