Warszawa, 31 sierpnia 1999 r.

Zgodnie z art. 21 ustawy o łączności (Dz. U. z 1995 r. nr 117, po. 564 z późn. zm.) Minister Łączności ustala dla sieci telekomunikacyjnej plany numeracji krajowej oraz przydziela numerację operatorom sieci telekomunikacyjnych użytku publicznego. Plan numeracji nie zawiera zapisów określających zasady taryfikacji. Zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o łączności opłaty za usługi telekomunikacyjne ustala operator, a Minister Łączności może wprowadzić (art. 39 ust. 2) opłaty maksymalne za usługi telekomunikacyjne o charakterze powszechnym.

Stacjonarna sieć telefoniczna w Rzeczypospolitej Polskiej jest podzielona na 49 Stref Numeracyjnych. Połączenia strefowe z zaliczaniem 3 minutowym są to połączenia pomiędzy dwoma abonentami zlokalizowanymi w tej samej strefie numeracyjnej. Połączenia strefowe są zestawiane po wybraniu przez abonenta numeru strefowego abonenta żądanego. Połączenia międzystrefowe są uzyskiwane po wybraniu (po prefiksie "O") numeru krajowego abonenta, składającego się z wskaźnika strefy numeracyjnej i numeru strefowego. Połączenia takie w zależności od odległości (L) siedzib central międzystrefowych zaliczane są wg 4 taryfy (przyL d 100 km) lub 5 taryfy (przy L > 100 km).

Biorąc pod uwagę sposób wybierania numeru (plan numeracji krajowej) i realizację techniczną połączeń (budowę sieci telekomunikacyjnych) nie jest uzasadnione dostosowanie stref numeracyjnych do nowego podziału administracyjnego kraju tak, aby abonenci mieli skrytą numerację strefową i każde z 16 nowych województw charakteryzowało się Nowym Wskaźnikiem Strefy. Każda zmiana granic stref numeracyjnych powoduje konieczność dokonania przebudowy sieci i zmiany numeracji abonentom. Koszty zmiany numeracji poniesione łącznie przez operatora i abonentów szacuje się na ok. 100 - 500 PLN na abonenta a przy konieczności wymiany central analogowych lub budowy nowych wzrastają do 3000 PLN.

Ponieważ mamy obecnie w kraju 3,5 mln abonentów dołączonych do central analogowych (z tego 0,8 mln przyłączonych do central Strowger'a - zupełnie niepodatnych na zmianę numeracji), to powyższe szacunki należy uzupełnić kosztami wymiany central analogowych na cyfrowe i łączny koszt zadania pt.: "utworzenie 16 stref numeracyjnych" może wynieść:

b) 11,95 mld PLN - 12,75 mld PLN (wymiana wszystkich central analogowych wraz ze zmianą numeracji, pozostali abonenci dołączeni do central cyfrowych - tylko zmiana numeracji).

Mając na uwadze przedstawiony wyżej szacunek kosztów dostosowania planu numeracji i liczby stref numeracyjnych do nowego podziału administracyjnego można dopuścić jedynie niewielkie korekty granic stref numeracjynych związane z utworzeniem powiatów i przebiegiem dotychczasowych granic stref numeracyjnych. W całym kraju 84 powiaty są podzielone granicami stref numeracyjnych i abonenci telefoniczni w tych powiatach łącząc się z abonentami z tego samego powiatu, umiejscowionymi za granicą strefy, wykonują obecnie połączenia międzymiastowe (z prefiksem "0" i wskaźnikiem międzymiastowym) zaliczane wg 4 lub 5 taryfy.

W Ministerstwie Łączności i w Telekomunikacji Polskiej S.A. pracują zespoły specjalistów, których zadaniem jest określenie wymaganego zakresu zmian w planach numeracji i taryfikacji.

W pierwszej kolejności określa się jakie zmiany w konfiguracji sieci, numeracji abonentów byłyby konieczne do wykonania w przypadku włączenia wspomnianych obszarów do strefy numeracyjnej w której znajduje się siedziba powiatu. Prace komplikuje fakt niepokrywania się granic powiatów z granicami Okręgów Telefonicznych dla których zostały przyznane określone zasoby numeracyjne. Różna była długość numerów abonentów a i przy tej samej długości (np. 7 cyfr) występują konflikty numeracyjne tzn. numeracja abonentów na obszarze powiatu "poza strefą numeracyjną" występuje już w strefie numeracyjnej, do której ten obszar powiatu zamierza się włączyć.

Rozważa się również możliwość innego taryfikowania połączeń telefonicznych (wykonywanych po wybraniu prefiksu "0" i wskaźnika międzymiastowego) pomiędzy abonentami położonymi w podzielonych granicą strefy numeracyjnej powiatach bez konieczności zmiany numeracji, lecz obecnie sieć krajowa taryfikuje połączenia na podstawie analizy 4 cyfr numeru krajowego. Przy tego typu połączeniach i dwucyfrowym wskaźniku strefy analiza tylko dwóch pierwszych cyfr numeru strefowego jest niewystarczająca do określenia, że połączenie jest zestawiane pomiędzy abonentami tego samego powiatu położonymi w różnych SN.

W przypadku, gdy zmiana numeracji abonentów okaże się możliwa do wprowadzenia, na wniosek TP S.A. Minister Łączności dokona zmian granic stref numeracyjnych i planu numeracji, jednak będzie to dotyczyło korekty granic stref numeracyjnych związanych z utworzeniem powiatów i przebiegiem dotychczasowych granic stref numeracyjnych a nie zmiany granic 49 stref w celu dostosowania do granic 16 województw.

Ustalenie zmian zasad taryfikacji, jak już wspomniano na wstępie niniejszego pisma, nie leży w kompetencji Ministra Łączności, gdyż opłaty za usługi telekomunikacyjne zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o łączności ustala operator.

Z wyrazami Szacunku

Maciej Srebro