Warszawa, 7 sierpnia 1998 r.

Kolegium regionalnej izby obrachunkowej samodzielnie i na własną odpowiedzialność dokonuje prawnej oceny badanej uchwały. Konsekwencje też ponosi, bowiem w drodze skargi rozstrzygnięcie nadzorcze może być uchylone przez NSA. W razie powtarzającego się naruszania prawa przez izbę (w tym, jak należy rozumieć, także przez kolegium) Prezes Rady Ministrów, na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, może, na mocy art. 2 ust. 2 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych, rozwiązać kolegium izby, co jest równoznaczne z odwołaniem prezesa i jego zastępcy. Oprócz oceny prawnej dokonywanej przez NSA i w wymiarze szerszym przez Prezesa Rady Ministrów, działalność izb poddawana jest, jak i w tym przypadku, ocenie społecznej.

Niezwłocznie po otrzymaniu pierwszego pisma Pani Marszałek (AG/0433/143/98/IV), zwróciłem się do pani prezes Regionalnej Izby Obrachunkowej w Kielcach z prośbą o przekazanie mi uchwały nr 84/98 wraz z uzasadnieniem. Po zapoznaniu się z otrzymaną uchwałą i jej uzasadnieniem oraz szeregiem innych dokumentów, które nadesłano do mnie z Kielc oraz przy piśmie Pani Marszałek z 28 lipca br. (AG/043/152/98/IV), pragnę zapewnić, że z prawdziwą przykrością przyjmuję fakt, iż na gruncie uchwały Kolegium RIO w Kielcach z 25 maja 1998 r. (nr 84/98) wytworzyła się tak trudna sytuacja prawna i faktyczna w UM Kielce. O trafności rozstrzygnięcia Kolegium może orzec jednak tylko NSA.

Pragnę Panią Marszałek poinformować, że stwierdziliśmy w tym roku wyjątkowo dużo przypadków wykorzystywania procedury absolutoryjnej do dokonywania zmian personalnych w zarządach gmin, w istocie bez związku z wykonaniem przez te zarządy budżetów. Nieudzielenie absolutorium jest bowiem często dla rady gminy ostatnią szansą odwołania zarządu przed upływem kadencji, bowiem wystarczy zwykła większość głosów albo nie upłynęło jeszcze pół roku od nieudanej próby odwołania zarządu, z innych przyczyn, co uniemożliwia ponowienie wniosku o odwołanie. Regionalne izby obrachunkowe muszą stać na straży ustawowo nakazanych procedur, co wielokrotnie oznacza konieczność powtórzenia procedury absolutoryjnej przez rady gminy. Przy stabilnej większości w radzie budzi to zrozumiałe rozgoryczenie. Należy jednak podkreślić, że obowiązująca procedura absolutoryjna nie uległa zmianie od ubiegłego roku i radni nie powinni mieć trudności z jej stosowaniem.

W oświadczeniu Pana Senatora Jerzego Suchańskiego złożonym na 17 posiedzeniu Senatu RP w dniu 24 lipca 1998 r. zawarty jest zarzut, że prezes RIO w Kielcach w piśmie do Skarbnika Kielc (z 17 lipca 1998 r., WA II-0717/1106/98) "okazała się być niekompetentna, ferując wyrok w sprawie, która należy do rozstrzygnięć Naczelnego Sądu Administracyjnego". Powodem tak kategorycznego oświadczenia pana Senatora jest następujący fragment pisma do Skarbnika Kielc: "Regionalna Izba Obrachunkowa oceniając sytuację prawną funkcjonowania Urzędu Miasta wyraża pogląd, iż nie powinny mieć miejsca nieprawidłowości w gospodarce finansowej Gminy, ponieważ działa Zarząd Miasta, którym kieruje Pan Bogdan Borkowski (kwestia legalności tego zarządu została rozstrzygnięta pismem Wojewody) oraz Skarbnik Miasta w Pana osobie".

Z posiadanych przeze mnie informacji wynika, że Wojewoda Kielecki rozstrzygnięciami nadzorczymi z 3 czerwca 1998 r. nr Or 10914/130/98 i Or 10914/131/98 unieważnił uchwały Rady Miejskiej w Kielcach o odwołaniu zarządu na czele z prezydentem Bogdanem Borkowskim i o powołaniu nowego prezydenta Jacka Jędrzejkiewicza. W tej sytuacji stanowisko Regionalnej Izby Obrachunkowej w Kielcach było, moim zdaniem, zgodne z aktualnym stanem prawnym.

Warszawa,1998.08.10

Szanowna Pani Marszałek,

W dotychczas obowiązującej ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa nie ma zapisów o możliwości organizowania przetargów ograniczonych. Znajdują się one w opracowywanym aktualnie projekcie rządowym nowelizacji tej ustawy. Propozycja organizowania przetargów ograniczonych jest odpowiedzią na postulaty m. in. rolników i pracowników byłych ppgr chcących utworzyć bądź powiększyć gospodarstwo rolne. Rozwiązanie to umożliwia Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa elastyczne działanie w razie pojawienia się lokalnie zwiększonego popytu na grunty Zasobu przede wszystkim ze strony obu tych grup. Dotychczasowa zasada organizowania przetargów nieograniczonych ze wskazaniem pierwszeństwa tych osób w razie zgłoszenia równorzędnych ofert, nierzadko była przyczyną eliminowania w przetargach członków społeczności lokalnej przez tzw. dużych inwestorów.

W przetargach ograniczonych mogliby uczestniczyć wyłącznie rolnicy zamierzający powiększyć gospodarstwo rolne; pracownicy zlikwidowanych państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej; osoby spełniające warunki do objęcia programem osadnictwa rolniczego; repatrianci w rozumieniu przepisów o obywatelstwie polskim przybyli do Rzeczypospolitej Polskiej nie wcześniej niż 6 lat przed dniem przetargu; rolnicy, którzy po dniu 31 grudnia 1991 r. sprzedali - stosownie do przepisów o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Skarbowi Państwa nieruchomość niezbędną na cele publiczne; członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych zamierzający utworzyć gospodarstwo rolne.

Z wyrazami szacunku

Warszawa, 1998.08.10

Szanowna Pani Marszałek,

• przedkładam w załączeniu pełne wyniki sondażu Instytutu Badania Opinii i Rynku S.A. "PENTOR" z dnia 2 sierpnia br., będące czytelną odpowiedzią na stwierdzenie Pana Senatora o "niezgodnych z prawem i niegodnych etycznie działaniach związanych z Polskim Związkiem Piłki Nożnej".
• Ad. 1. - w Walnym Zgromadzeniu sprawozdawczo-wyborczym w 1995 roku oraz w Nadzwyczajnym Walnym Zgromadzeniu w 1997 roku uczestniczyli z głosem stanowiącym nie wymienieni w § 24 ówczesnego statutu PZPN, a tym samym nieuprawnieni delegaci tzw. makroregionów w liczbie 16 osób (na ogólną liczbę 196 delegatów).

Warszawa, 1998.08.12

Organizator demonstracji w dniu 10 lipca - Krajowy Związek Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych - uzyskał zezwolenie Wydziału Komunikacji Urzędu Wojewódzkiego w Warszawie na wykorzystanie dróg w sposób szczególny. Sprecyzowano trasę przemarszu i czas trwania zgromadzenia.

Początkowo manifestacja przebiegała spokojnie, zgodnie z warunkami określonymi w zezwoleniu. Niestety, później organizatorzy kilkakrotnie naruszyli warunki wydanego im zezwolenia. Zablokowano na ok. 60 min. ruch na Rondzie De Gaulle`a, zmieniono trasę przemarszu. Dwukrotnie usiłowano zablokować, newralgiczne dla układu komunikacyjnego stolicy, Rondo Dmowskiego i Plac na Rozdrożu. Agresja tłumu skierowała się przeciwko policjantom usiłującym - poprzez wystawienie kordonów - nie dopuścić do bezprawnej blokady. Policjantów stojących w kordonach zaatakowano drzewcami flag, kamieniami i butelkami. Tym samym naruszono kolejny warunek zezwolenia - pokojowy charakter manifestacji.

Policja - z mocy prawa - podjęła działania zmierzające do przywrócenia naruszonego porządku. Użyto środków przymusu bezpośredniego w postaci pałki, ręcznego miotacza gazowego oraz krótkotrwale armatki wodnej, zatrzymując i hamując eskalację przemocy. Środki przymusu bezpośredniego były adekwatne do stopnia zagrożenia ze strony tłumu i odstąpiono od ich użycia natychmiast po ustaniu zagrożenia życia i zdrowia policjantów.

Szanowna Pani Marszałek,

Przepis art. 97 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74 z późn. zm.) przewiduje, że w razie nie rokującego nadziei na szybką poprawę i przedłużającego się braku skuteczności wykonywania zadań publicznych przez organy gminy, istnieje możliwość zawieszenia organów gminy i ustanowienia zarządu komisarycznego na okres do dwóch lat, nie dłużej niż do wyboru zarządu przez radę kolejnej kadencji. Decyzję o skorzystaniu z tego środka może podjąć Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Odnosząc się do sugestii Pana Senatora, aby komisarz rządowy pełnił funkcję do czasu wydania orzeczenia przez Naczelny Sąd Administracyjny, pragnę poinformować, że Prezes Rady Ministrów rozstrzygnięciem nadzorczym zawiesił organ wykonawczy i ustanowił zarząd komisaryczny dla Gminy Kielce na okres do dwóch lat oraz powołał komisarza rządowego na okres do dwóch lat, nie dłużej niż do wyboru zarządu przez radę kolejnej kadencji. Powyższe oznacza, że Komisarz Rządowy w Kielcach pełnić będzie funkcję do dnia wyboru zarządu przez radę kolejnej kadencji.

Janusz Tomaszewski

Warszawa, dnia 13 sierpnia1998 r.

Szanowna Pani Marszałek,

Z wyrazami szacunku

Faktem jest, że 6 senatorów, członków Komisji wystąpiło z wnioskiem o odbycie posiedzenia poświęconego między innymi poruszonym przez senatora sprawom Fundacji "Pomoc Polakom na Wschodzie".

W wystąpieniu tym znajdował się także wniosek o odbycie posiedzenia poświęconego pomocy finansowej organizacjom harcerskim (ZHP i ZHR) na organizowanie wypoczynku młodzieży polskiej ze Wschodu. Posiedzenie takie odbyło się niezwłocznie. Jednocześnie wnioskodawcy zgodzili się by sprawy Fundacji omówione zostały w terminie późniejszym przy omawianiu wstępnych prac budżetowych Senatu, w części dotyczącej opieki nad Polonią i Polakami. Posiedzenie Komisji poświęcone tym właśnie sprawom budżetowym a w tym kontekście i Fundacji "Pomoc Polakom na Wschodzie" planuję zwołać w pierwszej połowie października.

Z wyrazami należnego szacunku i uznania

Janina Sagatowska

Warszawa, 1998.08.13

W związku ze złożonym przez Senatora Macieja Świątkowskiego oświadczeniem na 16 posiedzeniu Senatu w dniu 16 lipca 1998 r., dot. zbycia przez przedsiębiorstwo Polskie Koleje Państwowe nieruchomości stanowiących bazę kolejowych klubów sportowych, pragnę poinformować, że podzielam zdanie Pana Senatora, że omawiana sprawa wymaga analizy i wyboru rozwiązań uwzględniających interesy obu stron. Zarząd PKP poszukuje korzystnych dla przedsiębiorstwa i klubów sportowych sposobów rozwiązania problemu, pozwalających na kontynuowanie działalności statutowej klubów.

Nieodpłatne przekazanie stadionów klubom sportowym obciążałoby wynik finansowy przedsiębiorstwa PKP, znajdującego się w trudnej sytuacji ekonomicznej.

Rozwiązaniem do rozważenia przez przedsiębiorstwo jest również pomniejszenie funduszu przedsiębiorstwa jeśli w formie darowizny przekaże na rzecz innych osób prawnych budynki służące zakładowej działalności socjalnej.

Przykładem starań przedsiębiorstwa zmierzających do pogodzenia interesu społecznego z sytuacją firmy, jest odwołanie przetargu na sprzedaż stadionu KKS "Brda" i wystąpienie do Wojewody Bydgoskiego z wnioskiem o możliwość zamiany stadionu na inną nieruchomość o zbliżonej wartości rynkowej, położonej na trenie Bydgoszczy.

Witold Chodakiewicz

Warszawa, 14.08.1998 r.

Stosownie do upoważnienia otrzymanego od Prezesa Rady Ministrów przedkładam Pani Marszałek kompleksową odpowiedź na wystąpienie Pana Senatora Jerzego Pieniążka w sprawie sytuacji na rynku zbóż podczas tegorocznych zbiorów.

Sezon 1997/98 na krajowym rynku zbóż charakteryzował się stałą nadwyżką podaży nad popytem i stabilizacją cen. Według GUS skup zbóż podstawowych od lipca 1997 r. do końca czerwca 1998 r. wyniósł około 4.509 tys. ton, w tym 2.920 tys. ton pszenicy i 878 tys. ton żyta. Szacuje się, że w nowy sezon 1998/99 gospodarka zbożowa weszła z zapasami zbóż wynoszącymi około 3,7 mln ton. W porównaniu z zapasami zbóż na koniec rekordowego sezonu 1996/97, kiedy ich wielkość określono na około 4,2 mln ton, są one o 0,5 mln ton niższe. Szacuje się, że na koniec sezonu 1997/98 zapasy zbóż konsumpcyjnych będących w dyspozycji Agencji Rynku Rolnego wynosiły około 1,4 mln ton, w tym około 719 tys. ton pochodzi z wykupu z magazynów autoryzowanych. Zapasy Agencji stanowią blisko 40% ogólnych zapasów zbóż w kraju.

Według danych Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin zrealizowany w sezonie 1997/98 import zbóż wyniósł około 1,3 mln ton, przy czym tempo realizacji tego importu było wyraźnie mniejsze w II półroczu 1997 r. (ok. 337 tys. ton) i znacznie wzrosło w I półroczu br. (ok. 973 tys. ton). W lipcu poziom importu zbóż był w dalszym ciągu wysoki i wyniósł 235,3 tys. ton. Wejście w życie od 6 sierpnia br. opłat celnych dodatkowych znacznie ograniczyło napływ zbóż z importu.

Pozwolę sobie poinformować, że import zbóż jest codziennie monitorowany we wszystkich punktach granicznych. W tym celu otrzymuję dzienne raporty od służb kontrolujących ilość i jakość wpływającego do kraju zboża. Od momentu wprowadzenia w życie rozporządzenia w spawie nakładania opłaty celnej dodatkowej na importowane towary rolno-spożywcze przywóz zbóż znacząco zmalał. Oczekuje się dalej idącego jego ograniczenia.

Sezon 1997/98 charakteryzował się daleko posuniętą stabilizacją cen zbóż także w okresie "przednówkowym". W czerwcu br. przeciętna cena skupu pszenicy (wg GUS) wyniosła 512,4 zł/t, a średnia cena żyta ukształtowała się na poziomie 355,8 zł/t. Ceny te nie uległy istotnej zmianie od kilku miesięcy, co jest efektem wysokich zapasów początkowych jak również poziomu importu. W porównaniu do cen przed rokiem, ceny pszenicy w czerwcu były na zbliżonym poziomie, natomiast żyta ok. 12% niższe. W ostatnim tygodniu lipca br. ceny skupu zbóż (PISiPAR) spadły do poziomu: pszenica 45,6 zł/q i żyto 31,4 zł/q, co spowodowało rozpoczęcie statutowych procedur interwencyjnych przez Agencję Rynku Rolnego.

W zatwierdzonym uchwałą Rady Ministrów w dniu 25 czerwca br. Rocznym programie działań interwencyjnych ARR na 1998 rok określono wysokość zakupów bezpośrednich na poziomie 440 tys. ton pszenicy i 60 tys. ton żyta. Program uwzględnił wniosek Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej o blisko 3 krotne zwiększenie zakresu interwencji w zbożach konsumpcyjnych w stosunku do pierwotnie zakładanego poziomu.

Parametry te nie odbiegają od wymagań jakościowych dla zbóż konsumpcyjnych w latach poprzednich. Jedynie w roku ubiegłym ze względu na bardzo niekorzystną sytuację pogodową Agencja stosowała obniżone parametry jakościowe dotyczące rozpływalności glutenu i liczby opadania.

Wychodząc naprzeciw tym problemom Rada Ministrów podjęła w dniu 28 lipca br. uchwałę nr 59/98 o zmianie "Rocznego programu działań interwencyjnych Agencji Rynku Rolnego na 1998 rok" polegającej na zmniejszeniu poziomu bezpośrednich zakupów zbóż konsumpcyjnych przez ARR (pszenicy z 440 tys. ton do 210 tys. ton i żyta z 60 tys. ton do 52,5 tys. ton) oraz w dniu 30 lipca br. uchwałę nr 60/98 w sprawie dopłat dla przedsiębiorców dokonujących skupu zbóż konsumpcyjnych ze zbiorów 1998 r. na zlecenie Agencji Rynku Rolnego.

Wprowadzenie systemu skupu interwencyjnego z dopłatą ARR spowoduje utrzymanie niskich cen ziarna na rynku co skutecznie będzie zapobiegało opłacalności importu, a także stanie się gwarancją, iż rolnik otrzyma za zboże należną zapłatę. System ten będzie także atrakcyjny dla młynarzy i zakładów zbożowych, gdyż kupować będą ziarno po niższej cenie. Do tej pory w okresie interwencji ceny zbóż rosły na rynku do wysokości cen zakupów interwencyjnych.

Zgodnie z decyzjami Ministra Rolnictwa i GŻ - Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa dokonała podziału środków na poszczególne banki kredytujące. Z szacunków ARiMR wynika, że dopłaty uruchomione w 1998 r. winny pozwolić na wygenerowanie linii kredytowej na poziomie nieco wyższym niż w 1997 roku.

Ryszard Brzezik

Sekretarz Stanu

Warszawa, 17.08.1998 r.

Szanowna Pani Marszałek,

Rzecznik Praw Obywatelskich otrzymał przesłane przez Panią Marszałek oświadczenie senator Jadwigi Stokarskiej, złożone na 19 posiedzeniu Senatu RP w dniu 6 sierpnia 1998 r.

Uprzejmie informuję, iż Rzecznik rozważy czy w podnoszonej sprawie naruszone zostały prawa i wolności obywateli, co mogłoby stanowić podstawę do podjęcia przez Rzecznika działań zgodnie z kompetencjami, określonymi w ustawie z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich.

Z wyrazami szacunku

Warszawa, dnia 19.08.1998

Szanowna Pani Marszałek,

W odpowiedzi na złożone w dniu 30 lipca 1998 r., na 18 posiedzeniu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczenie senatora Mariana Żenkiewicza, dotyczące problemów przyszłej lokalizacji istniejących już instytucji państwowych, zakresu i obszaru ich działania, a także tworzenia nowych elementów władzy wojewódzkiej oraz narastających obaw przed utratą posiadanych miejsc pracy (szczególnie w sferze administracji), uprzejmie przedstawiam następujące informacje.

Obecnie prowadzone są prace związane z konstrukcją ustawy: przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (tytuł roboczy). Projekt ww. ustawy został poddany konsultacjom międzyresortowym z organizacjami samorządowymi, ze związkami zawodowymi oraz Konwentem Wojewodów, w pracach którego uczestniczy Wojewoda Toruński. Opinie wszystkich środowisk, do których zwrócono się z wnioskami o ich wyrażenie, mają istotny wpływ na ostateczny kształt ustawy, która będzie regulowała m. in. reorganizację administracji publicznej, sposoby nabywania mienia przez nowo tworzone jednostki samorządu terytorialnego, zagadnienia przekształcania finansów publicznych oraz sprawy pracownicze. Działania, które są podejmowane w związku z tworzeniem projektu ww. ustawy, mają na celu umożliwienie wyrażania swojej opinii przez wszystkie zainteresowane środowiska oraz zapobieżeniu powstawania konfliktów związanych z wdrażaniem reformy administracji publicznej.

1. pracownicy dotychczasowych urzędów wojewódzkich, realizujący kompetencje lub wykonujący zadania podlegające przejęciu przez samorząd terytorialny, stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. pracownikami odpowiednio urzędu marszałkowskiego lub starostwa powiatowego,
2. pracownicy urzędów rejonowych oraz ich jednostek zamiejscowych, a także urzędów miejskich stref usług publicznych, stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. pracownikami starostw powiatowych,
3. pracownicy urzędów terenowych organów rządowej administracji specjalnej i jednostek organizacyjnych wchodzących w skład rządowej administracji ogólnej, realizujący kompetencje lub zadania, które z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się kompetencjami lub zadaniami służb, inspekcji i straży działających pod zwierzchnictwem wojewody, marszałka województwa lub starosty powiatu albo podległych im urzędów, z tym dniem stają się pracownikami odpowiednich służb, inspekcji i straży wojewódzkich lub powiatowych albo odpowiednich urzędów,
4. pracownicy biur sejmików samorządowych stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. pracownikami urzędu marszałkowskiego w danym województwie.

Projekt ustawy reguluje również problematykę osób sprawujących stanowiska kierownicze. Zgodnie z zapisami projektu ustawy, dotychczasowi wojewódzcy (okręgowi) inspektorzy i kierownicy jednostek organizacyjnych, wojewódzcy komendanci Policji i Państwowej Straży Pożarnej oraz ich odpowiednicy rejonowi, wraz ze swoimi zastępcami, z dniem 1 stycznia 1999 r. pełnią swoje dotychczasowe obowiązki, do czasu powołania osób na ww. stanowiska, jednak nie dłużej niż do 30 czerwca 1999 r.

Z wyrazami szacunku

Warszawa, 1998.08.21

Szanowna Pani Marszałek,

W odpowiedzi na oświadczenie złożone przez Senatora Pana Bogdana Zdrojewskiego podczas 19. Posiedzenia Senatu RP w dniu 6 sierpnia 1998 r., przekazane przy piśmie z dnia 7 sierpnia br. nr AG/043/182/98IV, przedstawiam poniżej odpowiedź na kwestie poruszone w tym oświadczeniu dotyczące opóźnień EuroLOT S.A.

Przyczyną opóźnień oraz odwoływania rejsów EuroLOT S.A. jest wycofanie z bieżącej eksploatacji od jednego do dwóch dziennie samolotów ATR-72 z floty ośmiu samolotów eksploatowanych przez PLL LOT S.A. Samoloty zostały wycofane z eksploatacji w celu zainstalowania urządzeń do nawigacji obszarowej B-RNAV, które stały się obowiązkowe w lotach zagranicznych.

Mniejsza niż planowana ilość dostępnych samolotów powodująca poważne zakłócenia w realizacji rozkładu lotów, była przyczyną odwołania szeregu rejsów i opóźnienia innych.

Wobec zaistniałej sytuacji EuroLOT S.A., chcąc zminimalizować skutki opóźnień i odwołań lotów, wysyłał na odwołane loty ART-ów samoloty Boeing i Jetstream J31 lub oferował pasażerom zastępczy transport innymi środkami komunikacji. Pracownicy służb lotniskowych EuroLOT S.A. w Warszawie i PLL LOT S.A. we Wrocławiu, robili wszystko, aby pomóc pasażerom w dotarciu do portu docelowego. Wszystkie reklamacje i skargi pasażerskie z tego okresu zostały rzetelnie rozpatrzone i pasażerom przyznano rekompensaty, odszkodowania i zwroty za bilety.

• wprowadzono do eksploatacji 48-mio miejscowe samoloty ATR-42 (pierwszy samolot od połowy lipca br., następne dwa do końca sierpnia);
• wprowadzono na trasy krajowe 15-to miejscowe samoloty Jetstream J31 o niskich kosztach eksploatacji, przeznaczone do inicjowania nowych połączeń;
• wyszkolono i wprowadzono na linie własny personel pokładowy i latający;
• wprowadzono nowy standard produktu na trasach krajowych: na pokładzie - nowy, podwyższony standard posiłków, wzbogacony zestaw prasy, odpowiednio przeszkolony personel pokładowy, który uzyskał bardzo dobre oceny w oczach pasażerów, w obsłudze naziemnej w Warszawie - własny personel nadzoru operacyjnego i nadzoru obsługi naziemnej, we współpracy z PPL zwiększono ilość wyjść z poczekalni na płytę lotniska z jednego do dwóch, zwiększono ilość stanowisk odprawy pasażerskiej z trzech do czterech;
• wprowadzono nowy, bardziej efektywny rozkład połączeń krajowych, który zaowocował znaczącym wzrostem współczynnika wykorzystania miejsc pasażerskich oraz przewozów pasażerskich;
• zostało uruchomione połączenie krajowe do Katowic (jest to wznowienie dawnego połączenia PLL LOT) oraz połączenie do Rzeszowa (oba od 17 sierpnia br.), a w październiku otwarte zostanie połączenie do Bydgoszczy;
• zmniejszono w istotny sposób straty z deficytowej od wielu lat działalności krajowej, zarówno w 1997 jak i w 1998 roku;
• w sezonie zimowym 1998/99 przewidziane jest 30% zwiększenie ilości lotów krajowych, co w sposób istotny wpłynie na poziom obsługi komunikacyjnej.

Eugeniusz Morawski

Odpowiadając na oświadczenie, złożone przez Pana Senatora Mariana Żenkiewicza na 16. posiedzeniu Senatu RP w dniu 16 lipca br., w sprawie działalności Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, przekazanego przy piśmie znak: AG/043/137/98/IV z 21 lipca br. - pragnę wyjaśnić, że z wnikliwą uwagą śledzę działania podejmowane przez Zarząd Funduszu.

Powyższe oraz inne czynniki związane z funkcjonowaniem w warunkach ostrej gry rynkowej, zadecydowały o potrzebie finansowania ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych bardzo wielu różnorodnych zadań, ukierunkowanych m. in. na: kształtowanie odpowiednich dla osób niepełnosprawnych warunków na rynku pracy, wspieranie bezrobotnych osób niepełnosprawnych w podejmowaniu własnej działalności gospodarczej i doskonaleniu umiejętności zawodowych, tworzenie bazy rehabilitacyjno-socjalnej. Fundusz realizuje także działania na rzecz likwidacji barier architektonicznych, urbanistycznych i komunikacyjnych, pomaga w rozwiązywaniu problemów związanych z zaopatrzeniem osób niepełnosprawnych w sprzęt rehabilitacyjny, dofinansowuje turnusy rehabilitacyjne, warsztaty terapii zajęciowej, wspiera działania edukacyjne i rehabilitacyjne na rzecz dzieci wymagających specjalnej troski.

• dofinansowanie lub refundację wynagrodzeń osób niepełnosprawnych, u których stwierdzono chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe lub epilepsję, w wysokości 75% najniższego wynagrodzenia,
• dofinansowanie w wysokości do 50% oprocentowania zaciągniętych kredytów bankowych,
• zwrot kosztów za szkolenie zatrudnionych osób niepełnosprawnych w związku z koniecznością zmiany profilu produkcji,
• pożyczkę na cele inwestycyjne, modernizację lub restrukturyzację zakładu, z możliwością jej umorzenia, w wysokości do 50%,
• dofinansowanie w celu ochrony istniejących miejsc pracy, czy też subwencje w związku z zatrudnianiem osób niepełnosprawnych.

Ponadto powołana z dniem 1 czerwca br. Rada Nadzorcza Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przystąpiła do szczegółowej analizy uchwał i decyzji Zarządu Funduszu i zobowiązała Zarząd Funduszu do przedstawienia propozycji zmian do procedur i zasad postępowania przy udzielaniu pomocy finansowej dla zakładów pracy chronionej.

Odnośnie zarzutu, że Fundusz przez pół roku był kierowany jednoosobowo pragnę wyjaśnić, że w okresie od grudnia 1997 r. do lipca 1998 r. w skład Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wchodził Prezes i jeden zastępca. Drugi zastępca Prezesa został powołany w pierwszych dniach lipca, co było związane z pracami legislacyjnymi (tj. wydaniem rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad i trybu powoływania oraz odwoływania członków Rady Nadzorczej Funduszu), wszczęciem postępowania w sprawie powołania członków Rady, akceptacją kandydatury zastępcy Prezesa przez Radę.

Obecnie Zarząd Funduszu (w pełnym składzie) skoncentrował działania na usprawnieniu funkcjonowania Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz na przystosowanie centrali i oddziałów do nowych zadań wynikających z ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, a także dostosowaniu jego działania do wymogów zawartych w ustawie z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa.