Warszawa, 2001-06-07

O wysokości wynagrodzenia nauczycieli w roku 2001 i latach następnych decyduje zapis art. 30 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. nr 56, poz. 357 z późn. zm.) oraz art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 19, poz. 239). Art. 30 ust. 3 Karty stanowi, iż średnie wynagrodzenie nauczyciela stażysty wynosi 82% kwoty bazowej określanej dla pracowników państwowej sfery budżetowej na podst. art. 5 pkt 1 lit. a) i art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1999 r. nr 110, poz. 1255) i ustalanej corocznie w ustawie budżetowej. Średnie wynagrodzenia nauczycieli pozostałych stopni awansu w stosunku do średniego wynagrodzenia nauczyciela stażysty wynoszą w roku 2001 odpowiednio:

1) dla nauczyciela kontraktowego - 123%

2) dla nauczyciela mianowanego - 161%

3) dla nauczyciela dyplomowanego - 184%

Jak wynika z wskazanych powyżej przepisów i w nawiązaniu do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. średnie wynagrodzenie nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego w 2001 roku kształtuje się następująco:

Zgodnie z art. 30 ust. 5 ustawy - Karta Nauczyciela minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określił, w drodze rozporządzenia, dla nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego: wysokość minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego, szczegółowe zasady zaszeregowania nauczycieli, sposób obliczania wysokości stawki wynagrodzenia za jedną godzinę przeliczeniową, ogólne warunki przyznawania dodatku motywacyjnego, wykaz stanowisk oraz dodatkowych zadań i zajęć uprawniających do dodatku funkcyjnego.

W świetle powyższej ustawy organ prowadzący szkołę będący jednostką samorządu terytorialnego (art. 30 ust. 6) określa dla nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego, w drodze regulaminu: wysokość stawek dodatków motywacyjnego, funkcyjnego i za warunki pracy oraz szczegółowe warunki przyznawania tych dodatków, szczegółowy sposób obliczania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i za godziny doraźnych zastępstw, a także wysokość i warunki wypłacania nagród i innych świadczeń, o ile nie zostały one określone w Karcie Nauczyciela lub odrębnych przepisach w taki sposób, aby średnie wynagrodzenia nauczycieli na obszarze działania danej jednostki samorządu terytorialnego odpowiadały co najmniej średnim wynagrodzeniom nauczycieli, o których mowa w art. 30 ust. 3 i 4 Karty Nauczyciela.

Ponadto pragnę poinformować Panią Marszałek, iż zarówno wysokość średnich wynagrodzeń nauczycieli jak i ostateczny termin wdrożenia podwyżek wynagrodzeń na każdym ze stopni awansu zawodowego i w każdej jednostce samorządu terytorialnego jest, zatem przesądzony ustawą. Uchwały organów prowadzących w sprawie regulaminów podlegają nadzorowi pod względem zgodności z prawem. Zgodność regulaminu z ustawą Karta Nauczyciela zachowana, jeżeli średnie wynagrodzenia nauczycieli poszczególnych stopni, składające się z wynagrodzenia zasadniczego i pozostałych składników wynagrodzenia, odpowiadają na obszarze działania danej jednostki samorządu terytorialnego, co najmniej średnim wynagrodzeniom określonym w ustawie.

- na podstawie bazy danych statystycznych GUS na rok szkolny 2001/2001.

Część oświatowa subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego na 2001 r. została określona w wysokości ogólnej 21 383 000 tys. zł. Natomiast o wysokości przyznanej ostatecznej kwoty części oświatowej subwencji ogólnej na rok 2001 jednostki samorządu terytorialnego zostały poinformowane przez Ministra Finansów.

Finansowy standard podziału subwencji (oznaczony A w rozporządzeniu) otrzymujemy, dzieląc kwotę ogólną subwencji SO przez przeliczeniową liczbę uczniów / słuchaczy / wychowanków. Zgodnie z algorytmem zastosowanym na rok 2001 finansowy standard wynosi około 2 122 zł.

W istniejących uwarunkowaniach ekonomicznych związanych z finansowaniem z budżetu państwa zadań oświatowych ważne znaczenie ma wyodrębniona z subwencji 1% rezerwa ustawowa. Pozwoli ona na korektę subwencji tym jednostkom samorządu terytorialnego, które na podstawie obiektywnie uzasadnionych przesłanek będą wymagały wsparcia w dostosowaniu do nowych warunków finansowania. W ramach tej rezerwy będą dokonywane także ewentualne korekty błędów statystycznych oraz wzrost od 1 września br. zadań edukacyjnych.

Pragnę poinformować Panią Marszałek, że naliczona na 2001 r. dla Miasta Zduńska Wola część oświatowa subwencji ogólnej wynosi 13 228 242 zł. W porównaniu do subwencji oświatowej z roku 2000 jest ona wyższa o 4,16%, mimo że liczba uczniów rzeczywistych w szkołach prowadzonych (dotowanych) przez miasto zmniejszyła się z 5 704 w roku szkolnym 1999/2000 do 5 420 w bieżącym roku szkolnym (- 4,98%). Dodatkowo w dniu 12 kwietnia br. subwencja oświatowa na rok 2001 dla miasta została zwiększona o kwotę 1 072 833 zł (w tym 138 599 zł - odsetki z tytułu otrzymania pozostałych środków z budżetu państwa po 6 października 2000 r.), przeznaczoną na sfinansowanie wdrożenia w 2000 r. nowego systemu wynagradzania nauczycieli.

Natomiast przyznana dla Miasta Sieradz ostateczna kwota części oświatowej subwencji ogólnej na 2001 r. wynosi 14 163 126 zł. Jest ona zatem wyższa od subwencji z 2000 r. o 4,37%, mimo, iż liczba uczniów rzeczywistych w szkołach prowadzonych lub dotowanych przez miasto zmniejszyła się o 6 013 w roku szkolnym 1999/2000 do 5 927 w bieżącym roku szkolnym (-1,43%). Ponadto decyzją Ministra Finansów z dnia 12 kwietnia br. część oświatowa subwencji ogólnej na 2001 r. została zwiększona o odsetki w wysokości 10 591 zł, naliczone przez Ministra Finansów od 7 października 2000 r. do czasu otrzymania wszystkich należnych środków z tytułu wdrożenia znowelizowanej ustawy - Karta Nauczyciela w 2000 r.

Pragnę ponadto uprzejmie poinformować, iż naliczona dla Miasta i Gminy Wieluń na 2001 r. część oświatowa subwencji ogólnej wynosi 10 802 531 zł. W zestawieniu do subwencji oświatowej z roku 2000 jest ona wyższa o 4,97%, mimo, że liczba uczniów rzeczywistych w szkołach prowadzonych lub dotowanych przez gminę zmniejszyła się z 4 251 w roku szkolnym 1999/2000 do 4 061 w bieżącym roku szkolnym (-4,47%). Dodatkowo subwencja oświatowa dla przedmiotowej gminy została zwiększona o kwotę 805 274 zł (w tym 104 033 zł to odsetki), stanowiącą pozostałe zaległe środki z tytułu wdrożenia nowego systemu wynagradzania nauczycieli w 2000 r.

Z wyrazami szacunku

w /z MINISTRA

SEKRETARZ STANU
Lech Sprawka

Warszawa, 2001-06-07

Szanowna Pani Marszałek

Podstawową zasadą podatku dochodowego od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), z którego wynika że opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody. Zasada ta znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego, między innymi w orzeczeniu z dnia 29 maja 1996 r., zgodnie z którym "wszystkie normy wprowadzające zwolnienia przedmiotowe mają charakter odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania według jednakowych, tych samych dla każdego podatnika zasad." (sygn. akt K. 22/95).

Zwolnienia podatkowe dotyczące stypendiów naukowych oraz świadczeń pomocy materialnej dla uczniów, studentów i innych kształcących się osób regulują przepisy art. 21 ust. 1 pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), które stanowią, iż wolne od podatku dochodowego są:

- z mocy art. 21 ust. 1 pkt 40 - świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, studentów, uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkół i uczelni - przyznane na podstawie odrębnych przepisów o systemie oświaty, o szkolnictwie wyższym, o wyższych szkołach zawodowych oraz o tytule naukowym i stopniach naukowych.

W związku z tym pragnę zauważyć, iż aktualnie przepis art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy umożliwia fundacjom, stowarzyszeniom wypłatę wolnych od podatku dochodowego stypendiów naukowych. Warunkiem wypłaty nieopodatkowanego stypendium naukowego jest jedynie zatwierdzenie zasad jego przyznawania przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po uprzednim zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego. Ponadto, fundacje i stowarzyszenia mogą zebrane przez siebie środki przeznaczone na pomoc materialną dla młodzieży, wpłacać na rzecz szkół i uczelni, które dokonają redystrybucji ww. środków na rzecz swoich uczniów i studentów.

Chciałbym podkreślić, iż obecny zakres przedmiotowy omówionych zwolnień obowiązuje od dnia 1 stycznia 2001 r., na mocy uchwalonej w dniu 9 listopada ubiegłego roku ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Jednym z głównych założeń powyższej nowelizacji było uporządkowanie i uściślenie przepisów, w tym regulujących zwolnienia przedmiotowe, w sposób wykluczający ich wykorzystywanie w celu obejścia prawa.

Rozszerzenie zakresu zwolnienia, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o stypendia fundowane przez fundacje i stowarzyszenia może spowodować lukę podatkową w wyniku, której podatnik mógłby najpierw - na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - odliczyć od dochodu przed opodatkowaniem kwoty darowizn na cele naukowe wypłacane na rzecz ww. osób prawnych, a następnie ten sam podatnik lub osoba w różny sposób z nim powiązana (pokrewieństwo, wspólne interesy, powiązania majątkowe) mogłaby otrzymać stypendium wolne od podatku dochodowego. W efekcie, przepis ten mógłby stanowić dla podatników zachętę do obchodzenia przepisów ustawy.

SEKRETARZ STANU
Jan Rudowski

Warszawa, 7 czerwca 2001 r.

Pan Henryk Poślednik, Przewodniczący Zarządu Powiatu Grajewskiego, a wcześniej Pani Bożena Zakrzewska, kierowniczka Powiatowego Urzędu Pracy w Grajewie, zwracali się do Prezesa Krajowego Urzędu Pracy o przyznanie dodatkowych środków z rezerwy Funduszu Pracy, pozostającej w jego dyspozycji. W obydwu przypadkach odpowiedź została udzielona lecz nie została przyjęta do wiadomości a to zmienia znaczenie sformułowania "bezskuteczne pisma". Powód dla którego władze samorządowe w Grajewie podjęły dalszą interwencję pomimo jasno przedstawionych im podstaw prawnych nie jest mi znany.

Zagadnienia poruszane przez Pana Senatora Lecha Feszlera stanowiły przedmiot mojej korespondencji z samorządami lokalnymi tak w roku ubiegłym, jak bieżącym. Szczegółowe wyjaśnienia zawierały pisma: RP-072/262/2000 z 19 grudnia 2000 r. i RP072/76/2001 z 7 maja 2001r., kierowane do Starostów oraz Prezydentów Miast na prawach powiatów. Ich treść zawierała wyczerpujące informacje o przepisach regulujących tworzenie i podział Funduszu Pracy a także o procedurach związanych z ubieganiem się o dodatkowe środki finansowe.

Obowiązujące zasady - regulacje prawne w zakresie wyliczania kwot, form i terminów przekazywania środków - zawarte w ustawie o finansach publicznych oraz przepisach jej towarzyszących, a także w rozporządzeniu Rady Ministrów z 20 marca 2001 roku w sprawie algorytmu przekazywania środków Funduszu Pracy samorządom województw i powiatów (Dz.U. 2001.27.299) powodują, że postulat Starostwa Grajewskiego w formie przez nie proponowanej nie był i nie jest możliwy do spełnienia.

Jest to formuła uwzględniająca różne aspekty wielkości i struktury bezrobocia i obowiązująca wszystkie powiaty bez wyjątku. Kwoty tak wyliczone nie mogą być zwiększone w żadnym przypadku. W rozporządzeniu przewidziano dodatkową kwotę, w wysokości 20% dzielonych algorytmem środków, która pozostaje do dyspozycji Prezesa Krajowego Urzędu Pracy i może być przeznaczona na dofinansowanie lokalnych programów rynku pracy.

Rozporządzenie, o którym mowa wyżej stanowi, że w przypadku, w którym wielkość zobowiązań z roku ubiegłego przekracza w powiecie możliwość ich sfinansowania ze środków przyznanych na podstawie algorytmu, różnica może być pokryta z rezerwy. Jednak, aby tak się stało, niezbędne jest wystąpienie Starosty i przeprowadzenie dowodu, że stan faktyczny jest taki, jak wymieniony w przepisie. W szczególności, że kwota zobowiązań - zgodna ze sprawozdaniem księgowym o symbolu Rb-30 - jest wyższa niż kwota środków obliczonych w oparciu o algorytm i zawartych w decyzji finansowej.

W przypadku powiatu grajewskiego, kwota zobowiązań wykazana w wymienionym sprawozdaniu wynosi 984,6 tys. zł, w czym zawierają się także 193,0 tys. zł na refundacje wynagrodzeń dla młodocianych - ta ostatnia suma nie jest częścią limitów przeznaczanych na aktywne przeciwdziałanie skutkom bezrobocia - tak więc poziom zobowiązań, o których mowa w wymienianym wyżej rozporządzeniu w sprawie algorytmu, wynosi nie więcej niż 791 tys. zł.

Jednak, w istniejącej sytuacji, nie mam żadnych podstaw do uznania roszczeń ani do - nawet częściowego - wsparcia funduszy powiatu z rezerwy pozostającej w mojej dyspozycji.

W okresie, w którym służby zatrudnienia wchodziły w skład administracji rządowej i były zorganizowane w zarządzany hierarchicznie system urzędów, sprawy takie były koordynowane na poziomie regionalnym. Dzisiaj jest to niemożliwe, a podstawy prawne systemu wydatkowania i rozliczania funduszy publicznych są w tej chwili jednoznaczne i nienaruszalne.

Z wyrazami szacunku

Warszawa, dnia 8.06. 2001 r.

W odpowiedzi na oświadczenie złożone przez Senatora Zbigniewa Gołąbka podczas 82 posiedzenia Senatu RP, załączonego do pisma AG/043/259/01/IV z 29 maja br. uprzejmie informuję, że w przygotowywaniu jest 12-ście projektów nowelizacji rozporządzeń RM w spawie ustanowienia stref, które uwzględniają większość skierowanych do Ministra Gospodarki wniosków o zmianę obszarów.

Z wyrazami szacunku

MINISTER

z up.

Tadeusz Donocik
Podsekretarz Stanu

Warszawa, dn. 8.VI. 2001 r.

Trudno zgodzić się ze stwierdzeniem, iż odpowiedź na oświadczenie Pana Senatora - złożone podczas 73 posiedzenia Senatu RP w dniu 11 stycznia br. - była wymijająca, ponieważ mówiła o projekcie odpowiedniej poprawki do ustawy o ochronie przeciwpożarowej (regulującej sprawę badań lekarskich dla strażaków-ochotników), umieszczonej w projekcie ustawy o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym. Aktualnie ww. projekt ustawy jest przedmiotem prac komisji sejmowych.

Marek Biernacki

Warszawa, dnia 2001-06-08

Odpowiadając na oświadczenie senatora Pana Wiesława Pietrzaka "w sprawie niedoszacowania potrzeb finansowych ośrodków pomocy społecznej" przekazanym przy piśmie Pani Marszałek z dnia 2001- 05-29 znak AG/043/257/01/IV pragnę poinformować, że zaplanowane w ustawie budżetowej na 2001 rok środki finansowe, z przeznaczeniem na wypłatę zasiłków w rozdziale 85314- Zasiłki i pomoc w naturze oraz składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz uruchomione środki z rezerwy celowej, wg posiadanych informacji z urzędów wojewódzkich, powinny pokryć zapotrzebowanie w zakresie zasiłków obligatoryjnych.

MINISTER

Warszawa, dnia 8 czerwca 2001 r.

Zgodnie z art. 4 pkt 4 lit. a), art. 9 pkt 3 lit. a) i art. 12 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001 (Dz.U. Nr 150, poz. 983 z późn. zm.), środki finansowe pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi oraz środki na współfinansowanie programów realizowanych z udziałem środków zagranicznych niepodlegających zwrotowi należą do dochodów jednostek samorządu terytorialnego. Do tej grupy zaliczają się również środki na realizację projektów ISPA.

Ad. Umowy wsparcia (umowy poręczeniowe, gwarancyjne).

Ponadto należy zaznaczyć, że beneficjenci będą podlegać przepisom ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz.U. Nr 60, poz. 704), która reguluje kwestię poręczeń i gwarancji udzielanych przez jednostki sektora finansów publicznych na rzecz przedsiębiorców, na warunkach korzystniejszych od oferowanych na rynku są uznawane za pomoc publiczną, której udzielanie podlega wymogom w zakresie stwierdzenia dopuszczalności takiej pomocy przez organ nadzorujący udzielanie pomocy publicznej (Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów).

Natomiast różnice kursowe powstałe:

zalicza się do przychodów lub kosztów operacji finansowych.

Zdaniem Ministerstwa Finansów "Na płynność finansową mają wpływ zarówno jednostki zaangażowane w proces przepływów finansowych, jak i umowy zawierane pomiędzy nimi". Stwierdzenie - choć prawdziwe - nie wychodzi naprzeciw oczekiwaniom Beneficjentów o stworzenie systemowego mechanizmu pomocy w postaci krótkoterminowych pożyczek pozwalających na utrzymanie płynności finansowej. Zasady udzielania takiej pomocy są obecnie przedmiotem rozmów pomiędzy Ministerstwem Środowiska a narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Beneficjentami. Tak jak w przypadku tworzenia systemu zabezpieczeń, kwestia ta będzie regulowana indywidualnie z każdym z Beneficjentów w drodze umowy Beneficjenta z NFOŚ.

Komitet Monitorujący rozpatrywał to zagadnienie na posiedzeniu w dniu 25 kwietnia br. Należy podkreślić, iż przedstawiciele Komisji Europejskiej nie przedstawiali przeszkód prawnych dotyczących przekazania praw własności do majątku współfinansowanego środkami ISPA. Jednak założenia do procesu prywatyzacji wymagają jeszcze szczegółowego dopracowania. Z uzyskanych informacji wynika, iż obecnie trwają w Komisji prace nad tym zagadnieniem.

Istnieje możliwość ubiegania się o środki pomocowe w przypadku zarządzania majątkiem przez koncesjonariusza jednakże wybór koncesjonariusza musi nastąpić zgodnie z zasadami wyboru zawartymi w tzw. Practical Guide oraz konieczna jest akceptacja Komisji Europejskiej.

W odniesieniu do kwestii kalkulacji i stanowienia opłat, Komisja przedstawiła stanowisko, iż wysokość opłat w sektorze gospodarki wodnej będzie rozważana dla indywidualnych projektów. Wysokość opłat, wg Komisji nie powinna przekraczać 4% dochodów gospodarstwa domowego.

Ad. Terminologia.

www.cie.gov.pl/fundusze/index.html),

- w dokumencie przyjętym przez Komitet Integracji Europejskiej na posiedzeniu w dniu 14 marca br. ISPA Przedakcesyjny Instrument Polityki Strukturalnej - Programowanie i zasady wdrażania w Polsce oraz w Załączniku 2 - Sektor Środowiska do powyższego dokumentu (zostały one przekazane na spotkaniu z Beneficjenetami w Ministerstwie Środowiska w dniu 26 kwietnia br.).

Zgodnie z informacjami uzyskanymi z Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej oraz Ministerstwa Finansów informuję, iż Szósta dyrektywa Rady Unii Europejskiej z dnia 18 maja 1997 r. nie przewiduje stosowania stawki 0% lub stosowania zwrotów VAT z tytułu zakupu towarów i usług za środki pomocowe otrzymane na podstawie m.in. rozporządzenia z dnia 21 czerwca 1999 r., ustanawiającego Instrument Przedakcesyjnej Polityki Strukturalnej (1267/99/WE) ISPA. Regulacje te nie zobowiązują strony polskiej do stosowania ulg w postaci stawki 0% lub zwrotów VAT. Zawarte umowy zawierają klauzule, iż unijne środki pomocowe nie będą przeznaczane m.in. na opłacanie podatków.¹⁾

W krajach Unii Europejskiej, przy różnego rodzaju przedsięwzięciach wspólnych współfinansowanych ze środków unijnych nie stosuje się stawki 0% lub specjalnego automatycznego zwrotu podatku w ramach procedur przewidzianych dla postępowania podatkowego.

Obecnie funkcjonujące w systemie VAT rozwiązania umożliwiają korzystanie z ulg w przypadku zakupów za środki pomocowe na następujących zasadach:

a) jeżeli wynikiem danego przedsięwzięcia będą czynności opodatkowane VAT to odzyskiwanie VAT naliczonego, zawartego w zakupach może się odbywać w ramach normalnych rozliczeń, tj. na zasadach określonych w art. 19 i 20 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 50, poz. 11 z późn. zm.) oraz nowego, specjalnie stworzonego przepisu w rozdziale XI (§ 28 h) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 1091, poz. 1245 z późn. zm.),

b) specjalne zwroty VAT można uzyskać na podstawie ww. rozdziału XI - możliwe jest uzyskanie zwrotu tylko w przypadku, gdy przy przedsięwzięciu wspólnym występują jednoznacznie wyodrębnione środki na koncie bankowym i bezpośrednio z tego konta opłacane są zakupy,

c) istnieje również możliwość zarejestrowania umowy o wykonanie usług przez Komitet Integracji Europejskiej i po tej rejestracji zastosowanie w odniesieniu do tej umowy stawki 0% na podstawie § 64 ww. rozporządzenia. Jednakże taka umowa musiałaby być w całości finansowana za środków pomocowych¹⁾. Natomiast przy umowach realizowanych w ramach ISPA oprócz środków pomocowych są angażowane i inne środki. Stosowanie więc stawki 0% możliwe byłoby tylko w bardzo ograniczonym zakresie.

Należy zwrócić uwagę, że przy przedsięwzięciach wspólnych opartych na zaangażowaniu środków własnych i pomocowych, w warunkach wykorzystania przez jednostki rozwiązań zawartych w rozdziale XI ww. rozporządzenia może dochodzić do określonych nieprawidłowości polegających na tym, że całość lub większość wydatków rzeczowych obciążonych VAT-em będzie rozliczana ze środków pomocowych i VAT będzie zwracany. Natomiast pozostałe nieodpodatkowane wydatki będą finansowane z udziału własnego. Oznaczać to będzie statystyczne (pozorne) zaniżenie udziału własnego w finansowaniu przedsięwzięcia ze strony polskiej, jak również będzie miało określone oddziaływanie na wypływ środków budżetowych.

Ad. Ustalenie jednolitych i spójnych zasad oraz procedur przetargowych ISPA, EBOR i EBI.

Różnice występują w przypadku współfinansowania projektu ze środków EBOR. Niewyjaśnione kwestie dotyczące procedur przetargowych przy współfinansowaniu projektów przez ISPA oraz EBOR były jedną z podstawowych kwestii, poruszanych przez stronę polską w trakcie pierwszego Komitetu Monitorującego ISPA oraz na ww. spotkaniu z Beneficjentami. W chwili obecnej oczekujemy na przekazanie na piśmie stanowiska Komisji Europejskiej dotyczącego tego zagadnienia, zaś systemowe ujednolicenie procedur ISPA, EBOR lub innych MIF wymaga zmian ww. rozporządzenia, nad czym prace ze strony Komisji Europejskiej, już zostały podjęte.

Ad Practical Guide

Oficjalna wersja Praktycznego Przewodnika PHARE ISPA SAPARD wraz z załącznikami (Practical Guide PHARE ISPA SAPARD), który od 1 stycznia 2001 r., znajduje się na stronie internetowej Komisji Europejskiej:

Zdaniem Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej przeprowadzenie szkoleń byłoby możliwe nawet przy udziale finansowym środków ISPA (pomoc doradcza). Obecnie opracowaniem zasad przeprowadzania szkoleń dla członków PIU zajmują się przedstawiciele UKIE, MF, MTiGM oraz MŚ.

Ad. Kryteria oceny ofert.

Ad. Kompetencje poszczególnych instytucji.

Ad. Struktury organizacyjne jednostek wdrażających projekty u Beneficjentów.

Ad. Realizowanie zasady partnerstwa.

Ministerstwo Środowiska stoi na stanowisku, że Beneficjenci powinni brać udział w działaniach podejmowanych w związku z projektami współfinansowanymi przez ISPA. W związku z powyższym organizowane są konferencje robocze z udziałem Beneficjentów i przedstawicieli resortu. Beneficjenci są na bieżąco informowani o przebiegu prac nad projektami. Ponadto, Pan Minister Maciej Rudnicki zadeklarował możliwość odbywania indywidualnych spotkań z Beneficjentami.

Proszę uwzględnić fakt, iż wraz z uruchomieniem projektów ISPA uruchamiany jest w Polsce zupełnie nowy system, odmienny od stosowanych dotychczas np. w ramach funduszu Phare. Strona polska przed otrzymaniem środków winna była spełnić dodatkowe warunki wypływające z umów zawartych bezpośrednio z Komisją Europejską. Dlatego też, opracowanie właściwych rozwiązań zajmuje dużo czasu. Niestety, część rozwiązań nie będzie wykorzystana w ramach Funduszu Spójności, po przyjęciu Polski do UE, ze względu na zapowiadane w tej chwili przez Komisję Europejską zmiany. Pragnę także zwrócić uwagę na fakt, iż wiele problemów związanych z ISPA wynikło po stronie Komisji Europejskiej i strona polska nie ma żadnego wpływu na ich rozwiązanie.

Z up. MINISTRA

SEKRETARZ STANU
Maciej Rudnicki

Warszawa, dn. 8 VI 2001 r.

Rzeczypospolitej Polskiej

Bezpośrednią przesłanką do uruchomienia procedury prywatyzacyjnej Kopalni Odkrywkowych Surowców Drogowych w Kielcach, był wspólny wniosek z dnia 29 lipca 1999 r. Dyrektora i Rady Pracowniczej przedsiębiorstwa o dokonanie prywatyzacji bezpośredniej w trybie art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 roku o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 z późn. zm.).

W związku z powyższym , w dniu 12 sierpnia 1999 r., Wojewoda zamieścił w prasie ogłoszenie zapraszające inwestorów do składania ofert. Celem podjęcia rokowań miało być wyłącznie wniesienie przedsiębiorstwa do spółki (art. 39 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy), nie zaś jak wynika z oświadczenia Pana Senatora - sprzedaż (art. 39 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy).

Dodatkowo, w październiku 2000 r. pojawiła się kolejna istotna przeszkoda uniemożliwiająca podjęcie dalszych czynności prywatyzacyjnych. Około 150 rolników wystąpiło o odszkodowania z tytułu wywłaszczenia ich w 1992 r. z zajmowanych działek bez rekompensat pieniężnych. Wywłaszczenie organizowane było przez Dyrekcję Okręgową Dróg Publicznych w Kielcach na rzecz kopalni "Józefinka" - którą w 1991 r. przydzielono Kopalniom Odkrywkowym Surowców Drogowych. W chwili obecnej trwają postępowania administracyjne w zakresie badania prawidłowości wydania decyzji przez Naczelnika Gminy Górno w sprawie wywłaszczenia gruntów. Niezwykle trudny do przewidzenia jest nie tylko termin zakończenia toczących się postępowań, ale i wpływ rozstrzygnięć poszczególnych spraw na stan prawny tej kopalni, ponieważ może dojść do uchylenia decyzji wywłaszczeniowych, a w konsekwencji do częściowego wzruszenia decyzji uwłaszczeniowej.

Należy jednak zauważyć, że obecna trudna i pogarszająca się sytuacja ekonomiczno-finansowa przedsiębiorstwa nie gwarantuje spłaty rat leasingowych związanych z przekazaniem przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania ani przeznaczenia środków na konieczne inwestycje. Przedsiębiorstwo nie generuje zysku, który zapewniłby nie tylko spłatę rat, ale i wywiązanie się z wieloletniej umowy inwestycyjnej zabezpieczonej karami umownymi w przypadku jej nie realizowania.

Marek Biernacki

Warszawa, dnia 11.06. 2001 r.

Po uzyskaniu opinii oraz uzgodnieniu stanowiska w przedmiotowej sprawie, niezwłocznie prześlę Pani Marszałek stosowną odpowiedź.

Z wyrazami szacunku

Z up. MINISTRA

PODSEKRETARZ STANU
Janusz Radziejowski

Warszawa, 11.06. 2001 r.

W związku z pismem z dnia 29 maja br. (znak: AG/043/258/01/IV), dotyczącym udzielenia odpowiedzi na oświadczenie senatora Henryka Stokłosy w sprawie zmiany kryteriów uznawania regionów, w tym powiatu chodzieskiego, za zagrożony szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, pragnę uprzejmie wyjaśnić, co następuje:

W odpowiedzi na pyt. 1:

Ustalaniem kryteriów oraz identyfikacją powiatów zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym zajmuje się Zespół Społeczno-Rządowy powołany w dniu 14.06.2000 r. zarządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej. W skład Zespołu Społeczno-Rządowego wchodzą przedstawiciele strony rządowej (jednoosobowi reprezentanci Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Gospodarki, Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej oraz Krajowego Urzędu Pracy) oraz przedstawiciele strony społecznej i samorządowej (Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu, Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych, Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność", Krajowego Związku Kółek i Organizacji Rolniczych, Związku Zawodowego Rolników "Samoobrona", Konfederacji Pracodawców Polskich). Zespół przy tworzeniu wykazu powiatów zagrożonych bezrobociem strukturalnym posiłkuje się danymi GUS o stopie bezrobocia na koniec I kwartału danego roku. Na podstawie tego wykazu tworzone jest rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie określenia powiatów (gmin) zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym.

2. Kryterium pomocnicze: 150% średniej krajowej stopy bezrobocia pod koniec marca 2000 roku oraz 125% średniej krajowej stopy bezrobocia w marcu w latach 1998 i 1999.

Zgodnie z danymi GUS stopa bezrobocia w powiecie chodzieskim w marcu ubiegłego roku wynosiła 17,2%, stanowiło 122,9% średniej stopy krajowej, w marcu 1999 r., stopa bezrobocia dla tego powiatu wynosiła 12,5% co stanowiło 104,2% średniej stopy bezrobocia, natomiast w roku 1998 10,3%, co równało się 99,0% ówczesnej średniej stopy bezrobocia w kraju. Wskaźniki te nie pozwoliły na uznanie wymienionego powiatu za zagrożony bezrobociem na podstawie kryterium podstawowego i pomocniczego.

Rada Ministrów umieściła także w wykazie te powiaty, które na mocy rozporządzenia w sprawie określenia powiatów (gmin) zagrożonych strukturalnym bezrobociem obowiązującego w 2000 roku (Dz.U. z 1999 r. nr 110 poz. 1264) posiadały status "zagrożonych", a w których stopa bezrobocia w latach 1998-1999 przekroczyła 150%, natomiast w marcu 2000 r. przekroczyła 130% średniej stopy bezrobocia w kraju. Powiat chodzieski nie spełnił również tego dodatkowego kryterium.

W odpowiedzi na pyt. 2:

- małej elastyczności przepisów prawa pracy.

- "wygaszania" pakietów socjalnych.

Uwzględniając trudną sytuację na rynku pracy w Polsce, Rząd podjął zdecydowane działania, aby przeciwdziałać temu niepożądanemu zjawisku. Na posiedzeniu 16 stycznia br. Rada Ministrów przyjęła "Rekomendacje dla polityki przeciwdziałania bezrobociu". Zgodnie z "Rekomendacjami..." powstrzymanie tendencji do wzrostu bezrobocia wymaga prowadzenia polityki pieniężnej i fiskalnej sprzyjającej wzrostowi gospodarczemu oraz realizacji następujących programów rządowych:

- "Paktu dla rolnictwa i obszarów wiejskich".

1) Tworzenie miejsc pracy,

2) Podnoszenie kwalifikacji zawodowych,

3) Usprawnianie funkcjonowania instytucji rynku pracy

4) Zmiany prawa pracy, w tym Kodeksu pracy w zakresie:

- przywrócenia możliwości zawierania nieograniczonej ilości umów na czas określony,

3) intensyfikacja eksportu,

W odniesieniu do obszarów wiejskich na terenie całego kraju, źródłem finansowania programów, mających na celu przeciwdziałanie bezrobociu i tworzenie zachęt do tworzenia nowych miejsc pracy mogą być środki rezerwy celowej na wspieranie programów inicjowanych przez organy samorządu województwa. Rezerwa ta wydatkowana jest na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 2000 r. w sprawie zasad, warunków i trybu wspierania środkami z budżetu państwa programów inicjowanych przez organy samorządu województwa (Dz.U. Nr 68, poz. 806). Rozporządzenie to przewiduje wsparcie programów inicjowanych przez samorząd województwa w zakresie promocji zatrudnienia i rozwoju zasobów ludzkich na terenach wiejskich. Ze środków rezerwy mogą być finansowane następujące rodzaje usług: poradnictwo i informacja zawodowa, pośrednictwo pracy, szkolenia i doradztwo w zakresie prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, szkolenia mające na celu przekwalifikowanie oraz naukę umiejętności poszukiwania i uzyskiwania zatrudnienia, pomoc w uzyskaniu okresowego zatrudnienia poza rolnictwem, doradztwo w zakresie przygotowania i realizacji przez samorządy powiatowe i gminne programów w mających na celu ograniczenie bezrobocia i rozwój przedsiębiorczości, użyczanie małym przedsiębiorcom po cenach niższych niż rynkowe lokali do wykonywania pozarolniczej działalności wraz ze świadczeniem usług doradczych (tzw. inkubatory przedsiębiorczości). Wymienione usługi przeznaczone będą dla mieszkańców gmin wiejskich, miejsko-wiejskich i miast do 15 tys. mieszkańców, którzy: (a) są bezrobotnymi lub (b) są rolnikami prowadzącymi gospodarstwo rolne do 3 ha przeliczeniowych lub (c) prowadzą wspólne gospodarstwo domowe z osobami, o których mowa w pkt (a) - (b), jeżeli dochód na osobę w ostatnich trzech miesiącach jest niższy od przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale.

Wymienione usługi będą świadczone przez instytucje lokalne wybrane w drodze przetargu przez władze samorządowe województw. Za wdrażanie programu na obszarze województwa odpowiedzialny jest zarząd województwa.

Na mocy tego samego rozporządzenia osoby, które nie są emerytami albo nie nabyły prawa do świadczeń przedemerytalnych, posiadające miejsce zamieszkania na terenie gmin wiejskich, miejsko-wiejskich lub w miastach do 15 tys. mieszkańców, podejmujące lub prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą mogą otrzymać jednorazową bezzwrotną dotację w wysokości 3 600 zł. Warunkiem otrzymania dotacji jest przeznaczenie jej na zakup środka trwałego oraz spłacanie pożyczek na podjęcie działalności gospodarczej lub na tworzenie nowych miejsc pracy, finansowanych ze środków własnych regionalnych i lokalnych instytucji kapitałowych.

W dniu 20 marca 2001 r. Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie algorytmu przekazywania środków Funduszu Pracy samorządom województw i powiatów (Dz.U. nr 27, poz. 299). Zgodnie z wyżej wymienionym rozporządzeniem wielkość środków Funduszu Pracy dla samorządów powiatów na finansowanie programów przeciwdziałania bezrobociu będzie uwzględniała zarówno poziom jak i natężenie bezrobocia na powiatowym rynku pracy, a także cechy specyficzne bezrobocia utrudniające jego zwalczanie, w tym w szczególności: udział długotrwale bezrobotnych, udział bezrobotnych nie posiadających prawa do zasiłku oraz udział bezrobotnych absolwentów. Przyjęte w algorytmie kryteria sprzyjać będą poprawie sytuacji na rynku pracy, w tym także w powiecie chodzieskim, pozwalając na przyznanie zwiększonych środków z Funduszu Pracy na ten cel.

Warszawa, dnia 11 czerwca 2001 r.

Szanowna Pani Marszałek

2) Dla wprowadzenia nowych rozwiązań organizacyjnych dotyczących Ośrodków Regionalnych w Kielcach, Olsztynie, Opolu i Gorzowie Wielkopolskim Członek Zarządu TVP S.A. nadzorujący sprawy programów regionalnych - pan Tadeusz Skoczek powołał Pismem Okólnym nr 5/2001 z dnia 16 marca br. Komisję ds. w/w ośrodków. Komisja koordynuje prace zmierzające do określenia niezbędnych potrzeb poszczególnych Ośrodków, których zaspokojenie pozwoli prowadzić działalność programową w oczekiwanym wymiarze.

4) Emitowanie programów regionalnych przez Ośrodki Regionalne uzależnione jest od posiadania własnych częstotliwości nadawczych. W chwili obecnej takie pasmo częstotliwości posiada jedynie Lubuski Ośrodek Regionalny TVP S.A. w Gorzowie Wielkopolskim. Oddziałom Terenowym w Katowicach i Gdańsku przydzielane są w chwili obecnej częstotliwości nadawcze, które służyć będą Ośrodkom Regionalnym zlokalizowanym w Opolu i Olsztynie. W związku z brakiem wolnych częstotliwości na terenie województwa świętokrzyskiego trwają obecnie starania mające na celu tymczasowe wykorzystywanie dla potrzeb Ośrodka w Kielcach częstotliwości zarezerwowanych dla Programu 2.

Z wyrazami szacunku

Robert Kwiatkowski