Szanowna Pani Minister!

Pomysł ministerialny podzielenia dyżuru na czas "efektywnej" pracy i na czas "gotowości" do pracy jest przejawem lekceważenia pracy lekarza podczas dyżuru. Prawie 100% sukcesu leczenia w pogotowiu, oddziale pomocy doraźnej, w izbie przyjęć zależy od sprawnie funkcjonującego dyżuru lekarskiego. Opinia Naczelnej Rady Lekarskiej o projekcie była zdecydowanie negatywna, gdyż przekazała wcześniej ministrowi zdrowia własny projekt, całkowicie odmienny od ministerialnego.

Ministerstwo ukazało jeszcze jedną zdolność - zręcznego manipulowania w projekcie skróconym czasem pracy. Pracownicy zatrudnieni przy źródłach promieniowania jonizującego oraz w pracowniach fizykoterapii, patomorfologii i histologii, cytopatologii, cytodiagnostyki, medycyny sądowej czy w prosektoriach mogą korzystać ze skróconego czasu pracy "na czas trwania warunków szczególnie uciążliwych lub szczególnie szkodliwych dla zdrowia".

Na kolejnym posiedzeniu podkomisja postanowiła zmieścić w projekcie przepisy określające wysokość wynagrodzenia za dyżury medyczne, która ma być uzależniona od czasu i dnia pełnienia dyżuru. Wysokość wynagrodzenia za każdą godzinę dyżuru medycznego pełnionego w porze nocnej miałaby wynosić nie mniej niż 160% stawki godzinowej wynikającej z osobistego zaszeregowania pracownika, a w dni ustawowo wolne od pracy - 200%. Wynagrodzenie za "normalne" godziny dyżurów, od czasu zakończenia pracy do rozpoczęcia pory nocnej (tj. godz. 21.00), powinno być ustalane na poziomie nie niższym niż 140%, przy zastosowaniu godzinowej zasady naliczania. Ustalono, że dyżurów nie może być więcej niż 2 dni w tygodniu i 8 w miesiącu. Przyjęto ponadto propozycję, aby istniała również możliwość pełnienia dyżurów "pod telefonem". W tej sprawie nie doszło do ujednolicenia stanowisk podkomisji i Naczelnej Rady Lekarskiej co do wysokości wynagradzania za pełnienie dyżurów w tej formie.