Odpowiadając na oświadczenie senatora Lecha Feszlera, wygłoszone podczas 34. posiedzenia Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 37), Podsekretarz Stanu w MRiGŻ przedstawił stanowis
ko:Warszawa, 1999.05.14
Pani
Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowna Pani Marszałek
W związku z pismem Pani Marszałek z dnia 28 kwietnia 1999 r., znak: AG/043/169/99/IV, skierowanym do Premiera Jerzego Buzka, przy którym przekazane było oświadczenie Senatora Lecha Feszlera, wygłoszone na 22 posiedzeniu Senatu - z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów przedstawiam stanowisko w sprawach poruszonych w oświadczeniu.
Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej opiniując projekt "Rocznego programu działań interwencyjnych Agencji Rynku Rolnego na 1999 r." wskazał na potrzebę rozszerzenia listy produktów objętych skupem interwencyjnym m.in. o skrobię ziemniaczaną. Interwencja na rynku skrobi powinna polegać na wyeksploatowaniu około 2
5 tys. ton skrobi przy zastosowaniu dopłat do eksportu w wysokości 12,5 mln zł. Związane jest to jednak z przeznaczeniem dodatkowych środków finansowych z budżetu państwa na ten cel.Ostateczną decyzję w sprawie dopłat podejmie Rada Ministrów, która corocznie zatwierdza program działań interwencyjnych ARR.
W ostatnich latach zmniejszyła się samowystarczalność Polski w zakresie produkcji skrobi związana z wyraźną zmianą struktury zapotrzebowania na skrobię i jej produkty. Niezbędna jest więc szybka modernizacja polskiego przetwórstwa w celu dostosowania podaży skrobi do potrzeb przemysłu i rynku.
Aktualnie MRiGŻ przygotuje szereg rozwiązań systemowych w tym zakresie.
Projekt znowelizowanego branżowego programu restrukturyzacji przetwórstwa ziemniaka w Polsce znajduje się obecnie w fazie uzgodnień. Projekt ten po uzyskaniu akceptacji kierownictwa MRiGŻ zostanie przekazany do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Warunkiem realizacji powyższego programu jest przyznanie tej branży w 1999 r. kredytó
w preferencyjnych na kwotę 113 mln zł.Przygotowywany w MRiGŻ projekt ustawy o regulacji rynku skrobi w Polsce, uwzględniający m.in. wprowadzenie dopłat do eksportu skrobi ziemniaczanej, cen minimalnych płaconych plantatorom ziemniaków przez producentów skrobi, jest aktualnie uzgadniany wewnątrz resortu rolnictwa. Z uwagi na znaczne koszty wdrożenia regulacji zawartych w ustawie , trzeba mieć na uwadze konieczność zagwarantowania w budżecie państwa określonych środków finansowych na jej realizację.
Pragnę podkreślić, iż zapisy zawarte w tym akcie prawnym są przygotowane na podstawie rozporządzeń regulujących funkcjonowanie rynku zbóż, ziemniaków skrobiowych i skrobi ziemniaczanej w krajach Unii Europejskiej.
MRiGŻ przekazało do uzgodnień międzyresortowych projekt rozporządzenia, zawierający wykaz towarów rolno-spożywczych podlegających państwowemu nadzorowi standaryzacyjnemu, w tym następujące towary z branży ziemniaczanej:
- mąka, grysik, puder, płatki, granulki i grudki ziemniaczane,
- skrobia pszenna, ziem
Odnosząc się do problemu nadmiernego importu skrobi ziemniaczanej wyjaśniam, że w handlu towarami rolno-spożywczymi odchodzi się od stosowania jakichkolwiek zakazów. Ewentualny zakaz importu może być wprowadzony w przypadkach np. zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi, zwierząt i roślin.
Natomiast istnieje możliwość podwyższenia ceł w wyniku zastosowania środków ochronnych na podstawie porozumienia WTO i zgodnie z procedurą ustawy z 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny. Wymaga to jednak udowodnienia zaistniałej szkody oraz w przypadku wprowadzenia środków ochronnych, przyznanie re
kompensat krajowi, który poniósłby straty z powodu nałożenia wyższych ceł.Jednocześnie MRiGŻ uprzejmie informuje, że od 1 stycznia 1997 r. zostały podniesione stawki celne na produkty skrobiowe do poziomu 30% minimum 0,29 EURO/kg. Z dniem 1 czerwca 1997 r. wycofane zostały preferencje celne na te produkty importowane z krajów Unii Europejskiej, Czech, Słowacji i Węgier, natomiast z dniem
1 stycznia 1999 r. również z pozostałych krajów CEFTA oraz z Litwy i Łotwy.Uznając skrobię za towar wrażliwy, Polska nie przyznała preferencji na import skrobi pszennej, kukurydzianej z krajów CEFTA, Unii Europejskiej oraz z innych krajów, z którymi ma zawarte umowy o strefach wolnego handlu.
Ponadto, 1 stycznia 1999 r. podniesiono stawkę celną autonomiczną do wysokości stawki konwencyjnej tj. do 27,5% minimum 0,24 EURO/kg na importowane zabielacze do kawy i herbaty produkowane na bazie skrobi. Jak widać z powyższego, w ostatnich latach poziom ochrony celnej skrobi i jej pochodnych uległ podwyższeniu.
Z poważaniem
Andrzej Łuszczewski