U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 13 grudnia 2002 r.

w sprawie ustawy o zmianie ustawy o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 22 listopada 2002 r. ustawy o zmianie ustawy o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości, wprowadza do jej tekstu następującą poprawkę:

-

po art. 1 dodaje się art. 1a w brzmieniu:

"Art. 1a. W sprawach zakończonych decyzją ostateczną o odmowie nabycia prawa własności nieruchomości z powodu niespełnienia warunku dotyczącego terminu złożenia wniosku o nabycie prawa własności nieruchomości, określonego w art. 1 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed zmianą dokonaną niniejszą ustawą, właściwy organ wydaje decyzję w trybie art. 154 Kodeksu postępowania administracyjnego.".

MARSZAŁEK SENATU

Longin PASTUSIAK


UZASADNENIE

Popierając zmiany przyjęte przez Sejm do ustawy o zmianie ustawy o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości Senat uznał za konieczne wprowadzenie jednej poprawki, polegającej na dodaniu w ustawie nowelizującej przepisu przejściowego.

Przepis ten zawiera regulację, dotyczącą postępowań administracyjnych zakończonych przed wejściem w życie niniejszej nowelizacji, w których zapadły decyzje o odmowie nabycia prawa własności nieruchomości z powodu złożenia wymaganego wniosku po terminie wyznaczonym przez ustawę. W takich sytuacjach organ, który wydał decyzję o odmowie, zobowiązany został do wszczęcia postępowania ponownie i wydania nowej decyzji w sprawie nabycia własności, w oparciu o stan prawny po nowelizacji.

Przyjęte rozwiązanie, zdaniem Senatu, jest szczególnie korzystne dla odbiorców tej ustawy, nie zawsze mających bieżącą świadomość zmian w obowiązującym stanie prawym.

Dodatkowym argumentem przemawiającym za wprowadzeniem tej poprawki jest fakt, że termin składania wniosków o nabycie własności przedłużony został na czas określony. Również z tych względów, zobowiązanie właściwego organu do podjęcia działań z urzędu i wszczęcia postępowania w trybie przepisu art. 154 Kodeksu postępowania administracyjnego leży w interesie adresatów ustawy.