Diariusz Senatu RP, spis treści, poprzedni fragment, następny fragment
Wiceprezes Rady Ministrów, Minister Finansów przekazał wyjaśnienia w związku z oświadczeniem senator Doroty
Kempki, złożonym na 31. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 34):Warszawa 1999-04-14
Pani
Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowna Pani Marszałek,
W nawiązaniu do przesłanego przy piśmie Nr AG/043/82/99/IV z dnia 10 marca 1999 r. oświadczenia złożonego przez Panią Senator Dorotę Kempkę podczas 31 posiedzenia Senatu RP w dniu 4 marca 1999 r, dotyczącego finansowania instytucji kultury, prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych dla zakładów budżetowych,
uprzejmie wyjaśniam, co następuje:Zasady gospodarki finansowej instytucji kultury określone są w ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 110, poz. 721). Z punktu widzenia tych zasad rozróżniane są dwa rodzaje instytucji, to jest:
- tzw. "instytucje artystyczne" (teatry, opery, operetki, filharmonie, itd.) prowadzące gospodarkę finansową w sposób określony w art. 27-29 ustawy;
- tzw. "instytucje upowszechniania kultury" (muzea, biblioteki, domy i ośrodki kultury, itd.) prowadzące, w myśl art. 32 tej ustawy, gospodarkę finansową na zasadach określonych dla zakładów budżetowych.
Zgodnie z ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej instytucje kultury prowadzące gospodarkę na zasadach określonych dla zakładów budżetowych, pokrywają koszty działalności i zobowiązania z uzyskanych przychodów. Przychodami tych instytucji są m.in. wpływy z prowadzonej działalności, dotacje z budżetu (państwa lub samorządów), środki otrzymywane od osób fizycznych i prawnych oraz przychody z innych źródeł. Wysokość rocznej dotacji na działalność instytucji kultury ustala organizator.
Natomiast ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014) stanowi, że zakład budżetowy może otrzymywać dotacje z budżetu, jednakże dotacje te nie mogą przekroczyć 50% jego dochodów własnych.
W świetle ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej należy uznać, że instytucje kultury nie są wprost zakładami budżetowymi w rozumieniu postanowień art. 19 ustawy o finansach publicznych. Jednakże ponieważ prowadzą one gospodarkę na zasadach określonych dla zakładów budżetowych, a zasady te zapisane są w ustawie o finansach publicznych, oznacza to konieczność uwzględnienia tego przepisu, przy określaniu wysokości dotacji.
Zapisy obu przywołanych wyżej ustaw budziły wątpliwości, czy ograniczenia dotyczące wysokości dotacji udzielanych zakładom budżetowym, odnoszą się również do tzw. "instytucji upowszechniania kultury".
W związku z powyższym pragnę poinformować, że na posiedzeniach w dniach 10 i 25 marca br. Sejmowa Komisja Finansów Publicznych przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych, w którym proponuje:
- wprowadzenie okresu przejściowego dla obowiązywania art. 19 ust. 10 tej ustawy poprzez uzupełnienie o zapis w brzmieniu "W 1999 r. nie stosuje się ograniczenia określonego w art. 19 ust. 10",
- modyfikację ww. artykułu polegającą na zastąpieniu wyrazów "dochodów własnych" wyrazem "wydatków" or
Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych o poselskim i komisyjnym projekcie ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych będzie między innymi przedmiotem obrad 47 posiedzenia Sejmu, zwołanego n
a 8, 9 i 10 kwietnia 1999 r.Natomiast Minister Kultury i Sztuki, podczas debaty Sejmowej w dniu 19 marca 1999 r. poświęconej omówieniu kierunków polityki kulturalnej państwa z uwzględnieniem sytuacji instytucji kultury, przedstawił planowane w najbliższym czasie działania, wśród których przewidywane są prace związane z nowelizacją ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Projektowane regulacje dotyczyć będą m.in. zasad gospodarki finansowej instytucji kultury.
Z poważaniem
Leszek Balc
* * *
Informacje w związku z oświadczeniem senatora Zbyszko Piwońskiego, złożonym na 32. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 35), przekazał Minister Zdrowia i Opieki Społecznej:
Warszawa, dnia 14.04.1999 r.
Pani
Alicja Grześkowiak
Marszałe
Szanowna Pani Marszałek,
W nawiązaniu do pisma z dnia 23.03.1999 r. znak: AG/043/117/99/IV, przekazującego oświadczenie złożone przez Senatora Pana Zbyszka Piwońskiego podczas 32 posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 18 marca 1999 roku - przesłanego przez Ministerstwo Finansów przy piśmie z dnia 31.03.1999 r. znak: FS6-44-296/99 - w sprawie zweryfikowania przyznanych środków na utrzymanie jednostek budżetowych służby zdrowia, które do tej pory korzystały z b
ezpłatnych świadczeń transportowych wojewódzkich kolumn transportu sanitarnego, uprzejmie informuję: W związku z przekształceniem się wojewódzkich kolumn transportu sanitarnego w jednostki samodzielne, jednostki budżetowe takie jak wojewódzkie i powiatowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, które do końca 1998 roku korzystały z bezpłatnych usług transportowych, niewątpliwie poniosą dodatkowe wydatki, jakimi będą opłaty za korzystanie z transportu.Jednocześnie uprzejmie informuję, iż projekt budżetu na 1999 rok, między innymi dla inspekcji sanitarnej, opracowany został na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 maja 1998 roku w sprawie szczegółowych zasad, trybu i terminów opracowania materiałów do projektu budżetu państwa na rok 1999 oraz zgodnie
z zasadami wyznaczania limitów wydatków do opracowania tego projektu.Podstawą do konstrukcji budżetu dla inspekcji sanitarnej na 1999 rok było przewidywane wykonanie wydatków w 1998 roku. Wydatki pozapłacowe zostały ustalone w wysokości 75% kwoty zaplanowanej w ustawie budżetowej na 1998 rok pomniejszonej o wydatki jednorazowe oraz wydatki, których realizacja została zakończona w 1998 roku.
Określony w powyższy sposób budżet dla inspekcji sanitarnej na 1999 rok nie uwzględnia żadnych dodatkowych środków finansowych i w ramach tego budżetu inspekcja sanitarna winna wygospodarować środki na transport.
Począwszy od 1 stycznia 1999 roku inspekcja sanitarna nie jest finansowana ze środków zaplanowanych w cz.35 - Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej.
Z wyrazami szacunku
Franciszka Cegielska
* * *
Minister Sprawiedliwości, Prokurator Generalny przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Mariana Żenkiewicza, wygłoszone na 30. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 33):
Warszawa, dnia 14 kwietnia 1999 r.
Szanowny Pan
Marian Żenkiewicz
Senator
Rzeczypospolitej Polskiej
Odpowiadając na oświadczenie Pana Senatora złożone w czasie 30 posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 17 lutego 1999 r. uprzejmie informuję, że podzielam niepokój co do zbyt wąskiego pojmowania obrony koniecznej w praktyce prokuratorskiej.
W związku z tym zwróciłam się do wszystkich Prokuratorów Apelacyjnych i Okręgowych o wnikliwe analizowanie zachowań sprawców w sytuacjach, gdy mogą występować w nich elementy obrony koniecznej i uwzględnianie ich przy podejmowaniu decyzji kończących postępowanie przygotowawcze, a także w zakresie stosowania środków zapobiegawczych.
Łączę wyrazy szacunku
Hanna Suchocka
* * *
Minister Sprawiedliwości, Prokurator Generalny przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Jerzego Suchańskiego, złożone na 30. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 33):
Warszawa, dnia 14 kwietnia 1999 r.
Szanowny Pan
Jerzy Suchański
Odpowiadając na oświadczenie Pana Senatora złożone w czasie 30 posiedzenia Senatu RP w dniu 17 lutego br. uprzejmie informuję, że w świetle obowiązującej ustawy karnej przestępność czynu, a także podział czynów zabronionych na przestępstwa i wykroczenia zależy m.in. od stopnia społecznej szkodliwości czynu.
Czyn znikomo społecznie szkodliwy nie jest jednak całkowicie pozbawiony charakteru bezprawia kryminalnego, gdyż działanie sprawcy jest sprzeczne z zakazem określonej normy prawnej. Wprawdzie ustawodawca nakazuje taki czyn traktować w zakresie konsekwencji karnoprawnych jako nieprzestępny, przesądzając o rezygnacji
ze stosowania wobec sprawcy represji karnej, ale nie wyłącza to odpowiedzialności sprawcy przed innym organem państwowym, instytucją albo organizacją społeczną - w zakresie ich właściwości np. w trybie dyscyplinarnym.Umorzenie zatem przez prokuratora postępowania przygotowawczego z powodu znikomości społecznej szkodliwości czynu oznacza, że czyn taki "nie stanowi przestępstwa", aczkolwiek jest on czynem zabronionym. Pojęcie czynu zabronionego ma bowiem szerszy zakres od pojęcia przestępstwa. Każde przestęp
stwo jest czynem zabronionym, ale nie każdy czyn zabroniony jest przestępstwem.Łączę wyrazy szacunku
Hanna Suchocka
* * *
Minister Edukacji Narodowej przekazał wyjaśnienia w związku z oświadczeniem senatora Jerzego Suchańskiego, złożonym na 33. posiedzeniu
Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 35):Warszawa, dnia 14 kwietnia 1999 r.
Pani
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowna Pani Marszałek,
W nawiązaniu do pisma AG/043/164/99/IV z dnia 7 kwietnia br. dotyczącego oświadczenia senatora Jerzego Suchańskiego, złożonego podczas posiedzenia Senatu RP w dniu 31 marca 1999 r. przedkładam następujące wyjaśnienie:
Założenia do projektowanej ustawy "Prawo o szkolnictwie wyższym" zostały przedłożone Radzie Ministrów i 20 kwietni
Po tej dacie projekt nowej ustawy zostanie skierowany do konsultacji środowiska, które będzie mogło ocenić proponowane w nim rozwiązania.
Jednocześnie informuję, że zarówno założenia jak i projekt nowej ustawy zostały przygotowane w oparciu o kilkuletnie dyskusje w środowisku akademickim i nie przewidują pozbawienia placówek naukowych uprawnień do nadawania stopni naukowych.
Z wyrazami Szacunku
Prof. dr hab. Mirosław Handke
* * *
Minister Sprawiedliwości, Prokurator Generalny przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Henryka Stokłosy, złożone na 30. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 33):
Warszawa, dnia 14 kwietnia1999 r.
Szanowny Pan
Henryk Stokłosa
Odpowiadając na oświadczenie Pana senatora złożone w czasie 30 posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 17 lutego 1999 r. uprzejmie informuję, że podzielam niepokój co do zbyt wąskiego pojmowania obrony koniecznej w praktyce prokuratorskiej.
W związku z tym zwróciłam się do wszystkich Prokuratorów Apelacyjnych i Okręgowych o wnikliwe analizowanie zachowań sprawców w sytuacjach, gdy mogą występować w nich elementy obrony koniecznej i uwzględnienie ich przy podejmowaniu decyzji kończących postępowanie przygotowawcze, a także
w zakresie stosowania środków zapobiegawczych.Łączę wyrazy szacunku
Hanna Suchocka
***
Minister Finansów przesłał wyjaśnienia w związku z oświadczeniem senatora Jerzego Mokrzyckiego, złożonym na 32. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 35):
Warszawa, dnia 1999-04-14.
Pani
Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowna Pani Marszałek,
Nawiązując do pisma z dnia 23 marca 1999 r. Nr AG/043/110/99/IV dotyczącego oświadczenia złożonego przez Pana Senatora Jerzego Mokrzyckiego podczas 32 posiedzenia Senatu RP w dniu 18 marca 1999 r. uprzejmie wyjaśniam co następuje:
Szacunkowe wielkości wydatków do poniesienia przez jednostki samorządu terytorialnego w 1999 r. w związku z przejętymi kompetencjami wynikającymi z reformy ustrojowej państwa, na etapie prac nad projektem ustawy budżetowej na 1999 r. w dziale 87 - Kultura fizyczna i sport w tym rozdział 8721 - Stowarzyszenia kultury fizycznej, zostały przyjęte zgodnie z materiałami planistycznymi przedłożonymi przez byłych wojewodów w opa
W ramach limitów wojewodowie samodzielnie określali wysokość możliwych do wyasygnowania środków na realizację zadań w poszczególnych działach i rozdziałach z uwzględnieniem podziału na właściwe jednostki samorządu terytorial
nego.Od 1 stycznia 199 r. zadania z zakresu kultury fizycznej i sportu realizowane są przez samorządy jako zadania własne finansowane z dochodów własnych.
Dochody sektora samorządowego określone są ustawowo, m.in. jako udział w podatku dochodowym od osób fizycznych, a w przypadku samorządu województwa również w podatku dochodowym od osób prawnych i jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, posiadających siedzibę na terenie województwa.
Pragnę nadmienić, że Ministerstwo Finansów opracowując informacyjne wielkości wydatków do poniesienia przez samorządy w ramach zadań własnych w dziale 87 - Kultura fizyczna i sport, uwzględniło podział limitów zaproponowany przez byłych wojewodów przyjmując, iż dokonano go z pewnym rozeznaniem istniejących p
otrzeb i możliwości finansowych.Zgodnie z powyższym dla stowarzyszeń kultury fizycznej w budżetach samorządów województwa zachodniopomorskiego zaplanowano łączną kwotę wydatków do poniesienia w ramach dochodów własnych w wysokości 2.371 tys. zł, z tego:
samorząd wojewódzki |
1.010 tys. zł |
samorządy powiatowe: |
1.361 tys. zł |
Gryfice |
12 tys. zł |
Gryfino |
13 tys. zł |
Kamień Pomorski |
18 tys. zł |
Koszalin m.w. |
8 tys. zł |
Police |
14 tys. zł |
Pyrzyce |
8 tys. zł |
Sławno |
9 tys. zł |
Stargard Szczeciński |
107 tys. zł |
Szczecin m.w. |
1.111 tys. zł |
Wałcz |
61 tys. zł |
Należy podkreślić, że przekazane przez Ministerstwo Finansów informacje odnośnie szacunkowej wysokości wydatków do poniesienia w ramach dochodów własnych nie są wiążące dla samorządów. Pełnią one jedynie rolę pomocniczą do właściwego zaplanowania i uchwalenia budżetu, bowiem samorządy terytorialne samodzielnie określają wydatki na realizację poszczególnych zadań w swoich uchwałach budżetowych.
Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym; powiat może zawierać porozumienia w sprawie powierzania prowadzenia zadań publicznych z jednostkami lokalnego samorządu terytorialnego, a także z województwem, na którego obszarze znajduje się terytorium powiatu.
Ponadto art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie wojewódzkim określa, iż województwo może zawierać z innymi województwami oraz jednostkami lokalnego samorządu terytorialnego z obszaru województwa porozumienia w sprawie prowadzenia zadań publicznych.
Wobec powyższego, w celu właściwej realizacji ustawowych zadań, samorządy mają możliwość skoordynowania ich finansowania w ramach własnych kompetencji.
Z poważaniem
Leszek Balcerowicz
* * *
Minister Finansów złożył informację w związku z oświadczeniem senatora Jerzego Suchańskiego, wygłoszonym na 32. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 35):
Warszawa, dnia 1999-04-15
Pani
Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowna Pani Marszałek,
Nawiązując do przekazanego tekstu oświadczenia złożonego przez senatora J. Suchańskiego podczas posiedzenia Senatu RP w dniu 18 marca br. uprzejmie informuję Panią Marszałek, co następuje.
Zgodnie z ustawą z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych wypłata świadczeń jest gwarantowana przez państwo. Oznacza to, że w przypadku, gdy dochody własne Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nie zapewniają wypłaty świadczeń emerytalno-rentowych, uzupełniane są środkami pochodzącymi z budżetu państwa. Wypłaty świadczeń emerytalno-rentowych doko
nywane są co pięć dni (w terminach 1, 5, 10, 15, 20, 25 i 30 każdego miesiąca). Terminy wypłat świadczeń nie są bezpośrednio powiązane z terminami opłacania składek na ubezpieczenie społeczne (8, 12 i 15 dzień miesiąca). Z tego względu występuje potrzeba dofinansowania z budżetu państwa wypłat emerytur i rent w pierwszej połowie miesiąca, tj. w okresie, w którym budżet państwa ma relatywnie niskie dochody.W okresie styczeń - luty z budżetu państwa przekazano Funduszowi Ubezpieczeń Społecznych dotację w wysokości 2.862,7 mln zł. tj. 29,7% kwoty dotacji zaplanowanej na ten cel w ustawie budżetowej na 1999 r. (9.643.470 tys. zł), z tego:
- w styczniu -1.033,2 mln zł
- w lutym - 1.829,5 mln zł.
Wstępne zapotrzebowanie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na dofinansowanie wypłat emerytur i rent w terminie 5 marca br. opiewało na kwotę 840 mln zł.
Budżet państwa nie był w stanie wyasygnować takiej kwoty. W tej sytuacji, na wniosek Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Minister Finansów wyraził zgodę na zaciągnięcie przez FUS kredytu bankowego. Podstawę prawną takiego działania stanowił art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, który stanowi, że Fundusz Ubezpieczeń Społecznych może zaciągać kredyty i pożyczki za zgodą mi
nistra właściwego do spraw finansów publicznych.Fundusz Ubezpieczeń Społecznych zaciągnął kredyt w kwocie 790 mln zł, w dniu 2 marca br. Kredytodawcami były banki:
- PKO BP - wysokość kredytu 730 mln zł;
- PEKAO S.A. - wysokość kredytu 60 mln zł.
W świetle ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych spłata kredytów i pożyczek wraz z odsetkami, zaciąganych w celu wypłaty świadczeń z FUS następuje ze środków Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Równocześnie uprzejmie informuję Panią Marszałek, że w marcu br. z budżetu państwa przekazano dotację dla FUS w wysokości 910 mln zł.
Łącznie dotacja dla FUS w pierwszym kwartale 1999 r. wyniosła 3.772,7 mln zł, tj. 39,1% kwoty planowanej na 1999 r.
Z wyrazami głębokiego szacunku
Z upoważnienia Ministra Finansów
Podsekr
* * *
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa przekazał informację w związku z oświadczeniem senatora Zbigniewa Kulaka, złożonym na 32. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 35):
Warszawa, dnia 1999.04.16.
Pani
Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
W związku z oświadczeniem złożonym przez Senatora Zbigniewa Kulaka podczas 32. posiedzenia Senatu RP w dniu 18 marca 1999 r., uprzejmie informuję, że sformułowanie opinii co do problemów poruszonych w ww. wystąpieniu wymaga współpracy różnych komórek organizacyjnych Ministerstwa Skarbu Państwa, jak również uzależnione jest od informacji, które zostaną uzyskane od zarządu BGŻ.
Po otrzymaniu wszelkich niezbędnych wyjaśnień, stanowisko Ministra Skarbu Państwa zostanie przesłane na ręce Pani Marszałek.
Łączę wyrazy szacunku
Podsekretarz Stanu
Barbara Litak-Zarębska
* * *
Minister Pracy i Polityki Socjalnej złożył informację w związku z oświadczeniem senatora Jerzego Markowskiego, wygłoszonym
na 33. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 35):Warszawa, dnia 1999-04-16
Pani
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowna Pani Marszałek,
W związku z oświadczeniem Senatora Jerzego Markowskiego, złożonym na 33 posiedzeniu Senatu, dotyczącym postępu prac nad emeryturami pomostowymi, pragnę uprzejmie poinformować, że powołana przez Pełnomocnika Rządu do Spraw Reformy Zabezpieczenia Społecznego Komisja Ekspertów Medycyny Pracy zakończyła prace nad raportem do
tyczącym kwalifikowania rodzajów prac i stanowisk pracy do prac w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze. Raport ten będzie podstawą do określenia kręgu podmiotowego przyszłej ustawy o emeryturach pomostowych i innych uprawnieniach z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.Raport ten zostanie przekazany w dniu 19 kwietnia br. organizacjom związkowym i pracodawcom do opinii.
Jednocześnie resort pracy i polityki socjalnej pracuje nad założeniami projektu ustawy. Po zakończeniu procesu opiniowania raportu i opiniowania założeń resort podejmie prace legislacyjne nad projektem ustawy. Należy oczekiwać, że prace te zakończą się jeszcze w tym roku kalendarzowym.
Z wyrazami szacunku
Minister
z upoważnienia
Sekretarz Stanu
Ewa
* * *
Minister Finansów przekazał wyjaśnienie w związku z oświadczeniem senatora Tadeusza Rzemykowskiego, złożonym na 31. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 34):
Warszawa, dnia 1999-04-16.
Pani
Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypos
Szanowna Pani Marszałek,
Ustosunkowując się do pisma Pani Marszałek z dnia 10 marca br. (znak AG/043/77/99/IV), adresowanego na Prezesa Rady Ministrów Pana Jerzego Buzka, w związku z oświadczeniem senatora Tadeusza Rzemykowskiego, złożonym na 31. posiedzeniu Senatu w dniu 4 marca 1999 r., pragnę przedstawić następujące uwagi i wyjaśnienia:
Spadek siły nabywczej wkładów oszczędnościowych na przełomie lat 1989-1990, poprzedzający konieczną transformację gospodarki narodowej (która z gospodarki niedoborów przekształciła się w ciągu zaledwie kilku lat w gospodarkę ze zrównoważonym rynkiem, o w miarę zdrowej strukturze cen), jest w obecnych warunkach niemożliwy do wyrównania w ramach systemu finansów publicznych tj. w drodze zwiększenia
wydatków budżetowych. Operacja tego rodzaju nie może być także przeprowadzona ze środków banków (np. PKO B.P.) ze względu na brak koniecznej dla jej dokonania rezerwy rewaloryzacyjnej.Należy zauważyć, że możliwości oszczędzania ludności w latach 70. i 80. zmieniały się stosownie do wzrostu ogólnych wynagrodzeń czy dochodów np. rolników. W Polsce rządom po 1988 r. zależało bardziej na uzdrowieniu rynku towarów i usług konsumpcyjnych oraz utrzymaniu na względnie godziwym poziomie bieżących dochodów ludnośc
i niż na utrzymaniu realnej wartości wkładów bankowych (zresztą w gospodarce Polski lat 70. i 80. realna wartość tych wkładów była bardzo problematyczna ze względu na powszechne braki towarowe) wcześniej nagromadzonych. Zasady, aby pieniądz zarobiony (czy uzyskany w innych uczciwy sposób) w każdym czasie miał taką samą wartość również i wtedy, gdy będzie wydany (przeznaczony na konsumpcję), nie udało się urzeczywistnić zarówno w Polsce, jak i w innych krajach o podobnym systemie gospodarczym, funkcjonującym przed 1990 r.Pragnę stwierdzić, że urealnienie wartości wkładów oszczędnościowych dotknęło wszystkie grupy oszczędzających (bez względu na ich wiek), jakkolwiek niewątpliwy jest fakt, że zjawisko to dotknęło szczególnie boleśnie osoby tuż przed momentem zakończenia aktywności zawodowej (np. przed emeryturą), a więc osoby, które nie miały w następnych latach możliwości odbudowania swych zasobów finansowych w stopniu porównywalnym z ich oszczędnościami z okresu poprzedzającego hiperinflację.
W świetle przedstawionych powyżej argumentów i informacji, jest oczywiste, że zadając retoryczne pytanie o potwierdzenie faktu poniesienia przez rolnika p. Stanisława Kolasę straty z "winy własnego państwa", pan Senator Tadeusz Rzemykowski zdaje sobie sprawę także z tego
, że nie jest możliwe podjęcie ze strony Rządu RP jakichkolwiek konkretnych działań umożliwiających naprawienie szkody, jaką poniósł pan Kolasa i inni obywatele również będący w podobnej sytuacji życiowej.Koszty takiej operacji finansowej (niemożliwej do przeprowadzenia również w latach poprzednich) dotknęłyby bowiem budżet państwa, który i tak stoi obecnie przed wyzwaniami wiążącymi się z kosztowną realizacją reform ustrojowych państwa oraz realizacją roszczeń strefy budżetowej, powstałych już po 1990 r.
Z wyrazami szacunku
Z upoważnienia Ministra Finansów
Podsekretarz Stanu
Rafał Zagórny
* * *
Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa przekazał odpowiedź na oświadczenie senatorów Grzegorza Lipowskiego i Janusza Okrzesika, złożone na 31.
posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 34):Warszawa, dnia 19.04.1999 r.
Szanowna Pani
Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu RP
Szanowna Pani Marszałek
Odpowiadając na oświadczenia złożone przez Panów Senatorów Grzegorza Lipowskiego i Janusza Okrzesika podczas 31 posiedzenia Senatu RP w dniu 4 marca 1999 r. skierowane do Prezesa Rady Ministrów Jerzego Buzka dotyczące niezadowolenia z objęcia z dniem 1 stycznia 1999 r. wyższymi stawkami opłat za szczególne korzystanie z wód, oprócz obszaru dawnego wojewó
dztwa katowickiego, także obszarów dawnych województw bielskiego i częstochowskiego, które po reformie administracyjnej kraju znalazły się w granicach województwa śląskiego, uprzejmie informuję Panią Marszałek że uwzględniając zawarte w tych oświadczeniach postulaty podjęte zostały prace legislacyjne mające na celu wprowadzenie odpowiednich zmian w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1993 r. w sprawie opłat za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych.Znowelizowane rozporządzenie Rady Ministrów imiennie określi miasta i gminy województwa śląskiego, na obszarze których będą obowiązywały wyższe stawki opłat za szczególne korzystanie z wód. Będą to miasta i gminy z dawnego województwa katowickiego.
Z poważaniem
Jan Szyszko
* * *
Minister Zdrowia i Opieki Społecznej przekazał wyjaśnienie w związku z oświadczeniem senatora Jerzego Mokrzyckiego, wygłoszonym na 32. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 35):
Warszawa, dnia 19.04.1999 r.
Pani
prof. dr hab. Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
R
Szanowna Pani Marszałek,
W nawiązaniu do oświadczenia Pana Senatora Jerzego Mokrzyckiego przekazanego przy piśmie z dnia 23 marca 1999 r. znak AG/043/109/99/IV, z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów uprzejmie wyjaśniam, że Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej z uwagą śledzi przebieg zawierania kontraktów i finansowania podmiotów świadczących usługi w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego.
Ponieważ licznie napływające pisma dotyczą przede wszystkim ograniczenia w podpisywaniu kontraktów i znikomej płynności przekazywanych przez Regionalne Kasy Chorych środków finansowych Ministerstwo prowadzi monitoring, pozwalający na obserwację tych zagadnień.
Uzyskane informacje były dwukrotnie przedmiotem obrad Kierownictwa Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej. Jednocześnie dokładamy wszelkich starań, by na bieżąco rozwiązywać przejściowe problemy związane z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.
W listopadzie 1998 r. podjęte zostały przy współpracy z dotychczasowymi świadczeniodawcami usług w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego działania, mające na celu opracowanie dokładnych danych dot. ilości zrealizowanych skierowań na lecznictwo uzdrowiskowe i ilości osobodni za lata 1997 i 1998 r.
Opracowany materiał miał na celu ułatwienie zawierania umów przez Kasy z świadczeniodawcami i stanowić podstawę do rozmów negocjacyjnych.
Ponieważ stale narasta ilość kierowanych do Ministerstwa interpelacji, zapytań, wniosków i skarg, których nadawcami są posłowie, senatorowie, związki zawodowe, świadczeniodawcy i osoby prywatne, w dniu 4 marca br. odbyła się konferencja z udziałem wszystkich zainteresowanych lecznictwem uzdrowiskowym stron. Tematem wiodącym była ocena stanu kontraktacji usług w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego po dwóch miesiącach funkcjonowania ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.
Kontynuacją pracy nad zagadnieniami omawianymi w m-cu marcu, będzie spotkanie w Krynicy w dniu 17 kwietnia br. pod patronatem i z osobistym udziałem Pana Macieja Płażyńskiego - Marszałka Sejmu RP. Organizatorem spotkania jest Stowarzyszenie Gmin Uzdrowiskowych.
Wiodącymi tematami będą:
- sytuacja uzdrowiskowych zakładów opieki zdrowotnej w zakresie kontraktowania umów z Kasami Chorych,
- rola Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej jako realizatora polityki Państwa w zakresie realizacji lecznictwa uzdrowiskowego,
- rola Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych w zakresie kontrolowania usług lecznictwa uzdrowiskowego.
Jednocześnie informuję, że większość problemów poruszonych w oświadczeniu Pana Senatora Jerzego Mokrzyckiego, będzie przedmiotem rozmów w trakcie spotkania w Krynicy.
Pragnę zapewnić Panią Marszałek, iż ze strony Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej dokładane są wszelkie starania, aby jak najlepiej ułożyć współpracę z Kasami Chorych w zakresie kontraktowania i finansowania usług lecznictwa uzdrowiskowego.
Z poważaniem
z up. Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej
Sekretarz Stanu
Maciej Piróg
Diariusz Senatu RP, spis treści, poprzedni fragment, następny fragment