Sekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów przekazał informację
w związku z oświadczeniem senatora Lecha Feszlera, złożonym na 29. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr
Warszawa, dnia 15.02.1999 r.
Szanowna Pani
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowna Pani Marszałek
W nawiązaniu do oświadczenia złożonego przez senatora Lecha Feszlera na 29. posiedzeniu Senatu w dniu 29 stycznia 1999 r., przekazanego przez Panią Marszałek przy piśmie z dnia 03.02.1999 r. uprzejmie informuję, co następuje.
Lubelsko-Małopolska Spółka Cukrowa S.A. w Zamościu nie wystąpiła do Ministra Finansów z wnioskiem o udzielenie poręczenia lub gwarancji spłaty kredytu bankowego, jak to jest zapisane w oświadczeniu złożonym przez senatora Lecha Feszlera.
Natomiast w dniu 02.12.1998 r. Lubelsko-Małopolska Spółka Cukrowa S.A. w Zamościu zwróciła się do Ministra Finansów o wyrażenie zgody na udzielanie poręczeń i gwarancji do wysokości przekraczającej 30% wartości kapitałów własnych Spółki. Konieczność uzyskania przez tę Spółkę zgody na przekroczenie powyższego limitu wynika z zapisów art. 33 ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. Nr 79, poz. 484 i Nr 80, poz. 511).
Pismem z dnia 29.01.1999 r., Minister Finansów wyraził zgodę na udzielanie przez Lubelsko-Małopolską Spółkę Cukrową S.A. w Zamościu poręczeń i gwarancji do łącznej wysokości wyższej niż określony w art. 33 ust. 1 ww. ustawy limit. Łączna wysokość udzielanych przez Spółkę poręczeń i gwarancji nie może przekroczyć 50% jej kapitałów własnych. Limit ten obowiązuje do końca 1999 roku.
Zgodnie z przekazanymi przez Lubelsko-Małopolską Spółkę Cukrową S.A. w Zamościu informacjami, powyższa decyzja umożliwia Spółce udzielenie w br. dodatkowych poręczeń, w tym również poręczenia spłaty kredytu skupowego zaciąganego przez Cukrownię "Łapy".
Z poważaniem
Sekretarz Stanu
Jarosław Bauc