Szanowny Panie Ministrze!

W związku z powyższym proszę o wyjaśnienie spornej sprawy dotyczącej zwrotu podatku od spłaty zadłużenia bankowego spowodowanego wykorzystaniem skradzionych czeków. Sprawa dotyczy skradzionej książeczki czekowej - wykorzystanych zostało czternaście czeków na kwotę 7000 zł. Kradzież miała miejsce w dniu 8 marca 1999 r. Osoba pokrzywdzona spłaciła w roku 1999, w ratach, kwotę 5005 zł. W zeznaniu podatkowym za rok 1999 dokonała odliczenia, dokumentując to dowodami: zgłoszeniem kradzieży do prokuratury, pismem z prokuratury zawiadamiającym o wszczęciu dochodzenia, zaświadczeniem z banku o spłacie zadłużenia w kwocie 5005 zł. W ubiegłym roku sprawa została potraktowana indywidualnie i zwrócono nadpłatę podatku. Odpisy za rok 1999 i rok 2000 zostały dokonane z uwzględnieniem kradzieży jako darowizny przymusowej. W roku 2000, zgodnie z zaświadczeniem z banku, odpisano kwotę 1995 zł. Osobą pokrzywdzoną jest emerytka, która spłacała zadłużenie do banku od marca 1999 r. do maja 2000 r., było to związane niejednokrotnie z licznymi wyrzeczeniami i oszczędnościami czynionymi na zakupie żywności i lekarstw. Osoba ta jest pod stałą opieką kardiologa, endokrynologa i gastrologa. Spłacenie odliczonego za rok 1999 podatku w kwocie 760 zł stanowi dla tej osoby bardzo duże obciążenie, któremu nie jest w stanie sprostać.