(Wznowienie posiedzenia o godzinie 11 minut 30)
(Posiedzeniu przewodniczą wicemarszałkowie Ryszard Jarzembowski i Kazimierz Kutz)
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dzień dobry państwu. Rozpoczynamy obrady.
Wznawiam posiedzenie.
Powracamy do rozpatrzenia punktu pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw.
W przerwie w obradach Komisja Ochrony Środowiska odniosła się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.
Zapraszam na mównicę pana senatora Włodzimierza Łęckiego, który przedstawi nam przebieg obrad komisji.
Senator Włodzimierz Łęcki:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Jak rzekł pan marszałek, w przerwie w obradach zebrała się Komisja Ochrony Środowiska, która przeanalizowała zarówno poprawki zgłoszone wcześniej, jak i te zgłoszone w toku obrad. Po dyskusji komisja rekomenduje Wysokiej Izbie, spośród dwudziestu trzech zgłoszonych poprawek, poprawki wymienione w druku nr 937Z, prosząc o ich przegłosowanie dla dobra ustawy.
Jeśli chodzi o poprawki zgłoszone przez pana senatora Lipowskiego, to komisja uznała, że są one słuszne, ale mają one charakter, że tak powiem, nomenklaturowy. Miały one uściślić zapisy w ustawie, ale w związku z tym, że mimo wszystko nie były one w pełni precyzyjne, komisja ich nie rekomenduje Wysokiej Izbie. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Czy pan senator Wojciech Saługa chciałby zabrać głos?
(Senator Wojciech Saługa: Nie, dziękuję.)
A pan senator Grzegorz Lipowski?
Senator Grzegorz Lipowski:
Dziękuję, Panie Marszałku
Liczyłem na to, że komisja wniknie głębiej w treść tych słusznych poprawek i je uzna. Pozostaje mi jeszcze liczyć na to, że może uczyni to większość senacka. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Senator ma możliwość uczestniczenia w obradach komisji i wtedy może wpływać na ich przebieg.
Przystępujemy do głosowania.
Poprawki pierwsza, druga, trzecia i szósta wprowadzają do ustawy podział wód na wody powierzchniowe i podziemne struktury wodonośne w miejsce dotychczasowego podziału wód na jednolite części wód powierzchniowych i jednolite części wód podziemnych.
Kto z państwa jest za przyjęciem tych poprawek?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Jest tylko jeden szkopuł, mianowicie maszyna licząca głosy nie pracuje.
Czy wszyscy z państwa wyrazili już swoją wolę w sprawie tych poprawek? Dobrze.
(Głosy z sali: Jeszcze nie.)
Jeszcze nie.
Już, dobrze. W takim razie proszę o wyświetlenie wyników.
10 senatorów głosowało za, 64 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 1)
To oznacza, że Senat odrzucił te poprawki.
Teraz będziemy głosować nad poprawkami dziesiątą, jedenastą i dwudziestą drugą... Przepraszam, wcześniej oczywiście przegłosujemy poprawkę czwartą. Przerzuciłem scenariusz o jedną stronę za daleko.
Poprawka czwarta ma charakter doprecyzowujący.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
80 senatorów głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 2)
To oznacza, że poprawka została przyjęta.
Poprawka piąta zmierza do tego, aby rozstrzygnięcie ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej w przedmiocie udzielenia prezesowi Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej oraz marszałkowi województwa zgody na powierzenie nadleśniczemu wykonywania uprawnień właścicielskich Skarbu Państwa w stosunku do wskazanych w ustawie wód publicznych stanowiących własność Skarbu Państwa nie miało formy decyzji administracyjnej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Jednogłośne poparcie: 84 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 3)
Poprawka siódma zmienia przepis zabraniający wprowadzania ścieków do ziemi w ten sposób, że określenie "miąższość utworów skalnych nad zwierciadłem wody" zastępuje określeniem "miąższość utworów zalegających nad zwierciadłem wody".
Kto z państwa jest za przyjęciem tej poetyckiej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
13 senatorów głosowało za, 64 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 4)
Poprawka została odrzucona.
Poprawka ósma ma charakter doprecyzowujący.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
86 senatorów głosowało za, czyli komplet. (Głosowanie nr 5)
Poprawka dziewiąta zmierza do przywrócenia dotychczasowego brzmienia art. 64 ust. 4 ustawy.
Kto z państwa jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
83 senatorów głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 6)
Poprawka została przyjęta.
I teraz przechodzimy do głosowania nad zapowiedzianymi już poprawkami dziesiątą, jedenastą i dwudziestą drugą. Poprawki te mają zapewnić ustawie systematykę zgodną z zasadami techniki prawodawczej.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Gdyby pan senator spojrzał na pulpit, to...
Dziękuję.
82 senatorów głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 7)
Poprawka dwunasta zmierza do skorygowania błędnego odesłania.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Jednogłośne poparcie: 86 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 8)
Poprawka trzynasta ma na celu zapewnienie precyzji przepisowi odsyłającemu.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
85 senatorów głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 9)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czternasta uściśla, że w pozwoleniu wodnoprawnym należy wskazać maksymalną ilość metrów sześciennych na godzinę i średnią ilość metrów sześciennych na dobę ścieków wprowadzanych do wód, do ziemi lub do urządzeń kanalizacyjnych.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
15 senatorów głosowało za, 65 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 10)
Oczywiście to oznacza, że poprawka została odrzucona.
Poprawka piętnasta ma charakter uściślający.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Jednogłośne poparcie: 86 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 11)
Poprawka szesnasta jest poprawką o charakterze redakcyjnym.
Kto jest za jej przyjęciem?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
83 senatorów głosowało za, 2 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 12)
Poprawka osiemnasta koryguje błędne odesłanie.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Jednogłośne poparcie: 86 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 13)
Poprawka dziewiętnasta ma charakter uściślający.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
85 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 14)
Niestety, pani senator się spóźniła.
Poprawka dwudziesta ma charakter redakcyjny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
84 senatorów głosowało za, 1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 15)
Poprawka dwudziesta pierwsza ma charakter doprecyzowujący.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Tym razem wszyscy zdążyli: 86 głosów za. (Głosowanie nr 16)
Poprawka dwudziesta trzecia uzupełnia katalog czasowo utrzymywanych w mocy aktów wykonawczych, wydanych na podstawie upoważnień zmienianych niniejszą ustawą.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Czekamy jeszcze na panią senator.
(Senator Krystyna Bochenek: Przepraszam.)
Dziękuję. Wyświetlamy wynik.
86 głosów poparcia. (Głosowanie nr 17)
To oznacza, że poprawka została przyjęta.
I teraz będziemy głosowali nad całością ustawy, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto z państwa jest za przyjęciem ustawy?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
85 głosów za, czyli komplet głosujących. (Głosowanie nr 18)
To oznacza, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw.
Powracamy do rozpatrzenia punktu drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz ustawy o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt.
Procedury wyczerpaliśmy, możemy przystąpić do głosowania.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały, w którym wnosi ona o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Kto z państwa jest za jej przyjęciem?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
78 głosów za, 4 - przeciw, 2 osoby wstrzymały się od głosu. (Głosowanie nr 19)
To oznacza, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz ustawy o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt.
Powracamy do rozpatrzenia punktu trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt.
W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie połączonych Komisji Ustawodawstwa i Praworządności oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, które odniosły się do przedstawionych w toku debaty wniosków i wypracowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Zapraszam na mównicę panią senator Teresę Liszcz i proszę, żeby zechciała przedstawić przebieg obrad komisji.
Senator Teresa Liszcz:
Dziękuję bardzo za zaproszenie.
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Połączone komisje odbyły wielogodzinne wieczorne posiedzenie poświęcone ustawie zmieniającej ustawę o ochronie zwierząt, z udziałem pana ministra i dyrektora Departamentu Prawnego z resortu administracji publicznej. Obrady były, powiedziałabym, bardzo burzliwe, ale też bardzo twórcze, przebiegały w bardzo dobrej, ciepłej atmosferze. Obie panie mecenas napracowały się niezmiernie, bo zgłoszone poprawki się krzyżowały, zmienialiśmy też autopoprawki, żeby jak najbardziej poprawić tę ustawę. I wydaje mi się, że paniom, które chyba całą noc spędziły nad tym zestawieniem poprawek, należą się wyrazy uznania i podziękowania.
W toku posiedzenia komisji kilku senatorów - senator Zbigniew Romaszewski, senator Wojciech Saługa i Liszczowa - wycofali kilka swoich poprawek, po jednej lub dwie, a niektóre poprawki zostały zmienione.
W rezultacie, po dokonaniu sporej ilości autopoprawek, komisje proponują Wysokiemu Senatowi przyjęcie następujących poprawek: pierwszej, drugiej, trzeciej, czwartej, dziesiątej, jedenastej, trzynastej, szesnastej, osiemnastej, dziewiętnastej, dwudziestej, dwudziestej pierwszej, dwudziestej trzeciej, dwudziestej czwartej, dwudziestej piątej, dwudziestej szóstej, dwudziestej dziewiątej, trzydziestej trzeciej, trzydziestej piątej, czterdziestej, czterdziestej drugiej, czterdziestej trzeciej, czterdziestej piątej i czterdziestej ósmej. Z tego, że komisje rekomendują poprawki, jasno wynika - chociaż nie powiedziałam tego wyraźnie, a powinnam - że wniosek o odrzucenie ustawy w całości nie zyskał wystarczającego poparcia, pomimo że chyba sześć osób się za nim opowiedziało.
Naturalnie nie będę omawiała od nowa wszystkich poprawek, ale chcę zwrócić uwagę Wysokiej Izby na kilka z nich. Przede wszystkim na pierwszą, która wprowadza definicję psa w typie rasy agresywnej. Używanie takiego pojęcia było kontestowane w sytuacji braku definicji, ale teraz już jest ta definicja, wypracowana wspólnie z przedstawicielem ministerstwa, i ona sprawiła, że wszystkie poprawki, które zmierzały do wykreślenia z zakresu przedmiotowego ustawy psów w typie rasy agresywnej, zostały zaopiniowane negatywnie. No bo skoro już wiemy, co to są za psy...
Kolejna poprawka, bardzo naszym zdaniem ważna, to poprawka dziesiąta, która zmierza do wyłączenia spod rygoru wymuszającego kaganiec bądź smycz szczeniaki wszystkich ras do szóstego miesiąca życia i dorosłe osobniki ras nienależących do agresywnych i psy stosunkowo małe, o wadze do około 8 kg - wprawdzie jest to granica umowna, ale jakąś należało przyjąć.
Rekomendujemy także poprawkę jedenastą, która mówi o tym, że psy agresywne nie powinny być wyprowadzane przez dzieci do lat szesnastu.
Ważna jest też poprawka dwudziesta, która wymaga od hodowców pewnych kwalifikacji.
Myślę, że dwudziesta szósta też jest bardzo ważna.
I jeszcze na trzydziestą trzecią proszę koniecznie zwrócić uwagę, bo chodzi w niej o zabronienie rozmnażania psów ras agresywnych poza hodowlami oraz sprzedawania ich na giełdach i targowiskach, a także na trzydziestą piątą, rozciągającą nadzór Inspekcji Weterynaryjnej na szkolenie i hodowlę tych psów.
Pan Marszałek mobilizuje mnie do tego, żebym skończyła i nie zabierała państwu więcej czasu, więc na tym poprzestanę.
Ale mam jeszcze do omówienia wnioski mniejszości, więc jeśli pan marszałek pozwoli...
(Senator Janusz Bargieł: Zaraz będzie...)
(Wicemarszałek Ryszard Jarzembowski: Pan senator Romaszewski będzie je przedstawiał.)
Jeden ja mam.
(Wicemarszałek Ryszard Jarzembowski: Proszę bardzo.)
Dobrze. Już szybciutko. Miałam zapisane, które to... A, piętnasta i dwudziesta druga poprawka. Są to wnioski mniejszości konkurencyjne wobec popartej przez komisje poprawki dwudziestej. Trochę inaczej są w nich sformułowane wymagania w stosunku do kandydatów na hodowców - wydaje mi się, że bezpieczniej. No ale to już będzie wola Wysokiej Izby, czy pójdzie za komisjami, czy za wnioskiem mniejszości, za mniejszością komisji. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
I bardzo proszę sprawozdawcę mniejszości komisji, pana senatora Zbigniewa Romaszewskiego.
Senator Zbigniew Romaszewski:
Moja uwaga dotyczy poprawki trzydziestej... Przepraszam, przepraszam, gdzieś mi zaginęła...
(Głos z sali: ...czwartej.)
...Czwartej? Nie! Chodzi o wniosek mniejszości, mniejszości, czyli o poprawkę trzydziestą dziewiątą.
Proszę państwa, chodzi o taką stosunkowo drobną, ale dosyć istotną rzecz. Mianowicie my chcemy, dzięki wyłączeniu odniesienia do przepisu art. 1a, zlikwidować, no, dosyć dużą niezręczność, która została w ustawie popełniona, bo przewiduje się w niej, że można konfiskować mienie, jeżeli ktoś na przykład nie wyprowadził psa na smyczy, czyli naruszył przepisy art. 9a. Wydaje się, że jest to zupełnie niesłuszne. Wystarczy przecież zapewnienie tej możliwości konfiskowania w wypadku popełnienia wykroczeń z art. 1. Tutaj byłoby to po prostu nadużycie, w związku z tym proponuję wykreślenie "lub 1a", bo w tym wypadku w zupełności wystarcza grzywna. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję.
Głos może zabrać jeszcze pani senator Maria Szyszkowska.
Senator Maria Szyszkowska:
Dziękuję.
Bardzo proszę o poparcie mojego wniosku o odrzucenie ustawy, ponieważ niektóre przepisy pogorszą ją, spotęgują tylko problem z agresywnością zwierząt. Ponadto ta ustawa miałaby tylko wtedy jakiś sens, i to po poprawkach, gdyby równolegle została przyjęta ustawa, która nakazywałaby jakąś elementarną edukację, ponieważ agresja zwierząt bardzo często wynika z niewłaściwego stosunku ludzi do nich.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Pan senator Kazimierz Pawełek?
Senator Kazimierz Pawełek:
Tak. Dziękuję.
Chciałbym prosić o poparcie odrzucenia tej ustawy w całości, bo jest ona antyhumanitarna, napisana bez wyobraźni, nie zabezpiecza ona interesów zwierząt. One bardzo ucierpią, jeżeli ta ustawa wejdzie w życie. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Pani senator Teresa Liszcz?
Senator Teresa Liszcz:
Skorzystam z tej możliwości.
Tu wchodzi w grę nie tylko kwestia pogorszenia losu zwierząt, ale także zwiększenia niebezpieczeństwa dla ludzi, bo mamy oto w perspektywie błąkające się rottweilery i podobne agresywne psy, z którymi właściciele nie będą mieli co zrobić i będą musieli się ich pozbyć, jeśli nie spełnią tych wszystkich wymagań tutaj podanych. A my przecież dla takich psów nie mamy azyli, jakie mają Niemcy. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Czyli pani senator również przyłącza się do wniosku o odrzucenie tej ustawy? Dobrze.
(Senator Teresa Liszcz: Tak, w pierwszym rzędzie, a jeżeli...)
Pani senator Aleksandra Koszada?
(Senator Aleksandra Koszada: Dziękuję.)
Pan senator Zbigniew Romaszewski?
Senator Zbigniew Romaszewski:
Tak, ja jeszcze parę słów powiem. Proszę państwa, ta ustawa po prostu mija się z celem, bo ona dotyczy psów rasowych, a psów rasowych jest w Polsce tylko sześćdziesiąt tysięcy na sześć milionów psów w ogóle. Wobec tego ona się zajmuje problemem marginalnym. I w zasadzie, jeżeli mówię o poprawkach, to jest to kosmetyka do kosmetyki. Zachęcałbym natomiast państwa do głosowania w sprawie poprawek dotyczących hodowli psów. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję.
Pan senator Wojciech Saługa?
(Senator Wojciech Saługa: Dziękuję.)
Pani senator Apolonia Klepacz?
(Senator Apolonia Klepacz: Dziękuję bardzo.)
Ponadto pani senator Aleksandra Koszada może jeszcze raz zabrać głos jako sprawozdawca komisji samorządu.
(Senator Aleksandra Koszada: Dziękuję.)
Proszę państwa, przez pana senatora Zbigniewa Romaszewskiego zostały wycofane wnioski: szósty, dwunasty i trzydziesty szósty. Czy ktoś chce któryś z nich podtrzymać? Nie ma zgłoszeń. Dziękuję.
Pan Wojciech Saługa wycofał poprawki siódmą i dziewiątą. Czy ktoś chce je podtrzymać? Nikt.
I jeszcze pani senator Teresa Liszcz wycofała poprawkę trzydziestą ósmą. Czy ktoś chce ją podtrzymać? Nikt.
Przystępujemy zatem do głosowania.
Rozpoczynamy od głosowania nad wnioskiem senatorów wnioskodawców o odrzucenie ustawy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego wniosku o odrzucenie, proszę o naciśnięcie przycisku.
Kto jest przeciw odrzuceniu?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
37 senatorów opowiedziało się za odrzuceniem, 28 - przeciw, a 21 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 20)
Stwierdzam wobec tego, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt.
Ta sytuacja uwalnia mnie od skomplikowanego prowadzenia głosowań i znacznie przybliża nas do ich zakończenia.
Powracamy do rozpatrzenia punktu czwartego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego "Wymiana śmigłowców Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej - Lotnicze Pogotowie Ratunkowe w latach 2005-2010".
(Rozmowy na sali)
Proszę państwa, słuch mam nadzwyczaj dobry, przez co dźwięki z sali dudnią mi w uszach. Jeżeli sobie pomożemy, to szybko skończymy.
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie dwóch komisji: Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia. Odniosły się one do zgłoszonych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie. Mamy to sprawozdanie w odpowiednim druku.
Przebieg spotkania przybliży nam pan senator Franciszek Bobrowski.
Senator Franciszek Bobrowski:
Panie Marszałku!
Połączone komisje: Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia, na posiedzeniu w dniu 18 maja postanowiły zarekomendować Wysokiej Izbie trzy poprawki, dotyczące programu wieloletniego wymiany śmigłowców.
Pierwsza poprawka...
(Głos z sali: Nie powinien pan relacjonować.)
Tak?
(Głos z sali: Tak.)
W imieniu obu komisji proszę zatem Wysoką Izbę o przyjęcie tych poprawek. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Czy chce zabrać głos pani senator Elżbieta Streker-Dembińska?
(Senator Elżbieta Streker-Dembińska: Dziękuję.)
Dziękuję tak, czy dziękuję nie? (Wesołość na sali)
(Senator Elżbieta Streker-Dembińska: Dziękuję, nie.)
Nie.
Senator Wiesław Pietrzak?
(Senator Wiesław Pietrzak: Dziękuję, nie.)
I senator Franciszek Bobrowski?
Senator Franciszek Bobrowski:
To znaczy, pan marszałek mnie tak ponaglał, że zapomniałem powiedzieć, że nad tymi dwiema poprawkami - drugą i trzecią, należy głosować blokiem. (Wesołość na sali)
(Senator Lesław Podkański: Ale blok!)
(Głos z sali: Blokiem głosować nad dwiema poprawkami...)
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Panie Senatorze, to nie było przeoczenie. Nad poprawkami drugą i trzecią głosujemy łącznie. Wynika to z opinii Biura Legislacyjnego.
(Senator Franciszek Bobrowski: Jak zwykle pan marszałek ma rację.)
Przystępujemy zatem do głosowania.
Poprawka pierwsza ma na celu skreślenie wskazanego obok firmy i siedziby adresu Lotniczego Pogotowia Ratunkowego.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
85 senatorów głosowało za, 1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 21)
Poprawka została przyjęta.
Poprawki druga i trzecia, o które tak troszczył się pan senator Franciszek Bobrowski, zwiększają liczbę śmigłowców kupowanych w ramach ustanowionego ustawą programu wieloletniego, a także ilość środków budżetowych przeznaczonych na realizację tego programu.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
83 senatorów głosowało za, 2 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 22)
Poprawka przyjęta.
Głosujemy teraz nad całością wraz z przyjętymi poprawkami.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
84 senatorów głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu (Wicemarszałek przeczytał omyłkowo: 2 nie głosowało). (Głosowanie nr 23)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego "Wymiana śmigłowców Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej - Lotnicze Pogotowie Ratunkowe w latach 2005-2010".
Powracamy do rozpatrzenia punktu piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
Procedury przewidywały zwołanie posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia, co miało miejsce.
Pan senator Mirosław Lubiński przedstawi nam uzgodnione wnioski.
Senator Mirosław Lubiński:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia po swoim posiedzeniu w dniu wczorajszym przedstawia następujące stanowisko w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Komisja rekomenduje przyjęcie poprawek pierwszej, drugiej i piątej, zawartych punkcie oznaczonym rzymską dwójką. Są to poprawki doprecyzowujące zakres przepisów ustawy antykorupcyjnej, którym podlegaliby państwowi inspektorzy sanitarni i ich zastępcy. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Czy pan senator Mirosław Lubiński, tym razem jako wnioskodawca, chce zabrać głos?
(Senator Mirosław Lubiński: Dziękuję.)
Dziękuję, nie?
Pan senator Janusz Bargieł?
(Senator Janusz Bargieł: Nie, dziękuję, Panie Marszałku.)
Pan senator Zbigniew Kulak? Chce?
Proszę bardzo.
Senator Zbigniew Kulak:
Tak, dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Szanowni Państwo Senatorowie!
Mamy tutaj trzy grupy poprawek i trzy rozwiązania, które możemy w tej ustawie jeszcze ewentualnie zmienić poprawkami. Mianowicie możemy się zgodzić na to, żeby pracownicy sanepidu na każde dodatkowe miejsce zarabiania pieniędzy musieli uzyskiwać zgodę swojego przełożonego albo żeby im zupełnie tego zabronić, albo - i taka jest moja propozycja - żeby uniemożliwić im zatrudnienie, zarabianie dodatkowych pieniędzy wtedy, kiedy może to etycznie, moralnie być w konflikcie z wykonywaną przez nich pracą zawodową w Państwowej Inspekcji Sanitarnej, ale też żeby mogli powiadamiać swojego przełożonego o innych źródłach dochodu, na przykład o udzielaniu lekcji języków obcych czy pisaniu artykułów prasowych. Oczekiwanie, że i na to muszą mieć zgodę swojego przełożonego, wydaje mi się zbyt daleko idące. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Żeby procedurom stało się zadość, zapraszam do mównicy panią senator Zdzisławę Janowską, aby przedstawiła - jeśli zechce - wniosek mniejszości.
Senator Zdzisława Janowska:
Chciałabym prosić o poparcie poprawki, która odsuwa od inspektorów sanitarnych obowiązek pytania przełożonego o każde dodatkowo wykonywane zajęcie zarobkowe. Jest to niezwykle dyskryminujące akurat tę grupę zawodową, bo nawet działanie, które zupełnie odbiega od działalności zawodowej, wymaga zgody przełożonego. Wobec tego proszę, ażeby skreślić zapis dotyczący pytania przełożonego o zgodę na wykonywanie każdej pracy dodatkowej.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Przystępujemy do głosowania.
W pierwszej kolejności będziemy głosowali nad wnioskiem Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Kto z państwa jest za przyjęciem tego wniosku?
Kto jest przeciwny?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki głosowania.
17 senatorów głosowało za, 62 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 24)
Będziemy zatem głosowali nad poprawkami.
Głosujemy nad poprawkami pierwszą, drugą i piątą, które mają na celu uszczegółowienie odesłania do przepisów ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne. Przepisy te, które mają mieć zastosowanie do państwowych inspektorów sanitarnych i ich zastępców, przewidują sankcje w postaci odwołania tych osób ze stanowiska w przypadku naruszenia zakazów wynikających z tej ustawy, doprecyzowują zasady składania przez te osoby oświadczeń majątkowych oraz wprowadzają trzymiesięczny okres przejściowy na dostosowanie się państwowych inspektorów sanitarnych i ich zastępców do nowych przepisów.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
88:0, czyli 88 głosów za. (Głosowanie nr 25)
Poprawki trzecia i szósta mają na celu zniesienie wymogu uzyskiwania zgody przełożonego na podejmowanie przez pracownika Państwowej Inspekcji Sanitarnej dodatkowych zajęć zarobkowych.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
21 senatorów za, 58 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 26)
Poprawki zostały odrzucone.
Poprawki czwarta i siódma zastępują wymóg uzyskania przez pracownika Państwowej Inspekcji Sanitarnej zgody na prowadzenie działalności gospodarczej, zarządzanie nią lub reprezentację, a także na podjęcie dodatkowego zajęcia zarobkowego wymogiem poinformowania przełożonego o zamiarze podjęcia takiej aktywności.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
35 senatorów za, 44 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 27)
Poprawki nie zostały przyjęte.
Będziemy teraz głosowali nad przyjęciem uchwały w sprawie ustawy w całości, wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
83 głosy za, 1 - przeciw, 4 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 28)
Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
Powracamy do rozpatrzenia punktu szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy.
Procedury wyczerpaliśmy, możemy więc przystąpić do głosowania nad wnioskiem Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia. Komisja przedstawiła mianowicie projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Kto z państwa jest za przyjęciem tego wniosku?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proponuję na chwilę przerwać studiowanie, Panie Senatorze, i zagłosować. Dziękuję.
Proszę o wyświetlenie wyników.
88 głosów za. (Głosowanie nr 29)
A więc Senat jednogłośnie podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy.
Powracamy do rozpatrzenia punktu siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz ustawy o uposażeniu żołnierzy niezawodowych.
Debata została zakończona, procedury zostały wyczerpane i obecnie możemy przystąpić do głosowania.
Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Poprawka pierwsza ma charakter doprecyzowujący.
Kto jest za jej przyjęciem?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Poprawka uzyskała jednogłośne poparcie 88 senatorów. (Głosowanie nr 30)
Poprawka druga ma na celu zapewnienie mocy obowiązującej przepisów zawartych w dotychczasowych rozporządzeniach, dotyczących między innymi trybu przyznawania zapomóg, do chwili wejścia w życie nowych przepisów.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
88 głosów za. (Głosowanie nr 31)
Głosujemy teraz nad przyjęciem uchwały w sprawie ustawy w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Oddano 87 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 32)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz ustawy o uposażeniu żołnierzy niezawodowych.
Powracamy do rozpatrzenia punktu ósmego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.
Przypominam, że wczoraj zostało przedstawione sprawozdanie komisji oraz została przeprowadzona dyskusja. Teraz przystąpimy do trzeciego czytania projektu ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. Trzecie czytanie projektu obejmuje jedynie głosowanie.
Przypominam, że komisje, po rozpatrzeniu przedstawionego przez wnioskodawców projektu ustawy, wnoszą o jego przyjęcie bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z państwa jest za przyjęciem tego projektu?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Oddano 86 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 33)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej i podjął uchwałę w sprawie wniesienia tego projektu do Sejmu.
Senat upoważnił senatora Wiesława Pietrzaka do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.
Powracamy do rozpatrzenia punktu dziewiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o sejmowej komisji śledczej.
W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, która odniosła się do przedstawionych wniosków.
Przebieg tego spotkania za chwilę zrelacjonuje pan senator sprawozdawca Gerard Czaja.
Senator Gerard Czaja:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Wysoki Senacie!
Wczoraj odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, na którym rozpatrywaliśmy zgłoszone poprawki. Te poprawki zawarte są w druku nr 949Z.
Chciałbym zwrócić uwagę tylko na dwie kwestie. W jednym przypadku komisja podzieliła przedstawiony pogląd, a w drugim nie.
Otóż była propozycja, aby można było mieć tylko jednego pełnomocnika, a nie trzech, jak proponuje Sejm. Tę propozycję komisja poparła.
W drugim przypadku komisja nie podzieliła przedstawionego poglądu. Chodzi o zgłoszoną przez senatora Lipowskiego propozycję, aby posiedzenia komisji były posiedzeniami zamkniętymi. Tego poglądu komisja nie podzieliła.
W związku z tym wnoszę o przyjęcie propozycji, które popiera komisja. Są one zawarte w druku nr 949Z. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję.
Pani senator Teresa Liszcz jest sprawozdawcą mniejszości komisji.
Senator Teresa Liszcz:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Wniosek mniejszości, figurujący w sprawozdaniu jako poprawka druga, dotyczy prawa do składania wniosku o odwołanie posła ze składu komisji. Zgodnie z ustawą taki wniosek może złożyć nie tylko członek komisji, ale także osoba wezwana w celu przesłuchania, czyli osoba w typie świadka, jeśli użyć pojęcia z ustawy, nad którą niedawno głosowaliśmy. Uważam, że prawo do zgłaszania wniosku to zbyt daleko idące uprawnienie świadka. Może on przedstawić sugestie, może podać argumenty, które za tym przemawiają, ale uważam, że prawo składania wniosku powinno należeć tylko do posłów.
Wniosek mniejszości zamieszczony w sprawozdaniu jako poprawka czternasta jest, moim zdaniem, jeszcze ważniejszy. Nad wnioskami czternastym i piętnastym należy przy tym głosować łącznie. Chodzi o uregulowanie sprawy zwalniania z tajemnicy ustawowo chronionej, zwłaszcza państwowej, służbowej, osób wezwanych przed komisję w celu złożenia wyjaśnień. Sejm pokusił się o własne uregulowanie tej procedury, to znaczy zasad tego zwalniania. To uregulowanie częściowo powtarza dosłownie niektóre przepisy kodeksu postępowania karnego, a w innych sprawach zawiera pewne zmiany. Zarówno pan minister, jak i pan prokurator krajowy Napierski oraz towarzysząca mu pani prokurator z departamentu legislacyjnego przekonywali, że to jest złe rozwiązanie. Ja jako prawnik w pełni te obawy podzielam. Mamy bowiem do czynienia z taką sytuacją, że ta własna regulacja w ustawie, którą Sejm zaproponował, nie jest kompletna, na przykład gdy chodzi o przesłuchanie duchownych, o tajemnicę duchownego i o inne sprawy. Ona jest ogólna. Powstaje więc pytanie, czy można, korzystając z ogólnego odesłania, uzupełnić te regulacje z ustawy śledczej przepisami z k.p.k., skoro ustawa śledcza zawiera własną regulację, co by oznaczało, że nie ma luki, że nie stosuje się w tym przypadku posiłkowo tych rozwiązań z k.p.k.. Poza tym rozwiązania z k.p.k. obrosły już orzecznictwem, komentarzami, wyjaśnionych zostało wiele wątpliwości, które te przepisy mogłyby powodować, a przepisy zaproponowane przez Sejm są nowe, nie ma w ich przypadku ani takiego orzecznictwa, ani komentarzy. Jest obawa, że będą one powodowały wiele wątpliwości.
Komisja ustawodawstwa na swoim pierwszym posiedzeniu przyjęła poprawkę zasugerowaną przez prokuratora krajowego. Nie wiem, co się stało, co wpłynęło na zmianę poglądów większości członków komisji, co spowodowało, że na wczorajszym posiedzeniu większość odmówiła poparcia tych poprawek, a tylko mniejszość je poparła. Ja bardzo apeluję, byśmy w imię prawidłowego stosowania tej ustawy i uniknięcia wątpliwości poparli wnioski mniejszości czternasty i piętnasty. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję.
O sile apelu przekonamy się za chwilę w głosowaniu.
Tymczasem bardzo proszę, pan senator Zbigniew Romaszewski, drugi sprawozdawca mniejszości komisji.
Senator Zbigniew Romaszewski:
Ja może z miejsca...
Proszę państwa, tu są dwa problemy.
Jednego problemu dotyczy poprawka ósma. Jest ona związana ze sprawą instytucji pełnomocnika. W kodeksie postępowania karnego takiej instytucji dla świadka nie ma. Może być pełnomocnik oskarżonego, może być pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego, czynnika społecznego, ale instytucji pełnomocnika świadka nie ma, bo zadaniem świadka jest mówienie tego wszystkiego, co wie na dany temat.
W związku z tym ja złożyłem propozycję, aby ten art. 11b w ogóle wykluczyć. Ale wydaje się, że może ze względu na tak złożone problemy, jakie są, można by dopuścić, żeby podczas składania zeznań osoba składająca zeznania mogła korzystać z pomocy prawnika, ale nie jako pełnoprawnego uczestnika postępowania, tylko jako doradcy, którego się może zapytać, czy coś naraża ją na przykład na niebezpieczeństwo oskarżenia, czy nie, bo można sobie wyobrazić, że w skomplikowanych sprawach takie coś jest. I to jest jedyny wypadek, co do którego uważam, że to jest dopuszczalne. Uczestnictwo pełnomocnika w postępowaniu uważam za całkowicie absurdalne.
I druga poprawka, o przyjęcie której chciałbym prosić, to jest poprawka osiemnasta, dotycząca przepisu, w którym jest powiedziane, że komisja może zezwolić na transmitowanie itd., wykorzystanie mediów, jeżeli nie ma przeszkód. Proszę państwa, utarła się pewna praktyka i jeżeli nie ma przeszkód, to w imię jawności życia politycznego komisja powinna po prostu zezwalać. Wyłączenie jawności, ukrywanie czegoś przed opinią publiczną, no, powinno być wyjątkiem. A, że tak powiem, kultura prawna komisji to już jest osobna kwestia i nad tym my jako parlament powinniśmy pracować. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję.
Głos mogą jeszcze zabrać: pan senator Andrzej Anulewicz...
(Senator Andrzej Anulewicz: Dziękuję.)
...pan senator Henryk Dzido...
(Senator Henryk Dzido: Dziękuję.)
...pan senator Sławomir Izdebski...
Dziękuję.
...pan senator Zbigniew Romaszewski, jako wnioskodawca...
(Senator Zbigniew Romaszewski: Dziękuję bardzo.)
...i pan senator Grzegorz Lipowski.
(Senator Grzegorz Lipowski: Tak, zabiorę głos.)
Proszę bardzo.
Senator Grzegorz Lipowski:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Ja zgłaszając tę poprawkę, wziąłem pod uwagę powszechnie panującą opinię na temat transmisji na żywo posiedzeń komisji. Jestem za tym, żeby... Skoro brudy trzeba prać, to oczywiście należy to robić, ale dlaczego na oczach całego świata? Zapobiegniemy ohydnym rozgrywkom politycznym, jeżeli poprawka siedemnasta zostanie przyjęta. I uważam, że ci na tej sali, którzy chcą zadbać o swój honor, o honor Polaków, o honor Polski, zagłosują za tą poprawką. Dziękuję.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Przystępujemy do głosowania.
Dojdziemy do poprawki siedemnastej, ale rozpoczynamy od pierwszej, która ustanawia prawo członka komisji do korzystania z doradztwa prawnego Kancelarii Sejmu.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
20 senatorów głosowało za, 63 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 34)
Poprawka nie została przyjęta.
Poprawka druga pozbawia osobę wezwaną przez komisję w celu złożenia zeznań prawa złożenia wniosku o wyłączenie członka komisji.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
26 senatorów głosowało za, 53 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 35)
Poprawka nie została przyjęta.
Poprawka trzecia uściśla odesłanie.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
85 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 36)
Poprawka trzecia... została już przegłosowana. Poprawka czwarta ma charakter stylistyczny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
86 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 37)
W scenariuszu było napisane, że ma charakter językowy, ale to jest zbyt szerokie pojęcie.
Poprawka piąta ujednolica terminologię ustawy.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
84 głosy oddane, wszystkie za. (Głosowanie nr 38)
Niektórzy senatorowie nie biorą udziału w głosowaniu.
Poprawka szósta ma charakter legislacyjny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
85 senatorów głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 39)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka siódma wyklucza możliwość ustanowienia pełnomocnika przez osobę wezwaną przed komisję śledczą.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
23 senatorów głosowało za, 54 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 40)
Poprawka nie uzyskała poparcia większości.
Poprawka ósma nadaje nowe brzmienie przepisowi odnoszącemu się do prawa ustanowienia pełnomocnika. Przewiduje, że osoba wezwana przez komisję w celu złożenia zeznań będzie mogła korzystać z pomocy prawnika.
Kto jest za?
(Senator Teresa Liszcz: Mogę, Panie Marszałku?)
(Głos z sali: W jakim trybie?)
(Senator Teresa Liszcz: Ja w sprawie formalnej, jest błąd w scenariuszu.)
Proszę bardzo, chociaż w zasadzie nie powinienem pani już udzielić głosu, ale znając pani klasę legislacyjną...
Senator Teresa Liszcz:
Nie jest tak, że przyjęcie poprawki siódmej wyłączałoby głosowanie nad ósmą. Wręcz przeciwnie, dopiero gdybyśmy przyjęli siódmą i wyrugowali pełnomocnika, to miałaby sens poprawka ósma. A w sytuacji, gdy zostaje pełnomocnik, dodawanie prawnika jest zbyteczne.
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Dziękuję bardzo.
Proponuję trzyminutową przerwę na konsultacje.
Zapraszam senatorów mających wątpliwości tutaj, do przedstawiciela Biura Legislacyjnego.
(Przerwa w obradach od godziny 12 minut 18 do godziny 12 minut 21)
Wicemarszałek
Ryszard Jarzembowski:
Wznawiam obrady.
Prawnicy, co się rzadko zdarza, porozumieli się i możemy przystąpić do procedowania.
Proszę zająć miejsca, bo dałem hasło do głosowania nad poprawką ósmą.
(Głos z sali: Siadajcie państwo.)
Zapraszam, zapraszam. Ja rozumiem, że są różne sprawy, ale teraz najważniejszą jest głosowanie, bo wyrażamy w ten sposób wolę polityczną.
Poprawka ósma nadaje nowe brzmienie przepisowi odnoszącemu się do prawa ustanawiania pełnomocnika. Przewiduje ona, że osoba wezwana przez komisję w celu złożenia zeznań będzie mogła korzystać z pomocy prawnika.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Każda przerwa, jak widać, zmniejsza frekwencję.
Na 57 obecnych senatorów 20 głosowało za, 34 - przeciw, pozostałych 2 wstrzymało się od głosu, a 1 nie zdążył zagłosować. (Głosowanie nr 41)
Zatem poprawka została odrzucona.
Poprawka dziewiąta ogranicza z trzech do jednego możliwą liczbę ustanawianych pełnomocników przez osobę wezwaną przez komisję.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
62 głosy za, 8 - przeciw, 3 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 42)
Poprawka przyjęta.
Poprawka dziesiąta przewiduje, że w kwestiach dotyczących pełnomocnika, a nieuregulowanych ustawą stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania karnego, a nie jak stanowi ustawa uchwalona przez Sejm, przepisy postępowania cywilnego.
Kto z państwa jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
77 głosów oddanych i wszystkie za. (Głosowanie nr 43)
Poprawka jedenasta wyłącza prawo odmowy zeznań, gdy osoba wezwana przez komisję jest osobą podejrzaną o popełnienie przestępstwa pozostającego w ścisłym związku z czynem stanowiącym przedmiot postępowania albo gdy za to przestępstwo została skazana.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
19 senatorów głosowało za, 53 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 44)
Poprawka odrzucona.
Zatem głosujemy nad poprawką dwunastą. Umożliwia ona osobie oskarżonej o popełnienie przestępstwa pozostającego w ścisłym związku z czynem stanowiącym przedmiot postępowania skorzystanie z prawa odmowy zeznań; ustawa przyznaje to prawo osobie podejrzanej o popełnienie albo skazanej za popełnienie takiego przestępstwa.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
78 senatorów głosowało za, 1 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 45)
Poprawka przyjęta.
Poprawka trzynasta ma charakter uściślający.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
85 głosów oddanych, wszystkie za. (Głosowanie nr 46)
Poprawki czternasta i piętnasta mają na celu wyeliminowanie z ustawy niektórych przepisów będących powtórzeniem przepisów kodeksu postępowania karnego, ponadto ograniczają one możliwość przesłuchania osoby wezwanej co do faktów objętych tajemnicą zawodową do przypadków, gdy jest to niezbędne dla bezpieczeństwa państwa; modyfikują również odesłanie do przepisów kodeksu postępowania karnego.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
33 senatorów głosowało za, 47 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 47)
Poprawki nie zostały przyjęte.
Poprawka szesnasta wskazuje, że wydatki Kancelarii Sejmu związane z czynnościami prokuratora generalnego dokonywanymi na wniosek komisji są pokrywane z budżetu państwa z części "Rezerwy celowe".
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
74 senatorów głosowało za, 2 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 48)
Poprawka przyjęta.
Poprawka siedemnasta wprowadza zasadę zamkniętych posiedzeń komisji.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Proszę o wyświetlenie wyniku.
32 senatorów głosowało za, 45 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 49)
Poprawka dziewiętnasta ma charakter legislacyjny.
Kto...
Osiemnasta jeszcze? Tak jest.
Poprawka osiemnasta obliguje komisję do zezwolenia mediom na utrwalanie obrazu lub dźwięku z posiedzenia komisji, gdy przemawia za tym interes publiczny, dokonywanie tych czynności nie będzie utrudniać przebiegu posiedzenia, a ważny interes osoby wezwanej nie sprzeciwia się temu; ustawa uchwalona przez Sejm przewiduje w takich przypadkach jedynie możliwość wyrażenia zgody przez komisję na utrwalanie dźwięku lub obrazu.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
34 głosy poparcia, 46 sprzeciwu, 5 senatorów wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 50)
Poprawka nie została przyjęta.
Teraz dziewiętnasta, która ma charakter legislacyjny.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
A kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
85 głosów, wszystkie za. (Głosowanie nr 51)
Głosujemy teraz nad całością ustawy, wraz ze zmianami, które wynikają z przyjętych poprawek.
Kto z państwa jest za przyjęciem ustawy?
Kto jest przeciwny?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję bardzo.
77 senatorów głosowało za, 5 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 52)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o sejmowej komisji śledczej.
Zaraz powrócimy do rozpatrzenia punktu dziesiątego porządku obrad, ale to już pod wodzą pana marszałka Kazimierza Kutza.
(Rozmowy na sali)
(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Kazimierz Kutz)
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Powracamy do rozpatrzenia punktu dziesiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.
Przypominam, że Komisja Ustawodawstwa i Praworządności przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o wprowadzenie poprawki do ustawy - druk senacki nr 945A.
Zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę przeprowadzimy głosowanie nad przedstawioną poprawką, a następnie będziemy głosować nad podjęciem uchwały w całości, ze zmianą wynikającą z przyjętej poprawki.
Przystępujemy do głosowania nad poprawką przedstawioną przez Komisję Ustawodawstwa i Praworządności.
Celem tej poprawki jest usunięcie zbędnego wyrażenia.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 82 obecnych senatorów wszyscy głosowali za, a więc przyjęliśmy tę poprawkę jednogłośnie. (Głosowanie nr 53)
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenie w całości, ze zmianą wynikającą z przyjętej poprawki.
Kto z państwa jest za podjęciem uchwały?
Kto jest przeciwko?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o wyniki głosowania.
Na 83 obecnych senatorów wszyscy głosowali za podjęciem uchwały. (Głosowanie nr 54)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.
Informuję, że porządek obrad osiemdziesiątego pierwszego posiedzenia Senatu został wyczerpany.
Za chwilę przystąpimy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad, a zanim to nastąpi poproszę o komunikaty.
(Rozmowy na sali)
Senator Sekretarz
Krystyna Doktorowicz:
Komunikaty.
Bezpośrednio po zakończeniu obrad Senatu w sali nr 182 odbędzie się posiedzenie połączonych Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Ustawodawstwa i Praworządności. Porządek obrad obejmuje pierwsze czytanie projektu rezolucji w sprawie oceny i postulatów dotyczących Narodowego Planu Rozwoju na lata 2007-2013.
Kolejny komunikat. Uprzejmie zapraszam wszystkich państwa senatorów na organizowaną przez Komisję Spraw Zagranicznych przy współudziale Polskiej Organizacji Turystycznej konferencję pod tytułem "Promocja i kształtowanie wizerunku turystycznego Polski". Konferencja odbędzie się 24 maja o godzinie 11.00 w sali nr 217 - podpisał senator Zbigniew Kulak, przewodniczący. Bardzo dziękuję.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Jeśli ktoś nie chce uczestniczyć w części obrad przeznaczonej na oświadczenia, proszę żeby opuścił salę.
Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.
Przypominam, że zgodnie z art. 49 ust. 2 oświadczenia nie mogą trwać dłużej niż pięć minut.
(Rozmowy na sali)
Ja bardzo proszę o ciszę na sali.
Przedmiotem oświadczenia mogą być sprawy związane z wykonywaniem mandatu, przy czym nie może ono dotyczyć spraw będących przedmiotem porządku obrad bieżącego posiedzenia. Nad oświadczeniem senatorskim nie przeprowadza się dyskusji.
Ja bardzo proszę, żeby panie wreszcie przestały dyskutować na sali. Tam są drzwi, tu są drzwi, można spokojnie wyjść i załatwić swoje interesy poza salą obrad.
Przypominam państwu, że zgodnie z art. 49 ust. 2 marszałek odmówi przyjęcia niewygłoszonych oświadczeń, których treści nie można ustalić lub których wygłoszenie przez senatora nie byłoby możliwe w przysługującym na to czasie, czyli w ciągu pięciu minut.
Pierwsza zabierze głos pani senator Teresa Liszcz.
Senator Teresa Liszcz:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Wysoki Senacie!
Zanim przejdę do właściwej treści, nadużyję trochę instytucji oświadczenia i przeproszę panią legislator za to, że zarzuciłam jej przed chwilą błąd w scenariuszu, nie doczytawszy uważnie tekstu poprawki. Nie miałam innej okazji, żeby to uczynić, więc przepraszam teraz.
A teraz już krótkie oświadczenie dotyczące likwidacji dotacji dla dwóch ostatnich pisemek dla młodzieży, a właściwie pism - użyłam zdrobnienia, bo chodzi o młodzież - redagowanych i drukowanych brajlem. Prasa podała tę informacje i przytoczyła wypowiedź jednego z wysokich rangą urzędników, który powiedział: niech redaktorzy tych pism i wydawcy szukają sponsora.
No moim zdaniem jest to absolutnie nie do przyjęcia, żeby ta młodzież, tak ciężko poszkodowana przez los, niemająca normalnego dostępu do środków przekazu, do literatury, traciła ostatni kontakt z bieżącym pisemnym przekazem w swoim języku.
Adresuję to moje oświadczenie do ministrów: edukacji, finansów i kultury, ażeby koniecznie znaleźli pieniądze, jeżeli nie z innych źródeł, to z rezerw celowych, na sfinansowanie tych dwóch pism, bo jest niemożliwe, żeby państwo takie jak Polska, duże państwo w centralnej Europie, w Unii Europejskiej, nie znalazło pieniędzy na tak ważny, szlachetny cel. Dziękuję.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Teraz pan Jan Szafraniec, a następny będzie pan Kulak.
Senator Jan Szafraniec:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Swoje oświadczenie kieruję do prezesa Rady Ministrów, pana profesora Marka Belki.
Otóż otrzymałem od przewodniczącego Sejmiku Województwa Podlaskiego Zbigniewa Krzywickiego stanowisko sejmiku w sprawie utworzenia na obszarze województwa podlaskiego składowiska odpadów radioaktywnych.
Radni protestują wobec informacji prezesa Państwowej Agencji Atomistyki, która ukazała się w mediach, dotyczącej planowania lokalizacji składowiska odpadów radioaktywnych.
Uważam, że jakakolwiek sugestia dopuszczająca możliwość powstania takiego składowiska na terenie województwa podlaskiego jest nie do przyjęcia. Podlasie stanowi przecież główny element obszaru funkcjonalnego "Zielone płuca Polski", ponadto rozporządzeniem ministra środowiska z dnia 21 lipca 2004 r. w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 wszystkie najbardziej cenne obszary ekologiczne województwa podlaskiego zostały objęte systemem Europejskiej Sieci Ekologicznej. Także plan zagospodarowania przestrzennego województwa podlaskiego, wojewódzki plan ochrony środowiska oraz plan zagospodarowania odpadów nie uwzględnia powstania takiego składowiska.
W związku z tym popieram protest radnych Sejmiku Województwa Podlaskiego i zwracam się do pana premiera o podjęcie odpowiednich działań, które uniemożliwią powstanie składowiska odpadów radioaktywnych w województwie podlaskim. Dziękuję, Panie Marszałku.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Zgodnie z zapowiedzią teraz głos zabierze pan senator Kulak. A pani senator Sienkiewicz potem. Chwilę jakoś pani może przeżyje, nie?
Senator Zbigniew Kulak:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Swoje oświadczenie kieruję do ministra zdrowia z prośbą o wyjaśnienie przyczyn zawężenia grona lekarzy mogących przeprowadzać badania osób ubiegających się o pozwolenie na broń.
Odpowiednia ustawa upoważniła ministra właściwego do spraw zdrowia do wydania rozporządzenia w sprawie dodatkowych kwalifikacji lekarzy i psychologów do przeprowadzania wspomnianych badań. Rozporządzenie z 6 maja 2002 r. wprowadziło wymóg czterdziestodwugodzinnego kursu dla lekarzy, co ewidentnie wynikało z ustawy, ale równocześnie ograniczyło grono tych lekarzy do specjalistów, nawet tylko I stopnia, z dziedzin leczenia zachowawczego, takich jak interniści, lekarze rodzinni, przemysłowi czy sportowi. Wielu lekarzy innych specjalności, nawet jeżeli opłacili oni i ukończyli wspomniane kursy dokształcające, zgodnie z rozporządzeniem nie może być wpisanych do rejestru przez komendanta wojewódzkiego Policji.
Moje oświadczenie jest sprowokowane przez lekarzy specjalności zabiegowych: anestezjologów i neurologów, którzy nie rozumieją, dlaczego ich wysokie kwalifikacje zawodowe dyskwalifikują ich przy orzekaniu, po odpowiednim przeszkoleniu, w sprawach, w których orzekać mogą ich koledzy z I stopniem specjalizacji na przykład z medycyny rodzinnej czy tropikalnej. Jaki cel miało wspomniane zawężenie? Tym bardziej że wykracza ono, w mojej opinii, poza upoważnienie wynikające z zapisów ustawy. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Pani Krystyna Sienkiewicz, a potem pan Zbigniew Romaszewski.
Senator Krystyna Sienkiewicz:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Adresatem mojego oświadczenia również jest minister zdrowia, najczęściej chyba przywoływany z tej mównicy...
(Wicemarszałek Kazimierz Kutz: Zdrowie jest najważniejsze.)
...a dotyczy ono funkcjonowania klubów honorowych dawców krwi.
Jednym z największych darów, jaki możemy sobie nawzajem przekazać, jest własna krew. Ratuje ona życie i zdrowie wielu chorych, ale żeby było jej zawsze tyle, ile trzeba, konieczna jest armia ludzi dobrej woli, bezinteresownych i ofiarnych, jakimi są honorowi dawcy krwi.
Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. w art. 3 nakłada na organy państwa i samorządy obowiązek popierania publicznej służby krwi. Ale niestety nadal nie ma do tej ustawy, ustawy z 1997 r., niezbędnych aktów wykonawczych. Wprowadza to zamieszanie i uniemożliwia właściwe funkcjonowanie systemu bezpłatnego oddawania krwi. Powoduje również, że honorowi krwiodawcy nie mogą w pełni korzystać z przysługujących im uprawnień. Chociaż tak naprawdę to już ich prawie nie mają, bo decyzja ministra zdrowia z 1 kwietnia - i to nie jest prima aprilis - pozbawiła ich darmowych preparatów witaminowych.
Zasłużonym krwiodawcom nie przysługuje również możliwość odliczania ceny tej krwi jako darowizny. W tym roku od dochodów można sobie odliczyć jedynie darowizny na rzecz organizacji pożytku publicznego i miejsc kultu religijnego, z tym że muszą to być organizacje pozarządowe. Szpitale i centra krwiodawstwa nie spełniają tego wymogu, bo są finansowane ze środków budżetowych. I dlatego honorowi dawcy krwi nie mogą sobie odpisać od dochodu darowizn przekazywanych na te instytucje.
A w Polsce krew oddaje się bezpłatnie. Honorowi dawcy krwi nie mają żadnych przywilejów. Już wcześniej pozbawiono ich prawa do bezpłatnych leków i darmowych przejazdów komunikacji miejskiej. Pracownicy centrów krwiodawstwa obawiają się, że działania fiskusa mogą zniechęcić wielu do niesienia tej bezinteresownej pomocy, tymczasem już teraz często brakuje krwi.
Na całym świecie krew jest lekiem bezcennym, a wszędzie z wielkim szacunkiem i godnością traktuje się ludzi, którzy z dobrego serca ratują życie innych. Dlaczego więc w naszym kraju, po przeszło czterdziestu latach bezkolizyjnie funkcjonującego honorowego krwiodawstwa, w tak niegodny sposób potraktowaliśmy tych ludzi? Czyżby dlatego, że honorowe krwiodawstwo rozwinęło się w latach tamtej Rzeczypospolitej, a nie obecnej? Czy też dlatego, że mamy nadmiar tego cennego leku? Ale w takim razie dlaczego w wielu ośrodkach medycznych w kraju często nie wykonuje się zabiegów z powodu braku krwi? Dlaczego zmusza się rodziny do oddawania lub szukania krwi dla ratowania życia najbliższych, co często przerasta ich możliwości finansowe i powoduje dodatkowe stresy?
W tej sytuacji zwracam się do ministra zdrowia o dokładne zbadanie funkcjonowania ustawy o publicznej służbie krwi i podjęcia takich działań, które natychmiast usuną występujące nieprawidłowości.
Apeluję do ministra o podjęcie w czasie, jaki nam jeszcze pozostał, wszelkich niezbędnych działań, które zapobiegłyby takiemu czarnemu scenariuszowi i zmniejszyły rozczarowanie środowisk honorowych dawców krwi decyzjami podejmowanymi również imiennie przez ministra.
Inspiracji do tego oświadczenia dostarczyło mi kilka klubów honorowych dawców krwi, ale szczególnie ten działający przy Elektrowni Bełchatów w Rogowcu. Dziękuję.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Pan Romaszewski, a potem pan Gładkowski.
Senator Zbigniew Romaszewski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Swoje oświadczenie kieruję do ministra polityki społecznej.
Prosiłbym o następującą informację. Wśród programów horyzontalnych i programów operacyjnych przewidywanych Narodowym Programem Rozwoju na lata 2007-2013, finansowanych ze środków unijnych oraz współfinansowanych ze środków publicznych ogółem na sumę 114 miliardów 157 milionów euro, znajduje się program operacyjny "Społeczeństwo obywatelskie". Na program ten przewiduje się nakłady w wysokości 773 milionów euro.
W stosunku do obecnych nakładów są to nakłady znaczące, zaś przedstawiona strategia wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego nie do końca wyjaśnia zasady funkcjonowania programu na szczeblu operacyjnym. W warunkach nikłej aktywności społecznej program ten ma niezwykle istotne znaczenie dla budowy demokracji obywatelskiej. Jednocześnie brak doświadczeń w organizacji tego typu przedsięwzięć nasuwa cały szereg pytań o losy znacznej przecież kwoty środków publicznych. Niedopracowanie programu w szczegółach może zakończyć się alokacją środków wewnątrz wąskiej elitarnej grupy NGO, a to stanowiłoby zaprzeczenie istoty społeczeństwa obywatelskiego.
Sprawiedliwe i efektywne rozdysponowanie przeznaczonych funduszy wśród pięćdziesięciu tysięcy stowarzyszeń i fundacji to bardzo trudny i delikatny problem. Dlatego też prosiłbym o wyjaśnienie związanych z tym wątpliwości.
Po pierwsze, kto zajmuje się przygotowaniem, a w dalszym ciągu także wdrażaniem i zarządzaniem programem operacyjnym?
Po drugie, w jaki sposób zamierza się zapewnić skierowanie przeznaczonych środków do struktur społeczeństwa obywatelskiego, tak aby uniknąć patologii dotychczasowych układów?
Program powinien być skierowany w 95% do małych organizacji lokalnych. A zatem które NGO uczestniczyły w konsultacjach, i które z nich nadesłały odpowiedzi? Jak ministerstwo dobrało partnerów do negocjacji i z kim będzie konsultować program operacyjny? Czy przewidywana jest instytucja grantu globalnego i tak zwanego regrantingu?
Bardzo proszę o szczegółowe informacje na temat trwających prac. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję.
Pan Gładkowski. I na końcu, jako ostatni, pan senator Grzegorz Niski.
Senator Witold Gładkowski:
Bardzo dziękuję, Panie Marszałku.
Z trzech krótkich oświadczeń dwa do protokołu złożyłem, a jedno, dzięki uprzejmości pana marszałka, pozwolę sobie wygłosić.
Kieruję to oświadczenie do pani wicepremier, minister polityki społecznej Izabeli Jarugi-Nowackiej.
Szanowna Pani Premier!
W dniu 1 grudnia 2004 r. podczas siedemdziesiątego trzeciego posiedzenia Senatu odbyła się debata w sprawie ustawy o rekompensacie przysługującej w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego. Przypomnę, że art. 11 przedłożonego projektu przewidywał uchylenie ustawy o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny, która powinna wejść w życie z dniem 1 stycznia 2005 r. Biorąc pod uwagę sytuację poszkodowanych, uznałem za niestosowne oddalanie przedmiotowej regulacji i zgłosiłem poprawkę o uchylenie art. 11 ustawy.
W konsekwencji dalsze prace nad wyżej wymienionym projektem miały miejsce w dniu 1 grudnia ubiegłego roku na posiedzeniu Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia. Tam to przedstawiciel Ministerstwa Polityki Społecznej, sekretarz stanu, pan Cezary Miżejewski poinformował członków o przejściowym charakterze uchylenia ustawy o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny. Zapewniony przez pana ministra o kontynuowaniu prac nad tą kwestią i ukazaniem się szczegółowej informacji o stanie tych prac do końca kwietnia 2005 r., wycofałem zgłoszoną poprawkę. Ponieważ żadnej wiadomości dotyczącej tej sprawy, pomimo moich monitów, dotąd nie otrzymałem, bardzo proszę o udzielenie informacji o stopniu zaawansowania prac nad zagadnieniem świadczeń dla cywilnych ofiar wojny. Bardzo dziękuję, Panie Marszałku.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
Dziękuję panu senatorowi.
Pan senator Grzegorz Niski.
Senator Grzegorz Niski:
Panie Marszałku, chciałbym złożyć oświadczenie, które poparło, to znaczy podpisało się pod tekstem tego oświadczenia, dziewiętnastu senatorów.
To oświadczenie w sprawie przerwania kampanii oszczerstw przeciwko generałowi Wojciechowi Jaruzelskiemu.
Jarosław Kaczyński, lider Prawa i Sprawiedliwości, zgłasza inicjatywę odebrania Wojciechowi Jaruzelskiemu nabytych uprawnień, wynikających z jego dorobku życiowego. Szargany jest dorobek człowieka, który cały swoim pracowitym życiem udokumentował swój patriotyzm, poświęcenie i zaangażowanie w budowanie realnej Polski w bardzo złożonych uwarunkowaniach polityczno-historycznych.
Dziś, kiedy odwaga staniała, łatwo salonowym politykom, którzy gładko przeszli przez życie, czerpiąc pełnymi garściami z naszego wspólnego dorobku powojennej Polski, opluwać i szargać wszelkie wartości i autorytety w imię zyskania kilku procent poparcia wyborczego. Daje to przedsmak państwa totalitarnego, w którym nawołuje się do prześladowania ludzi za głoszone poglądy. Jesteśmy przekonani, że społeczeństwo polskie w zbliżających się wyborach parlamentarnych i prezydenckich właściwie oceni zionące nienawiścią hasła i wynikające z wyrachowania politycznego intencje braci Kaczyńskich.
To właśnie partie skrajnej prawicy szykują nam Polskę nienawiści i odwetu, a zamiast demokracji - Polskę nieustających komisji śledczych, totalnej destrukcji, delegalizacji, dekomunizacji, dekretacji, despotyzmu i dehumanizacji. Jesteśmy głęboko zaniepokojeni tym, że w rękach nawiedzonych, skażonych nienawiścią polityków nasza ojczyzna mogłaby stać się europejskim skansenem, obcym dla swoich obywateli, a swoim - dla swojaków zdolnych jedynie burzyć. Polska w Unii Europejskiej nie potrzebuje "rewolucyjnych moralizatorów", którzy sami z moralnością są na bakier, a z zapowiadanej rewolucji chcą uczynić instrument zdobycia władzy. Dziś trzeba budować, a nie burzyć, trzeba walczyć o jak najlepszą pozycję Polski w Unii Europejskiej, a nie żyć rozdrapywaniem ran. Zostawmy historię profesjonalistom, a nie zaprogramowanym na nienawiść oraz na uzyskanie doraźnych korzyści politycznych nawiedzonym politykom. Takie działania, wspierane przez nieobiektywne media, sieją spustoszenie wśród młodego pokolenia, powodując, że ich serca zostają skażone jadem nienawiści, a umysły - nieobiektywną wiedzą o skomplikowanej rzeczywistości polityczno-historycznej powojennej Polski.
Opowiadamy się za obroną czci i honoru generała Wojciecha Jaruzelskiego, który całą swoją drogą życiową udowodnił, że jest człowiekiem honoru, odwagi, odpowiedzialności i działania. Generał Jaruzelski mógłby obdzielić swoim dorobkiem i doświadczeniem życiowym bliźniaków Kaczyńskich, salonowych polityków wyhodowanych w cieplarniach warunków powojennej Polski. Ich nienawiść, pamiętliwość i mściwość są zaprzeczeniem nauk Jana Pawła II, na które tak często się powołują. Żądamy zaprzestania oszczerczej kampanii propagandowej wymierzonej w patriotyczny, żołnierski i obywatelski dorobek życiowy generała Jaruzelskiego.
Pod tym oświadczeniem podpisało się dziewiętnastu senatorów. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Kazimierz Kutz:
A to oświadczenie kieruje pan do kogo?
(Głos z sali: Pro memoria.)
(Senator Grzegorz Niski: Ogólnie, do społeczeństwa.)
Myślę, że jest to oświadczenie rzucone w jakąś pustkę, dlatego że my przecież oświadczenia kierujemy do konkretnych ministrów albo instytucji.
(Senator Grzegorz Niski: No, ale to jest oświadczenie w sprawie.)
No tak, ale to jest... My nie możemy się odwoływać do społeczeństwa w takich sprawach. No dobrze, wygłosił pan, a tym będzie się martwił tym pan marszałek. Dziękuję.
(Senator Grzegorz Niski: Składam to, będzie w dokumentacji.)
A teraz odczytam listę senatorów, którzy złożyli swoje oświadczenia do protokołu: pan Wojciech Pawłowski, pani Krystyna Bochenek, pan Adam Biela, pan Sztorc, pan... no chyba pan Bargieł. I dalej: pan Bułka, pan Lewicki, pan Lorenz, pan Gładkowski, pan Szydłowski, pan Izdebski, pan Markowski, pani Kurzępa, pan Plewa, pan Cybulski, pan Lubiński, pan Spychalski, pan Wojciech... Nie wiem, kto to, tak to jest napisane...
(Głos z sali: Może Pawłowski?)
Nie, nie. Może pan przyjdzie i mi pomoże?
Na razie podaję dalej: pan Bartos, pani Sadowska, pan Smoktunowicz...
A więc kto to był?
(Głos z sali: Saługa.)
Aha, pan Saługa.
I ostatni jest pan senator Jurgiel.
Informuję, że protokół osiemdziesiątego pierwszego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej piątej kadencji, zgodnie z art. 39 ust. 3 Regulaminu Senatu, zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich, pokój nr 255.
Zamykam osiemdziesiąte pierwsze posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej piątej kadencji.
(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)
(Koniec posiedzenia o godzinie 12 minut 56)