W dniu 16 lutego bieżącego roku odbyło się zebranie Parlamentarnej Grupy Kobiet oraz Forum Współpracy Organizacji Pozarządowych współpracujących z Grupą Parlamentu Kobiet, na którym dyskutowaliśmy na temat programu polityki prorodzinnej państwa. Zarówno uwagi zgłoszone wcześniej przez organizacje pozarządowe współpracujące z Grupą Parlamentarną Kobiet, jak i uwagi zgłoszone w trakcie dyskusji pokazują, że program ten jest krytycznie oceniany. Stwierdzono między innymi w tych uwagach i w trakcie dyskusji, iż jest on oderwany od rzeczywistości, to jest od sytuacji większości polskich rodzin, które znajdują się w wyjątkowo trudnym położeniu. Wiele z tych rodzin żyje poniżej minimum, a ponad 8% żyje w warunkach poniżej poziomu minimalnej egzystencji. Przewidziane programem przedsięwzięcia, zawarte w tym dokumencie, nie pokazują prawidłowych rozwiązań, a wręcz odwrotnie, pokazują, że budżet państwa nie uwzględnia środków finansowych przeznaczonych na realizację zadań zawartych w drugiej części tegoż dokumentu.

Wiele uwagi poświęcono warunkom mieszkaniowym rodzin. Podkreślano, iż wbrew stwierdzeniom zawartym w programie polityki prorodzinnej państwa, nie zrobiono nic w tym zakresie, nie zagwarantowano środków finansowych. Z niepokojem przyjęto zapis o wprowadzeniu mieszkań socjalnych, bo na realizację tego programu nie przeznaczono dodatkowych środków finansowych.

Za błąd, podyktowany nastawieniem ideologicznym, uznano adresowanie pomocy głównie do rodzin z małymi dziećmi i do rodzin, które stanowią pełne małżeństwa z dziećmi. Zapis ten został tak potraktowany, gdyż w programie nie uwzględniono realiów społecznych, w których małżeństwa z dziećmi stanowią 60% społeczeństwa, a 40% rodzin stanowią rodziny innego typu. Są to na przykład kobiety samotnie wychowujące dzieci, mężczyźni samotnie wychowujący dzieci, ludzie starzy, którzy nie mają już dzieci. W tym programie dla takich osób nie przewiduje się żadnych rozwiązań i żadnych propozycji.

W programie polityki prorodzinnej znalazły się przekłamania i błędy. Uczestniczki zebrania podkreśliły, iż zostało to spowodowane niedokładnym i nieprecyzyjnym przemyśleniem zapisów, które zostały zawarte w tymże programie polityki prorodzinnej państwa. W wielu przypadkach zaproponowano rozwiązania na rok 1998 i 1999, a program będzie przyjęty dopiero na posiedzeniu Sejmu w dniu 16 marca. Dlatego uważamy, że tamte rozwiązania, uwzględniające środki finansowane na rok 1998 i 1999, są rozwiązaniami błędnymi.

Wyrażono również opinię, iż program polityki prorodzinnej państwa nie jest spójną całością, nie uwzględnia wspólnego, jednolitego języka. Każda z jego części jest pisana przez inną osobę. Wywołało to duży niepokój organizacji pozarządowych, które przeanalizowały otrzymany dokument i przedstawiły swoje uwagi i stanowisko.