Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment


Z prac komisji senackich

16 listopada 1998 r.

Posiedzenie Komisji Kultury i Środków Przekazu było poświęcone rozpatrzeniu ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o zamówieniach publicznych.

Podczas dyskusji senatorowie wskazywali na konieczność wprowadzenia dość zasadniczych zmian w nowelizacji.

W toku pracy nad ustawą senatorowie zaproponowali wprowadzenie poprawek. Jedną z nich był nowy zapis art. 1 pkt 2 ust. 1:

"1. Krajowa Rada stoi na straży przestrzegania przepisów ustawy oraz innych przepisów regulujących tworzenie lub rozpowszechnianie programów, a w szczególności interesów odbiorców, samodzielności nadawców oraz otwartego i pluralistycznego charakteru radiofonii i telewizji.".

W opinii senatorów, zapis ten również miałby konstytucyjne uprawnienia Rady i zobowiązuje ją do bezwzględnego egzekwowania prawa.

Kolejna zaproponowana zmiana wzbudzała najwięcej kontrowersji. Dotyczyła art. 12, określającego tryb przyjmowania sprawozdań Krajowej Rady, a tym samym ewentualnego odwoływania jej członków. Senatorowie zaproponowali, aby jedynymi organami uprawnionymi do przyjmowania sprawozdań i ewentualnego rozwiązywania Rady były Sejm i Senat.

Komisja zdecydowanie opowiedziała się przeciw wprowadzeniu przepisu dotyczącego włączenia opłat abonamentowych TV do opłat za energię elektryczną.

Przy okazji nowelizacji ustawy o zamówieniach publicznych komisja postanowiła wprowadzić zapis następującej treści:

"wydatkowania środków publicznych na udzielanie przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji zamówień dotyczących zakupu, przygotowania, produkcji lub koprodukcji programów radiowych i telewizyjnych o szczególnie wysokiej wartości edukacyjnej lub artystycznej, pozytywnie ocenionych przez właściwą radę programową.".

Senatorowie Dorota Kempka i Ryszard Sławiński zaproponowali powrót do zapisu pierwotnego ustawy o radiofonii i telewizji, który mówił o konieczności akceptacji sprawozdania Krajowej Rady przez prezydenta. Propozycja ta nie uzyskała jednak poparcia większości komisji.

17 listopada 1998 r.

Senatorowie z Komisji Zdrowia, Kultury Fizycznej i Sportu przystąpili do rozpatrywania ustawy o zmianie ustaw o: zakładach opieki zdrowotnej, zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej oraz o szkolnictwie wyższym.

Uchwalona przez Sejm 9 listopada br. ustawa nowelizuje siedem aktów prawnych, w tym wymienione w tytule ustawy. Przedmiotowe zmiany mają wejść w życie z dniem ogłoszenia ustawy, tj. jeszcze przed 1 stycznia 1999 r. Pozostają one w związku z ustawą o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, który to związek wynika choćby z faktu, że art. 57 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym wymaga, aby kasy chorych zawierały umowy w celu zapewnienia leczenia szpitalnego ze szpitalami będącymi samodzielnymi publicznymi lub niepublicznymi zakładami opieki zdrowotnej.

Najważniejsze zmiany zawarte w ustawie dotyczą: nowej regulacji w zakresie szpitali klinicznych, wprowadzenia działu V w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej odnoszącego się do transportu sanitarnego, wprowadzenia formy wykonywania działalności w miejscu wezwania przez lekarzy, pielęgniarki, położne oraz wprowadzenia możliwości podejmowania działalności przez lekarzy, pielęgniarki i położne w ramach grupowej praktyki działającej na podstawie umowy spółki cywilnej.

W posiedzeniu udział wzięli: wiceminister zdrowia i opieki społecznej Jacek Wutzow, rektorzy wyższych uczelni medycznych, przedstawiciele związków zawodowych lekarzy, pielęgniarek i położnych, pracowników zakładów opieki zdrowotnej i transportu sanitarnego oraz Naczelnej Izby Lekarskiej.

W dyskusji rektorów uczelni medycznych szczególnie interesował art. 43b ust. 1 dotyczący przekazywania im przez ministra zdrowia i opieki społecznej obowiązków i uprawnień wobec szpitali klinicznych prowadzonych w formie samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Pytania kierowane do wiceministra zdrowia i opieki społecznej dotyczyły również oddłużenia szpitali klinicznych. W wyniku dyskusji zgłoszono poprawkę stanowiącą, że zobowiązania szpitali klinicznych, będących publicznymi zakładami opieki zdrowotnej, powstałe do 31 grudnia 1998 r., pozostają zobowiązaniami Skarbu Państwa.

Podczas posiedzenia senatorowie wysłuchali również opinii przedstawicieli lekarskich związków zawodowych o wprowadzonym przez Sejm zakazie świadczenia usług medycznych w publicznych zakładach opieki zdrowotnej na podstawie umów cywilnoprawnych oraz niewprowadzeniu w nowelizacji możliwości kontraktowania usług przez kierownika ZOZ.

Zdaniem związkowców, wprowadzone przez Sejm zmiany podważają zasadniczy filar reformy zdrowia. Jedyną formą zatrudnienia pracowników służby zdrowia pozostaną w tej sytuacji umowy o pracę, co oznacza m.in. minimalny wzrost płac lub zupełny jego brak.

Zdaniem FZ PZOZ, zapis uderza także w instytucję lekarza rodzinnego, która w założeniach miała być podstawą zreformowanego systemu. W opinii związkowców, kontrakty z kasami chorych mogliby podpisywać tylko lekarze posiadający własną praktykę, lokal i sprzęt. W związku z tym związkowcy zaproponowali skreślenie kontrowersyjnego artykułu, co jako poprawkę zgłosił następnie senator Andrzej Krzak.

Z akceptacją przedstawicieli odpowiednich związków zawodowych spotkały się natomiast zapisy sejmowe dotyczące pielęgniarek i położnych oraz kolumny transportu sanitarnego i Centralnego Zespołu Lotnictwa Sanitarnego.

Ogółem senatorowie zgłosili kilkadziesiąt propozycji zmian do rozpatrywanej ustawy sejmowej. Postanowiono, że komisja podejmie decyzję w tej sprawie na kolejnym posiedzeniu, 19 listopada br.

19 listopada 1998 r.

Komisja Zdrowia, Kultury Fizycznej i Sportu na swym posiedzeniu przyjęła stanowisko w sprawie ustawy o zmianie ustaw o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej oraz o szkolnictwie wyższym.

W kolejnych głosowaniach senatorowie zaakceptowali 12 spośród zgłoszonych na posiedzeniu 17 listopada br. poprawek, przede wszystkim o charakterze legislacyjnym.

Jedna z przyjętych poprawek stanowi, że Konkurs na stanowisko ordynatora - kierownika kliniki oraz ordynatora - kierownika oddziału klinicznego ogłasza i przeprowadza rektor właściwej państwowej uczelni medycznej lub państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych.

Inne natomiast, że zobowiązania szpitali klinicznych, będących publicznymi zakładami opieki zdrowotnej, powstałe do 31 grudnia br. pozostają zobowiązaniami Skarbu Państwa.

Stanowisko Komisji Zdrowia, Kultury Fizycznej i Sportu w sprawie nowelizacji sejmowej przedstawi Senatowi senator Elżbieta Płonka.

* * *

Komisja Kultury i Środków Przekazu kontynuowała pracę nad ustawą o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o zamówieniach publicznych.

Przyjęto sformułowania zmian zaproponowanych na poprzednim posiedzeniu i w wyniku głosowań postanowiono zgłosić poprawki do nowelizacji. Na sprawozdawcę stanowiska komisji wybrano senatora Piotra Ł.J Andrzejewskiego.

Propozycja senatorów Doroty Kempki i Ryszarda Sławińskiego - utrzymania konieczności akceptacji sprawozdania Krajowej Rady przez prezydenta - została przyjęta jako wniosek mniejszości. Na jego sprawozdawcę wygrano senator D. Kempkę.

24 listopada 1998 r.

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Komisja Ochrony Środowiska na wspólnym posiedzeniu dyskutowały nad potrzebą nowelizacji ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.

Przed posiedzeniem odbyła się konferencja prasowa pt. "Na tym świecie oprócz zwierząt żyją jeszcze ludzie". Jak stwierdził przewodniczący Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi senator Józef Frączek, w ustawie o ochronie zwierząt konieczne są zmiany zapisu zabraniającego tuczu gęsi i kaczek na stłuszczone wątroby.

Zdaniem senatora, przepis zabraniający tuczu zniszczy ok. 5 tys. producentów wątrób stłuszczonych. Spowoduje też osłabienie polskiego rynku rolno-spożywczego kosztem wzmocnienia rynku francuskiego. Polska eksportuje bowiem - głównie do Francji - przetwory drobiowe, w tym wątroby stłuszczone, piersi i skrzydełka.

Chwilę potem w Senacie odbyła się konferencja pod hasłem "Człowiek jest naszym największym skarbem" - zorganizowana m.in. przez Stowarzyszenie Ekologiczno-Kulturalne "Klub Gaja" - przeciwników tuczu. Według Jacka Bożka, prezesa klubu, producentom chodzi tylko o pieniądze. "Mieli oni prawie półtora roku na przestawienie produkcji. Tymczasem na niecałe półtora miesiąca przed wejściem w życie zakazu chcą jego zmiany" - powiedział Bożek.

W opinii dyrektora Biura Krajowej Izby Producentów Drobiu i Pasz w Poznaniu Barbary Ulatowskiej, zaniechanie krajowej produkcji wątróbek spowoduje utratę wpływów z eksportu, które wynoszą ok. 12 mln USD rocznie. Upadną także dwie spółki, które jako jedyne w Polsce zajmują się wymuszonym tuczem: Befrapol SA w Obornikach Wlkp. i Polfex sp. z o.o. w Ostrowie Wlkp.

Krajowi producenci starają się o dokonanie takich zmian w ustawie, które wprowadziłyby z dniem 1stycznia moratorium dla zakazu tuczu do 2008 r.

Według producentów, okres od uchwalenia ustawy (sierpień 1997 r.) był dla nich zbyt krótki na zmianę profilu produkcji i spłatę zaciągniętych kredytów. Liczyli ono także na dostosowanie się Polski do przepisów obowiązujących w krajach UE, gdzie wymuszony tucz jest obwarowany pewnymi warunkami, ale dopuszczalny.

Przytoczono wyniki badań prof. Józefa Szarka z ART w Olsztynie, który stwierdził, że stosowane w Polsce unowocześnione technologie tuczu wykorzystują jedynie fizjologiczne predyspozycje ptaków do otłuszczania wątroby.

Prymitywny system i przerażające maszynki do karmienia ptaków z lat 60. są już przeszłością, na którą chętnie powołują się przeciwnicy wymuszonego tuczu. Stosowane obecnie humanitarne metody tuczu polegają na tym, że sondy są zaopatrzone w gumowe końcówki o średnicy dostosowanej do budowy anatomicznej przewodu pokarmowego ptaka. Nie jest to bardziej brutalne od podłączenia krowy do mechanicznej dojarki.

Jeżeli producenci otłuszczonych gęsich i kaczych wątróbek nie uzyskają moratorium, po 1 stycznia ostrowski "Polfex" zwolni z pracy 100 osób i stanie się bankrutem - stwierdził Roman Bilan, prezes zarządu spółki. Według niego, dochody straci ponadto ok. 200 rodzin rolników współpracujących ze spółką oraz 20 właścicieli ferm, na których odchowuje się kaczki. Spółka nie będzie mogła również spłacać dwóch zaciągniętych kredytów preferencyjnych na kotłownię i zamrażarnię oraz komory składowe. Łączna kwota kredytów wynosi 1,8 mln zł.

Kaczorki rasy "Barbie" sprowadzane są do Ostrowa Wlkp. samolotami z Francji, a partnerki dla nich (rasy "Pekin") kupuje się w fermie zarodowej w Dworzyskach. Przez pierwsze pół roku pisklęta są od siebie oddzielone, a później dokonuje się ich "zestawienia" - jeden kaczorek przypada na pięć kaczek.

Po ok. półrocznym okresie kaczki znoszą jajka, które "Polfex" przekazuje do zakładów wylęgowych. Tam po czterech tygodniach inkubacji lęgną się ptaki nowej rasy o nazwie "Mulard", posiadające specyficzne cechy do tuczu wątrobowego. Są one następnie przekazywane na fermy hodowlane i przystosowywane tam przez 12 tygodni do specjalnego tuczu.

Przez następne 12 dni ptaki są karmione tylko kukurydzą i trafiają następnie do rzeźni. Taki tucz powoduje w tym czasie dwukrotne powiększenie wątroby ptaków.

W "Polfexie" i "Befrapolu" eksport otłuszczonych wątróbek kaczek i gęsi stanowi 70% całej produkcji. Od lat 60. ich odbiorcą jest Francja i Belgia. Te dwa kraje oraz Węgry, Izrael, Bułgaria i Litwa prowadzą również wymuszony tucz.

Sprawa moratorium uzyskała przychylność Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Podjęcie inicjatywy ustawodawczej w sprawie ustanowienia moratorium uzasadniają także uregulowania Europejskiej Konwencji o Ochronie Zwierząt Hodowlanych i Gospodarskich oraz zalecenia Rady Europy. Akty te dopuszczają stosowanie zabiegów, które nie są szkodliwe dla zdrowia lub samopoczucia zwierząt.

25 listopada 1998 r.

Komisja Gospodarki Narodowej oraz Komisja Rodziny i Polityki Społecznej zebrały się na wspólnym posiedzeniu, by rozpatrzyć ustawę o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej.

Nowelizacja umożliwia funkcjonowanie zagranicznych towarzystw ubezpieczeniowych na polskim rynku. Jest to wymóg, jaki przed Polską postawiły umowy stowarzyszeniowe z UE i OECD.

Na rynku zagraniczne towarzystwa będą mogły działać jedynie na zasadzie wzajemności, tzn. działalność w Polsce będą mogły prowadzić wyłącznie firmy ubezpieczeniowe z tych krajów, w których będą mogli działać również polscy ubezpieczyciele. Wymóg ten jednak będzie dotyczyć tylko spółek z krajów spoza OECD.

Obecnie zagraniczne firmy działają pod nazwą "główny przedstawiciel", co mylnie sugeruje prowadzenie jedynie działalności reprezentacyjnej.

Wprowadzono także przepisy uniemożliwiające zagranicznym towarzystwom ubezpieczeniowym stosowanie dumpingowych stawek ubezpieczeniowych. Ma to przeciwdziałać nieuczciwej konkurencji z ich strony.

Po dyskusji połączone komisje senackie postanowiły zaproponować wprowadzenie do tekstu ustawy o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej jednej poprawki.

Zgodnie z nią w art. 1 w pkt 7, w art. 42a w ust. 3 w pkt 5 na końcu przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje wyrazy: "wymóg ten nie dotyczy krajów, z którymi Rzeczpospolita Polska podpisała stosowne umowy międzynarodowe". Poprawa ta jest związana z wymogiem przedstawienia dowodu na istnienie czy stosowanie zasady wzajemności. Komisje uznały bowiem, że zbędne jest żądanie przedstawienia przez firmę zagraniczną dowodu na spełnianie zasady wzajemności w wypadku, kiedy istnieją podpisane stosowne umowy i porozumienia międzynarodowe.

* * *

Komisja Praw Człowieka i Praworządności na swym posiedzeniu przystąpiła do rozpatrywania budżetów: Urzędu Ochrony Państwa, Sądu Najwyższego, Trybunału Konstytucyjnego, Naczelnego Sądu Administracyjnego, Generalnego Inspektora Danych Osobowych, Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, a także planu finansowego Państwowego Funduszu Kombatantów.

26 listopada 1998 r.

Komisja Praw Człowieka i Praworządności przystąpiła do rozpatrywania budżetów Ministerstwa Sprawiedliwości oraz Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. Podczas dyskusji nad budżetem Ministerstwa Sprawiedliwości wskazywano m.in. na konieczność podwyższenia płac - obecnie wyjątkowo niskich - merytorycznych pracowników administracji sądowej.

27 listopada 1998 r.

Komisja Rodziny i Polityki Społecznej przystąpiła do rozpatrywania ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Postanowiono kontynuować dyskusję nad rozpatrywaną ustawą na następnym posiedzeniu komisji, 1 grudnia br.


Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment