Drugie oświadczenie kieruję do pana wicepremiera Janusza Tomaszewskiego. Dotyczy ono samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, tak zwanych uprawnień budowlanych, do projektowania w specjalności architektonicznej w ograniczonym zakresie. W aktualnym stanie prawnym inżynier architekt uzyskuje uprawnienia projektowe bez ograniczeń specjalności architektonicznej w specjalności konstrukcyjno-budowlanej w ograniczonym zakresie w jednej decyzji administracyjnej, a inżynier budownictwa w osobnych decyzjach administracyjnych uprawnienia do projektowania bez ograniczeń w specjalności konstrukcyjno-budowlanej oraz, gdy zechce, uprawnienia do projektowania w ograniczonym zakresie w specjalności architektonicznej, i to jeszcze ograniczone do domów jednorodzinnych na terenie budownictwa zagrodowego. Regulację prawną uprawnień w tym zakresie zawiera rozporządzenie ministra gospodarki przestrzennej i budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie.

Z art. 14 prawa budowlanego z 1994 r. wynika, że uprawnienia do projektowania bez ograniczeń uzyskują osoby z wykształceniem wyższym odpowiednim dla danej specjalności, a uprawnienia ograniczone osoby z wykształceniem średnim bądź pokrewnym wyższym, potwierdzonym odpowiednią praktyką zawodową.

Rozporządzenie to reguluje zakres ograniczonych uprawnień architektonicznych zapisem o terenach budownictwa zagrodowego. Wynika z niego, że magister inżynier, uzyskawszy uprawnienia, nie może zaprojektować domu jednorodzinnego w mieście, zaprojektować dobudowy, rozbudowy domu czy adaptacji strychu na cele mieszkalne. Ponadto teren zagrody to przede wszystkim gospodarstwa rolne, a na wsi występują inne niż zagrodowe tereny pod zabudowę, na przykład domami jednorodzinnymi. Nie rozumiem, na czym polega różnica pomiędzy domem jednorodzinnym miejskim a zagrodowym.