Swoje oświadczenie kieruję do ministra obrony narodowej Bronisława Komorowskiego w związku z naszą wymianą poglądów podczas posiedzenia Senatu RP w dniach 21 - 22 czerwca br.

W trakcie wystąpienia Pana Ministra zadałem pytanie dotyczące trudności w funkcjonowaniu Centralnej Szkoły Szybowcowej w Lesznie z powodu manewrów wojsk NATO w dniach 14 - 30 czerwca 2001 r. Odpowiedź, której Pan Minister był łaskaw udzielić, przekazałem zainteresowanym. Sprawa jednak nie jest nadal rozstrzygnięta i pozostaje wątpliwość, dlaczego w państwach Europy Zachodniej cywilne i wojskowe lotnictwo może harmonijnie korzystać z przestrzeni powietrznej, a w naszym kraju jest to niemożliwe. Czy wyłączenie w czasie pokoju 1/3 obszaru Polski z wszelkiego cywilnego ruchu lotniczego przez okres dwóch tygodni jest postępowaniem normalnym? Planowane trasy przelotów nie były wcześniej uzgodnione, a przechodziły w bezpośrednim sąsiedztwie lotniska w Lesznie.

Zostałem też upoważniony do poinformowania Pana Ministra, że wielokrotne interwencje w Wojskowej Służbie Ruchu Lotniczego i zapewnienia o uzgadnianiu tras przelotów nie były nigdy zrealizowane. Wreszcie pojawia się pytanie natury ekonomicznej: czy wyłączenie 1/3 obszaru kraju dla potrzeb lotnictwa wojskowego przyniosło naszemu krajowi jakieś finansowe odszkodowania ze strony NATO i czy Pan Minister nie uważa, że szkoła szybowcowa w Lesznie powinna otrzymać stosowną rekompensatę z tytułu udokumentowanego pozbawienia jej dochodów w tym okresie?