Oświadczenie skierowane do prezesa Rady Ministrów Jerzego Buzka, ministra zdrowia Grzegorza Opali, prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych Piotra Gryzy, ministra finansów Jarosława Bauca.

Wielce Szanowny Panie Premierze!

Ustawa o podwyższeniu płac pracownikom służby zdrowia o 203 zł brutto została uchwalona w grudniu ubiegłego roku, aby zakończyć protesty pielęgniarek i położnych. Do tej pory jednak pensje większości sióstr nie wzrosły. Ustawa bowiem nie określa płatnika, z winy Sejmu, który w pamiętnym dniu 23 grudnia 2000 r. nie przyjął poprawek Senatu.

Ministerstwo Zdrowia twierdzi, że pieniądze na ten cel powinny przekazać kasy chorych, te zaś mówią, że nie mają pieniędzy w budżecie i odbijają piłeczkę do pracodawców. Ci z kolei też nie mają środków na podwyżki. W regionie radomskim wypłacone one zostały jedynie w trzech placówkach kosztem wydatków rzeczowych, zakupu leków lub sprzętu medycznego, a nawet regulowania bieżących należności za wodę i energię. Problem ten przypomina batalię o podwyżki dla nauczycieli - pieniądze obiecał Minister Handke, ale płacić musiały samorządy. Dyrektorzy placówek narzekają, że minister zdrowia obiecał gruszki na wierzbie.

Potrzebna jest uczciwa odpowiedź, czy kasy chorych otrzymały na ten cel środki i jakiej wielkości. Dopiero wówczas jedyną szansą na to, by wywiązać się z zobowiązań wobec pracowników, jest renegocjacja umów z kasami chorych, na co oczekują Izby, Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych, starostowie, przewodniczący rad społecznych i dyrektorzy szpitali, a nade wszystko pielęgniarki i położne.