Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie, następne oświadczenie

Znowelizowana ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 maja 1999 r. wyklucza odroczenie zasadniczej służby wojskowej ze względu na prowadzenie gospodarstwa rolnego przez młodego rolnika. Wraz z wejściem w  życie powyższych uregulowań sytuacja wielu autentycznych rolników stała się dramatyczna oraz rażąca społecznie, rodzi bowiem poczucie niesprawiedliwości u wielu młodych ludzi prowadzących wzorowo kilkudziesięciohektarowe gospodarstwa o rozwiniętej produkcji zwierzęcej.

Zwycięstwem rozsądku było rozporządzenie ministra obrony narodowej z 22 września 2000 r., przenoszące do rezerwy z dniem 13 października 2000 r. niektóre grupy poborowych bez odbycia zasadniczej służby wojskowej. Niestety, dotyczyło to wyłącznie poborowych, którzy przed dniem 1 lipca 1998 r. korzystali z odroczenia zasadniczej służby wojskowej z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego, opierając się na rozwiązaniach ustawowych obowiązujących przed nowelizacją ustawy z 7 maja 1998 r. W dalszym ciągu pozostaje zatem nierozstrzygnięty problem pozostałych młodych rolników, którzy nie korzystali z odroczeń przed 1 lipca 1999 r. Zostali oni pozbawieni możliwości przeniesienia do rezerwy zgodnie z rozporządzeniem z dnia 22 września 2000 r.

Znowelizowana ustawa wprowadziła jedynie instytucję czasowych odroczeń jednorazowych udzielanych przez wojskowego komendanta uzupełnień na okres od trzech do dwunastu miesięcy ze względu na ważne sprawy osobiste lub rodzinne. W tym wypadku dotyczy to potrzeby załatwienia pilnych spraw związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Z praktycznego punktu widzenia należy domniemywać, że ustawodawca, mając na myśli uregulowania sytuacji ekonomicznej gospodarstwa poprzez czasowe odroczenie służby wojskowej, wychodzi z założenia, iż w  tym okresie rolnik, który będzie przebywał w  wojsku, wykona wszystkie prace i zabiegi polowe na rok następny. Pozostaje jednak subtelny problem, na przykład zwierząt gospodarskich, których w  tej sytuacji trzeba będzie się całkowicie pozbyć lub oddać je w  depozyt.

Realia i specyfika sektora rolniczego oraz osób w  nim zatrudnionych, w  tym wypadku młodych rolników, wymagają od polskiego ustawodawcy wyjątkowego i szczególnego potraktowania. Młodzi rolnicy prowadzący gospodarstwa rolne znacznie lepiej wypełniają swój obowiązek wobec kraju pracując, wzbogacając i przekształcając swoją energią polską wieś, tak aby ich gospodarstwa były zdolne do wytrzymania konkurencji i w ogóle do funkcjonowania.

Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie, następne oświadczenie