Warszawa, dnia 22 kwietnia 1999 r.

Jako Marszałek Senatu Rzeczypospolitej Polskiej sprawuję opiekę nad Polonią i Polakami mieszkającymi poza granicami kraju. Marszałek Senatu nie tylko uczestniczy w utrzymywaniu więzi z Polonią, interesuje się jej sytuacją prawną, współpracą organizacji polonijnych, ale jest również mecenasem wielu inicjatyw i przedsięwzięć na rzecz Polaków za granicą.
Ostatnie wypadki, które dotknęły mniejszość polską na Białorusi budzą mój głęboki niepokój. Władze białoruskie ograniczają realizację podstawowego prawa mniejszości, prawa do nauczania i uczenia się języka narodowego i w języku narodowym. Nie tylko odmówiły otworzenia placówki oświatowej, ale również zastosowały szereg represji wobec Związku Polaków na Białorusi, w szczególności jego Prezesa Tadeusza Gawina, który domaga się wypełnienia zobowiązań podjętych w umowie dwustronnej między Rzecząpospolitą Polską a Białorusią, jak też prawa krajowego Białorusi.
Choć Białoruś w chwili obecnej jest zawieszona w prawach gościa specjalnego Rady Europy to monitorowanie przestrzegania praw mniejszości nadal jest wysoce uzasadnione.
Proszę Pana Przewodniczącego, aby wykorzystał wszystkie dostępne możliwości, aby prawa mniejszości polskiej na Białorusi były przestrzegane.

Warszawa, dnia 22 kwietnia 1999 r.

Podstawową zasadą dotyczącą mniejszości narodowych przyjętą, podobnie jak w innych umowach dwustronnych, również w Traktacie między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Białoruś o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy, podpisaną 23 czerwca 1992 r. jest uznanie, że przynależność do mniejszości polskiej jest sprawą indywidualnego wyboru osoby i że z tego wyboru nie mogą wynikać żadne niekorzystne dla danej osoby następstwa. Klauzule tej umowy uznają prawa członków mniejszości polskiej do zachowania, wyrażania i rozwijania swojej tożsamości etnicznej, kulturowej, językowej i religijnej bez jakiejkolwiek dyskryminacji i w warunkach pełnej równości wobec prawa. Zawiera ona zobowiązanie do podjęcia niezbędnych działań w celu realizacji tych praw, m. in. w szczególności prawa do nauczania oraz uczenia się języka polskiego i w języku polskim.
Jako Marszałek Senatu Rzeczypospolitej Polskiej sprawuję opiekę nad Polonią i Polakami mieszkającymi poza granicami kraju. Nie mogę się pogodzić z faktem, iż władze białoruskie nie wyrażają zgody na utworzenie polskiej placówki oświatowej, łamiąc tym samym nie tylko międzynarodowy traktat, ale również swoje prawo wewnętrzne. Represje, które dotknęły Prezesa Związku Polaków na Białorusi Pana Tadeusza Gawina muszą spotkać się z jednoznaczną odpowiedzią ze strony władz polskich.
Mam nadzieję, iż Pan Minister podziela mój niepokój i troskę o sytuację mniejszości polskiej na Białorusi i podejmie niezbędne i niezwłoczne działania w obronie jej praw.