Warszawa, dnia 23 kwiecień 1999 r.

2) w zamian za częstotliwości z pasma 300 MHz Państwowa Agencja Radiokomunikacyjna może zaoferować częstotliwości w paśmie 80 MHz, uzyskane po likwidacji w Polsce 5 pierwszych kanałów telewizyjnych, lub częstotliwości w paśmie 420 MHz, które ze względów propagacyjnych w zabudowie miejskiej są bardziej korzystne do stosowania przez taksówkarzy, jednak większa część tego pasma jest w dalszym ciągu zajęta przez służby rządowe. Ich ewentualnie szybsze zwolnienie dla potrzeb cywilnych mogłoby nastąpić po podpisaniu przez Ministrów Łączności i Obrony Narodowej stosownego porozumienia, które jest przygotowywane od ponad pół roku.

3) ponieważ częstotliwości w paśmie 300 MHz były przydzielane cywilnym służbom przez ponad 20 lat, urządzenia nadawczo-odbiorcze pracujące w sieciach dyspozytorskich są na ogół przestarzałe i przystosowanie ich do pracy w innym paśmie częstotliwości jest przeważnie niemożliwe ze względów technicznych, dlatego też w większości przypadków konieczna będzie wymiana obecnego sprzętu na sprzęt nowy, co jest przedsięwzięciem kosztownym.

Jednocześnie wyjaśniam, że zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz.U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564 z późn. zm.) używanie radiokomunikacyjnych urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych wymaga uzyskania przydziału częstotliwości lub zakresu częstotliwości. W myśl ust. 2 tego art. do przydziału częstotliwości stosuje się z zastrzeżeniem art. 24 i art. 25, odpowiednio przepisy art. 14 ust. 2-4, art. 15, art. 16 ust.1, ust. 2 pkt 2-4, ust. 3-5 oraz art. 17-19. Art. 23 ustawy odsyła w sprawach przydziału częstotliwości do przepisów o udzielaniu zezwoleń i koncesji, które należy stosować odpowiednio.

Przydział częstotliwości lub zakresu częstotliwości następuje więc, zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy, w drodze decyzji administracyjnej. Decyzje administracyjne ostateczne są trwałe, co oznacza, iż nie mogą być zmieniane lub uchylane dowolnie lecz tylko w trybie i w przypadkach określonych wprost w kodeksie postępowania administracyjnego lub w przepisach szczególnych do których kodeks odsyła. I tak zgodnie z treścią przepisu art. 16 § 1 k.p.a. zdanie drugie, decyzja ostateczna może być wzruszona w następujących przypadkach uregulowanych w k.p.a.:

2) gdy strony, które nabyły prawa do decyzji wyrażają zgodę na jej zmianę lub uchylenia, a przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes stron i nie sprzeciwia się to obowiązującym przepisom - art. 155,

3) gdy stwierdzi się istnienie przesłanek wznowienia postępowania - art. 145 § 1,

W świetle powyższego w obecnym stanie prawnym ewentualne pozbawienie strony prawidłowo nabytego prawa może nastąpić ze względu na konieczność zabezpieczenia ważnego interesu Państwa, o którym mowa w art. 161 § 1 k.p.a. a który stanowi: "Naczelny organ administracji państwowej może uchylić lub zmienić w niezbędnym zakresie każdą decyzję ostateczną, jeżeli w inny sposób nie można usunąć stanu zagrażającego życiu lub zdrowiu ludzkiemu albo zapobiec poważnym szkodom dla gospodarki narodowej lub dla ważnych interesów Państwa. Dopuszczalność zastosowania tego wyjątkowego rozwiązania ograniczona jest obowiązkiem zastosowania wszystkich środków, które pozwolą uniknąć zmiany lub uchylenia decyzji w tym trybie. Środkiem w tym zakresie może być próba uzyskania zgody strony na zmianę decyzji lub jej uchylenia w trybie art. 155 k.p.a.

Podkreślenia jednocześnie wymaga, iż zgodnie z art. 161 § 3 k.p.a. stronie, która poniosła szkodę na skutek uchylenia lub zmiany decyzji, służy roszczenie o odszkodowanie za poniesioną rzeczywistą szkodę od organu, który uchylił lub zmienił tę decyzję organ ten, w drodze decyzji, orzeka również o odszkodowaniu. W myśl § 5 art. 161 do odszkodowania tego stosuje się odpowiednio przepisy art. 160 § 2 i 5. Tak więc do odszkodowania stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego z wyłączeniem art. 418 tego kodeksu (art. 160 § 2) zaś strona niezadowolona z przyznanego jej odszkodowania przez organ administracji państwowej może wnieść powództwo do sądu powszechnego (art. 160 § 5).

Jednocześnie chciałbym dodać, że przypadki administracyjnego wzruszenia decyzji w sprawie przydziału częstotliwości w paśmie 300 MHz będą ograniczone do istotnie drastycznych przypadków.

Te decyzje, które nie zostaną administracyjnie wzruszone, wygasną w latach 1999-2001. Ze względu na przekazanie częstotliwości 300 MHz dla potrzeb wojskowych nie przewiduje się przedłużania terminu ważności tych decyzji. Skutkować to będzie utratą przydatności urządzeń dotychczas wykorzystywanych przez użytkowników przedmiotowej częstotliwości. Zgodnie jednak z obowiązującymi przepisami prawa podmiotom tym nie będą przysługiwać z tego tytułu jakiekolwiek odszkodowania od Skarbu Państwa. W obecnej chwili nie przewiduje się także możliwości zrekompensowania przez Skarb Państwa kosztów, które wynikną z konieczności wymiany wspomnianych urządzeń lub dostosowania ich do pracy w nowo przydzielanych częstotliwościach.

Z wyrazami szacunku
Maciej Srebro