Dlaczego SLD, a za nim PSL, nie chcą istnienia Senatu? Chyba nie decydują o tym względy oszczędnościowe - bo są one w skali kraju minimalne - ale raczej polityczne. Senat to w pewnym sensie recenzent ustaw, to bariera dla samowoli rządzących, to także obrońca konstytucji. Istotnie to wielka niewygoda dla postkomunistów, którzy dążą do władzy absolutnej. Widzę w tym wielkie niebezpieczeństwo dla naszej demokracji.

Tymczasem pan Kalinowski spiera się z panem Millerem o autorstwo pomysłu likwidacji Senatu. Żałosny to spór, ale my - jako bezstronni obserwatorzy - musimy przyznać prawa autorskie politykom SLD, bo to oni w linii prostej są spadkobiercami "przewodniej siły narodu" - PPR, a później PZPR. Pierwsza z tych partii już w 1947 r., po sfałszowanym plebiscycie "3 x TAK", postanowiła zlikwidować Senat. Tak więc pan prezes PSL winien pochylić głowę i uznać w tym względzie pierwszeństwo swojego sojusznika. Ale czy naprawdę sojusznika?

Wydaje się, że to "małżeństwo" z rozsądku i wyrachowania przechodzi teraz coś w rodzaju kryzysu. Ton żalu, jaki przebija z wypowiedzi lidera PSL pana Kalinowskiego jest w istocie łabędzim śpiewem po straconych marzeniach. Na pytanie dziennikarza, co sądzi o wypowiedzi pana Millera dotyczącej wspólnych planów wyborczych tego ugrupowania i Unii Pracy, pan Kalinowski odpowiedział: a tak nam się dobrze współpracowało… Czyżby PSL stało się uciążliwym partnerem dla SLD?

"Solidarność" sprawiła, że pan Kalinowski nie musi się dzisiaj bać - może mówić głośno, że jest spadkobiercą tradycji peeselowskich i odwoływać się do takich autorytetów, jak Witos czy Mikołajczyk. Dzisiaj nikomu już takie "gadanie" nie przeszkadza. Może tylko gwoli prawdy należy prostować pewne nieścisłości, choćby fakt, że polska wieś przez cały okres PRL była w opozycji do rządów komunistycznych. Broniła się przez wiele lat przed planami kolektywizacji, utrzymując w tradycji wartość podstawową - umiłowanie ziemi ojców. Tę właśnie nadrzędną dla farmera i chłopa cechę usiłowali zabić w polskiej wsi między innymi "zdrajcy" z ZSL, kolaborując z PZPR, i to do nich raczej powinien odwoływać się dzisiejszy PSL.

Rada naczelna PSL na swym ostatnim posiedzeniu "ustaliła", że jest drugą siłą polityczną w Polsce, przyznając łaskawie prym SLD. Jakże przypomina to skompromitowany quasi-demokratyczny układ PZPR, ZSL i SD rządzący przez czterdzieści pięć lat istnienia PRL, który doprowadził kraj do upadku gospodarczego, nie mówiąc już o spustoszeniu moralnym ani o szkodach społecznych. Czas najwyższy na ostudzenie gorących głów i kubeł zimnej wody na nie.