Diariusz Senatu RP: spis treści, następny fragment

30. posiedzenie Senatu

17 lutego br. odbyło się 30. posiedzenie Senatu. Posiedzeniu przewodniczyli marszałek Alicja Grześkowiak oraz wicemarszałkowie Andrzej Chronowski i Tadeusz Rzemykowski. Na sekretarzy posiedzenia powołano senatorów Stanisława Gogacza i Jolantę Danielak; listę mówców prowadził senator S. Gogacz.

Przyjęty przez Izbę porządek dzienny posiedzenia obejmował dwa punkty:

- stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Waszyngtonie dnia 4 kwietnia 1949 r.,

- pierwsze czytanie przedstawionego przez Komisję Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisję Obrony Narodowej projektu uchwały w sprawie ratyfikacji przez Polskę Traktatu Północnoatlantyckiego.

Przed przystąpieniem do porządku dziennego przewodnicząca obradom marszałek A. Grześkowiak powitała obecnych na posiedzeniu gości: marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Macieja Płażyńskiego, premiera Rzeczypospolitej Polskiej Jerzego Buzka, ministra spraw zagranicznych Bronisława Geremka, ministra obrony narodowej Janusza Onyszkiewicza, przedstawiciela Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, a także delegację Zgromadzenia Narodowego Republiki Węgierskiej oraz szefów placówek dyplomatycznych i przedstawicieli ambasad państw członkowskich Paktu Północnoatlantyckiego i dwóch państw zaproszonych, obok Polski, do przystąpienia do Traktatu Północnoatlantyckiego.

Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Waszyngtonie w dniu 4 kwietnia 1949 r.

Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 44. posiedzeniu, 17 lutego br. Do Senatu została przekazana także 17 lutego i tego samego dnia marszałek Senatu, zgodnie z art. 55 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierowała ją do Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz do Komisji Obrony Narodowej. Komisje po rozpatrzeniu ustawy przygotowały wspólnie sprawozdanie w tej sprawie.

Przedstawił je senator Władysław Bartoszewski. Senator sprawozdawca poinformował, że połączone komisje 26 głosami, przy jednym wstrzymującym się, postanowiły rekomendować Izbie przyjęcie rozpatrywanej ustawy bez poprawek.

Stanowisko rządu wobec rozpatrywanej ustawy przedstawił minister spraw zagranicznych Bronisław Geremek. Minister zwrócił się do Izby o przyjęcie ustawy o ratyfikacji Traktatu Północnoatlantyckiego. O przyjęcie ustawy zwrócił się także prezes Rady Ministrów Jerzy Buzek.

Po dyskusji Senat 92 głosami, przy 2 przeciw i 1 wstrzymującym się powziął uchwałę o przyjęciu bez poprawek ustawy o ratyfikacji Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Waszyngtonie w dniu 4 kwietnia 1949 r.

Uchwała Senatu w sprawie ratyfikacji przez Polskę
Traktatu Północnoatlantyckiego

Projekt uchwały - w imieniu Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Obrony Narodowej - przedstawił senator Stefan Jurczak. Senator sprawozdawca zaakcentował, że weryfikacja przez Polskę Traktatu Północnoatlantyckiego jest aktem o historycznym znaczeniu dla losów naszego kraju. Nie tylko dlatego, że w ten sposób spełniają się marzenia wielu pokoleń Polaków o życiu w kraju bezpiecznym, związanym obronnym sojuszem z potężnymi przyjaciółmi, lecz również dlatego, że uczestnictwo w tym sojuszu stanowi wejście do rodziny państw, które przodują w świecie w dziedzinie obronności, jak również w poszanowaniu praw człowieka, wolności i demokracji, w rozwoju gospodarczym i cywilizacyjnym. Senator wskazał, że w przedstawionej uchwale projektodawcy nie tylko chcieli wyrazić satysfakcję z faktu, że oczekiwany efekt przyniosły wysiłki co do tego, by sprostać obowiązkom, jakie nakłada na nas członkostwo w NATO, ale również pragną podkreślić, że jest to historyczne wydarzenie, jeśli chodzi o usytuowanie Polski w strukturze współczesnego świata. Polska jako pełnoprawny członek NATO uzyska nowe możliwości skutecznego działania w polityce europejskiej i światowej - stwierdził senator sprawozdawca i dodał:

Jednocześnie pragniemy wyraźnie zaznaczyć, że dobrze zdajemy sobie sprawę z tego, że przystąpienie Polski do NATO nie sprowadza się do nominacji nas na członka. Po to, by być rzeczywistym członkiem, musimy nie tylko wykorzystać wszystkie szanse dla naszego narodowego bezpieczeństwa, jakie daje członkostwo w sojuszu, ale również wziąć na siebie współodpowiedzialność za całokształt bezpieczeństwa państw członkowskich NATO, a szczególnie bezpieczeństwa regionu, w którym żyjemy.

W naszej uchwale mówiliśmy również, że Polska będzie nadal popierać aspiracje krajów spełniających warunki członkostwa w sojuszu i dążących do wejścia do NATO. Podkreślamy to, gdyż pragniemy, aby było jasne i oczywiste, że jesteśmy zwolennikami dalszego rozszerzenia NATO, że jesteśmy za polityką otwartych drzwi. Mówimy o tym zarówno naszym partnerom w regionie, jak i na wszystkich natowskich gremiach, gdzie zabieramy głos. Dlatego też jako członkowie NATO, realizując swoją politykę zagraniczną, będziemy nie tylko intensywnie rozwijać współpracę z sąsiadami, ale też popierać aspiracje tych, którzy pragną dołączyć do sojuszu. Będziemy w NATO ich adwokatami. Trzeba jednak pamiętać, że sprawa rozszerzenia NATO, wobec której w różnych krajach panują różne opinie, w dużej mierze zależeć będzie również od tego, w jaki sposób i jak sprawnie my, Polacy, będziemy realizować nasze zobowiązania wobec sojuszu.

Mamy wiele do zrobienia, jeśli chodzi o przystosowanie naszej armii do wysokich wymagań NATO i osiągnięcie wysokiego poziomu zdolności do współdziałania we wszystkich natowskich strukturach. Jestem przekonany, że nie będzie to łatwe, ale jednak jest możliwe do zrealizowania. Warto chociażby przypomnieć, że udział Polski w programie "Partnerstwo dla Pokoju", w tym swego rodzaju przedszkolu NATO, był nie tylko znaczący, ale bardzo wysoko oceniony przez naszych sojuszników. Tak więc, jeśli w naszej uchwale deklarujemy, że będziemy działać na rzecz sprawnej realizacji wszystkich zobowiązań sojuszniczych wynikających z członkostwa w NATO, to mamy pełną świadomość, że jesteśmy w stanie to wykonać.

W imieniu dwu senackich komisji - Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Obrony Narodowej - senator S. Jurczak wniósł o uchwalenie przedstawionego projektu uchwały.

Podczas dyskusji nad projektem uchwały senatorowie zgłosili propozycje wprowadzenia do niej poprawek.

Izba w głosowaniach zaakceptowała wniosek formalny o bezpośrednie przejście do drugiego czytania projektu uchwały, odrzuciła natomiast wniosek o odroczenie debaty i przełożenie tego czytania na kolejne posiedzenie.

Następnie Senat skierował projekt uchwały do Komisji Ustawodawczej, Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Obrony Narodowej. Połączone komisje w wyniku głosowania zdecydowały rekomendować Izbie przyjęcie tekstu wniesionego do pierwszego czytania przez projektodawców.

W pierwszej kolejności przeprowadzono głosowania nad wnioskami, które nie zostały przyjęte przez połączone komisje. W kolejnych głosowaniach Izba odrzuciła wszystkie zaproponowane poprawki, a następnie 62 głosami, przy 6 przeciw i 19 wstrzymujących się, powzięła uchwałę w sprawie ratyfikacji przez Polskę Traktatu Północnoatlantyckiego:

"Senat Rzeczypospolitej Polskiej, przyjmując ustawę o ratyfikacji Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Waszyngtonie dnia 4 kwietnia 1949 r., stwierdza, że:
- Przystąpienie Polski do Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego jest zgodne z wolą społeczeństwa polskiego. Polska wstępuje do struktur, które swoje funkcjonowanie opierają na zasadach poszanowania praw człowieka, wolności (w tym gospodarki wolnorynkowej), demokracji oraz solidarności we wzajemnych stosunkach. Powyższe zasady były zawsze obecne w polskiej wolnej myśli politycznej, zaś niemożność ich realizacji wynikała z narzuconego po II wojnie światowej porządku ustrojowego oraz realiów geopolitycznych.

- Członkostwo Polski w NATO umocni stabilizację w Europie. Polska będzie nadal popierać aspiracje krajów spełniających kryteria członkostwa w Pakcie i dążących do wejścia do NATO. Przyczyni się to do umocnienia naszych dobrych stosunków z sąsiadami i ze wszystkimi państwami Kontynentu.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej przyjmuje z satysfakcją fakt, iż pierwsza sesja Zgromadzenia Północnoatlantyckiego po zakończeniu "zimnej wojny" i poszerzeniu Sojuszu - w pięćdziesiątą rocznicę utworzenia NATO - odbędzie się w maju br. w Warszawie.

Senat, w zakresie swoich konstytucyjnych uprawnień, będzie działać na rzecz sprawnej realizacji wszystkich zobowiązań sojuszniczych Rzeczypospolitej Polskiej wynikających z członkostwa w Organizacji Traktatu Waszyngtońskiego".

Diariusz Senatu RP: spis treści, następny fragment