Diariusz Senatu RP: spis treści, następny fragment, poprzedni fragment

9. POSIEDZENIE SENATU RP

19 marca br. odbyło się 9. posiedzenie Senatu RP. Posiedzeniu przewodniczyli wicemarszałkowie Andrzej Chronowski i Tadeusz Rzemykowski. Na sekretarzy posiedzenia powołano senatorów Stanisława Gogacza i Jolantę Danielak; listę mówców prowadził senator S. Gogacz.

Wicemarszałek T. Rzemykowski na wstępie poinformował, że Sejm na 12. posiedzeniu, 19 lutego br., rozpatrzył poprawki Senatu do ustawy budżetowej na rok bieżący i przyjął część poprawek do tej ustawy.

Zaakceptowany przez Izbę porządek dzienny 9. posiedzenia obejmował:

Senat przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym

Ustawa o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym została uchwalona przez Sejm na 12. posiedzeniu, 19 lutego br. Do Senatu została przekazana 20 lutego br. Marszałek Senatu, 23 lutego bieżącego roku, zgodnie z art. 55 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Nauki i Edukacji Narodowej. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

Stanowisko komisji przedstawił senator Edmund Wittbrodt. Senator sprawozdawca poinformował, że rozpatrywana ustawa ma na celu zniesienie w obecnie obowiązującej ustawie o szkolnictwie wyższym zakazu prowadzenia studiów poza siedzibą uczelni i umożliwienie uczelniom tworzenia filii oraz wydziałów zamiejscowych. W opinii senatora E. Wittbrodta, utrzymanie wymagań jakościowych oraz pilna potrzeba ciągłego zwiększania liczby studentów wyższych uczelni, zwłaszcza na studiach dziennych, wymaga jednak podjęcia już teraz pewnych decyzji. Potrzebna jest incydentalna decyzja, która odblokuje zbędne, niczym nie uzasadnione, krępujące więzi. Taki właśnie charakter ma rozpatrywana ustawa o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym.

Jednym z warunków sprzyjających wzrostowi liczby studiujących przy jednoczesnym utrzymywaniu poziomu kształcenia jest umożliwienie uczelniom tworzenia filii i wydziałów zamiejscowych.

Na zakończenie sprawozdania senator zaznaczył, że rozpatrywana ustawa ma charakter incydentalny, będzie działać do momentu wprowadzenia w życie nowej ustawy o szkolnictwie wyższym.

W imieniu Komisji Nauki i Edukacji Narodowej senator E. Wittbrodt wniósł o przyjęcie rozpatrywanej nowelizacji bez poprawek.

Głos w debacie zabrali senatorowie: Henryk Stokłosa, Jerzy Suchański, Zbigniew Kruszewski, Stanisław Cieśla, Andrzej Mazurkiewicz, E. Wittbrodt. Swoją wypowiedź do protokołu złożył senator Ireneusz Michaś.

Stanowisko strony rządowej wobec rozpatrywanej nowelizacji przedstawił podsekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej Jerzy Zdrada. Wiceminister odpowiadał też na pytania i wątpliwości zgłaszane przez senatorów.

W głosowaniu przeprowadzonym po przerwie w obradach Izba zaakceptowała wniosek o przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym (84 głosy za, 1 przeciw).

Senat wprowadził poprawkę do ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości

Ustawa o zmianie ustawy o rachunkowości została uchwalona przez Sejm na 12. posiedzeniu, 19 lutego br. Do Senatu została przekazana 20 lutego br. Marszałek Senatu 23 lutego bieżącego roku, zgodnie z art. 55 ust.1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Gospodarki Narodowej. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

Stanowisko komisji przedstawił senator Adam Glapiński. W jej imieniu senator zaproponował poprawkę do ustawy. Wnosiłaby ona zmianę składu i trybu pracy komisji egzaminacyjnej, a mianowicie wprowadzałaby element porozumienia z ministrem gospodarki oraz powodowałaby, że do komisji wchodziliby przedstawiciele Krajowej Izby Biegłych Rewidentów. W przekonaniu większości członków komisji ograniczałoby to, w pewnym sensie, dowolność działania ministra finansów i rozszerzało bazę podejmowania odpowiednich decyzji o przedstawicieli zainteresowanej profesji.

Zabierając głos w debacie, senatorowie Genowefa Ferenc i Henryk Stokłosa zgłosili propozycje poprawek do ustawy. W swej wypowiedzi senator Jerzy Pieniążek wyraził poparcie dla poprawek senator G. Ferenc.

Stanowisko strony rządowej wobec rozpatrywanej ustawy przedstawił podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów Rafał Zagórny. Odpowiadał też na pytania senatorów.

Podczas przerwy w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej, która ustosunkowała się do wniosków zgłoszonych w trakcie debaty.

Sprawozdawca komisji senator G. Ferenc poinformowała, że komisja wyraziła poparcie dla poprawek senator G. Ferenc i poprawki zgłoszonej przez Komisję Gospodarki Narodowej.

W głosowaniu Izba opowiedziała się za wprowadzeniem poprawki zaproponowanej przez Komisję Gospodarki Narodowej (68 głosów za, 13 - przeciw, 7 wstrzymujących się).

W wyniku głosowania Senat podjął - 75 głosami, przy 3 przeciw i 10 wstrzymujących się - uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości:

<<Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu
19 lutego 1998 r. ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości, wprowadza do jej tekstu następującą poprawkę:

"4a) organizację i tryb działania Komisji Egzaminacyjnej powoływanej przez Ministra Finansów w porozumieniu z Ministrem Gospodarki dla sprawdzenia kwalifikacji osób, o których mowa w pkt 4, oraz wzór świadectwa stwierdzającego ich kwalifikacje i wymagania; w skład Komisji Egzaminacyjnej wchodzą przedstawiciele Krajowej Izby Biegłych Rewidentów,">>.

W uzasadnieniu powziętej uchwały wskazano, że rozpatrując ustawę o zmianie ustawy o rachunkowości Senat postanowił zobowiązać Ministra Finansów do porozumienia z Ministrem Gospodarki przy powoływaniu Komisji Egzaminacyjnej sprawdzającej kwalifikacje wymagane od osób usługowo prowadzących księgi rachunkowe oraz do uwzględnienia w składzie tej komisji przedstawicieli Krajowej Izby Biegłych Rewidentów.

Poprawka przyczyni się, zdaniem Senatu, do powołania w skład Komisji Egzaminacyjnej osób o dużym doświadczeniu zawodowym, a w konsekwencji do dokładniejszego sprawdzenia kwalifikacji osób zamierzających prowadzić zawodowo księgi rachunkowe.

Pierwsze czytanie wniesionego przez grupę senatorów projektu ustawy o świadczeniu pieniężnym dla nieletnich ofiar wojny 1939-1945

W imieniu wnioskodawców projekt ustawy przedstawiła senator Jolanta Danielak.

Projekt ustawy zakłada przyznanie świadczeń pieniężnych osobom, które będąc w okresie okupacji dziećmi, musiały na rzecz Trzeciej Rzeszy lub Związku Radzieckiego wykonywać pracę, i to bez względu na jej miejsce i rodzaj. Zakłada on, że świadczenie to obejmowałoby dzieci przebywające w obozach pracy, wysiedlane z miejsca zamieszkania z terytorium lub poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w jej granicach sprzed 1 września 1939 r. Tym samym projekt ten zmierza do wypełnienia luki, która powstała po uchwaleniu ustawy z 30 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym dla osób deportowanych do pracy przymusowej oraz osadzanych w obozach pracy przez Trzecią Rzeszę i Związek Radziecki. Pojawienie się tej ustawy spowodowało, że jedyną grupą osób, która jest pozbawiona jakichkolwiek świadczeń z tytułu represjonowania, są właśnie nieletnie ofiary wojny. Zgodnie z projektem ustawy świadczeniem objęte byłyby osoby, które w latach 1939-1945 nie ukończyły osiemnastu lat, a na skutek działań represyjnych stały się sierotami, osobami niepełnosprawnymi, urodziły się podczas represjonowania matek, zostały pozbawione opieki obojga rodziców, były wykorzystywane do pracy przymusowej lub były represjonowane przez okupantów w inny sposób. Projekt stanowi, że osobom objętym działaniem ustawy przyznane byłyby świadczenia w wysokości 10% średniej krajowej. Szacuje się, że z nowego uregulowania mogłoby skorzystać około stu tysięcy osób.

Senator sprawozdawca przypomniała, że podobna inicjatywa ustawodawcza była rozpatrywana przez Senat RP trzeciej kadencji. Projekt był przedmiotem prac ówczesnych komisji Senatu: Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia, Komisji Inicjatyw i Prac Ustawodawczych oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności. W dniu 29 sierpnia 1997 r. projekt ustawy został uchwalony przez Senat RP i przesłany do Sejmu drugiej kadencji. Przed upływem tej kadencji Sejm nie podjął jednak prac nad senacką uchwałą. Inicjatywa Senatu poprzedniej kadencji, a także ponownie podejmowana inicjatywa Senatu spotykała się i spotyka z dużym zainteresowaniem środowisk kombatanckich oraz osób represjonowanych. Znalazła też ogromne poparcie społeczne, czego dowodem jest liczna korespondencja napływająca do Kancelarii Senatu oraz korespondencja napływająca do środowisk kombatanckich i organizacji skupiających osoby poszkodowane.

Senator J. Danielak zaznaczyła także, że wnioskodawcy proponują, by ustawa weszła w życie 1 stycznia 1999 r., a zatem wypłata świadczeń obciążałaby budżet na rok 1999.

W imieniu inicjatorów senator sprawozdawca wniosła o poparcie projektu ustawy.

Głos w debacie zabrali senatorowie: Zbigniew Romaszewski, Jan Chojnowski, Ryszard Jarzembowski i Dorota Kempka.

W sprawie omawianego projektu ustawy wypowiedział się kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, sekretarz stanu Jacek Taylor. Stwierdził m.in., że:

projekt ustawy, tak wpisujący się w oczekiwania - jak sobie wyobrażam - wielu ludzi, jest dotknięty pewną wadą, którą pobieżny czytelnik musi zauważyć na pierwszy rzut oka. Mianowicie, ustawa o świadczeniu pieniężnym dla nieletnich ofiar wojny 1939-1945 traktuje o dość licznych grupach osób, które wówczas nie miały osiemnastu lat. Natomiast uzasadnienie tego projektu - powołując się na ustawę-matkę, to znaczy na ustawę z maja 1996 r. o przymusowych robotnikach wywiezionych do Trzeciej Rzeszy lub ZSRR - powiada, że w projekcie chodzi o dzieci deportowane bądź świadczące pracę przymusową na terenach polskich (...)

Zasadniczym zadaniem prawodawcy w państwie prawa, co wynika z art. 2 konstytucji, jest tworzenie, stanowienie prawa sprawiedliwego. Chcę to szczególnie podkreślić ze względu na ten nakaz konstytucyjny, ze względu na rolę, którą w zamyśle projektodawców ta ustawa ma odegrać. Otóż rzeczywiście Polska jest krajem nie wynagrodzonych krzywd i krzywd powszechnych. Nikt, kto przeżył drugą wojnę światową, nie był człowiekiem nie pokrzywdzonym, a po wojnie było dwadzieścia pięć milionów Polaków. Zostali oni pokrzywdzeni w bardzo rozmaity sposób i niejednokrotnie te krzywdy były nieporównywalne, jeśli chodzi o rozmiary (...)

I te historyczne krzywdy przez polskie ustawodawstwo są wyrównywane.

Przewodniczący obradom wicemarszałek Tadeusz Rzemykowski, zgodnie z art. 63a ust.1 Regulaminu Senatu, zaproponował skierowanie projektu ustawy do Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej. Senat zaakceptował tę propozycję.

Zmiany w składzie osobowym komisji senackich

Przewodniczący Komisji Regulaminowej i Spraw Senatorskich senator Ireneusz Zarzycki przedstawił wniosek w sprawie zmian w składzie osobowym komisji.

Senator I. Zarzycki wniósł o odwołanie, na podstawie art. 13 ust. 2 Regulaminu Senatu, senatorów Mariana Jurczyka i Marcina Tyrny ze składu Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą oraz senatora Mariana Żenkiewicza ze składu Komisji Praw Człowieka i Praworządności. Jednocześnie wniósł o powołanie senatora Marcina Tyrny do składu Komisji Rodziny i Polityki Społecznej.

W wyniku głosowania Senat podjął uchwałę w sprawie zmian w składzie komisji senackich (82 głosy za, 3 wstrzymujące się).

Diariusz Senatu RP: spis treści, następny fragment, poprzedni fragment