Warszawa, dnia 13.11.1998 r.

Podsekretarz Stanu

Warszawa, 26 listopada 1998 r.

Warszawa, 5 listopada 1998 r.

Komisja Etyki Poselskiej informuje, iż na posiedzeniu w dniu 4 listopada 1998 r. rozpatrzyła skierowaną przez Pana Marszałka sprawę oświadczenia złożonego przez senator Dorotę Kempkę podczas 15 posiedzenia Senatu RP w dniu 2 lipca 1998 r.

Komisja Etyki Poselskiej nie znalazła podstaw do rozpatrywania tej sprawy z punktu widzenia naruszenia Zasad Etyki Poselskiej.

W odpowiedzi na oświadczenie senatorskie Pana Jana Chojnowskiego złożone na 22 posiedzeniu Senatu w dniu 5 listopada 1998 r. w sprawie "inwazji zagranicznych super - i hipermarketów" oraz "wprowadzenia przepisów nakazujących prowadzenia ścisłych rejestrów zbywanych gruntów", przedkładam następujące wyjaśnienie.

Zgodnie z przepisami tej ustawy cudzoziemcy - aby nabyć nieruchomość w Polsce - muszą każdorazowo legitymować się zezwoleniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, wydanym za zgodą Ministra Obrony Narodowej, a w przypadku nieruchomości rolnych - również za zgodą Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Przypadki, w których cudzoziemcy nie muszą legitymować się takim zezwoleniem, zostały określone w art. 8 ust. 1 (z zastrzeżeniem ust. 3) wyżej powołanej ustawy.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, otrzymawszy wniosek cudzoziemca, jest zobligowany do rozpatrzenia sprawy i wydania stosownej decyzji. Przedmiotem postępowania administracyjnego, wszczętego i prowadzonego przed Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji, jest bowiem wyłącznie żądanie przez cudzoziemca wydania zezwolenia na nabycie nieruchomości w Polsce i postępowanie to, jeżeli żądanie nie zostanie cofnięte, powinno zakończyć się rozstrzygnięciem merytorycznym.

W przypadku nabywania nieruchomości na cele budowy stacji benzynowych i supermarketów, decyzja wydawana jest przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji po konsultacji z właściwym wojewodą, który oceni, czy planowana inwestycja jest korzystna na danym terenie. Istotne dla rozstrzygnięcia sprawy jest również stanowisko organów lokalnej władzy samorządowej.

Jednocześnie należy zauważyć, iż decyzja Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, zezwalająca na nabycie nieruchomości, nie przesądza jeszcze o przeprowadzeniu transakcji. Czyni jedynie cudzoziemca zdolnym do czynności prawnych na równi z podmiotami polskimi. Szczegółowe warunki i skuteczność czynności prawnej, podejmowanej na podstawie zezwolenia, zależą już od woli stron transakcji, a zwłaszcza zbywcy nieruchomości.

W odniesieniu do poruszonej przez Pana Senatora kwestii prowadzenia ścisłych rejestrów gruntów zbywanych cudzoziemcom stwierdzić należy, iż Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji przedkłada coroczne sprawozdania sejmowe o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, zawierające rejestry pozwoleń wydanych przez resort. (Sprawozdanie za rok 1997 zostało przyjęte przez Sejm na 18 posiedzeniu w dniu 22 maja 1998 r. - Druk nr 259).

MSWiA nie posiada obecnie informacji, ile nieruchomości i o jakiej powierzchni faktycznie znajduje się w posiadaniu cudzoziemców.

Przepis ten wprowadził zmianę ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Dz.U. z 1996 r. Nr 54, poz. 245 i z 1997 r. Nr 140, poz. 939), polegającą na nałożeniu na Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji obowiązku prowadzenia - w systemie komputerowym z dniem 01 stycznia 1999 r. - rejestrów:

• nieruchomości, udziałów i akcji nabytych przez cudzoziemców bez zezwolenia, w przypadkach, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców,
• nieruchomości, udziałów i akcji nabytych przez cudzoziemców na podstawie wymaganych zezwoleń, o których mowa w art. 1 ust. 1 oraz w art. 3e ust. 1 i 3 ww. ustawy.

W związku z tym, iż w powoływanej wyżej ustawie z dnia 24 lipca 1998 r. brak jest zapisu zobowiązującego Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji do prowadzenia rejestru z datą wsteczną, monitorowanie skali zjawiska wykupu nieruchomości w Polsce przez cudzoziemców, jak też zorientowanie się, w jakich regionach Polski cudzoziemcy najchętniej nabywają nieruchomości i czy wykorzystują wyjątki przewidziane w art. 8 ust. 1 ustawy, możliwe będzie najwcześniej za rok od wprowadzenia powyższych rejestrów.

Janusz Tomaszewski

Szanowna Pani Marszałek

Komendant Główny Policji, przy pełnym poparciu kierownictwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, przyjął zasadę, że należy uczynić wszystko, by policjanci z likwidowanych jednostek (przede wszystkim likwidowanych komend wojewódzkich Policji) znaleźli miejsce zatrudnienia odpowiadające ich kwalifikacjom zawodowym i nie wymagające zmiany miejsca zamieszkania. Część z policjantów będzie zapewne musiała dojeżdżać do pracy, jednak zgodnie z ustawą z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. Nr 30, poz. 179) przysługiwać im będzie w takiej sytuacji stosowana rekompensata finansowa. Wraz z ustawowym zagwarantowaniem dotychczasowego poziomu zarobków, działania te powinny zahamować odpływ fachowców z Policji, jednakże przy planowanej skali przekształceń nie uda się całkowicie powstrzymać tego procesu. Dlatego też, kierownictwo Policji podjęło szeroką akcję informowania o dających się przewidzieć skutkach przekształceń.

Następną istotną kwestią poruszoną w oświadczeniu Pana Senatora jest zabezpieczenie emerytalne funkcjonariuszy Policji. Wprowadzane przez reformę zmiany systemu ubezpieczeń społecznych polegają na objęciu nowym, powszechnym systemem emerytalnym jedynie funkcjonariuszy wstępujących do służby po 1 stycznia 1999 r. W odniesieniu do funkcjonariuszy będących obecnie w służbie, przewiduje się jedynie zmianę sposobu waloryzacji świadczeń oraz ich ograniczania z tytułu osiągania dodatkowego dochodu. Istotą wprowadzanych zmian jest zmiana waloryzacji płacowej (powiązanej ze wzrostem uposażeń funkcjonariuszy będących w służbie) na waloryzację cenową z zastosowaniem dodatkowego wskaźnika dla świadczeń mundurowych w pierwszym roku obowiązywania nowych przepisów. Wprowadza się również powiązanie wysokości kwoty zmniejszenia świadczenia, z możliwością jego zawieszenia (obecne świadczenie ulega ograniczeniu nie więcej niż o 25% kwoty świadczenia bez dodatków) oraz z procentowo określoną kwotą przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.

Krzysztof Budnik

Warszawa, dnia 30 listopada 1998 r.

W odpowiedzi na oświadczenie złożone podczas 22. posiedzenia Senatu RP, w dniu 5 listopada 1998 r., przez Senatora RP Pana Stanisława Cieślę, w sprawie utworzenia w Sieradzu delegatury urzędu wojewódzkiego dla województwa łódzkiego, urzędu marszałkowskiego oraz delegatur instytucji zespolonych z wojewodą w dotychczasowych miastach wojewódzkich - w związku z reformą ustrojową państwa, uprzejmie przedstawiam następującą informację.

Tworzenie delegatur urzędów wojewódzkich oraz oddziałów terenowych regulują zapisy art. 36 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz.U. Nr 91, poz. 577) stanowiące, iż w celu usprawnienia działania wojewódzkich organów zespolonej administracji rządowej, wojewoda może tworzyć delegatury urzędu wojewódzkiego. Siedziby delegatur i zakresy ich działania zostaną na podstawie art. 29 ust. 3 pkt 8 ww. ustawy określone statutem wojewody. Oznacza to, iż tworzenie delegatur należy do kompetencji wojewody.

Warszawa, 30.11.1998 r.

Zmiana decyzji wojewody doprowadziła z kolei do podjęcia protestu głodowego przez część pracowników - przeciwników Pana Zdzisława Prockiego, któremu zarzucali wiele nieprawidłowości w zarządzaniu ZOZ-em. Ten protest spowodował zaostrzenie protestu osób popierających dotychczasowego dyrektora. Protest głodowy pracowników dyrektora Zdzisława Prockiego został przerwany po zwróceniu się z apelem dyrekcji Wydziału Zdrowia o przerwanie strajku. W tym czasie, tj. 2 czerwca 1998 r. Pan Zdzisław Procki skorzystał ze zwolnienia lekarskiego, na którym przebywa do chwili obecnej.

Po zakończeniu kontroli NIK w Zespole Opieki Zdrowotnej w Miechowie i potwierdzeniu się części zarzutów pod adresem Pana Zdzisława Prockiego, zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami, wojewoda kielecki podjął decyzję o odwołaniu z dniem 18 września 1998 r., z funkcji dotychczasowego dyrektora oraz powołaniu na to stanowisko Pana Jarosława Moskwy, który sprawdził się w zarządzaniu samodzielnym zakładem opieki zdrowotnej w Kozłowie. Należy nadmienić, że Zespół Opieki Zdrowotnej w Miechowie z dniem 13 sierpnia 1998 r. uzyskał status zakładu samodzielnego.

Nie można natomiast czynić zarzutów wojewodzie, iż nie chciał wcześniej podejmować decyzji pod presją przeciwników dyrektora J. Moskwy, gdyż jak wskazują powyższe fakty doprowadziłoby to najprawdopodobniej do eskalacji konfliktu ze strony zwolenników dyrektora. Rozwiązanie konfliktu stało się możliwe dopiero wtedy, gdy obie strony uświadomiły sobie, jakie konsekwencje przynosi brak chęci rozwiązania sporu w drodze kompromisu.

W nawiązaniu do oświadczenia senatora Jerzego Pieniążka złożonego na 21. posiedzeniu Senatu w dniu 28 października 1998 r. w sprawie nie przyznania przez Bank Gospodarki Żywnościowej S.A. Spółce Cristal Agro Poland preferencyjnego kredytu na zasadach kredytu przyznanego Zakładom Przemysłu Ciągnikowego "Ursus", przedstawiam poniżej wyjaśnienia przesłane przez BGŻ S.A.

Z informacji uzyskanych z BGŻ S.A. wynika, że Bank od kilku lat współpracuje z Cristal Agro Poland kredytując Spółkę oraz prowadząc jej rachunek. Spółka uznana za wiarygodnego klienta korzysta w Banku z kredytu dewizowego oprocentowanego poniżej ogólnie obowiązujących stawek. Jednocześnie cały czas trwały i nadal trwają rozmowy ze Spółką w celu znalezienia satysfakcjonujących obie strony warunków współpracy. Rozmowy te prowadzone są ze strony Banku zarówno przez oddział jak i Zarząd BGŻ S.A. Ponadto opierając się na zasadach funkcjonowania gospodarki rynkowej, należy podkreślić, że podmioty gospodarcze mają wolny wybór partnerów do współpracy, co regulowane jest umowami dwustronnymi.

Warszawa, dnia 01.12.1998 r.

W odpowiedzi na oświadczenia Pana Senatora Zbyszko Piwońskiego wygłoszone w dniu 5 listopada 1998 roku na 22. posiedzeniu Senatu RP w sprawie organizacji w 1999 roku turnusów rehabilitacyjnych dla osób niepełnosprawnych, przekazane przez Sekretariat Prezesa Rady Ministrów pismem z dnia 12 listopada br. znak: SJB 440-241(1)/98, z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów - pragnę przekazać poniższe wyjaśnienia:

I. Jak wynika z informacji przekazanej przez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej, resort ten od wielu lat współpracuje ze stowarzyszeniami ochrony zdrowia, którym co roku zleca w ramach dotacji celowych przeprowadzanie specjalistycznych turnusów rehabilitacyjnych dla niepełnosprawnych dzieci ze sprzężonymi kalectwami. Turnusy te są z reguły połączone z instruktażem dla rodziców lub opiekunów i stanowią formę okresowej, intensywnej rehabilitacji medycznej. W 1999 roku działalność ta będzie kontynuowana.

Rozumiejąc niepokój i obawy środowiska osób niepełnosprawnych oraz organizatorów turnusów rehabilitacyjnych, wynikające ze zmian jakie przynosi decentralizacja i przekazanie zadań nowo utworzonym strukturom powiatowym, pragnę zapewnić, że Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przygotowuje dokumentację dotyczącą organizacji turnusów rehabilitacyjnych, aby zapewnić realne możliwości sprawnej kontynuacji realizacji tego zadania.

Wszystkie wnioski dotyczące uczestnictwa osób niepełnosprawnych w turnusach w pierwszych miesiącach przyszłego roku, które zostały złożone w Zakładzie Usług Rehabilitacyjno-Socjalnych w Katowicach oraz w oddziałach Funduszu, przesłano do centrali Funduszu. Z końcem listopada będą mogły być przekazane powiatom do realizacji. Podobnie przekazane zostaną oferty organizatorów, aby starostowie dysponowali pełnym katalogiem dotychczasowych ofert.

Z wyrazami szacunku