(Wznowienie posiedzenia o godzinie 9 minut 04)
(Posiedzeniu przewodniczy marszałek Longin Pastusiak)
Marszałek Longin Pastusiak:
Proszę państwa senatorów o zajmowanie miejsc.
Wznawiam obrady i proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.
Powracamy do rozpatrzenia punktu pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o likwidacji Polskiej Agencji Rozwoju Regionalnego oraz o zmianie ustawy o zasadach wspierania rozwoju regionalnego i ustawy o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przypominam również państwu senatorom, że Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. Projekt ten zostanie poddany pod głosowanie. Są to druki senackie, które państwo mają, nr 108A i 108B.
Przystępujemy zatem do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały w sprawie ustawy o likwidacji Polskiej Agencji Rozwoju Regionalnego oraz o zmianie ustawy o zasadach wspierania rozwoju regionalnego i ustawy o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 87 obecnych senatorów 79 głosowało za, 1 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 1)
Dziękuję.
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o likwidacji Polskiej Agencji Rozwoju Regionalnego oraz o zmianie ustawy o zasadach wspierania rozwoju regionalnego i ustawy o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości.
Powracamy do rozpatrzenia punktu drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu.
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego, która ustosunkowała się do wniosków przedstawionych w toku debaty i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.
Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Proszę sprawozdawcę Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego, pana senatora Wiesława Pietrzaka, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.
Senator Wiesław Pietrzak:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Komisja na posiedzeniu w dniu 22 maja, po rozpatrzeniu wniosków zgłoszonych w toku debaty nad ustawą o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu, przedstawia Wysokiemu Senatowi następujące wnioski.
Przede wszystkim komisja nie rekomenduje Wysokiemu Senatowi wniosku o odrzucenie ustawy zgłoszonego przez grupę senatorów.
Wobec odrzucenia wniosku o odrzucenie ustawy komisja rozpatrzyła poprawki zgłoszone w toku debaty i wcześniej przez Komisję Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego. Komisja rekomenduje wszystkie poprawki, które wcześniej były rekomendowane przez Komisję Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego. W druku nr 109Z są to poprawki: dwudziesta ósma, trzydziesta szósta, trzydziesta siódma, trzydziesta ósma, trzydziesta dziewiąta, czterdziesta, czterdziesta pierwsza i czterdziesta dziewiąta.
W toku debaty pan senator Biela zgłosił ponad trzydzieści wniosków. Komisja po wysłuchaniu przedstawicieli rządu oraz wnioskodawcy, który był obecny na posiedzeniu Senatu, nie rekomenduje żadnej z tych poprawek.
Wnioskodawca pan senatora Biela po argumentacji rządu wycofał część swoich propozycji, a mianowicie zawarte we wspomnianym już druku nr 109Z poprawki: dwunastą, czternastą, osiemnastą, dwudziestą pierwszą, dwudziestą czwartą, dwudziestą piątą, trzydziestą, trzydziestą pierwszą, trzydziestą trzecią, czterdziestą siódmą i czterdziestą ósmą.
Najwięcej emocji budziły propozycje pana senatora Janowskiego. Są to poprawki: pierwsza, dziesiąta, jedenasta i trzynasta. Po dyskusji pan senator Janowski wycofał zawartą w druku nr 109Z poprawkę trzynastą, zaś pozostałe - niejednomyślnie, przy pewnych kontrowersjach - uzyskały aprobatę.
Najmniej kontrowersji budziły poprawki pierwsza i jedenasta, najwięcej - dziesiąta, która dotyczy udziału przewodniczącego Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego w posiedzeniach Kolegium do spraw Służb Specjalnych. Chodziło tu o pewne procedury formalne, które przewodniczący komisji musiałby każdorazowo spełnić.
Jedną poprawkę zgłosił pan senator Czaja, jest to poprawka czterdziesta czwarta. Nie budziła ona zastrzeżeń ani przedstawicieli rządu, ani komisji, i została przyjęta.
Panie Marszałku, występuję z wnioskiem, aby nad wcześniejszymi poprawkami Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego, które nie budziły niczyich wątpliwości, a więc nad poprawkami: dwudziestą ósmą, trzydziestą szóstą, trzydziestą siódmą, trzydziestą ósmą, trzydziestą dziewiątą, czterdziestą, czterdziestą pierwszą i czterdziestą dziewiątą, głosować łącznie, zaś nad pozostałymi - oddzielnie. Dziękuję.
Marszałek Longin Pastusiak:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Przypomnę, że w trakcie dyskusji wnioski zgłosili następujący senatorowie: senator Andrzej Chronowski, senator Anna Kurska, senator Janina Sagatowska, senator Andrzej Wielowieyski, senator Teresa Liszcz, senator Mieczysław Janowski, senator Kazimierz Kutz, senator Krzysztof Piesiewicz, senator Olga Krzyżanowska, senator Zbigniew Religa, senator Zbigniew Romaszewski, senator Adam Biela i senator Gerard Czaja.
Czy ktoś z państwa senatorów wnioskodawców chciałby zabrać głos?
Bardzo proszę, pan senator Janowski.
Senator Mieczysław Janowski:
Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.
Nawiązując do słów pana senatora sprawozdawcy, mam prośbę do Wysokiej Izby, aby w przypadku nieprzyjęcia oznaczonego rzymską jedynką wniosku o odrzucenie ustawy Wysoka Izba zechciała przyjąć poprawki, które poparła komisja, to jest poprawki pierwszą, dziesiątą i jedenastą. Wątpliwości, o których była mowa, dotyczące dostępu danej osoby do informacji oznaczonych klauzulą "ściśle tajne", rozwiewa według mnie w sposób jednoznaczny ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych. W art. 27 ust. 4 tej ustawy mówi się między innymi, że marszałek Senatu, za zgodą osoby sprawdzanej, zwraca się do służb ochrony państwa o przeprowadzenie postępowania sprawdzającego itd. Nie ma zatem, w moim przekonaniu, żadnych wątpliwości co do tego, czy przewodniczący Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego może być członkiem tego komitetu. Dziękuję bardzo.
Marszałek Longin Pastusiak:
Dziękuję.
Czy ktoś z państwa senatorów wnioskodawców chciałby jeszcze zabrać głos? Nie.
Dziękuję bardzo.
Przypominam również...
(Senator Ryszard Jarzembowski: Panie Marszałku, czy można w sprawie formalnej?)
Tak.
Pan senator Jarzembowski, proszę bardzo.
Senator Ryszard Jarzembowski:
Panie Marszałku, mam takie pytanie: czy w związku z tym, że pan senator Biela zgłosił wszystkie swoje trzydzieści jeden poprawek łącznie, nie można byłoby też łącznie nad nimi głosować?
(Poruszenie na sali)
(Senator Zbigniew Romaszewski: Co to znaczy łącznie? Miał je napisać na trzydziestu dwóch kartkach?)
(Senator Teresa Liszcz: One dotyczą różnych spraw.)
Marszałek Longin Pastusiak:
Chcę przypomnieć, że pan senator Biela wycofał niektóre ze swoich poprawek, ale nie wszystkie.
(Rozmowy na sali)
A co nasi legislatorzy sądzą na ten temat?
(Rozmowy na sali)
Proszę państwa, po konsultacji z naszymi ekspertami legislatorami podjąłem decyzję, że nie będziemy głosować łącznie nad tymi poprawkami.
Przypominam, że swoje wnioski wycofali pan senator Adam Biela i pan senator Mieczysław Janowski.
Chciałbym również zapytać, czy ktoś z państwa senatorów chciałby podtrzymać wycofane wnioski? Nie.
Dziękuję.
Przystępujemy do głosowania nad ustawą o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu.
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty przedstawiono następujące wnioski: senatorowie wnioskodawcy przedstawili wniosek o odrzucenie ustawy; Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o odrzucenie ustawy, a następnie, w przypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.
Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem senatorów wnioskodawców o odrzucenie ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego wniosku, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania na tablicy.
Na 90 obecnych senatorów 14 głosowało za, 73 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 2)
Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy...
(Głos z sali: Za wcześnie.)
Przepraszam, oczywiście za wcześnie.
Wobec odrzucenia wniosku o odrzucenie ustawy przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami. Będziemy procedowali zgodnie z kolejnością zgłoszonych poprawek.
Poprawka pierwsza ma na celu poddanie służb specjalnych również kontroli Senatu.
Państwo senatorowie mają tekst poprawek w swoich drukach, więc nie będę odczytywał ich treści.
Poprawka pierwsza.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki pierwszej, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników.
Na 88 obecnych senatorów 87 głosowało za, nikt nie głosował przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 3)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka druga ma na celu rozwinięcie i uszczegółowienie zapisów dotyczących kompetencji sejmowej Komisji do spraw Służb Specjalnych w zakresie kontroli nad działalnością szefów obu agencji oraz szefa Wojskowych Służb Informacyjnych.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki, proszę o podniesienie ręki i naciśnięcie przycisku "za".
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników na tablicy.
Na 89 obecnych senatorów 13 głosowało za, 73 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 4)
Stwierdzam, że poprawka została odrzucona.
Przystępujemy do głosowania nad poprawką czwartą. Poprawka czwarta powoduje, iż do zadań Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego...
(Głosy z sali: Trzecia, trzecia!)
Przepraszam, przeoczyłem poprawkę trzecią.
Poprawka trzecia zobowiązuje premiera i ministra obrony narodowej do przedstawienia na żądanie sejmowej Komisji do spraw Służb Specjalnych informacji i wyjaśnień dotyczących nadzoru nad służbami specjalnymi oraz spraw koordynacji tych służb.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki, proszę nacisnąć przycisk "za".
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników na tablicy.
Na 89 obecnych senatorów 16 głosowało za, 69 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 5)
Stwierdzam, że poprawka została odrzucona.
Poprawka czwarta powoduje, iż do zadań Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego będzie należało zwalczanie działań zmierzających do naruszenia siłą porządku konstytucyjnego, a nie, jak to określono w ustawie uchwalonej przez Sejm, zwalczanie zagrożeń porządku konstytucyjnego.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem poprawki, proszę o podniesienie ręki i naciśnięcie przycisku "za".
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników.
Na 89 obecnych senatorów 14 głosowało za, 72 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 6)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka piąta powoduje, iż Agencja Wywiadu nie będzie mogła realizować żadnych czynności operacyjno-rozpoznawczych bez pośrednictwa szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki, proszę o podniesienie ręki i naciśnięcie przycisku "za".
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników na tablicy.
Na 88 obecnych senatorów 9 głosowało za, 74 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 7)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka szósta precyzuje, iż premier określa kierunki działania agencji w formie wiążących wytycznych i poleceń.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem poprawki, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Prosimy o wyniki.
Na 87 obecnych senatorów 14 głosowało za, 71 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 8)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka siódma pozwala na podjęcie współpracy przez agencje ze służbami specjalnymi innych państw po uzyskaniu zgody premiera w formie pisemnej.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki, proszę o podniesienie ręki.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Prosimy o wyniki.
Na 87 obecnych senatorów 9 głosowało za, 73 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 9)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka ósma uniemożliwia agencjom gromadzenie środków pieniężnych w formie środków specjalnych.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki, proszę o naciśnięcie przycisku "za".
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników.
Na 88 obecnych senatorów 10 głosowało za, 73 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 10)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka dziewiąta...
(Senator Wiesław Pietrzak: Panie Marszałku, w sprawie formalnej.)
Bardzo proszę, Panie Przewodniczący.
Senator Wiesław Pietrzak:
W druku przy poprawce dziewiątej jest błąd. Jest to mianowicie poprawka Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego i była ona poparta przez komisję, a tu nie jest to zapisane. Brakuje zapisu: poparta przez komisję. Jeżeli pan marszałek zgodzi się z moją propozycją, żeby wszystkie poprawki komisyjne przegłosować łącznie, to przy tej poprawce można by było to zrobić. Dziękuję.
Marszałek Longin Pastusiak:
Dziękuję bardzo za to wyjaśnienie.
Poprawka dziewiąta ma na celu wyraźne wskazanie, iż szefowie agencji określają szczegółowe zasady tworzenia i gospodarowania funduszem operacyjnym w odrębnych zarządzeniach.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie... Coś nie działa.
(Głosy z sali: Nie działa.)
Działa już aparatura, tak? Dziękuję.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności...
(Głosy z sali: Źle działa.)
Prosimy o interwencję w sprawie aparatury. Już działa?
(Głosy z sali: Tak.)
Dobrze, już działa.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem poprawki, proszę o naciśnięcie przycisku "za".
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Prosimy o wyniki.
Na 87 obecnych senatorów 81 głosowało za, nikt nie był przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 11)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka dziesiąta powoduje, iż w posiedzeniach Kolegium do spraw Służb Specjalnych będzie uczestniczył także przewodniczący senackiej Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki, proszę o podniesienie ręki.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Prosimy o wyniki.
Na 88 obecnych senatorów 37 głosowało za, 44 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 12)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania nad poprawką jedenastą.
Powoduje ona, że do udziału w posiedzeniach Kolegium do spraw Służb Specjalnych będą mogli być zapraszani również przewodniczący właściwych komisji senackich.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem poprawki jedenastej, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników.
Na 88 obecnych senatorów 86 głosowało za, nikt nie był przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 13)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka dwunasta...
(Głosy z sali: Jest wycofana.)
Jest wycofana, tak? Dziękuję.
Poprawka trzynasta również została wycofana.
Podobnie poprawka czternasta - ta też została wycofana.
W tej sytuacji przystępujemy do głosowania nad poprawką piętnastą, która dodaje do warunków, jakie musi spełniać kandydat na szefa agencji, przesłankę, iż nie może to być osoba, która była funkcjonariuszem państwa komunistycznego.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Prosimy o wyniki.
Na 89 obecnych senatorów 18 głosowało za, 69 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 14)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka szesnasta skreśla przepis zawierający przesłanki odwołania szefa agencji.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Prosimy o wyniki.
Na 89 obecnych senatorów 11 głosowało za, 74 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 15)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka siedemnasta powoduje, iż premier będzie mógł powierzyć pełnienie obowiązków szefa agencji innej osobie niż zastępca pod warunkiem, że osoba ta będzie spełniać warunki, jakie musi spełniać kandydat na szefa agencji.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Prosimy o wyniki.
Na 89 obecnych senatorów 12 głosowało za, 72 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 16)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka osiemnasta została wycofana.
Poprawka dziewiętnasta powoduje, iż funkcjonariusz Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych nie będzie mógł wydawać poleceń określonego zachowania się.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Prosimy o wyniki.
Na 89 obecnych senatorów 11 głosowało za, 74 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 17)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania nad poprawką dwudziestą, która dodaje upoważnienie dla Rady Ministrów do określenia w rozporządzeniu sposobu dokumentowania czynności polegających na obserwowaniu i rejestrowaniu przy użyciu środków technicznych obrazów zdarzeń w miejscach publicznych.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników na tablicy.
Na 89 obecnych senatorów 12 głosowało za, 69 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 18)
Stwierdzam, że poprawka została odrzucona.
Poprawka dwudziesta pierwsza została wycofana.
Przystępujemy zatem do głosowania nad poprawką dwudziestą drugą, która zabrania funkcjonariuszom Agencji Wywiadu używania broni.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki, proszę o podniesienie ręki i naciśnięcie odpowiedniego przycisku.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Prosimy o wyniki.
Na 88 obecnych senatorów 1 głosował za, 81 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 19)
Stwierdzam, że poprawka została odrzucona przytłaczającą większością głosów.
Poprawka dwudziesta trzecia rozszerza zakres czynności zaliczanych do kontroli operacyjnej na zdalny i bezinwazyjny podgląd osób i przedmiotów znajdujących się w pomieszczeniach zamkniętych.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za tą poprawką, proszę o naciśnięcie przycisku "za".
Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników.
Na 88 obecnych senatorów 6 głosowało za, 73 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 20)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka dwudziesta czwarta została wycofana.
Podobnie poprawka dwudziesta piąta.
W tej sytuacji przystępujemy do głosowania nad poprawką dwudziestą szóstą, która powoduje, iż udostępnianie danych za pomocą sieci telekomunikacyjnej nie będzie następowało na zasadach określonych przez szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem poprawki dwudziestej szóstej, proszę o podniesienie ręki i naciśnięcie przycisku "za".
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Prosimy o wyniki.
Na 89 obecnych senatorów 2 głosowało za, 79 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 21)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka dwudziesta siódma dodaje upoważnienie do określenia przez Radę Ministrów zasad i trybu występowania przez Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego o informacje i dane udostępniane przez operatorów telekomunikacyjnych.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Prosimy o wyniki.
Na 88 obecnych senatorów 8 głosowało za, 70 - przeciw, 10 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 22)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka dwudziesta ósma ma charakter porządkowy. Kompetencje do podejmowania jakichkolwiek działań na podstawie art. 30 zezwalającego na niejawny nadzór nad obrotem przedmiotami przestępstwa ma wyłącznie szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
Przystępujemy do głosowania.
(Senator Zbigniew Kruszewski: Panie Marszałku, w kwestii formalnej.)
Tak, bardzo proszę, Panie Senatorze.
Senator Zbigniew Kruszewski:
Pan przewodniczący, zdając relację, powiedział, że wszystkie poprawki poparte przez komisję, począwszy od poprawki dwudziestej ósmej, przegłosujemy łącznie. Ponieważ nie było sprzeciwu, to powinniśmy wszystkie te poprawki przegłosować łącznie. Taki był wniosek i nie został on odrzucony. Dziękuję.
Marszałek Longin Pastusiak:
Proszę państwa, tak, rzeczywiście. Podobna propozycja została zgłoszona na posiedzeniu Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego i komisja przyjęła tę samą procedurę. Jeżeli nikt nie jest temu przeciwny, to i my przyjmiemy ten sposób procedowania i będziemy głosowali łącznie nad poprawkami: dwudziestą ósmą, trzydziestą szóstą, trzydziestą siódmą, trzydziestą ósmą, trzydziestą dziewiątą, czterdziestą, czterdziestą pierwszą oraz czterdziestą dziewiątą.
Rozumiem, że skoro nikt nie był przeciwny, to propozycja została przyjęta.
W tej sytuacji przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek - jeszcze raz je wyczytam - dwudziestej ósmej, trzydziestej szóstej, trzydziestej siódmej, trzydziestej ósmej, trzydziestej dziewiątej, czterdziestej, czterdziestej pierwszej oraz czterdziestej dziewiątej, proszę o podniesienie ręki i naciśnięcie przycisku "za".
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania na tablicy.
Z zadowoleniem stwierdzam, że na 88 obecnych senatorów również 88 za głosowało, nikt nie głosował przeciw, nikt się nie wstrzymał.(Głosowanie nr 23)
Rozumiem, że wymienione przeze mnie wcześniej poprawki zostały przyjęte jednogłośnie.
Przystępujemy do głosowania nad poprawką dwudziestą dziewiątą, która ma na celu określenie trybu postępowania z danymi osobowymi zebranymi w trakcie wykonywania zadań przez agencje, nakazując w szczególności weryfikację tych danych oraz niszczenie w odpowiednich przypadkach tak zwanych danych wrażliwych.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Prosimy o wyniki.
Na 88 obecnych senatorów 14 głosowało za, 73 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 24)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka trzydziesta została wycofana, poprawka trzydziesta pierwsza również została wycofana.
W tej sytuacji przystępujemy do głosowania nad poprawką trzydziestą drugą, w której skreśla się przepis dotyczący organizacji przez szefa Agencji Wywiadu wymiany informacji w ramach wspólnoty informacyjnej rządu.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki, proszę o naciśnięcie odpowiedniego przycisku i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Prosimy o wyniki.
Na 87 obecnych senatorów 4 głosowało za, 78 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 25)
Stwierdzam, że poprawka nie spotkała się z poparciem większości senatorów i została odrzucona.
Poprawka trzydziesta trzecia została wycofana, wobec czego przystępujemy do głosowania nad poprawką trzydziestą czwartą, która powoduje, iż do ochrony obiektów należących do agencji nie będzie można stosować specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników na tablicy.
Na 87 obecnych senatorów 1 głosował za, 80 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 26)
Stwierdzam, że poprawka została odrzucona.
Poprawka trzydziesta piąta zabrania służby w agencjach negatywnie zweryfikowanym funkcjonariuszom Służby Bezpieczeństwa.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki, proszę o naciśnięcie odpowiedniego przycisku.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Prosimy o wyniki.
Na 87 obecnych senatorów 18 głosowało za, 62 - przeciw, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 27)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawki od trzydziestej szóstej do czterdziestej pierwszej zostały przegłosowane łącznie.
W tej sytuacji przystępujemy do głosowania nad poprawką czterdziestą drugą. Wyłącza ona odpowiedzialność karną funkcjonariusza ujawniającego dokument objęty tajemnicą, który mógłby być dowodem popełnienia przestępstwa.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki, proszę o naciśnięcie przycisku "za".
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
Na 87 obecnych senatorów 7 głosowało za, 74 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 28)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka czterdziesta trzecia skreśla przepis, na podstawie którego przełożony może zezwolić funkcjonariuszowi na wykonanie zajęcia zarobkowego poza służbą, jeżeli zajęcie to nie koliduje ze służbą oraz nie narusza honoru, godności lub dobrego imienia służby.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki, proszę o podniesienie ręki i naciśnięcie odpowiedniego przycisku.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Prosimy o wyniki.
Na 87 obecnych senatorów 10 głosowało za, 73 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 29)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka czterdziesta czwarta pozwala na łączenie z karą wyznaczenia na niższe stanowisko oraz z karą wydalenia ze służby również kary pozbawienia stopnia oficerskiego.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki, proszę o naciśnięcie przycisku "za".
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników na tablicy.
Na 87 obecnych senatorów 80 głosowało za, 2 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 30)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Nad poprawkami czterdziestą piątą, pięćdziesiątą i pięćdziesiątą pierwszą należy głosować łącznie. Przyjęcie tych poprawek wyklucza głosowanie nad poprawką czterdziestą szóstą. Poprawki czterdziesta piąta, pięćdziesiąta i pięćdziesiąta pierwsza powodują, iż Wojskowe Służby Informacyjne zachowają uprawnienia wynikające z ustawy o powszechnym obowiązku obrony jedynie do 31 grudnia 2002 r. Jednocześnie poprawki te gwarantują tym służbom prawo do korzystania z uprawnień określonych dla Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i dla Agencji Wywiadu do końca tego okresu.
Przystępujemy wobec tego do głosowania nad tymi trzema poprawkami.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek, proszę o naciśnięcie odpowiedniego przycisku.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników na tablicy.
Na 87 obecnych senatorów 5 głosowało za, 72 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 31)
Stwierdzam, że te trzy poprawki nie zostały przyjęte.
Poprawka czterdziesta szósta skreśla przepis dający ministrowi obrony narodowej w zakresie zadań wykonywanych przez Wojskowe Służby Informacyjne uprawnienia szefów Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
Na 87 obecnych senatorów 9 głosowało za, 73 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 32)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka czterdziesta siódma została wycofana, podobnie jak poprawka czterdziesta ósma. Nad poprawką czterdziestą dziewiątą już głosowaliśmy, nad poprawką pięćdziesiątą głosowaliśmy łącznie z poprawką czterdziestą piątą i pięćdziesiątą pierwszą.
W tej sytuacji, proszę państwa, przystępujemy do głosowania nad przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały, proszę o naciśnięcie odpowiedniego przycisku i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw?
Kto wstrzymał się od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników na tablicy.
Na obecnych 88 senatorów 73 głosowało za przyjęciem uchwały, 14 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 33)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu. Dziękuję.
Chciałbym również powitać na naszej sali pana ministra Zbigniewa Siemiątkowskiego, który towarzyszył nam w czasie tego głosowania i był do dyspozycji państwa senatorów w razie gdyby były jakieś uwagi dodatkowe.
(Rozmowy na sali)
Słucham? Słyszę jakieś głosy, ale nikt nie zgłaszał, że chce zabrać głos.
Dziękuję bardzo. Dziękuję panu ministrowi za obecność podczas głosowania nad tym projektem uchwały.
Powracamy do rozpatrzenia punktu trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o stanie wyjątkowym.
Przypominam państwu, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawstwa i Praworządności oraz Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego, a także Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, które to komisje ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 regulaminu naszej Izby, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, pana senatora Janusza Koniecznego, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.
Bardzo proszę, Panie Senatorze.
Senator Janusz Konieczny:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Mam zaszczyt w imieniu Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego, Komisji Ustawodawstwa i Praworządności oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawić Wysokiej Izbie sprawozdanie ze wspólnego posiedzenia wymienionych komisji, które miało na celu rozpatrzenie poprawek do ustawy o stanie wyjątkowym, omawianej w dniu wczorajszym na posiedzeniu Senatu.
Komisje zapoznały się z wniesionymi poprawkami i podjęły pewne uzgodnienia. Sześć poprawek wniosły jednocześnie wszystkie trzy komisje, trzy poprawki wniosła Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej. Po jednej poprawce wniosły indywidualnie Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisja Ustawodawstwa i Praworządności. Senator Mieczysław Janowski zgłosił cztery poprawki, z czego trzy uzyskały poparcie połączonych komisji. Poprawka pani senator Maria Berny oraz poprawka mniejszości Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego nie uzyskały poparcia połączonych komisji.
Wysoki Senat raczy przyjąć nastepujące poprawki zawarte w druku nr 105Z: drugą, trzecią, czwartą, piątą, szóstą, siódmą, ósmą, dziewiątą, dziesiątą, czternastą, piętnastą, szesnastą i siedemnastą. Są to poprawki poparte przez połączone komisje. Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.
Marszałek Longin Pastusiak:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Chciałbym tylko przypomnieć, że wnioski w trakcie dyskusji zgłosili pan senator Mieczysław Janowski i pani senator Maria Berny. Z kolei sprawozdawcami komisji byli: pan senator Andrzej Jaeschke - Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, pan senator Andrzej Spychalski - Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, a pani senator Maria Berny - sprawozdawcą mniejszości Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego.
Chciałbym zapytać, czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostali senatorowie sprawozdawcy chcieliby zabrać głos. Nie słyszę zgłoszeń, więc dziękuję bardzo.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o stanie wyjątkowym.
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisje oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 regulaminu naszej Izby za chwilę zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, według kolejności przepisów ustawy.
Przystępujemy zatem do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.
Poprawka pierwsza zmierza do tego, aby rozporządzenie prezydenta o wprowadzeniu stanu wyjątkowego określało również siły i środki zapewniające przestrzeganie jego rygorów oraz organy odpowiedzialne za ich użycie.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników na tablicy.
Na 83 obecnych senatorów 23 głosowało za poprawką, 56 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 34)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka druga, ograniczając klauzulę odpowiedniego stosowania przepisów dotyczących rozporządzeń o wprowadzeniu stanu wyjątkowego do rozporządzeń o jego zniesieniu, zmierza do ustalenia jasnego zapisu, iż Sejmowi nie przysługują żądne kompetencje w odniesieniu do rozporządzenia prezydenta o zniesieniu stanu wyjątkowego.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki, proszę o naciśnięcie odpowiedniego przycisku.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
Na obecnych 86 senatorów 85 głosowało za poprawką, nikt nie był przeciw, nikt się nie wstrzymał od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 35)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka trzecia nakłada na ministra właściwego do spraw zagranicznych obowiązek informowania wskazanych organów międzynarodowych o wprowadzeniu i zniesieniu stanu wyjątkowego.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników.
Na obecnych 86 senatorów 83 głosowało za poprawką, nikt nie był przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 36)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka czwarta przewiduje możliwość nakładania dodatkowych obowiązków, odpowiednich do przyczyny wprowadzenia stanu wyjątkowego, na podmioty podlegające ograniczeniom praw i wolności człowieka i obywatela.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników na tablicy.
Na obecnych 86 senatorów 82 głosowało za poprawką, 3 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 37)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka piąta ma na celu pozostawienie oceny stopnia zagrożenia ze strony organizacji, dobrowolnych zrzeszeń i fundacji organowi wydającemu rozporządzenie precyzujące zakres ograniczeń praw i wolności - czyli również wojewodzie, a nie wyłącznie Radzie Ministrów.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników na tablicy.
Na obecnych 86 senatorów 85 głosowało za poprawką, nikt nie był przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 38)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka szósta ujednolica terminologię ustawy.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Prosimy o wyniki głosowania.
Na 85 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 39)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta jednogłośnie.
Poprawka siódma zmierza do uwzględnienia wprowadzanych aktualnie zmian w zakresie struktury instytucji właściwych w sprawach ochrony bezpieczeństwa państwa.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki głosowania.
Na 86 obecnych senatorów 79 głosowało za, 1 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 40)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka ósma wprowadza udokumentowanie wezwania do udziału w rozmowie ostrzegawczej jako przesłankę jego prawidłowości.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie na tablicę wyników głosowania.
Na 86 obecnych senatorów 84 głosowało za, 2 - przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 41)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Przyjęcie poprawki dziewiątej wyklucza głosowanie nad poprawką dziesiątą. Poprawka dziewiąta rozszerza katalog organów, którym w czasie stanu wyjątkowego wojewodowie mogą nakazać wykonywanie czynności technicznych niezbędnych do prowadzenia cenzury lub kontroli, o organy administracji samorządowej. Poprawka jednocześnie usuwa błąd w nazwie organów administracji rządowej w województwie. Poprawka dziesiąta ogranicza się jedynie do usunięcia błędu.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 83 głosowało za, nikt nie był przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 42)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
W tej sytuacji nie głosujemy nad poprawką dziesiątą.
Przystępujemy do głosowania nad poprawkami: jedenastą, piętnastą i szesnastą, nad którymi będziemy głosować łącznie. Te trzy poprawki - jedenasta, piętnasta i szesnasta - zmierzają do objęcia zakresem regulacji ustawy wszystkich rodzajów szkół działających na podstawie przepisów o systemie oświaty, w szczególności gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek, proszę o podniesienie ręki i naciśnięcie przycisku "za".
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 86 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 43)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta jednogłośnie.
Przyjęcie poprawki dwunastej, która zmierza do umożliwienia zawieszania zajęć dydaktycznych w czasie stanu wyjątkowego w szkołach duchownych i seminariach duchownych przez ordynariusza diecezjalnego na wniosek wojewody, wyklucza głosowanie nad poprawką trzynastą.
Poprawka trzynasta, mając ten sam cel, nie wskazuje podmiotu uprawnionego do zawieszania zajęć w tego rodzaju szkołach.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki, proszę o podniesienie ręki i naciśnięcie przycisku "za".
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 86 obecnych senatorów 33 głosowało za, 38 - przeciw, 15 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 44)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania nad poprawką trzynastą, która ma na celu umożliwienie zawieszania zajęć dydaktycznych w czasie stanu wyjątkowego w szkołach duchownych i seminariach duchownych.
(Rozmowy na sali)
Proszę o zachowanie ciszy. Jeżeli ktoś chciałby zabrać głos, to proszę się zgłaszać, Panie Senatorze Adamski.
(Senator Jerzy Adamski: Przepraszam.)
Dziękuję.
Przystępujemy do głosowania nad poprawką trzynastą.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki trzynastej, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 86 obecnych senatorów 15 głosowało za, 65 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 45)
Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.
Poprawka czternasta dostosowuje terminologię do ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 86 obecnych senatorów 85 głosowało za, nikt nie był przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 46)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Przypominam, że poprawka piętnasta została już przegłosowana łącznie z poprawkami jedenastą i szesnastą, a poprawka szesnasta została już przegłosowana łącznie z poprawkami jedenastą i piętnastą.
W tej sytuacji przystępujemy do głosowania nad poprawką siedemnastą, która ujednolica używane w ustawie pojęcia "obrót dewizami" i "obrót dewizowy" i zmierza w kierunku wprowadzenia pojęcia o szerszym znaczeniu.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 86 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 47)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta jednogłośnie.
Przystępujemy zatem, proszę państwa, do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o stanie wyjątkowym w całości, wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem całości uchwały, wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek, proszę o naciśnięcie przycisku "za".
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
Na 86 obecnych senatorów 80 głosowało za, 2 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 48)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o stanie wyjątkowym.
Wysoka Izbo, powracamy do rozpatrzenia punktu czwartego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przypominam również, że Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Ich teksty macie państwo zawarte w drukach nr 106A i 106B.
Projekt ten zostanie poddany pod głosowanie.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników.
Na 82 obecnych senatorów 80 głosowało za, nikt nie głosował przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 49)
Stwierdzam, że uchwała została podjęta, oczywiście uchwała w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu.
Wysoka Izbo, powracamy do rozpatrzenia punktu piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo własności przemysłowej.
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych. Komisje ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 regulaminu naszej Izby, głos mogą zabrać jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
W tej sytuacji proszę sprawozdawcę Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej oraz Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, pana senatora Bogusława Mąsiora, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu komisji wniosków.
Senator Bogusław Mąsior:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej na wspólnym posiedzeniu rozpatrzyły wnioski do projektu ustawy - Prawo własności przemysłowej zgłoszone wczoraj w trakcie debaty. Wnioskodawcy, między innymi pan senator Mietła oraz Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych, w trakcie debaty dokonali autopoprawek. Po wnikliwej analizie dyskusji, w tym również dyskusji na temat tego, co odbiega od języka polskiego stosowanego potocznie, i małej może precyzji sformułowań zawartych w poszczególnych punktach czy paragrafach ustawy, komisje wspólnie rekomendują Wysokiej Izbie przyjęcie poprawek: pierwszej, drugiej, czwartej, piątej, szóstej, siódmej, ósmej, dziewiątej, dziesiątej, dwunastej, czternastej, siedemnastej, dziewiętnastej, dwudziestej, dwudziestej pierwszej i dwudziestej drugiej.
W imieniu połączonych komisji proszę Wysoki Senat o przyjęcie tych poprawek. Znajdują się one w druku nr 104Z.
Jeżeli można, to proszę pana marszałka o zastosowanie łącznego głosowania nad tymi poprawkami, popartymi przez obie komisje.
Marszałek Longin Pastusiak:
Dziękuję bardzo za tę propozycję.
Jeżeli nie usłyszę głosów sprzeciwu, to przyjmiemy ten wniosek, który usprawnia pracę. Rozumiem, że nie mamy zastrzeżeń.
Proszę państwa, w związku z tym, że są wnioski wykluczające się, nasi legislatorzy nam radzą, żebyśmy łącznie głosowali tylko nad poprawkami: pierwszą, szóstą, siódmą, ósmą, dziewiątą, dziewiętnastą, dwudziestą, dwudziestą pierwszą i dwudziestą drugą.
Chciałbym przypomnieć, że w trakcie dyskusji wnioski zgłosili pan senator Adam Jamróz oraz pan senator Mieczysław Mietła, a sprawozdawcą Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej był pan senator Władysław Mańkut.
Chciałbym zapytać, czy senatorowie wnioskodawcy lub senator sprawozdawca chcieliby w tej fazie zabrać głos. Nie słyszę zgłoszeń. Dziękuję.
A, pan senator Jamróz, bardzo proszę.
Senator Adam Jamróz:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Proszę wybaczyć, że ponownie zajmuję czas Wysokie Izbie. A więc w telegraficznym skrócie...
Proszę o przyjęcie tej poprawki, ponieważ przyjęcie poprawki dziesiątej spowodowałoby szereg komplikacji interpretacyjnych. Generalnie rzecz biorąc, wynika to z pewnych nieporozumień. Bo wnioskodawcy tej poprawki zmierzają do dosłownego tłumaczenia dyrektywy unijnej, która przecież dosłownie tłumaczona być nie może. Poza tym burzyłaby ona pewne przyjęte pojęcia, które już są w porządku prawnym, zwłaszcza w zakresie stosowania prawa. Interpretacja w przypadku poprawki dziesiątej, która mówi: "sprzeczne z moralnością, porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami", byłaby po prostu zbyt szeroka i w efekcie powodowałaby blokowanie wynalazków. Dodam przy okazji, że nie było negatywnej opinii Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej. Dziękuję bardzo.
Marszałek Longin Pastusiak:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo własności przemysłowej.
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisje, a także senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Zgodnie z art. 54 ust. 1 regulaminu naszej Izby za chwilę przeprowadzone zostaną głosowania nad przedstawionymi poprawkami, według kolejności przepisów ustawy.
Przystępujemy zatem do głosowania nad przedstawionymi poprawkami. Poprawka pierwsza, zgodnie z tym, co przed chwileczką uzgodniliśmy, będzie przegłosowana łącznie z poprawkami: szóstą, siódmą, ósmą, dziewiątą, dziewiętnastą, dwudziestą, dwudziestą pierwszą i dwudziestą drugą.
(Głos z sali: I ósmą.)
I ósmą oczywiście.
(Głos z sali: Była.)
Szóstą, siódmą, ósmą, dziewiątą.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa, pań i panów, senatorów jest za przyjęciem tych poprawek, proszę o podniesienie ręki i naciśnięcie odpowiedniego przycisku.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników.
Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, nikt nie głosował przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 50)
Stwierdzam, że wymienione wcześniej przeze mnie poprawki zostały przyjęte.
Przystępujemy do głosowania nad poprawką drugą, która ma na celu ujednolicenie brzmienia przepisów dotyczących instytucji wyczerpania praw. Przyjęcie poprawki drugiej wyklucza głosowanie nad poprawką trzecią.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa, pań i panów, senatorów jest za przyjęciem poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników na tablicy.
Na 84 obecnych senatorów 82 głosowało za, nikt nie głosował przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 51)
Stwierdzam, że poprawka druga została przyjęta.
W tej sytuacji, ze względu na wyniki głosowania nad poprawką drugą, nie głosujemy nad poprawką trzecią.
Przystępujemy do głosowania nad poprawką czwartą, która ma charakter redakcyjny i polega na skreśleniu zbędnych wyrazów.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
Na 83 obecnych senatorów 80 głosowało za, 2 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 52)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka piąta ujednolica przepisy dotyczące unieważnienia dodatkowego prawa ochronnego z przepisami dotyczącymi unieważnienia patentu.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników.
Na 83 obecnych senatorów wszyscy głosowali za, nikt nie był przeciw, nikt się nie wstrzymał od głosu. (Głosowanie nr 53)
Stwierdzam, że poprawka została jednogłośnie przyjęta.
Nad poprawkami: szóstą, siódmą, ósmą, dziewiątą już głosowaliśmy.
W tej sytuacji przystępujemy do głosowania nad poprawką dziesiątą, która wyklucza głosowanie nad poprawką jedenastą.
Poprawka dziesiąta dotycząca dodawanego art. 933 ust. 2 dostosowuje brzmienie zdania wstępnego tego ustępu do art. 29 pkt 1 ustawy nowelizowanej.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Prosimy o wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 67 głosowało za, 16 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 54)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka dwunasta zastępuje pojęcie "indywidualny charakter", tradycyjnie stosowane dotąd w Polsce, nowym pojęciem pod nazwą "oryginalnych".
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej zmiany?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 84 obecnych senatorów 78 głosowało za, 2 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 55)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta i senatorowie preferują "oryginalność".
Głosujemy teraz nad poprawką trzynastą. Przyjęcie poprawki trzynastej oczywiście wyklucza głosowanie nad poprawkami czternastą i piętnastą.
A poprawka trzynasta dostosowuje brzmienie przepisu dotyczącego instytucji regionalnego wyczerpania prawa ochronnego na znak towarowy do umów międzynarodowych, które mogą wiązać Polskę w przyszłości.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Prosimy o wyniki na tablicę.
Na 82 obecnych senatorów 5 głosowało za, 67 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 56)
Stwierdzam, że poprawka została odrzucona.
Głosowanie nad poprawką czternastą... aha, słusznie. Przyjęcie poprawki czternastej wyklucza głosowanie nad poprawką piętnastą.
Przystępujemy zatem do głosowania nad poprawką czternastą, która to poprawka dostosowuje brzmienie przepisu regulującego wyczerpanie prawa ochronnego na znak drogowy do innych przepisów ustawy nowelizującej, a także usuwa zbędny przepis ust. 2 ustawy nowelizowanej.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników.
Na 84 obecnych senatorów 83 głosowało za, nikt nie głosował przeciw, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 57)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Przyjęcie poprawki szesnastej wyklucza głosowanie nad poprawką siedemnastą i osiemnastą.
Poprawka szesnasta dostosowuje brzmienie przepisu odnoszącego się do przepisu dotyczącego instytucji regionalnego wyczerpania prawa z rejestru kopii chronionej topografii układów scalonych wytworzonych przy użyciu takiej kopii, a także wyrobów zawierających takie układy scalone, do umów międzynarodowych, które mogą wiązać Polskę w przyszłości. Uch, straszny język.
Przystępujemy zatem do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem poprawki szesnastej, proszę o naciśnięcie odpowiedniego przycisku.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 6 głosowało za, 74 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 58)
Stwierdzam, że poprawka została odrzucona.
Kolejna poprawka, siedemnasta, ma na celu ujednolicenie brzmienia przepisów dotyczących instytucji wyczerpania praw.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Prosimy o podanie wyników na tablicę.
Na 86 obecnych senatorów 82 głosowało za, nikt nie głosował przeciw, 3 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 59)
Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Głosowanie nad poprawką osiemnastą... aha, nie głosujemy. Tak, proszę państwa, ponieważ przyjęliśmy poprawkę siedemnastą, nie będziemy głosować nad poprawką osiemnastą.
Przyjęliśmy już poprawki od dziewiętnastej do dwudziestej drugiej, wtedy kiedy głosowaliśmy łącznie. I teraz mamy do przegłosowania poprawki... Właściwie przegłosowaliśmy już wszystkie poprawki.
W tej sytuacji przystępujemy do głosowania nad podjęciem całości uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo własności przemysłowej oczywiście wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych przed chwilą poprawek.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za podjęciem całości uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo własności przemysłowej wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek? Proszę o naciśnięcie przycisku "za".
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Proszę o podanie wyników na tablicę.
Na 85 obecnych senatorów, 85 głosowało za. (Głosowanie nr 60)
Stwierdzam, że uchwała została podjęta jednogłośnie.
Informuję Wysoką Izbę, że porządek obrad siedemnastego posiedzenia Senatu został wyczerpany.
Chciałbym bardzo serdecznie podziękować paniom i panom senatorom i również państwu senatorom sekretarzom za bardzo kooperatywną postawę w czasie tego niełatwego głosowania.
Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.
Przypominam, że oświadczenie nie może trwać dłużej niż pięć minut. Przedmiotem oświadczenia mogą być sprawy związane z wykonywaniem mandatu, ale niebędące... (Rozmowy na sali) Ale, proszę państwa, obrady trwają, proszę o zachowanie spokoju.
Nad oświadczeniami senatorskimi nie przeprowadza się dyskusji.
Mamy dość długą listę senatorów, którzy zgłosili się do wygłoszenia oświadczeń. Jako pierwszy pan marszałek Jarzembowski.
Bardzo proszę, Panie Marszałku.
Senator Ryszard Jarzembowski:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
W nadanej we wtorek 21 maja przez program pierwszy telewizji publicznej audycji "Forum" poseł Polskiego Stronnictwa Ludowego z Zielonej Góry, Józef Zych, zajął się strukturą polskiego parlamentu, a zwłaszcza rozwodził się nad rolą i przydatnością Senatu. Perorując przeciwko Senatowi, Józef Zych oświadczył dosłownie: "Myśmy analizowali kiedyś: 80% poprawek, które wpłynęły do Sejmu, było odrzucone".
Następnego dnia rozmawiałem przy świadkach z posłem Zychem i stwierdziłem, że upowszechnia nieprawdziwe informacje dotyczące Senatu. Józef Zych nerwowo bronił się, twierdząc, że przytoczone przez niego w programie "Forum" dane dotyczą okresu, kiedy to sprawował funkcję marszałka Sejmu, czyli kadencji przypadającej na lata 1993-1997.
Jeśli nawet posłowi PSL mylą się daty, to i tak błądzi. Naprawdę bowiem w trzeciej kadencji Senatu, gdy marszałkiem był Adam Struzik z PSL, a PSL miało w Izbie Wyższej trzydziestu pięciu senatorów, Sejm przyjął nie 20%, jak twierdzi Józef Zych, ale prawie 66% z trzech tysięcy stu dwudziestu poprawek zgłoszonych przez Senat.
Dzisiaj, w tej kadencji, wbrew temu, co rozgłasza publicznie były marszałek Sejmu, Izba Niższa przyjmuje aż 80% poprawek Senatu: według stanu na 13 maja, po szesnastu posiedzeniach Senatu i dwudziestu jeden posiedzeniach Sejmu zostało przyjętych dwieście pięćdziesiąt pięć poprawek senackich. Gdyby więc koncepcja ustrojowa Józefa Zycha miała być faktem, to uchwalone w obecnej kadencji prawo byłoby obciążone dwustu pięćdziesięcioma pięcioma błędami.
Mówię o tym dlatego, że trwa dyskusja na ważne tematy ustrojowe i źle by było, gdyby przeważyły w niej pseudoargumenty takich uzdrowicieli jak Józef Zych.
Posłowi dedykuję łacińską sentencję medice, cura te ipsum, czyli: lekarzu, ulecz się sam, a redaktorom telewizji publicznej zwracam uwagę, że debata o ważnych sprawach państwa, toczona wyłącznie przez posłów, bywa pełna błędów, których nie ma kto - pod nieobecność senatorów - sprostować. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek Longin Pastusiak:
Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.
Te oklaski, które zabrzmiały po pańskim oświadczeniu, moim zdaniem, podkreślają jedną rzecz i ja chciałbym w tej sprawie, jako marszałek Senatu piątej kadencji, zwrócić się do kierownictw klubów. Proszę, aby zadbały o to, by senatorowie byli odpowiednio reprezentowani w audycjach telewizyjnych i radiowych. Bo dotąd, stwierdzam, są dyskryminowani, także wtedy kiedy kluby desygnują swoich przedstawicieli do udziału w odpowiednich audycjach, a są takie audycje telewizyjne, do udziału w których wyznaczają kluby.
Bardzo bym prosił, żeby kierownictwa naszych klubów porozmawiały z kierownictwem ogólnoparlamentarnym, że tak powiem, swoich klubów, i żeby desygnować przynajmniej do co trzeciej audycji. A właściwie powinno się to odbywać na zasadzie parytetu, aby w co drugiej audycji uczestniczyli również senatorowie niezależnie od opcji, jaką reprezentują, bo pamiętajmy, że tam opcje polityczne są reprezentowane. Aby senatorowie byli obecni w tych dyskusjach, i aby można było uniknąć takich właśnie wpadek, jaka miała miejsce w czasie tej audycji telewizyjnej.
Bardzo proszę o zabranie głosu pana senatora Stokłosę.
(Rozmowy na sali)
Bardzo proszę, Panie Senatorze.
Senator Henryk Stokłosa:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Oświadczenie pierwsze.
(Rozmowy na sali)
Marszałek Longin Pastusiak:
Przywołuję Wysoką Izbę do porządku. Jeśli ktoś z państwa senatorów chce opuścić salę obrad, to bardzo proszę. Ale bardzo proszę też, byśmy nie przeszkadzali naszemu koledze.
Senator Henryk Stokłosa:
Wielokrotnie z tej trybuny w ciągu ostatnich trzynastu lat mówiłem na temat bezrobocia, poszukując wraz z członkami Izby ekonomicznych i prawnych sposobów jego ograniczenia. Dziś występuję po raz kolejny, zobligowany przede wszystkim przez moich starszych wiekiem wyborców, którzy od czasu pojawienia się propozycji ministra Hausnera dotyczącej ograniczenia możliwości zarobkowania przez emerytów i rencistów, bombardują moje biuro różnego rodzaju oświadczeniami i apelami. Większość z nich jest bardzo emocjonalna, ale w wielu pojawiają się pytania i wątpliwości, z którymi warto się, jak sądzę, zapoznać jeszcze przed podjęciem decyzji o konkretnych rozwiązaniach.
Najwięcej wątpliwości, przyznam, że także moich, wywołuje kwestia uzyskania wolnych miejsc pracy dla ludzi młodych w związku z ograniczeniem zatrudnienia emerytów i rencistów. Jest to pytanie o społeczny i polityczny sens całego przedsięwzięcia.
Z moich doświadczeń pracodawcy, a zatrudniam ponad trzy i pół tysiąca ludzi reprezentujących różne zawody i specjalności oraz stopień wykształcenia, wynika, że nie ma bezpośredniego związku między miejscami pracy dla emerytów a miejscami pracy dla ludzi młodych.
Emeryci i renciści, których zatrudniam, to przede wszystkim fachowcy o bardzo bogatym doświadczeniu, potrzebni mi do przedsięwzięć o charakterze strategicznym. Tego typu pracowników nie znajdę wśród najzdolniejszych nawet absolwentów szkół wyższych.
Inna grupa emerytów i rencistów pracuje u mnie na stanowiskach nie wymagających zatrudnienia w pełnym wymiarze godzin, związanych ze stosunkowo lekką, choć żmudną i wymagającą cierpliwości pracą. Żaden młody człowiek o normalnym temperamencie nie powinien takiej pracy wykonywać.
Mam świadomość, że moje doświadczenia mogą być nietypowe dla polskiego rynku pracy, ale podobne obiekcje pojawiają się także w listach, o których wspominałem na wstępie.
Uważam więc, że Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej przed podjęciem decyzji dotyczących ograniczenia zatrudnienia emerytów i rencistów powinno zlecić badania naukowe lub dokonać symulacji, by wiarygodnie odpowiedzieć na następujące pytania.
Ile szacunkowo miejsc pracy dla absolwentów zostanie zwolnionych po wprowadzeniu ograniczeń w zatrudnieniu emerytów i rencistów?
Jaki wpływ na dochody państwa ze składek na ubezpieczenie i podatku dochodowego mogą mieć te ograniczenia?
W apelach i protestach, które otrzymuję, częsty jest motyw zgodności całej tej operacji z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej. Moi wyborcy odwołują się zwłaszcza do art. 32 konstytucji. Czy kwestia ta została bez wątpliwości rozstrzygnięta przez specjalistów od prawa konstytucyjnego?
I wreszcie pytanie, które najczęściej pojawia się we wszystkich listach. Od kiedy cała ta operacja zostanie wprowadzona?
Oświadczenie drugie.
Na początku maja bieżącego roku dotarł do mojego biura parlamentarnego w Pile apel rady powiatu w sprawie awarii mostu imienia Bolesława Chrobrego w Pile.
Sprawa ta tylko z pozoru wydaje się błaha. W wyniku awarii bowiem konieczne stało się wyłączenie z ruchu jednego z dwóch mostów, czyli jedynej przeprawy przez rzekę Gwdę, przez którą odbywał się dotąd ciężki ruch tranzytowy. Ponieważ miasto Piła nie posiada jeszcze obwodnicy w ciągu drogi nr 11 relacji Koszalin-Poznań, cały ruch tranzytowy na tej relacji oraz na kierunku Gorzów - granica państwa, Gorzów - Bydgoszcz odbywa się przez ten most. W efekcie awarii, która doprowadziła do zamknięcia w dniu 23 marca 2002 r. jednej nitki mostu, w centrum Piły nastąpiły poważne zakłócenia w ruchu i korki.
To zjawisko pogarsza się wraz ze wzmożonym ruchem turystycznym ze Śląska i z południowej Wielkopolski na wybrzeże środkowe. Przez zepsuty most na Gwdzie przebiega bowiem także tranzytowy ruch turystyczny na tym kierunku.
Przeprowadzona analiza możliwości poprowadzenia ruchu tranzytowego innymi szlakami wykazała, iż zwłaszcza w przypadku ruchu ciężarowego jest to niemożliwe.
W tej sytuacji istnieje konieczność wyasygnowania środków finansowych i rozpoczęcia prac remontowych mostu. O pieniądze na ten cel rada powiatu apeluje, za moim pośrednictwem, do wicepremiera i ministra infrastruktury Marka Pola.
W związku z tym zwracam się do pana premiera z prośbą o odpowiedź na pytanie, kiedy i jakie środki zostaną uruchomione, by zlikwidować ten drobny wprawdzie, ale wyjątkowo dokuczliwy problem.
Panie i Panowie Senatorowie! Na tle tego oświadczenia chciałbym podzielić się następującą refleksją.
Jakże słabe są jeszcze polskie samorządy, jak niewielkie są ich możliwości finansowe, skoro w sprawie remontu mostu senator Rzeczypospolitej, przy zaangażowaniu całej Izby, musi o pieniądze dopominać się u wicepremiera rządu.
I oświadczenie trzecie składam do protokołu*. Dziękuję.
Marszałek Longin Pastusiak:
Dziękuję, Panie Senatorze.
I bardzo proszę pana senatora Sławińskiego o zabranie głosu i przedstawienie oświadczenia.
Senator Ryszard Sławiński:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Swoje oświadczenie kieruję do ministra finansów pana Marka Belki.
Panie Ministrze, ustawą z dnia 17 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o funduszu alimentacyjnym, ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych i ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa wprowadzono zmiany do ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych i w art. 17 ust. 1 zapisano, że uprawnienia do zasiłku rodzinnego i wychowawczego ustala się na podstawie: pkt 1 - zaświadczenia właściwego urzędu skarbowego o dochodach uzyskanych w ostatnim roku podatkowym, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, lit. a - osoby ubiegającej się o zasiłek, lit. b - członków rodziny osoby wymienionej w lit. a; pkt 2 - innych zaświadczeń i dowodów niezbędnych do ustalenia prawa do zasiłku.
Poprzednio wystarczyło oświadczenie o dochodach rodziny osoby występującej z wnioskiem o ustalenie uprawnień do zasiłku rodzinnego na druku ZUS Z14. Ta na pozór drobna zmiana uruchomiła w tej chwili lawinę w urzędach skarbowych. Tłumy ludzi kłębią się, żeby złożyć wniosek o wydanie zaświadczenia i odebrać to zaświadczenie, przy czym musi być ono odebrane osobiście przez wnioskodawcę, bowiem wysokość dochodów objęta jest tajemnicą skarbową. Doprowadzono więc do sytuacji żenujących. Osiemdziesięcioletni, często bardzo schorowani ludzie dwukrotnie muszą pojechać do urzędu i stać w kolejce, żeby w celu uzyskania dodatku rodzinnego na współmałżonka otrzymać zaświadczenie o dochodach, na które składa się tylko i wyłącznie otrzymywana z tego samego ZUS emerytura. Nie wspominam już o rzeszach pracowników najemnych.
Intencje ustawodawcy były, jak się wydaje, jak najbardziej czyste, ale praktyka pokazuje, że jest to rozwiązanie żenujące. Zwracam się więc do pana ministra z prośbą o to, żeby coś zrobić i nie narażać tych ludzi na stratę czasu i ewidentny kłopot. Dziękuję bardzo.
Marszałek Longin Pastusiak:
Dziękuję panu senatorowi.
Bardzo proszę pana senatora Suchańskiego o przedstawienie oświadczenia.
Senator Jerzy Suchański:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Pierwsze oświadczenie kieruję do wicepremiera, ministra finansów, pana Marka Belki w imieniu swoim oraz pana senatora Jerzego Markowskiego.
Zaległości płatnicze wobec Górnośląskiego Zakładu Elektroenergetycznego SA za dostarczoną energię elektryczną na kwiecień 2002 r. wynoszą dla zakładów branży hutniczej 213 milionów zł, zaś dla przedsiębiorstw górniczych - 92 miliony zł. Determinacja zarządu GZE w odzyskaniu swoich należności spowoduje w najbliższym czasie wyłączenie energii tym zakładom. Łatwo przewidzieć, jakie będą tego skutki dla jednoosobowych spółek skarbu państwa.
W związku z tym prosimy o pomoc w uregulowaniu tych zaległości lub ich odroczeniu tak, aby uniknąć katastrof z tytułu wyłączenia energii w tych przedsiębiorstwach.
Z poważaniem, Jerzy Markowski i Jerzy Suchański.
Drugie oświadczenie kieruję do ministra skarbu państwa, pana Wiesława Kaczmarka.
Przedsiębiorstwo Usług Mechanicznych "Pumech-Orzeł" spółka z o.o. w Bytomiu od wielu miesięcy zalega GZE SA z zapłatą za energię elektryczną. Zarząd wymienionej spółki obsługuje Centralną Pompownię "Bolko". GZE SA ma świadomość skutków, jakie może wywołać zaniechanie działalności odwadniającej. Dlatego też uprzejmie proszę o rozwiązanie problemu wypłacalności dotowanego podmiotu. Z moich informacji wynika, że powyższa sprawa jest znana w Ministerstwie Skarbu Państwa, jednakże od wielu miesięcy nie może się doczekać rozwiązania.
Z poważaniem, Jerzy Suchański. Dziękuję bardzo.
Marszałek Longin Pastusiak:
Dziękuję panu senatorowi.
Na tym wyczerpaliśmy listę oświadczeń wygłaszanych.
Informuję Wysoką Izbę, że oświadczenia do protokołu złożyli ponadto następujący senatorowie: pan senator Henryk Stokłosa, pan senator January Bień, pan senator Sławomir Izdebski, pan senator Andrzej Spychalski, pan senator Witold Gładkowski, pan senator Bogusław Litwiniec, pan senator Marian Lewicki oraz pan senator Józef Sztorc.*
Proszę teraz panią senator sekretarz o odczytanie komunikatów.
Senator Sekretarz
Alicja Stradomska:
Informuję, iż posiedzenie Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych odbędzie się dzisiaj o godzinie 11.00 w sali nr 176. Dziękuję bardzo.
Marszałek Longin Pastusiak:
Informuję również, że protokół siedemnastego posiedzenia Senatu, zgodnie z art. 39 naszego regulaminu, zostanie udostępniony państwu senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu w Biurze Prac Senackich w pokoju nr 255.
Zamykam siedemnaste posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej piątej kadencji.
(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)
(Koniec posiedzenia o godzinie 10 minut 46)
Oświadczenie złożone
przez senatora Zbigniewa Kulaka
Oświadczenie skierowane do ministra pracy i polityki społecznej Jerzego Hausnera
Swoje oświadczenie kieruję do ministra pracy i polityki społecznej, sugerując podjęcie inicjatywy legislacyjnej w celu uporządkowania zasad odpłatności za pobyt w domach pomocy społecznej.
Załączam przygotowaną przez interweniujących u mnie pracowników socjalnych kalkulację porównawczą; przyjęta tu przykładowa wysokość otrzymywanego przez pacjenta świadczenia emerytalnego lub rentowego to 530 zł miesięcznie.*
Z poważaniem
Zbigniew Kulak
Senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Zbigniewa Kruszewskiego
Oświadczenie skierowane do prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa Aleksandra Bentkowskiego
Panie Prezesie!
Starostowie w moim okręgu wyborczym są zaniepokojeni sposobem rozstrzygania przez kierowaną przez pana agencję kwestii zalesiania gruntów rolnych, a w szczególności zapowiedzianymi przez agencję skutkami niedotrzymania wyznaczonego terminu zalesiania w ramach przyznanego limitu zalesień na 2002 r.
Z moich informacji wynika, że ten problem dotyczy także powiatów w innych rejonach kraju. Niepokój wynika z wyznaczenia nierealnego terminu, wskazanego przez agencję z opóźnieniem w stosunku do daty wystąpień starostów o uzgodnienie limitu. Wynika on także z faktu, iż decyzja agencji zapadła w okresie pełnej wegetacji roślin, co z góry skazuje te działania na niepowodzenie, a wręcz może przynieść trudne do oszacowania straty.
Proszę Pana Prezesa o ustosunkowanie się do tych kwestii, wyjaśnienie ich i, jeśli nastąpiły zaniedbania, wskazanie odpowiedzialnych za to osób. Proszę także o informację o sposobie rozwiązania problemu zalesień gruntów rolnych w bieżącym roku i w latach następnych.
Zbigniew Kruszewski
Senator RP
Oświadczenie złożone
przez senator Jolantę Popiołek
Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów ministra rolnictwa i rozwoju wsi Jarosława Kalinowskiego
Szanowny Panie Ministrze!
Moje oświadczenie zainspirowane zostało prośbami skierowanymi do mnie przez pracowników WODR Bielice oraz wójtów dziewięciu gmin powiatu sochaczewskiego o zdecydowane wsparcie ich żądania cofnięcia decyzji dyrektora WODR Warszawa, pana Witolda Rzepińskiego, o przeniesieniu oddziału bielickiego do Pszczelina.
WODR Bielice przez dwadzieścia lat swojej działalności dzięki dobrze przygotowanej kadrze był znakomitym wsparciem merytorycznym dla doradców terenowych i rolników powiatu sochaczewskiego. W trudnym okresie przygotowań do integracji z Unią Europejską, a szczególnie do ogólnokrajowego referendum taka decyzja może jedynie ujemnie wpłynąć na pracę doradców, od których w dużej mierze zależy przystosowanie rodzin rolniczych do funkcjonowania w nowej rzeczywistości. Rolnicy czterech powiatów, w tym sochaczewskiego, korzystają z usług laboratorium w Bielicach, gdzie wykonywane są podstawowe analizy gleby oraz wydawane zlecenia pozwalające stosować racjonalne nawożenie mineralne. Powiat sochaczewski zostanie pozbawiony tego rodzaju usług, a dojazdy do Stacji Chemiczno-Rolniczej w Łodzi czy Wesołej wiążą się z kosztami. W małej poligrafii WODR Bielice przygotowywane i drukowane są materiały szkoleniowe, broszury dla rolników i dodatek cenowy do miesięcznika "Wieś Mazowiecka".
Powiat sochaczewski ma charakter typowo rolniczy, więc nie widzę potrzeby przybliżania usług rolniczych do Warszawy. Kadra WODR Bielice pochodzi głównie z Sochaczewa i okolic. Przeniesienie siedziby w żaden sposób nie przyczyni się do usprawnienia organizacji pracy, ale spowoduje znaczne zwiększenie kosztów codziennych przejazdów do siedziby w Pszczelinie i funkcjonowania w terenie.
Biorąc pod uwagę przedstawione argumenty, pragnę zwrócić Pańską uwagę na fakt przygotowywania projektu nowej ustawy o państwowych jednostkach doradztwa rolniczego, która ma obowiązywać od 1 stycznia 2003 r. i ma być realizowana przez Pana resort. Może korzystniej byłoby ukrócić radosną twórczość niektórych dyrektorów wijących sobie wygodne gniazdka, a gruntownej, odpowiadającej interesom wsi restrukturyzacji i reformy doradztwa rolniczego dokonać po wejściu w życie przygotowywanej ustawy.
Z wyrazami szacunku
Jolanta Popiołek
Oświadczenie złożone
przez senator Jolantę Popiołek
Oświadczenie skierowane do minister edukacji narodowej i sportu Krystyny Łybackiej
Szanowna Pani Minister!
Moje oświadczenie zostało zainspirowane listem wysłanym do mnie przez przewodniczącego Rady Powiatu Ciechanowskiego oraz prezydenta miasta Ciechanowa, w którym wymienione osoby zwracają się z prośbą o wsparcie starań o uzyskanie dodatkowych środków finansowych na funkcjonowanie Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Gołotczyźnie.
Utrzymanie tej powiatowej jednostki oświatowej o zasięgu regionalnym jest aktualnie jednym z najtrudniejszych i najważniejszych problemów, z jakimi już czwarty rok boryka się powiat ciechanowski. Do ośrodka szczycącego się wieloletnią tradycją i wieloma osiągnięciami edukacyjno-wychowawczymi uczęszcza dziewięćdziesięcioro dzieci, w tym tylko szesnaścioro z powiatu ciechanowskiego. Pozostałych siedemdziesięcioro czworo dzieci pochodzi z ośmiu województw z całej Polski.
Środki finansowe subwencji oświatowej ogólnej otrzymywane od Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu już od 2000 r. nie wystarczały na utrzymanie tak kosztownej jednostki. Koszt utrzymania wychowanka w 2001 r. wyniósł rocznie 36 tysięcy zł. Dyrektor ośrodka w Gołotczyźnie już dwa lata temu podjął działania służbowe w celu uzyskania maksymalnych oszczędności. Zrezygnowano z wszelkich zajęć fakultatywnych i pozaszkolnych, zwiększono liczbę uczniów w oddziałach szkolnych. Tylko takie oszczędnościowe działania organizacyjne pozwoliły wywiązać się z zobowiązań w stosunku do nauczycieli wynikających z podwyżki wynagrodzeń wprowadzonej przez znowelizowaną Kartę Nauczyciela.
Już w roku 2001 powiat ciechanowski na utrzymanie oświaty otrzymał o 2 miliony 252 tysiące 948 zł mniej niż wynikało z rzeczywistych potrzeb. Rok 2002 przyniósł powiatowi kolejne zmniejszenie subwencji oświatowej. Niedoszacowany plan w wysokości 22 milionów 475 tysięcy 200 zł został zmniejszony o 1 milion 577 tysięcy 430 zł, co oznacza całkowitą niemożliwość sfinansowania zadań oświatowych w powiecie. Niedobór środków finansowych tylko w szkolnictwie specjalnym w skali powiatu wynosi: w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Ciechanowie - 1 milion 748 tysięcy 200 zł, a w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Gołotczyźnie 1 milion 458 tysięcy 900 zł.
Najbardziej dramatyczna sytuacja jest w SOSW w Gołotczyźnie ze względu na niewielką liczbę wychowanków i jego regionalny charakter. Wszystkie powiaty, z których pochodzą wychowankowie ośrodka, odmówiły partycypowania w kosztach utrzymania. Ośrodek w Gołotczyźnie powinien mieć rangę ośrodka ogólnopolskiego i jako taki otrzymywać zwiększoną subwencję, ponieważ bez dodatkowego wsparcia ze strony państwa jeden powiat nie jest w stanie udźwignąć kosztów jego utrzymania.
Dobrze są mi znane kłopoty finansowe państwa. Mając jednak na uwadze specyfikę ośrodka w Gołotczyźnie i zakusy zarządu powiatu na jego likwidację, zwracam się do Pani Minister z prośbą o rozważenie możliwości zwiększenia subwencji oświatowej dla powiatu ciechanowskiego w celu uratowania SOSW w Gołotczyźnie.
Z wyrazami szacunku
Jolanta Popiołek
Oświadczenie złożone
przez senatora Henryka Stokłosę
Oświadczenie skierowane do ministra gospodarki Jacka Piechoty
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Znana powszechnie - choćby z mediów - trudna sytuacja finansowa Stoczni Szczecińskiej ma negatywny wpływ na funkcjonowanie licznych przedsiębiorstw z nią kooperujących.
W połowie kwietnia bieżącego roku prezesi zarządów i dyrektorzy generalni dwunastu takich firm wystosowali do ministra gospodarki, pana Jacka Piechoty, list z prośbą o pomoc. Dotarł on również do mnie, jako że wśród owej dwunastki dwie firmy działają na terenie mojego okręgu wyborczego. Są to "Lubmor" w Trzciance i "Meblomor" w Czarnkowie. Delegacja pierwszego z tych zakładów dotarła do mojego biura w Pile z prośbą o interwencję w ich sprawie na forum Senatu, co właśnie czynię.
Fatalna sytuacja finansowa Stoczni Szczecińskiej doprowadziła do tego, że banki kredytujące dotychczas firmy z nią kooperujące odmawiają dalszego ich kredytowania lub wypowiadają zawarte już umowy.
Cytuję fragment wspomnianego listu do ministra Piechoty:
"Jako przedstawiciele przedsiębiorstw kooperujących z przemysłem stoczniowym jesteśmy zaniepokojeni podejmowanymi przez banki działaniami dotyczącymi Stoczni Szczecińskiej.
Wymuszone postępowanie układowe może uratować stocznię, ale odbędzie się to kosztem naszych firm, gdyż banki, zabezpieczając na hipotekach udzielone stoczni kredyty, nie będą stroną układu. Postępowanie układowe zmniejszy i oddali spłatę zadłużeń Stoczni Szczecińskiej wobec kooperantów na bliżej nieokreślony termin. Kwoty zadłużeń są tak znaczące, że doprowadziły większość z nas do utraty płynności finansowej i braku wiarygodności u naszych poddostawców.
Podjęte przez banki rozwiązanie problemu Stoczni Szczecińskiej nie uwzględnia interesów jej kooperantów, co w efekcie może doprowadzić do upadłości wielu firm. Pragniemy poinformować, że już w latach dziewięćdziesiątych doświadczyliśmy postępowania układowego i ugodowego ze strony wszystkich stoczni produkcyjnych, czego skutki odczuwamy do dzisiejszego dnia".
Autorzy listu do ministra reprezentują firmy, które dostarczają urządzenia i wyposażenie nie tylko Stoczni Szczecińskiej, ale również pozostałym stoczniom produkcyjnym i remontowym, w pełni zaspokajając ich zapotrzebowanie. Wyroby tych firm mają uznanie i certyfikaty europejskich i światowych towarzystw klasyfikacyjnych, a także zagranicznych odbiorców.
Niestety, w ostatnim czasie eksport stał się mało opłacalny ze względu na silny kurs złotego. W tej sytuacji realna jest groźba upadku firm kooperujących z polskimi stoczniami. Ich likwidacja spowoduje, że zagraniczni dostawcy wyposażenia okrętowego będą dyktować ceny, wystąpią kłopoty z warunkami płatności, żądania przedpłat, a niepolskie banki nie będą zainteresowane kredytowaniem krajowego przemysłu i nie udzielą pomocy, przyczyniając się do nieuniknionej katastrofy całego polskiego przemysłu budowy statków.
Konsekwencją upadku przemysłu stoczniowego będzie dalsze znaczące zwiększenie rzeszy bezrobotnych. Na rzecz przemysłu stoczniowego pracuje bowiem ponad sześćdziesiąt tysięcy wykwalifikowanych pracowników.
Na zakończenie listu do ministra Jacka Piechoty jego sygnatariusze formułują pięć następujących postulatów:
"W trosce o przyszłość polskiego przemysłu okręgowego, o los naszych przedsiębiorstw, o utrzymanie miejsc pracy, prosimy o:
1) udzielenie Stoczni Szczecińskiej takiej pomocy, która spowoduje jej uzdrowienie i jednocześnie poprawi sytuację firm z nią kooperujących;
2) podjęcie działań w celu przeprowadzenia restrukturyzacji zobowiązań przedsiębiorstw przemysłu okrętowego wobec budżetu państwa;
3) udzielenie gwarancji w celu zaciągnięcia kredytów przez przedsiębiorstwa kooperujące ze stoczniami;
4) zwolnienie z podatku VAT dostaw wyposażenia przeznaczonego na statki budowane na eksport;
5) dalszą radykalizację działań na rzecz obniżki stóp procentowych".
Uprzejmie proszę Pana Ministra o rychłe ustosunkowanie się do tych postulatów i informacje w tej sprawie.
Henryk Stokłosa
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatorów Januarego Bienia i Tadeusza Wnuka
Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra infrastruktury Marka Pola
Szanowny Panie Premierze!
Niniejsze oświadczenie dotyka materii projektu ustawy z dnia 5 kwietnia 2002 r. o zasadach najmu mieszkań.
Cieszy fakt - wynikający z odpowiedzi na oświadczenie senatora Januarego Bienia skierowane do Szanownego Pana w dniu 27 lutego 2002 r. - iż część słusznych zastrzeżeń wobec obowiązującej jeszcze ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego została uwzględniona w projekcie nowej ustawy, która ma zastąpić tę obecnie obowiązującą. Nadal jednak przewidywana jest wypłata przez gminę odszkodowań w przypadku niewskazania lokali socjalnych na realizację wyroków zawierających uprawnienia do najmu tych lokali dla osób eksmitowanych.
Art. 18 ust. 4 obowiązującej ustawy, który wszedł w życie dnia 1 stycznia 2002 r., spowodował falę roszczeń dotyczących wypłaty odszkodowań z powodu braku lokali zastępczych. Roszczenia te wysuwają przede wszystkim osoby fizyczne oraz spółdzielnie mieszkaniowe. Liczba wyroków sądowych zawierających uprawnienie do najmu lokali socjalnych stale wzrasta. W Urzędzie Miasta Częstochowa na realizację oczekuje dziewięćdziesiąt osiem wniosków o przydział lokalu socjalnego do wynajmu z przyznanym przez sąd w wyroku eksmisyjnym uprawnieniem do takiego lokalu, a roszczenia właścicieli budynków mogą osiągnąć nawet kwotę 2 milionów 484 tysięcy zł w układzie rocznym. W Sosnowcu od początku bieżącego roku o realizację wniosków wystąpiło dziewięćdziesięciu jeden wierzycieli, zaś z mieszkaniowego zasobu miasta należałoby zrealizować trzysta sześćdziesiąt eksmisji. Gminy odkładają realizację wyroków orzekających eksmisje na czas późniejszy ze względu na to, iż nie przeprowadzają eksmisji "na bruk", lecz do mieszkań o niższym standardzie. Powoduje to wzrost kosztów eksploatacji mieszkań. Uwzględnienie wniosków o wypłatę odszkodowań wywoła również wzrost kosztów, zwłaszcza z tego powodu, że brakuje podstaw do ustalenia faktycznej wysokości odszkodowań, albowiem na drodze administracyjnej nie można stwierdzić, czy prawdziwe jest stwierdzenie dotyczące niewnoszenia żadnych opłat przez lokatora. Ustalenie wysokości odszkodowania, o którym mowa w art. 18 ust. 2, także nie jest możliwe, ponieważ urząd nie ma kompetencji do wyliczania należności z tytułu umowy najmu, zawartej na podstawie umowy cywilnej.
Gminy realizują ów przedmiotowy obowiązek w ramach swych realnych, niewielkich możliwości. Przy czym wątpliwości interpretacyjne co do zapisu dotyczącego czasu, w jakim ma nastąpić realizacja wyroku sądowego - bo istnieje jedynie zapis "w pierwszej kolejności" - powodują, iż właściciele oczekują na odszkodowania od daty uprawomocnienia się wyroku przyznającego prawo do najmu lokalu socjalnego, a to jedynie zaostrza konflikty między zainteresowanymi stronami.
Gdyby ustawodawca zechciał zobowiązać właścicieli dużych zasobów mieszkaniowych do współpracy z samorządami w celu realizacji wyroków - na przykład poprzez poniesienie kosztów remontów lokali socjalnych, szeroką współpracę w zakresie propozycji zamiany mieszkań, uwarunkowanych spłatą zaległych zobowiązań kontrahentów - to stanowione prawo dawałoby realne podstawy do rozwiązywania problemów społecznych.
Gminy zgodnie twierdzą, iż należałoby zrezygnować z zapisu o wypłacie odszkodowań, pozostawiając zapis o możliwości domagania się odszkodowania tylko przez właścicieli - osoby fizyczne, które w stosunku do osób zamieszkujących na podstawie decyzji administracyjnych o przydziale uzyskały wyrok o eksmisję z prawem do lokalu socjalnego. Taki wariant byłby logicznym następstwem zasady sprawiedliwego ponoszenia konsekwencji dawnych decyzji.
Osobnym, ale także ważnym problemem jest zasadność rotacyjnego charakteru lokali socjalnych. Poprawa finansowej sytuacji najemców daje podstawę do pozbawienia ich prawa do takiego lokalu, a to pogłębia ich poczucie destabilizacji. Brakuje zatem prawnych możliwości zawarcia w takim wypadku umowy na czas nieokreślony. Taka sytuacja "zachęca" osoby bezrobotne do niepodejmowania działań zmierzających do poprawy ich bytu.
Art. 10 ust. 4 w związku z art. 11 ust. 2 pkt 4 i art. 32 obowiązującej ustawy nakładają na gminy obowiązek zapewnienia lokali zamiennych wyłącznie lokatorom mającym uprawnienie do wnoszenia czynszu regulowanego. Projekt przedmiotowej ustawy nie wnosi w tym zakresie żadnych zmian. Słuszne wydaje się pozostawienie zapisu o obowiązku zapewnienia lokali zamiennych tylko wyżej wymienionym najemcom, zamieszkującym w budynkach stanowiących własność osób fizycznych, a także uzupełnienie go o obowiązek zapewnienia lokalu właścicielowi zamieszkującemu w tym budynku, bo często właściciele także nie należą do ludzi zamożnych. Poprzednia ustawa traktowała ich na równi, na przykład w sytuacji wycofania lokalu z użytkowania wskutek pożaru czy katastrofy budowlanej.
Uprzejmie prosimy o odpowiedź.
January Bień
senator RP
Tadeusz Wnuk
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Sławomira Izdebskiego
Oświadczenie skierowane do prezesa Najwyższej Izby Kontroli Mirosława Sekuły.
Jako senator Rzeczypospolitej Polskiej zwracam się do Pana w sprawie dowodowych analizatorów wydechu Lion SD-400.
Od półtora roku systematycznie ukazują się w prasie kolejne artykuły dotyczące braku legalności dowodowych analizatorów wydechu, zwanych popularnie alkomatami. Temat ten jest także przedmiotem zainteresowania telewizji. Zajmowali się nim również parlamentarzyści trzeciej kadencji: posłowie Zdzisław Kałamaga, Bogdan Lewandowski i senator Zbigniew Kulak. Nie zostało to jednak ani wyjaśnione, ani rozstrzygnięte.
Wagi tej sprawy nie sposób przecenić, bo jej skutki społeczne i budżetowe są wprost niewyobrażalne. Brak legalności alkomatów oznacza bowiem bezkarność pijanych kierowców, a skazani wcześniej mogą być uniewinnieni i dodatkowo żądać odszkodowań.
Przyczyną zamieszania wokół alkomatów są działania prezesa Głównego Urzędu Miar i przepisy wprowadzone przez niego w 1999 r. i 2000 r. Do tego czasu używanie alkomatów przez policję i wykorzystywanie wyników w sądach odbywało się na podstawie pozytywnej opinii Instytutu Ekspertyz Sądowych w Krakowie i nie wywoływało żadnych kontrowersji, ale 29 czerwca 1999 r. prezes GUM wydał dwa zarządzenia, w których wymieniono dowodowe analizatory wydechu jako podlegające legalizacji i zatwierdzeniu typu. Zarządzenia nie definiowały pojęcia dowodowych analizatorów wydechu, nie czyniły tego także inne obowiązujące przepisy. Oba zarządzenia zostały opublikowane w "Dzienniku Urzędowym Miar i Probiernictwa" nr 4 z 4 sierpnia 1999 r.
Przez ponad rok nic się w tej sprawie nie zmieniło, a to ze względu na praktycznie zerowy dostęp do "Dziennika Urzędowego Miar i Probiernictwa". Nikt - ani policja, ani dostawcy alkomatów - nie wiedział oficjalnie o obowiązku legalizacji i zatwierdzenia typu.
Dnia 13 lipca 2000 r. prezes GUM wydał kolejne dwa zarządzenia: nr 20 - w sprawie wprowadzenia przepisów metrologicznych o dowodowych analizatorach wydechu, oraz nr 21 - w sprawie wprowadzenia instrukcji sprawdzania dowodowych analizatorów wydechu. Zarządzenia nr 20 i 21 zostały opublikowane w "Dzienniku Urzędowym Miar i Probiernictwa" nr 4 z 9 września 2000 r.
Zarządzenie nr 20, pomimo swojego tytułu, nie zawiera definicji dowodowego analizatora wydechu, lecz jedynie określa, czym są: analizator, analizator stacjonarny i analizator przenośny. Wprawdzie w §25 tego zarządzenia ustalono, że analizatory wprowadzone do obrotu lub użytkowania przed dniem 19 sierpnia 1999 r., posiadające pozytywną opinię Instytutu Ekspertyz Sądowych w Krakowie oraz spełniające wymagania, na podstawie których zostały dopuszczone do użytku, mogą być stosowane do dnia 31 grudnia 2005 r., to jednak GUM zajmuje obecnie stanowisko, że wszystkie analizatory wymagają legalizacji i zatwierdzenia typu.
Działania GUM w powyższej sprawie budzą zasadnicze wątpliwości. Po pierwsze, art. 87 konstytucji stanowi, że źródłami powszechnie obowiązującego prawa są: konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia, a zatem źródłami prawa obecnie nie mogą być zarządzenia prezesa GUM. Art. 92 stanowi, że rozporządzenia są wydawane przez organy wskazane w konstytucji na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. Upoważnienie powinno określać organ właściwy do wydania rozporządzenia i zakres spraw przekazanych do uregulowania oraz wytyczne dotyczące treści aktu. Organ upoważniony do wydania rozporządzenia nie może przekazać swoich kompetencji innemu organowi. Zgodnie zaś z art. 93 konstytucji zarządzenia mają charakter wewnętrzny i obowiązują tylko jednostki organizacyjne podległe organowi wydającemu te akty. Zarządzenia są wydawane tylko na podstawie ustawy. Nie mogą one stanowić podstawy decyzji wobec obywateli, osób prawnych oraz innych podmiotów.
Obowiązująca ustawa z dnia 3 kwietnia 1993 r. - Prawo o miarach (DzU nr 55 poz. 248 ze zm.) stanowi w art. 10 ust. 4, że przyrządy podlegające legalizacji określa w drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw gospodarki, a w art. 8 stwierdza, że wymagania techniczne i metody sprawdzania przyrządów pomiarowych określa minister właściwy do spraw gospodarki. Prezes GUM nie ma zatem kompetencji w tym zakresie.
Po drugie, zarządzenie nr 20 z 2000 r. działa wstecz, odwołując się do daty 19 sierpnia 1999 r., co stanowi naruszenie elementarnych zasad prawa.
Po trzecie, nawet gdyby założyć legalność wyżej wymienionych zarządzeń prezesa Głównego Urzędu Miar, to należy zadać następujące pytania.
Kto ocenił, jakie są koszty wprowadzenia wyżej wymienionych zarządzeń i czy budżet stać na ten wydatek?
Kto wydał zgodę na zakup przez Policję przeszło tysiąca analizatorów SD-400 firmy Lion Laboratories Ltd. za kwotę przeszło 3 milionów 300 tysięcy zł pod koniec 1999 r.? W myśl wyżej wymienionych zarządzeń analizatory te nie posiadały zatwierdzenia typu oraz ważnej legalizacji i nie mogły być sprowadzone do kraju.
Jakie koszty poniesie Policja w związku z zakupem nowych analizatorów oraz na legalizacją już używanych analizatorów i czy Policja dysponuje stosownymi środkami na legalizację analizatorów? Koniecznie trzeba zauważyć, że koszty związane z legalizacją analizatorów będą ponoszone systematycznie co sześć miesięcy, rocznie zaś wyniosą w sumie około 1 miliona zł, z czego znaczna część będzie przypadać na prywatne laboratoria.
Jaka może być skala odszkodowań zażądanych przez osoby skazane na podstawie "nielegalnych" alkomatów?
Na podstawie jakich przepisów rejestrowane są przez okręgowe urzędy miar prywatne laboratoria jako punkty legalizacyjne, w których dokonuje się legalizacji nie tylko alkomatów?
Powyższe okoliczności zmuszają do podjęcia stosownych działań w celu wyjaśnienia przyczyn, skutków i podstaw stosowania wyżej wymienionych przepisów wprowadzanych przez prezesa GUM.
Z wyrazami szacunku
Senator RP
Sławomir Izdebski
Oświadczenie złożone
przez senatora Andrzeja Spychalskiego
Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra infrastruktury Marka Pola
W imieniu dwustu dziewięćdziesięciu dziewięciu delegatów z południowej Wielkopolski, wybranych na zebraniu wyborczym delegatów do Wielkopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa w Poznaniu, którzy w dniu 30 listopada 2001 r. podjęli uchwałę zmierzającą do utworzenia okręgowej izby inżynierów budownictwa Wielkopolski południowej, uprzejmie proszę Pana Ministra o poparcie tego wniosku i stworzenie warunków do powołania okręgowej izby z siedzibą w Kaliszu na wzór obu izb lubuskich.
Aktualnie deklaracje członkowskie zgłosiło około tysiąca stu członków z takich miast i powiatów, jak Kalisz, Ostrów Wielkopolski, Pleszew, Jarocin, Ostrzeszów, Kępno i Krotoszyn, co spełniło wymóg art. 10 ust. 2 ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów z dnia 15 grudnia 2000 r.
Utworzenie okręgowej izby inżynierów budownictwa w Wielkopolsce południowej z siedzibą w Kaliszu wiąże się z bezwzględną potrzebą przybliżenia struktur organizacyjnych izby do jej członków, którzy będą społecznie pracować w tych strukturach. Odległość od Poznania wymienionych powiatów wynosi od 70 km (Jarocin) do 180 km (Kępno). Spowoduje to - co zostało potwierdzone w praktyce funkcjonowania innych organizacji - ograniczenie uczestnictwa w pracach samorządu członków z odległych miejscowości, co słusznie jest uznane za sprzeczne z ideami samorządu. Rada Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych w Kaliszu wyraziła wolę zapewnienia lokalu w siedzibie Domu Technika w Kaliszu.
Zaakceptowanie oczekiwań tak licznej grupy inżynierów budownictwa będzie potwierdzeniem skutecznego rozwoju samorządności regionalnej, a także przykładem przeciwstawienia się bezsensownej i nieuzasadnionej centralizacji działań samorządowych w ramach nowo powstałych województw. Takie działania w opinii społecznej pogłębiają proces prowincjonalizacji miast, obniżając rangę i prestiż inteligencji technicznej.
Utworzenie okręgowej izby w południowej Wielkopolsce nie stoi w sprzeczności z ideą "taniego państwa", koszty jej funkcjonowania ponoszą bowiem członkowie.
Z wyrazami szacunku
Andrzej Spychalski
Oświadczenie złożone
przez senatora Witolda Gładkowskiego
Oświadczenie skierowane do ministra pracy i polityki społecznej Jerzego Hausnera
Wielce Szanowny Panie Ministrze!
Zwracam się do Pana, bo Pan jak mało kto wie, że bezrobocie, ten ogromny problem i tragedia społeczna, w sposób szczególny dotknął wschodnią i środkową część województwa zachodniopomorskiego.
Zwracam się do Pana jako senator tej Ziemi zobowiązany do tego dramatyczną sytuacją społeczną i wydarzeniami z ostatnich miesięcy, pokazującymi poziom niezadowolenia ludzi i gwałtowny wzrost popularności ugrupowań radykalnych.
W pierwszej dwudziestce powiatów o najwyższej stopie bezrobocia, przekraczającej 35%, w Polsce, aż osiem jest z województwa zachodniopomorskiego. Są to:
1. Powiat białogardzki - 38,5%, pierwsze miejsce w Polsce;
2. Powiat świdwiński - 38%, trzecie miejsce w Polsce;
3. Powiat łobeski - 37,8%, czwarte miejsce w Polsce;
4. Powiat drawski - 37,1%, szóste miejsce w Polsce;
5. Powiat sławieński - 36,6%, ósme miejsce w Polsce;
6. Powiat gryfiński - 36,4%, dziewiąte miejsce w Polsce;
7. Powiat koszaliński - 35,3%;
8. Powiat choszczeński - 35,2%;
9. Powiat szczecinecki - 34,6%.
Dla wielu mieszkańców tych powiatów tak wysokie bezrobocie to ogromna tragedia, niemoc, brak perspektyw oraz niedożywienie dzieci.
Samorządy powiatowe nie są w stanie skutecznie przeciwdziałać skutkom bezrobocia bez wsparcia finansowego z budżetu państwa, czyli bez środków na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu z Funduszu Pracy.
Panie Ministrze! Od wielu lat środki te są systematycznie pomniejszane. W tym roku osiągnęły poziom najniższy. Ubolewam nad tym i przeżywam to, że stało się to w roku pierwszego budżetu koalicji SLD-UP, chociaż rozumiem okoliczności i przyczyny.
Dla przykładu podam, że powiat szczecinecki na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu z Funduszu Pracy otrzymywał:
- w 1998 r. - 9 milionów 230 tysięcy100 zł, dziewięć tysięcy pięciuset siedemdziesięciu dwóch bezrobotnych;
- w 1999 r. - 5 milionów 102 tysiące 200 zł, dziewięć tysięcy dziewięciuset siedemdziesięciu czterech bezrobotnych;
- w 2000 r. - 3 miliony 33 tysiące 600 zł, dziesięć tysięcy siedmiuset czternastu bezrobotnych;
- w 2001 r. - 2 miliony 907 tysięcy 300 zł, dwanaście tysięcy dwunastu bezrobotnych;
- plan na 2002 r. - 1 milion 118 tysięcy zł, dwanaście tysięcy stu siedemdziesięciu bezrobotnych.
Z porównania roku 2002 do roku 1998 wynika, że środki finansowe dla wymienionego powiatu zmniejszyły się prawie ośmiokrotnie przy wzroście liczby bezrobotnych o prawie trzy tysiące osób.
Mając więc na uwadze przedstawione okoliczności, uprzejmie proszę Pana Ministra o zweryfikowanie wielkości środków finansowych przyznanych z Funduszu Pracy powiatowi szczecineckiemu stosownie do algorytmu ustalonego w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 kwietnia 2002 r., DzU nr 46, poz. 425.
Kwota przyznana z Funduszu Pracy dla powiatu szczecineckiego na rok 2002 wynosi 1 milion 230 tysięcy 700 zł. Według oświadczenia i wystąpienia do Pana Ministra władz samorządowych powiatu szczecineckiego (pismo nr WP 0717-1/2002) kwota ta powinna wynosić 1 milion 969 tysięcy 200 zł. Jest zatem zaniżona o 738 tysięcy 500 zł.
Moje wątpliwości budzi ustalenie dwóch wskaźników, Wa i Wd, wzoru algorytmu zawartego w §4 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 kwietnia 2002 r. Zgodnie z §4 ust. 2 pkt 4 Wa to wskaźnik korygujący, uwzględniający wysokość stopy bezrobocia w powiecie 31 grudnia poprzedniego roku, wynoszący:
a) 1,0 dla powiatów, w których stopa bezrobocia nie przekroczyła przeciętnej stopy bezrobocia w kraju;
b) 1,5 dla powiatów, w których stopa bezrobocia nie przekroczyła dwukrotności przeciętnej stopy bezrobocia w kraju;
c) 2,0 dla powiatów, w których stopa bezrobocia przekroczyła dwukrotność przeciętnej stopy bezrobocia w kraju.
Przeciętna stopa bezrobocia w kraju, liczona jako średnia arytmetyczna stóp w miesiącach od stycznia do grudnia 2001 r., według danych zawartych na stronie internetowej ministerstwa, wynosi 16,2%. Stopa bezrobocia w powiecie szczecineckim 31 grudnia 2001 r. wynosiła 34,6%. W związku z tym wartość współczynnika Wa w algorytmie dla powiatu szczecineckiego winna wynosić 2, a nie- jak przyjęło ministerstwo - 1,5. Ma to znaczący wpływ na wyliczanie należnych środków finansowych dla wymienionego powiatu.
Podobna sytuacja jest w przypadku wartości współczynnika Wd. Zgodnie z §4 ust. 2 pkt 7 cytowanego już rozporządzenia Wd to współczynnik korygujący, uwzględniający udział bezrobotnych absolwentów w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w powiecie 31 grudnia roku poprzedzającego, wynoszący:
a) 1,0 dla powiatów, w których udział bezrobotnych absolwentów w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych nie przekroczył 0,7-krotności przeciętnego udziału bezrobotnych absolwentów w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w kraju,
b) 1,2 dla powiatów, w których udział bezrobotnych absolwentów w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych nie przekraczał przeciętnego udziału bezrobotnych absolwentów w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w kraju,
c) 1,4 - dla powiatów, w których udział bezrobotnych absolwentów w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych przekracza przeciętny udział bezrobotnych absolwentów w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w kraju.
Średni przeciętny udział bezrobotnych absolwentów w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w kraju, liczony jako średnia arytmetyczna z miesięcy od stycznia do grudnia 2001 r., według danych zawartych na stronie internetowej ministerstwa, wynosi 5,2%.
W powiecie szczecineckim udział bezrobotnych absolwentów w ogólnej liczbie bezrobotnych 31 grudnia 2001 r. wynosił 3,7%. Wobec tego wartość współczynnika Wd winna wynosić 1,2, a nie - jak przyjęło ministerstwo - 1,0.
Takie współczynniki, Wa - 2 i Wd - 1,2, powodują, że wielkość środków finansowych z Funduszu Pracy dla powiatu szczecineckiego winna wynosić 1 milion 969 tysięcy 200 zł, a nie 1 milion 230 tysięcy 700 zł.
Samorząd powiatowy, wspólnie z samorządami gminnymi, podjął wiele działań zmierzających do aktywizacji bezrobotnych. Wszystkie te działania nie przyniosą skutku, jeżeli nie zostanie skorygowana ta kwota, która wynika ze wskazanych ewidentnych błędów.
Dla porównania podaję, że w roku 2001 powiat szczecinecki otrzymał z Funduszu Pracy kwotę 2 milionów 915 tysięcy 451 zł, przy liczbie dziesięciu tysięcy siedmiuset czternastu bezrobotnych branej do podstawy naliczeń z roku 2000. Przyznana kwota na rok 2002 z wykazanym błędem jest o 1 milion 684 tysiące 750 zł mniejsza niż w roku 2001, przy wzroście liczby bezrobotnych do dwunastu tysięcy dwunastu.
Szanowny Panie Ministrze! Proszę wybaczyć, że moje oświadczenie jest tak szczegółowe i obszerne. Przedstawiłem problem ogromnej wagi, dotyczący wielu bezrobotnych, którzy ogromnie liczą na Pana, samorządów i moje działania, na zmianę swego bytu dzięki otrzymaniu jakichkolwiek szans na poprawę okresową lub przekwalifikowanie. O wiele trudniej jest znaleźć jakąkolwiek pracę w powiecie szczecineckim lub typowych gminach popegeerowskich niż w powiatach, w których stopa bezrobocia nie przekracza 10%.
Proszę Pana Ministra o podjęcie działań zmierzających do sprawdzenia przytoczonych przeze mnie argumentów.
Serdecznie pozdrawiam.
Z należnym szacunkiem
Witold Gładkowski
Oświadczenie złożone
przez senatora Bogusława Litwińca
Oświadczenie skierowane do ministra kultury Andrzeja Celińskiego
Szanowny Panie Ministrze!
W związku z otrzymanymi zapytaniami ze strony kierownictwa niektórych publicznych instytucji artystycznych, dotyczącymi wystąpienia "naruszenia przez ustawodawcę konstytucyjnej zasady równości wobec prawa" zwracam się z prośbą o udzielenie mi informacji dotyczącej interpretacji przez Ministerstwo Kultury kwestii poruszonych w niniejszym oświadczeniu.
Problem dotyczy rozbieżności w obowiązku spłat przez instytucje artystyczne wierzytelności z tytułu własności budynków, urządzeń i lokali.
1. Aktualnie kwestię uwłaszczenia osób prawnych reguluje art. 200 i art. 202 ustawy z dnia 21 lipca 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (DzU nr 115, poz. 741 ze zmianami). Art. 200 cytowanej ustawy zawiera uregulowanie dotyczące państwowych i komunalnych osób prawnych i ma zastosowanie do spraw niezakończonych przed dniem wejścia w życie powołanej ustawy. Treść tego przepisu w swej istocie jest zbieżna z ustawą z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, w szczególności w kwestii odpłatności za budynki, lokale i urządzenia przejęte na własność przez uwłaszczane podmioty oraz zasad odnoszących się do terminu wymagalności wierzytelności zabezpieczonych hipoteką i zasad ich spłaty.
2. Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (DzU nr 91, poz. 455) grunty stanowiące własność skarbu państwa lub własność gminy, będące w dniu 5 grudnia 1990 r. w zarządzie państwowych osób prawnych innych niż skarb państwa, stały się z tym dniem z mocy prawa przedmiotem użytkowania wieczystego z zachowaniem praw osób trzecich.
3. Jednocześnie w art. 2 ustawy przyjęto, że budynki, lokale i inne urządzenia znajdujące się na tych gruntach, będące w dniu 5 grudnia 1990 r. w zarządzie państwowych osób prawnych, stały się z tym dniem z mocy prawa własnością tych osób. Nabycie następowało odpłatnie, jeżeli obiekty te nie były wybudowane lub nabyte ze środków własnych tych osób. Wierzytelności z tytułu nabycia własności budynków w myśl ust. 9 art. 2 cytowanej ustawy podlegały zabezpieczeniu hipotecznemu, a wpis hipoteki następował po bezskutecznym upływie terminu na zaspokojenie wierzytelności. W razie sprzedaży, wydzierżawienia, wynajęcia lub innego odpłatnego udostępnienia nieruchomości lub ich części, na których dokonano zabezpieczenia hipotecznego wierzytelności, wierzytelność staje się natychmiast wymagalna w części równej korzyściom uzyskanym ze sprzedaży, dzierżawy, najmu lub innego odpłatnego udostępnienia.
Zasadniczo odmienne jest uregulowanie zawarte w art. 202 ustawy, które odnosi się tylko do państwowych instytucji kultury. Z dyspozycji powołanego przepisu wynika, że państwowe instytucje kultury, które na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej uzyskały osobowość prawną, nabywają z mocy prawa użytkowanie wieczyste gruntów, którymi zarządzały w dniu 5 grudnia 1990 r. oraz własność położonych na nich budynków, innych urządzeń i lokali. Przy czym, odmiennie niż w dotychczasowych regulacjach, nabycie budynków, innych urządzeń i lokali następowało nieodpłatnie. Tak więc w odniesieniu tylko do opisanej kategorii instytucji kultury ustawodawca przyjął zupełnie odmienne zasady dotyczące uwłaszczenia, czyli wprowadził zasadę nieodpłatnego przekazywania budynków, urządzeń i lokali.
Panie Ministrze! Uważne przyjrzenie się zaistniałej sytuacji nie pozostawia wątpliwości co do tego, że część instytucji kultury zobowiązana jest spłacać skarbowi państwa ogromne wierzytelności z tytułu nabycia własności budynków, innych urządzeń i lokali. Z kolei instytucje kultury, które uwłaszczyły się według zasad opisanych w art. 202 cytowanej ustawy, mogą wszelkie uzyskane przychody, w tym między innymi ze sprzedaży, wynajęcia, wydzierżawienia lub innego odpłatnego udostępnienia, przekazywać w całości na cele statutowe. Z tytułu bowiem ustawowo nieodpłatnego przejęcia budynków nie są zobowiązane dokonywać jakichkolwiek wpłat na rzecz skarbu państwa. Przeto wskazywane przez kierownictwa instytucji artystycznych naruszenie tu przez ustawodawcę konstytucyjnej zasady równości wobec prawa wydaje się być zasadne. W konsekwencji można by oczekiwać zrekompensowania przez skarb państwa jednostkom kultury wydatków związanych z dotychczasową spłatą wierzytelności z tytułu odpłatnego nabycia na własność budynków, urządzeń i lokali.
Sprawa dotyczy, między innymi, Teatru Polskiego we Wrocławiu, Opery Dolnośląskiej i Teatru Wybrzeże.
Bogusław Litwiniec
Senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Mariana Lewickiego
Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Mariusza Łapińskiego
Szanowny Panie Ministrze!
W ostatnich kilku latach Polskie Zrzeszenie Producentów Octu konsekwentnie podnosi, iż wielu producentów artykułów żywnościowych niezgodnie z obowiązującymi przepisami w procesie technologicznym używa syntetycznego kwasu octowego E-260 (esencji octowej). Zwraca się uwagę na to, iż do września 1993 r. w Polsce obowiązywał zakaz stosowania esencji octowej E-260 do produkcji artykułów spożywczych. Dopuszczone było stosowanie jedynie octu spirytusowego (fermentacyjnego). Zakaz ten uchylił główny inspektor sanitarny decyzją z 16 września 1993 r., ZPU-4434-W-Z/RO/93. Jednocześnie wyraził zgodę na stosowanie esencji octowej wytwarzanej przez Przedsiębiorstwo Produkcji Esencji Octowej, Węgla Drzewnego i Pochodnych ACE-CARB w Zawierciu w procesie technologii wytwarzania marynat rybnych zimnych. W kolejnych decyzjach zwiększył zakres zastosowania tej esencji o dalsze produkty. Główny inspektor sanitarny zezwolił także na import esencji octowej.
Wydawane zezwolenia zawierały przepisy dotyczące norm, które powinna spełniać wprowadzana do obrotu esencja, jednak aktualnie, zdaniem zrzeszenia, nie ma możliwości laboratoryjnego sprawdzenia jakości esencji znajdującej się w obrocie. Podnosi się także, że nieznane są przypadki, aby produkty znajdujące się na rynku posiadały wyraźne oznakowanie, iż do ich produkcji użyto syntetycznej esencji octowej, jak nakazuje to rozporządzenie ministra rolnictwa i gospodarki żywnościowej z dnia 15 kwietnia 1994 r. w sprawie znakowania środków spożywczych, używek i substancji dodatkowych dozwolonych, przeznaczonych do obrotu (DzU nr 86, poz. 402).
Polskie Zrzeszenie Producentów Octu utrzymuje, iż wojewódzcy inspektorzy sanitarni nie prowadzą w tym zakresie bieżącej kontroli. Żadne z zezwoleń - dowodzą - nie dopuszcza stosowania esencji octowej w produktach bezpośrednio spożywanych, a jedynie w procesie ich przygotowania i wstępnej obróbki technologicznej. Tymczasem na polski rynek trafiają zarówno przetwory, jak i produkty bezpośredniego zastosowania, w których bezpardonowo stosuje się esencję octową.
W dniu 3 kwietnia 2002 r. w sklepach detalicznych Jeleniej Góry, Świdnicy, Wałbrzycha, Wrocławia, Poznania oraz Łodzi dokonano sprawdzenia wystawionych do sprzedaży produktów o nazwie "ocet". Sprawdzono sto placówek handlowych. Stwierdzono, że około 60% produktu o nazwie "ocet" jest sygnowane przez przedsiębiorców nieznanych Polskiemu Zrzeszeniu Producentów Octu. Istnieje zatem, ich zdaniem, wysokie prawdopodobieństwo, iż wystawiony ocet nie był wytworzony metodami fermentacyjnymi, lecz powstał w wyniku rozcieńczenia esencji octowej.
Powszechne stosowanie esencji octowej w polskim przemyśle spożywczym sprawia, że zdecydowana większość produktów nie spełnia norm dopuszczeniowych. Według posiadanych informacji żadna polska stacja sanitarno-epidemiologiczna nie prowadzi kontroli jakości wprowadzanych do obrotu produktów, ponieważ nie jest dostosowana do oznaczania (rozróżniania) esencji octowej E-260 w produktach. W obrocie znajdują się więc produkty niespełniające podstawowych norm dopuszczeniowych, a tym samym mogące zagrażać zdrowiu konsumentów.
Aktualne zapotrzebowanie polskiego przemysłu spożywczego na ocet (fermentacyjny), by spełnić wymogi norm, wynosi 70 milionów l, a zakup octu przez producentów przetworów wynosi 20 milionów l rocznie. Pozostałe 50 milionów l to bezpardonowo stosowana esencja octowa E-260. Sytuacja ta sprawia, że niewielki tylko procent polskich "kwaśnych" produktów spożywczych można zaoferować do sprzedaży na rynkach Unii Europejskiej.
Przedstawiając w niewielkim skrócie ten problem pragnę zapytać Pana Ministra o kilka spraw.
Czy prowadzone są kontrole ilościowo-jakościowe stosowania esencji octowej oraz bieżący monitoring procesu produkcji artykułów spożywczych pod tym kątem?
Czy resort zamierza zakazać stosowania esencji octowej w procesie produkcji artykułów spożywczych oraz zakazać lub ograniczyć import tego produktu?
Jakie działania zamierza podjąć lub zainicjować resort, aby wytwarzane artykuły spożywcze wolne były od esencji octowej E-260?
Z wyrazami szacunku
Senator RP
Marian Lewicki
Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Sztorca
Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra rolnictwa i rozwoju wsi Jarosława Kalinowskiego
Zgodnie z art. 49 pkt 4 Regulaminu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej niniejsze oświadczenie w sprawie zmiany decyzji o przydziale pomocy zbożowej przez oddział Agencji Rynku Rolnego w Katowicach dla rolników dotkniętych powodzią kieruję do wicepremiera, ministra rolnictwa i rozwoju wsi, pana Jarosława Kalinowskiego.
Szanowny Panie Premierze, jako senator otrzymuję wiele wniosków z urzędów gmin o podjęcie interwencji w sprawie zmiany decyzji wyznaczających miejsca odbioru zbożowej pomocy państwa dla rolników poszkodowanych przez powódź.
Między innymi zarząd gminy Radgoszcz, powiat Dąbrowa Tarnowska, województwo małopolskie podaje, że katowicki oddział Agencji Rynku Rolnego wyznaczył rolnikom odbiór 513 t pszenicy z elewatorów Kluczbork, Tychy i Pawłowiczki oddalonych średnio o 300 km od siedziby gminy. Odbiór zboża pociągnie za sobą wydanie znacznych środków finansowych, którymi gmina dziś nie dysponuje. Odpowiednie zapasy zbóż ma lubelski oddział Agencji Rynku Rolnego w elewatorach Załęże, Siennica Nadolna itd. Zmiana decyzji agencji ułatwiłaby organizację odbioru, znacznie obniżyła koszty przewozu, co w przypadku tej gminy, w ostatnich latach dotkniętej pięciokrotnie klęską powodzi, nie jest sprawą bagatelną.
Będę wdzięczny Panu Premierowi za pozytywną decyzję i pisemne poinformowanie przez resort o przyjętym stanowisku.
Z wyrazami szacunku
Józef Sztorc
Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Sztorca
Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra finansów Marka Belki
Zgodnie z art. 49 pkt 4 Regulaminu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej niniejsze oświadczenie w sprawie odliczenia w zakładach pracy chronionej podatku VAT naliczonego od faktur związanych z zakupem towarów i usług przeznaczonych na realizację inwestycji, w ramach których świadczone będą między innymi nieodpłatne usługi rehabilitacyjne dla pracowników niepełnosprawnych, kieruję do Pana profesora Marka Belki, wicepremiera i ministra finansów.
Szanowny Panie Premierze! Jako senator otrzymuję wnioski i prośby o podjęcie interwencji w związku z różną interpretacją przez urzędy skarbowe i urzędy kontroli skarbowej możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego od faktur związanych z zakupem towarów przeznaczonych na inwestycje służące rehabilitacji w zakładach pracy chronionej. W wielu przypadkach kontrolujący określają takie działania jako naruszenie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, który stanowi, że podatnik może zmniejszyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, jak również art. 25 ust. 1 pkt 1, który stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług służących do wytwarzania lub odsprzedaży towarów bądź świadczonych usług zwolnionych z podatku VAT.
Często pomija się fakt, że zasada, iż podatnik może zmniejszyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego związaną ze sprzedażą opodatkowaną, oznacza obowiązek odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną i kwot związanych ze sprzedażą zwolnioną od podatku, zgodnie z art. 20 ust. 3 i 4. Ale w opisanym przypadku sprzedaż zwolniona od podatku nie występuje, bo obowiązkowe usługi rehabilitacyjne są świadczone na rzecz własnych pracowników niepełnosprawnych.
Celowo podkreśliłem na wstępie tego oświadczenia, że chodzi tu o zakłady pracy chronionej. Z ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych wynika, iż przy uzyskaniu i utrzymaniu statusu zakładu pracy chronionej obowiązkowe jest spełnienie warunków określonych w art. 28 ust. 1 pkt 2 lit. a oraz ust. 1 pkt 3 ustawy. Dlatego też część urzędów skarbowych wychodzi z założenia, iż z faktu, o którym mowa w art. 28 przywołanej wyżej ustawy, wynika, że podatek naliczony, wykazany w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług przekazanych na realizację inwestycji służących rehabilitacji, podlega ze względu na treść wyżej wymienionych przepisów odliczeniu od podatku należnego zgodnie z art. 20 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Zapewnienie pracownikom zatrudnionym w zakładach pracy chronionej doraźnej i specjalistycznej opieki lekarskiej, poradnictwa i usług rehabilitacyjnych jest bowiem podstawą istnienia i działania tych zakładów, a więc jest obowiązkiem pracodawcy i stanowi część kosztów jego działalności.
Pozwalam sobie zauważyć, iż brakuje szczególnych powodów, dla których miałaby być zachowana różna interpretacja tych samych przepisów. W związku z powyższym zwracam się z uprzejmą prośbą do pana premiera o spowodowanie zajęcia stanowiska w tej sprawie przez resort w celu ujednolicenia praktyki stosowania prawa.
Łączę wyrazy szacunku
Józef Sztorc