Spis oświadczeń, oświadczenie, odpowiedź 1


Zastępca Prokuratora Generalnego przekazał informację w związku z oświadczeniem senatora Grzegorza Lipowskiego, złożonym na 41. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 44):

Warszawa, dnia 20.X.1999 r.

Szanowna Pani
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak

Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Warszawa

Szanowna Pani Marszałek

W nawiązaniu do pisma Pani Marszałek o nr AG/043/348/99/IV z dnia 16 sierpnia 1999 roku, przy którym nadesłane zostało oświadczenie złożone przez Senatora Grzegorza Lipowskiego podczas 41 posiedzenia Senatu RP w dniu 5 sierpnia 1999 roku w sprawie zaginięcia Ireny Urbańskiej, uprzejmie informuję, iż w Biurze Postępowania Przygotowawczego Prokuratury Krajowej zbadano akta ówczesnej Prokuratury Wojewódzkiej w Częstochowie o nr 1 Ds 10/92/Sw.

W jego toku ustalono, że w dniu 14 stycznia 1992 roku prokurator Prokuratury Rejonowej dla miasta Częstochowy przyjął od Mariana Kowalika ustne zawiadomienie o przestępstwie, z którego wynikało, że w dniu 26 lutego 1982 roku jego córka Irena Urbańska wyjechała z miejscowości Radostków do Częstochowy i do tej pory nie powróciła do miejsca swojego zamieszkania. Pokrzywdzony podał, że jego córka krytycznego dnia została zatrzymana przez funkcjonariusza Służby Bezpieczeństwa Romualda Rakocza jako działaczka opozycyjnej organizacji "Solidarność".

W sprawie wszczęto i przeprowadzono śledztwo, w trakcie którego dokonano szereg czynności procesowych zmierzających między innymi do wyjaśnienia wszystkich okoliczności podnoszonych przez Mariana Kowalika, a także wyjaśnienia wszelkich możliwych wersji zaginięcia Ireny Urbańskiej m.in. zabójstwa, samobójstwa, wyjazdu z kraju.

Śledztwo niniejsze prowadzone w formie czynności własnych wykonywanych przez prokuratora nadzorowane było przez ówczesny Departament Prokuratury Ministerstwa Sprawiedliwości.

W toku przeprowadzonego w sprawie postępowania nie ustalono losów Ireny Urbańskiej, po jej przybyciu do Częstochowy. Wykonane w sprawie czynności procesowe nie potwierdziły faktu internowania, zatrzymania, tymczasowego aresztowania, lub innego pozbawienia wolności Ireny Urbańskiej. Nie potwierdziła się również wersja, że wymieniona była członkiem organizacji opozycyjnej.

W dniu 11 grudnia 1992 roku w Prokuraturze Wojewódzkiej w Częstochowie Marian Kowalik został po prawie rocznym prowadzeniu śledztwa zapoznany ze zgromadzonym w postępowaniu materiałem dowodowym i nie zgłosił żadnych nowych wniosków dowodowych.

Postanowieniem z dnia 14 grudnia 1992 roku prokurator Prokuratury Wojewódzkiej w Częstochowie umorzył śledztwo w sprawie pozbawienia wolności Ireny Urbańskiej - to jest o czyn określony w art. 165 § 2 d.k.k. - wobec niestwierdzenia przestępstwa.

Na powyższe postanowienie pokrzywdzony Marian Kowalik złożył zażalenie podnosząc między innymi, że w sprawie nie została przesłuchana była prokurator i były naczelnik Wydziału Kryminalnego Komendy Wojewódzkiej Policji w Częstochowie.

Po przyjęciu powyższego zażalenia, prokurator prowadzący śledztwo, przesłuchał w charakterze świadków wyżej wymienione osoby i nadal bieg zażaleniu Mariana Kowalika, przesyłając akta sprawy do Ministerstwa Sprawiedliwości.

Postanowieniem z dnia 14 kwietnia 1993 roku prokurator w Ministerstwie Sprawiedliwości po rozpoznaniu zażalenia pokrzywdzonego Mariana Kowalika na postanowienie prokuratora Prokuratury Wojewódzkiej w Częstochowie z dnia 14 grudnia 1992 roku o umorzeniu śledztwa, zaskarżone postanowienie utrzymał w mocy.

Odpis przedmiotowego postanowienia został doręczony w dniu 21 kwietnia 1993 roku p. Marianowi Kowalikowi.

Tego samego dnia, prokurator zwrócił do Komendy Rejonowej Policji w Częstochowie akta prowadzonej od 27 lutego 1982 roku sprawy poszukiwawczo-identyfikacyjnej Ireny Urbańskiej, celem kontynuowania dalszych czynności poszukiwawczych za wymienioną i udzielenia informacji o poczynionych w sprawie istotnych ustaleniach faktycznych i o wynikach poszukiwań.

Do chwili obecnej taka informacja nie wpłynęła do Prokuratury, co oznacza, że prowadzone czynności poszukiwawcze nie ujawniły nowych okoliczności i nie dały pozytywnych rezultatów.

Nadmienić należy, iż akta śledztwa były także przedmiotem badań Prokuratury Apelacyjnej w Katowicach, które również nie dały podstaw do rewidowania podjętej decyzji ustaleń faktycznych poczynionych w sprawie.

Ponadto w dniu 16 sierpnia 1993 roku wykonano w trybie art. 293 § 3 d kpk czynność procesową w postaci przesłuchania świadka - funkcjonariusza Komisariatu V Policji w Częstochowie na okoliczność przeprowadzonej interwencji w mieszkaniu Stanisława Urbańskiego. Czynność ta nie wpłynęła na zmianę poczynionych w toku postępowania ustaleń i nie uzasadniła podjęcia umorzonego śledztwa na podstawie art. 293 § 1 d. kpk.

W przypadku ujawnienia w toku postępowania poszukiwawczego nowych, istotnych okoliczności sprawy, zostaną podjęte dalsze czynności śledcze mające na celu wszechstronne wyjaśnienie wszystkich aspektów sprawy, z tym iż wpływ czasu od zaistnienia zdarzenia skutecznie tę możliwość ogranicza.

Pomimo tego, uznano za konieczne podjęcie kolejnej próby pełnego wyjaśnienia jeszcze kilku okoliczności mających związek ze sprawą i w tym celu polecono Prokuratorowi Okręgowemu w Częstochowie dokonanie ponownej analizy akt sprawy poszukiwawczej i w zależności od poczynionych ustaleń podjęcie decyzji co do wykonania wskazanych przez tutejsze biuro czynności w trybie art. 327 § 3 kpk.

Dla przedstawienia Pani Marszałek wysiłków podjętych przez Prokuraturę w celu ustalenia miejsca pobytu Ireny Urbańskiej i wyjaśnienia przyczyn jej zaginięcia, pozwolę sobie na załączenie do niniejszego pisma, kopii postanowienia prokuratora w Ministerstwie Sprawiedliwości z dnia 14 kwietnia 1993 roku o nr I Dsn 2158/91H/Cz z uzasadnienia, którego wynika ustalony stan faktyczny w sprawie jak i powody, dla których zdecydowano o utrzymaniu w mocy postanowienia Prokuratora Wojewódzkiego w Częstochowie o umorzeniu śledztwa.

W wypadku zaistnienia podstaw do podjęcia na nowo przedmiotowego postępowania o poczynionych ustaleniach i zajętym w tym zakresie stanowisku poinformuję Panią Marszałek odrębnym pismem.

Z poważaniem

Włodzimierz Wolny


Spis oświadczeń, oświadczenie, odpowiedź 1