w nawiązaniu do oświadczenia złożonego przez Pana Senatora Stanisława Cieślę na 29. posiedzeniu Senatu w dniu 29 stycznia 1999 r. jako Minister Sprawiedliwości i Prokurator Generalny RP uważam, że wyrażony przez Pana Senatora pogląd, iż w rozwiązywaniu napięć społecznych żadna ze stron nie powinna się uciekać do radykalnych środków i wszystkie strony winny okazywać cierpliwość, opanowanie i prowadzić dialog uważam za uzasadniony i w pełni się z nim solidaryzuję. Cierpliwość i opanowanie nie mogą być jednak utożsamiane z przyzwoleniem na łamanie obowiązującego w Polsce prawa.

W państwie praworządnym wszelkie przejawy łamania prawa powinny być we właściwym trybie ścigane, a strzeżenie praworządności oraz czuwanie nad ściganiem przestępstw jest zadaniem prokuratury. Żadne porozumienie nie może zawiesić obowiązującego prawa i tym samym uznanie protestu rolników, czy lekarzy za usprawiedliwiony ze społecznego punktu widzenia nie może ekskulpować automatycznie poszczególnych uczestników protestu, jeżeli protestując naruszyli oni obowiązujące prawo, a ich czyny wyczerpują znamiona wykroczenia lub przestępstwa.

Każdy przypadek naruszenia prawa musi być oczywiście rozpatrywany indywidualnie, prawo polskie opiera się bowiem na zasadzie indywidualnej, a nie zbiorowej odpowiedzialności. Zasada równości wobec prawa, wyrażona w art. 7 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, na którą powołuje się Pan Senator, nie może oznaczać automatyzmu w stosowaniu prawa.