Na podstawie art. 77 ust. 1, w związku z art. 76 ust. 1 Regulaminu Senatu, my niżej podpisani senatorowie wnosimy o podjęcie inicjatywy ustawodawczej dotyczącej projektu ustawy o zmianie ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz niektórych innych ustaw.

Do reprezentowania nas w dalszych pracach nad tym projektem ustawy upoważniamy senatora Krzysztofa Jurgiela.

Projekt

W ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami i niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2004 r. nr 141 poz. 1492) wprowadza się następujące zmiany:

Artykuł 136 ust 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2000 r., nr 46, poz. 543 ze zm.) dawał poprzednim właścicielom wywłaszczonej nieruchomości prawo do żądania zwrotu w przypadku, gdy nieruchomość stała się zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Przepis ten był słuszny i dawał szeregu osobom szansę do walki o odzyskanie często niezasadnie wywłaszczonych nieruchomości. Nowelizacja ustawy o gospodarce nieruchomościami, jakiej Sejm dokonał dnia 28 listopada 2003 roku (Dz. U. 2004 r. nr 141 poz. 1492), niestety zniosła poprzez dodanie art. 229a zastosowanie tego roszczenia w odniesieniu do nieruchomości, wobec której zrealizowano inny cel, niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, który w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu mógł stanowić podstawę wywłaszczenia. Dodatkowo, art. 15 cytowanej nowelizacji przewiduje, że co do spraw rozpoczętych, a nie zakończonych przed dniem wejścia w życie nowelizacji, tj. przed 21 września 2004 r., stosuje się nowe przepisy, niekorzystne dla właścicieli nieruchomości. Sytuacja szeregu osób, których bezpośrednio dotyczy ustawa, sprowadza się do faktu, że często pod sam koniec postępowania w drugiej instancji, po korzystnym dla nich orzeczeniu instancji pierwszej, odbiera się im prawo do dochodzenia swych roszczeń, na rzecz których ponieśli już oni znaczne koszty. Trzeba też zauważyć, że strony zainteresowane utrzymaniem obecnego stanu własności celowo przeciągały postępowanie administracyjne i sądowe, licząc na zmianę przepisów, która właśnie nastąpiła. Sytuacja ta, jak również sam sposób wprowadzenia zmian, rodzi uzasadnione podejrzenia, że sama nowelizacja mogła być wynikiem określonej akcji lobbingowej. Zmiany, które w niniejszej nowelizacji proponujemy, prowadzą do przywrócenia stanu poprzedniego, czyli do przyznania znów jak najszerszych uprawnień byłym właścicielom przy dochodzeniu utraconej własności.

Ustawa o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami i niektórych innych ustaw z dnia 28 listopada 2003 roku (Dz. U. 2004 r. nr 141 poz. 1492) dodając w art. 1 zmianę 143 art. 229a do ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (Dz. U. 2000 r., nr 46, poz. 543 ze zm.) uniemożliwia realizowanie uprawnienia do dochodzenia wywłaszczonej nieruchomości w odniesieniu do nieruchomości, wobec której zrealizowano inny cel, niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, który w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu mógł stanowić podstawę wywłaszczenia. Art. 15 ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami i niektórych innych ustaw z dnia 28 listopada 2003 roku (Dz. U. 2004 r. nr 141 poz. 1492) przewiduje, że co do spraw rozpoczętych, a nie zakończonych przed dniem wejścia w życie nowelizacji, tj. przed 21 września 2004 r., a dotyczących cytowanego art. 229a ustawy o gospodarce nieruchomościami stosuje się nowe przepisy.

Proponowane zmiany doprowadzą do przywrócenia stanu prawnego sprzed przyjęcia ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami i niektórych innych ustaw z dnia 28 listopada 2003 roku (Dz. U. 2004r. nr 141 poz. 1492), tj. do umożliwienia byłym właścicielom wywłaszczonych nieruchomości dochodzenia zwrotu swej własności również w przypadku nieruchomości, wobec której zrealizowano inny cel, niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, który w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu mógł stanowić podstawę wywłaszczenia. Nowelizacja kasuje również art. 15 zmienianej ustawy dotyczący skreślanego art. 229a ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (Dz. U. 2000 r. nr 46, poz. 543 ze zm.).

Nie przewiduje się konieczności wydania aktów wykonawczych do ustawy.