Spis oświadczeń, oświadczenie, odpowiedź 1, odpowiedź 3
Wyjaśnienie w związku z oświadczeniem senatora Zbigniewa Gołąbka, złożonym na 73. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 78), przekazał Prezes Krajowego Urzędu Pracy:
Warszawa, dn. 30.01.2001 r.
Pani
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowna Pani Marszałek,
Odpowiadając na Pani pismo AG/043/28/01/IV z dnia 17 stycznia 2001 roku, w którym zwraca się Pani o przedstawienie stanowiska Prezesa Krajowego Urzędu Pracy odnośnie oświadczenia Pana Senatora Zbigniewa Gołąbka, złożonego podczas 73. posiedzenia Senatu RP w dniu 11 stycznia 2001 roku, w sprawach
dotyczących Krajowego Urzędu Pracy uprzejmie wyjaśniam:Prezes Krajowego Urzędu Pracy jako dysponent Funduszu Pracy jest zobowiązany do przestrzegania przepisów ustawy z 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. 1998.155.1014 z późniejszymi zmianami), w szczególności zaś do uwzględnienia treści cytowanych niżej artykułów:
- 26.1 i 26.2 ppkt 2:... wydatki i rozchody - stanowią nieprzekraczalny limit...", "... wydatki - mogą ulec zmianie, jeżeli: a) zrealizowano przychody wyższe od zaplanowanych, b) zmiana wydatków nie spowoduje zwiększenia dotacji z budżetu oraz nie zmniejszy wielkości planowanych wpłat do budżetu albo zysków oraz planowanego stanu środków na dzień 31 grudnia roku objętego planowaniem..."
- 26.3: Zmiany przychodów i wydatków, o których mowa w ust. 2, wymagają dokonania zmian w rocznym planie finansowym.
- 28.1: Wydatki publiczne mogą być ponoszone na cele i w wysokości ustalonych w ustawie budżetowej, uchwale budżetowej jednostki samorządu terytorialnego i w planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych".
Fundusz Pracy roku 2000 był obciążony w ponad 90% wypłatami różnego rodzaju świadczeń z zakresu pasywnych form łagodzenia skutków bezrobocia. Liczba osób pobierających zasiłki oraz zasiłki i świadczenia przedemerytalne przekroczyła w ciągu roku założone wielkości, wzrosły ponad planowaną wysokość wypłaty zasiłków i świadczeń przedemerytalnych, niekorzystnie zmieniając strukturę zobowiązań Funduszu w obszarze świadczeń obligatoryjnych. Ponad planowany poziom wzrósł także ws
kaźnik inflacji, który jest uwzględniany przy kalkulowaniu wysokości świadczeń. Wszystkie te czynniki łącznie doprowadziły do sytuacji zagrażającej płynności Funduszu Pracy.Nieuniknione przesunięcie przez Starostów części środków z programów aktywnych na pasywne spowodowało znaczne niedobory w części przeznaczonej na programy rynku pracy a pożyczka zaciągnięta zgodnie z decyzją Parlamentu podjętą w lipcu br. nie zrównoważyła występujących potrzeb.
Prezes Krajowego Urzędu Pracy, mając wiedzę o występujących zagrożeniach dla Funduszu Pracy w 2000 roku, a także o tym, że w projekcie budżetu na rok 2001 zaproponowane zostało znaczne ograniczenie środków na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu, nie mógł zareagować inaczej. Mając na celu zatrzymanie procesu
powstawania zobowiązań po dniu 30 listopada 2000 roku, wypowiedział kontrakty. Podstawą wypowiedzenia był zapis § 4 kontraktu, dający Stronom taką możliwość z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia. Wypowiedzenie jest jednobrzmiące i dotyczy wszystkich powiatów oraz wszystkich elementów kontraktów.Było coroczną praktyką, że w końcu roku budżetowego powstały w rejonowych urzędach pracy zobowiązania, wynikające z umów zawieranych przez kierowników tych urzędów, finansowane w kolejnym roku z nowego budżetu Funduszu Pracy. Wysokość tych zobowiązań wahała się do 10 do 30% wydatków danego roku a ich kompensacja następowała w ramach centralnej kwoty Funduszu i funkcjonującego w latach 1993-1999 systemu urzędów pracy.
Likwidacja systemu z dniem 31 grudnia 1999 roku spowodowała, że mamy do czynienia z blisko 400 niezależnymi podmiotami, z których każdy podejmuje decyzje według własnej wiedzy o potrzebach lokalnego rynku pracy i na podstawie oceny stojących do jego dyspozycji możliwości.
Decyzja Prezesa Krajowego Urzędu Pracy została podjęta w wyniku dbałości dysponenta Funduszu Pracy o przestrzeganie obowiązującego prawa. Dane zebrane od starostów, świadczyły o tym, że kwota zobowiązań samorządów lokalnych przewidywana przez nie na koniec roku 2000 wyniesie 440 mln zł. Gdyby Prezes Krajowego Urzędu Pracy nie wypowiedział kontraktów, narastanie zobowiązań przekroczyłoby granicę możliwości ich sfinansowania z planowanego budżetu.
Prezes Krajowego Urzędu Pracy zrobił wszystko aby zminimalizować skutki obecnych trudności, jednak problemy poruszane przez Pana Senatora nie dotyczą sfery działania Krajowego Urzędu Pracy i wymagają rozwiązań systemowych.
Jednocześnie informuję Panią Marszałek, iż Rada Ministrów rozporządzeniem z dnia 5 grudnia 2000 r. zmieniła rozporządzenie w sprawie wykonania ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. Nr 106, poz. 1125).
Zgodnie z powyższym rozporządzeniem wyłączono spod egzekucji administracyjnej, między innymi, środki Funduszu Pracy zgromadzone na wyodrębnionych rachunkach samorządów powiatowych. Tym samym nie jest możliwe zajmowanie rachunków Funduszu Pracy, w szczególności przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
O wyżej wymienionych przepisach Krajowy Urząd Pracy bezzwłocznie powiadomił pismem z dna 8 grudnia 2000 r. wszystkich starostów, prezydentów miast na prawach powiatu, wojewodów oraz marszałków województw.
Z poważaniem
z up. PREZESA KUP
Wiceprezes
Barbara Banasiak