Jako parlamentarzysta z Wielkopolski i senator ziemi leszczyńskiej zwracam się w tej debacie do premiera rządu z pytaniem: jakie widzi perspektywy dla polskiego rolnictwa? Obiecałem spróbować uzyskać odpowiedź na to zasadnicze pytanie na obecnym posiedzeniu Senatu.

Panie Premierze, czara goryczy przelała się. Przelała się w dotychczas spokojnej, z punktu widzenia warszawskiej władzy, Wielkopolsce. Źle się dzieje, gdy Wielkopolanie wychodzą na ulice, na drogi, na tory kolejowe. Ta desperacja ma swoje ewidentne podłoże ekonomiczne, to nie są protesty polityczne. Sugerowanie przez przedstawicieli rządu ich podłoża politycznego, jak ośmielono się nawet twierdzić, antylustracyjnego, zakrawa na zupełną ignorancję, z jednej strony, i skandal - z drugiej.

Ci ludzie uwierzyli w ostatnich latach, że tylko przez intensyfikację produkcji, specjalizację i inwestowanie w swój warsztat pracy mogą zbliżyć się do wymogów stawianych nam na przełomie wieków. I ci ludzie dzisiaj, po półtorarocznych rządach opcji prawicowej, są najbardziej pokrzywdzeni. W odruchu bezsilności wobec nieskuteczności poprzednich protestów od kilku dni blokują drogi sprzętem rolniczym kupionym jeszcze w poprzednim systemie politycznym, bo na zakupy w realiach stworzonych przez opcję posierpniową już ich nie stać. Dzisiaj chłopskie dzieci wyrywają sobie szkolne śniadania, a rzekoma reforma systemu edukacji stwarza zagrożenie, jakim jest swoiste rozerwanie tego systemu na poziomie szóstej klasy szkoły podstawowej.