(Odpowiedzi na pytania)

1. Wraz z akcesją Słowenii do Unii Europejskiej (określanej poniżej jako "UE"), niektóre spośród jej suwerennych uprawnień zostały przeniesione na rzecz instytucji UE. W związku z powyższym, Słowenia przyjęła w 2003 roku odpowiednie zmiany w konstytucji, mające na celu ułatwienie przeniesienia części spośród przysługujących jej suwerennych praw na rzecz instytucji międzynarodowych, utworzonych zgodnie z zasadami poszanowania praw człowieka, wolności podstawowych, demokracji oraz rządów prawa. Artykuł 3 a Konstytucji Republiki Słowenii (nazywanej poniżej "konstytucją") regulujący powyższe kwestie, przewiduje potrzebę ostatecznego określenia właściwej formy współpracy pomiędzy rządem i Zgromadzeniem Narodowym w sprawach europejskich. Wymieniony wyżej konstytucyjny wymóg spełniony został poprzez przyjęcie Ustawy o współpracy pomiędzy Zgromadzeniem Narodowym a rządem w obszarze spraw europejskich. Niemniej jednak, powyższa ustawa określa wyłącznie role rządu i Zgromadzenia Narodowego, nie regulując roli Rady Narodowej. Konstytucja przewiduje, iż Rada Narodowa wyraża swą opinię na temat wszelkich spraw znajdujących się w sferze kompetencji Zgromadzenia Narodowego.
   W konsekwencji, ich wzajemne stosunki określone zostały w regulaminie Zgromadzenia Narodowego. Przedstawiciel Rady Narodowej jest zapraszany na sesje obydwu ciał roboczych Zgromadzenia Narodowego w zakresie spraw europejskich, będąc jednocześnie uprawnionym do przedstawiania opinii Rady Narodowej. Jeżeli powyższa opinia nie zostanie przedstawiona w odpowiednim czasie, należy przyjąć, że Rada aprobuje stanowisko zaproponowane przez rząd.
   Prace Rady Narodowej są przedmiotem regulacji Ustawy o Radzie Narodowej oraz jej regulaminu. W najbliższym czasie nie przewiduje się zmian dotyczących prac Rady Narodowej w zakresie spraw europejskich. Sprawami z zakresu UE powinna zajmować się głównie Komisja Stosunków Międzynarodowych oraz Komisja do Spraw Europejskich we współpracy z komisją zajmującą się daną dziedziną. Funkcja członka Rady Narodowej nie ma charakteru zawodowego, dlatego też realistycznym nie wydaje się oczekiwanie, iż Rada Narodowa zajmie się wszystkimi sprawami w których przysługuje jej prawo wyrażania opinii.
2. Uprawnienia Rady Narodowej określone zostały w konstytucji, która stanowi, iż Rada Narodowa przekazuje Zgromadzeniu Narodowemu opinię we wszystkich sprawach znajdujących się w zakresie kompetencji Zgromadzenia Narodowego. Zasady współpracy pomiędzy Zgromadzeniem Narodowym i Radą Narodową po akcesji Słowenii do UE zostały bardziej szczegółowo określone w regulaminie Rady Narodowej, który stanowi, iż Zgromadzenie Narodowe przedkłada Radzie Narodowej wszelkie sprawy z zakresu UE, przekazane mu uprzednio przez Rząd. Sprawami UE zajmować się będą dwie komisje Zgromadzenia Narodowego. Komisja do Spraw Europejskich będzie kompetentna w zakresie spraw pierwszego i trzeciego filara UE, podczas gdy Komisja Spraw Zagranicznych będzie odpowiadać za sprawy zagraniczne i sprawy z zakresu polityki bezpieczeństwa. Przedstawiciel Rady Narodowej będzie zapraszany na sesje wymienionych wyżej komisji celem przedstawienia opinii Rady Narodowej. Ustawodawstwo nie przewiduje w tym zakresie podziału uprawnień pomiędzy izbami, niemniej jednak, w praktyce, Rada Narodowa może się skoncentrować na tych zagadnieniach dotyczących UE, które uzna za bardziej istotne z punktu widzenia swojego składu (Rada Narodowa jest przedstawicielem społecznych, gospodarczych, zawodowych i lokalnych grup interesu).
3. Wraz z akcesją Słowenii do UE, rząd uzyskał większe kompetencje legislacyjne. Żaden spośród artykułów Słoweńskiej Konstytucji nie definiuje relacji pomiędzy Radą Narodową a rządem, niemniej jednak, należy zaznaczyć, iż nasza dotychczasowa współpraca przebiegała bardzo pomyślnie. Rząd lub właściwe ministerstwo zawsze wysyłał swych przedstawicieli na sesje Rady Narodowej i jej komisji, podczas których przedstawiali oni stanowisko w sprawie kwestii będących przedmiotem dyskusji oraz regularnie odpowiadali na pytania stawiane przez członków Rady Narodowej. Powyższa praktyka zostanie również przyjęta w sprawach UE. Zamierzamy kontynuować praktykę zapraszania przedstawicieli rządu na nasze sesje, jako że umożliwia ona otrzymywanie z pierwszej ręki informacji na temat decyzji rządu, umożliwiając jednocześnie przedstawicielom rządu wysłuchanie opinii Rady Narodowej lub jednej z jej komisji. W powyższy sposób Rada Narodowa przedstawia swe opinie rządowi, jak również próbuje wywrzeć wpływ na jego decyzje. W interesie rządu leży wpływanie nie tylko na kształt opinii Zgromadzenia Narodowego, ale również na opinie wyrażane przez Radę Narodową. Rząd zdaje sobie sprawę z wagi decyzji podejmowanych przez Radę Narodową, dlatego też aktywnie uczestniczy w jej pracach.
4. W przeciwieństwie do Zgromadzenia Narodowego, Rada Narodowa nie ma przedstawicieli w Parlamencie Europejskim. Z powodu specyfiki swego składu, którego nie można porównać ze składem żadnej spośród instytucji UE, Rada Narodowa nie współpracuje bezpośrednio z UE. Niemniej jednak, uczestniczy we wszystkich spotkaniach COSAC (Konferencja Wspólnoty i Spraw Europejskich), sesjach Komisji do Spraw Równych Szans Parlamentu Europejskiego oraz innych spotkaniach i konferencjach.
5. Konstytucja i regulamin Zgromadzenia Narodowego przewidują udział Rady Narodowej w sprawach związanych z zagadnieniami UE. Konstytucja uprawnia Radę Narodową do wyrażania opinii we wszystkich sprawach należących do kompetencji Zgromadzenia Narodowego, w tym również spraw UE. Regulamin upoważnia Radę Narodową do uczestnictwa w komisjach Zgromadzenia Narodowego, zajmujących się sprawami UE. Obecnie uprawnieni jesteśmy do współpracy ze wszystkimi spośród jej pozostałych ciał roboczych.