Spis oświadczeń, oświadczenie

Informację w związku z oświadczeniem senatorów Ryszarda Jarzembowskiego i Mariana Żenkiewicza, wygłoszonym podczas 3. posiedzenia Senatu, przekazał Wiceprezes Rady Ministrów, Minister Finansów:

Warszawa, 01.20 1998 r.

Pani
Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

W nawiązaniu do pisma Pani Marszałek znak AG/043/1/97/IV z dnia
8 grudnia 1997 r., przy którym przesłano oświadczenie senatorów Ryszarda Jarzembowskiego i Mariana Żenkiewicza wygłoszone na trzecim posiedzeniu Senatu w dniu 4 grudnia 1997 roku, przekazuję następujące informacje.

Rząd przedkładając projekt ustawy o waloryzacji niektórych uposażeń, emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw kierował się przede wszystkim dwoma czynnikami:

Zaproponowana przez Rząd, a następnie uchwalona przez Sejm w dniu 18 grudnia 1998 r. ustawa o waloryzacji niektórych uposażeń, emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw, dostosowywała zasady waloryzacji emerytur i rent tzw. służb mundurowych oraz sędziów i prokuratorów do systemu pracowniczego. "Program reformy ubezpieczeń społecznych" przedstawiony w 1995 roku, zakładał wprowadzenie jednolitych zasad waloryzacji dla wszystkich świadczeniobiorców, przy czym zasada waloryzacji świadczeń dynamiką cen jest powszechnie stosowana i dotyczy m.in. zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych, dodatków kombatanckich i innych świadczeń.

System waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych jest ściśle związany ze wzrostem uposażeń żołnierzy i funkcjonariuszy. Z uwagi na fakt, że wzrost uposażeń żołnierzy i funkcjonariuszy jest pochodną zmian przeciętnego wynagrodzenia w sferze budżetowej, powoduje to "sztywność" rozwiązań płacowych dla całej sfery budżetowej. W tej sytuacji Rada Ministrów uznała za konieczne wprowadzenie postulowanej zmiany systemu waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych dla służb mundurowych.

Na posiedzeniach komisji parlamentarnych posłowie i senatorowie wnosili swoje uwagi i przedstawiali konsekwencje wynikające ze zmiany ustawy o waloryzacji świadczeń mundurowych. Sprowadzały się one do:

W dniu 18 listopada 1997 r. Premier przekazał projekt ustawy do konsultacji ze związkami zawodowymi oraz Konfederacją Pracodawców Polskich. W czasie prac nad ustawą w Parlamencie znane było tylko stanowisko Konfederacji, popierające projekt rządowy.

Pomimo zgłoszonych uwag ustawa znaczną większością głosów została przez Sejm uchwalona.

Bezsporna jest, ze względu na charakter służby, konieczność zachowania specjalnych zabezpieczeń finansowych dla przechodzących do rezerwy żołnierzy i funkcjonariuszy oraz członków ich rodzin. Stąd w Polsce, podobnie jak we wszystkich krajach wchodzących w skład NATO, obowiązują odrębne ustawy o zaopatrzeniu emerytalno-rentowym służb mundurowych.

Uwzględniając podane wyżej konsekwencje wynikające z wprowadzenia zunifikowanego systemu emerytalnego dla wszystkich grup zawodowych Prezydent RP podjął decyzję o zawetowaniu ustawy z dnia 18 grudnia 1997 r. W dniu 30 grudnia 1997 r. w wyniku głosowania Sejm nie przyjął ustawy o waloryzacji niektórych uposażeń, emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw.

Wobec powyższego w 1998 r. będą obowiązywały dotychczasowe przepisy o waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych dla służb mundurowych. Oznacza to jednocześnie, że problematyka zawarta w oświadczeniach Pana senatora Ryszarda Jarzembowskiego oraz Pana senatora Mariana Żenkiewicza stała się nieaktualna.

prof. dr hab. Leszek Balcerowicz

Spis oświadczeń, oświadczenie