W Kościele katolickim przynajmniej od 1300 roku obchodzono w sposób szczególny okres czasu, który upływał od narodzin Chrystusa. Ogłaszano rok jubileuszowy, zwany też rokiem świętym. Papież Bonifacy VIII właśnie w 1300 r. bullą "Antiquorum" nakazał, aby rok jubileuszowy był ogłaszany co 100 lat. Papież Klemens VI w 1350 r. skrócił ten okres do 50 lat, a papież Paweł II w 1470 r. do 25 lat, co stało się regułą dotąd obowiązującą. Intencją skracania terminów było umożliwienie prawie wszystkim pokoleniom wiernych przeżywania roku jubileuszowego. Rok jubileuszowy obchodzony był początkowo tylko w Rzymie. Od 1500 r. obchodzony jest w całym Kościele katolickim.

Przy całej bogatej tradycji lat jubileuszowych rok obecny jest wyjątkowy tak z racji swego milenijnego charakteru, jak też odniesienia go do całej ludzkości. Ojciec Święty Jan Paweł II w liście apostolskim " Tertio Millennio Adveniente", wydanym w Watykanie 10 listopada 1994 r., tak na ten temat napisał: " (...) dwutysięczny rok od narodzenia Chrystusa (pomijając dokładność obliczeń chronologicznych) jest prawdziwie Wielkim Jubileuszem, i to nie tylko dla chrześcijan, ale pośrednio dla całej ludzkości ze względu na pierwszoplanową rolę, jaką chrześcijaństwo odegrało w ciągu tych dwóch stuleci. Godne uwagi jest to, że upływ lat oblicza się prawie wszędzie od przyjścia Chrystusa na świat, które staje się także punktem centralnym najbardziej dziś używanego kalendarza. Czyż nie jest to także znakiem nieporównywalnego wkładu chrześcijaństwa w historię powszechną, począwszy od narodzin Jezusa z Nazaretu". Dalej Ojciec Święty pisze: "Wyraz <<jubileusz>> mówi o radości (...) Chodzi tu nie tylko o radość czysto wewnętrzną, ale o radość, która objawia się także na zewnątrz, albowiem przyjście Boga jest wydarzeniem także zewnętrznym (...). Kościół raduje się ze zbawienia. Do tej radości zaprasza wszystkich (...)".

-Kościół w roku jubileuszowym zawsze wzywał do rachunku sumienia także w życiu religijno - społecznym, ale obecny jubileusz to wezwanie odnosi do obszaru spraw życia publicznego na niespotykaną dotąd skalę. W liście apostolskim "Tertio Millennio Adveniente" Ojciec Święty Jan Paweł II napisał: "Jeżeli chodzi o treść tego Wielkiego Jubileuszu, to będzie ona poniekąd taka sama jak ta, która się łączy z każdą inną datą jubileuszową. Jednakże będzie ona równocześnie odmienna, bogatsza od każdej innej. Kościół bowiem respektuje miary czasu: godziny dni, lata, stulecia. Pod tym względem idzie on krok w krok z każdym człowiekiem, uświadamiając mu, jak każda z tych miar jest nasycona zbawczą obecnością Boga i zbawczym Jego działaniem".

Pomysł włączenia się parlamentarzystów w obchody Roku Jubileuszowego 2000 powstał we Włoszech, gdzie już w lipcu 1997 r. utworzona została grupa pt. "Parlamentarzyści dla Jubileuszu Roku 2000". W skład grupy weszło 260 włoskich deputowanych i senatorów ze wszystkich frakcji politycznych. W połowie ubiegłego roku grupa liczyła już przeszło 300 członków. W ramach grupy powstało 18 sekcji problemowych. Przewodniczącą grupy została senator Ombretta Fumagalii Carulli - wybitna chadecka parlamentarzystka i profesor prawa w Mediolanie, jej zastępcami zostali - senator Alberto Monticone i deputowany Antonio Guidi.

Grupa włoskich parlamentarzystów zaproponowała, aby podobne grupy jubileuszowe powstały w parlamentach innych państw oraz nawiązały między sobą współpracę. "Żywimy nadzieję - napisała senator Carulli - że Rok Jubileuszowy będzie doniosłym wydarzeniem dla narodów również dzięki wspólnym decyzjom i uchwałom parlamentów całego świata. Ludzkość powinna przekroczyć próg trzeciego tysiąclecia w poczuciu jedności". Włosi uważają, że owe decyzje i uchwały powinny dotyczyć przede wszystkim trzech problemów: zmniejszenia zadłużenia zagranicznego państw rozwijających się, poszanowania wolności religijnej oraz poszanowania godności ludzkiej. Proponują również zorganizowanie jesienią 2000 r. specjalnych obchodów jubileuszowych z udziałem parlamentarzystów z całego świata. Zaczęłyby się one od pielgrzymki lądowo - morskiej przedstawicieli parlamentów, szlakiem podróży apostolskich św. Pawła z Tarsu, z Ziemi Świętej przez Kretę, Efez, Korynt, Maltę do Włoch. Obchody zakończy wielkie zgromadzenie parlamentarzystów z całego świata 5 listopada 2000 r. w Rzymie. Włoscy parlamentarzyści przedstawili swoją inicjatywę Ojcu Świętemu 5 listopada 1998 roku i zyskała ona papieskie poparcie.

W końcu ubiegłego roku grupa polskich posłów na Sejm i senatorów, w odpowiedzi na inicjatywę parlamentarzystów włoskich, stworzyła Zespół "Parlamentarzyści dla Jubileuszu Roku 2000". Części poselskiej zespołu przewodniczą posłanka, minister Maria Smereczyńska i poseł Kazimierz Poznański, części senatorskiej - senator Dorota Czudowska. Mnie przypadł zaszczyt przewodniczenia całemu zespołowi "Parlamentarzyści dla Jubileuszu Roku 2000". W ramach zespołu powstało kilka sekcji tematycznych, m.in. sprawiedliwego ustroju społecznego, wolności religijnej, polityki i młodych, obrony godności i praw człowieka, refleksji nad własną religijnością. Do tej pory akces do zespołu zgłosiło kilkudziesięciu posłów i senatorów. Od dziś grupy i zespoły rozpoczynają oficjalną działalność. Czeka nas zwłaszcza zadanie ustalenia szczegółowego programu pracy oraz spopularyzowania całego przedsięwzięcia. Stąd ograniczę się tylko do zasygnalizowania pewnych zadań i osobistych refleksji.

- Cała wielowiekowa tradycja lat świętych, a w szczególności list apostolski "Tertio Millennio Adveniente" nakłada na nas obowiązek dokonania rachunku sumienia dotyczącego naszej działalności parlamentarnej i politycznej.

- Myślę w szczególności o zaniedbaniach w obowiązkach, kierowaniu się interesem indywidualnym, grupowym czy partyjnym, a nie dobrem ogółu, narodu, państwa, rozmijaniu się naszych słów z czynami, obojętności, przyzwoleniu na zło w imię takich czy innych racji.

-Lata jubileuszowe były zawsze świadectwem odnowy, odrodzenia, żywotności i nadziei Kościoła i ludzkości. Tak ma być i obecnie, bo według intencji Ojca Świętego w czasie Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 powinna rozkwitać nowa wiosna życia chrześcijańskiego.

- Naszym zadaniem jest przyczynić się do tej odnowy.