(Wznowienie posiedzenia o godzinie 10 minut 03)

(Posiedzeniu przewodniczy wicemarszałek Jolanta Danielak)

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Panie i Panowie Senatorowie, bardzo proszę o zajmowanie miejsc.

Wznawiam obrady.

Proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.

Powracamy do rozpatrzenia punktu pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa, ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz ustawy o referendum lokalnym.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam też, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej senatora Grzegorza Matuszaka o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Senator Grzegorz Matuszak:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

Wczoraj Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej rozpatrzyła dziewiętnaście propozycji zmian zgłoszonych do rozpatrywanej przez nas ustawy, w tym wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Pragnę poinformować Wysoką Izbę, że w posiedzeniu komisji uczestniczył pan senator Andrzej Wielowieyski, rekomendując poprawkę, której jest autorem.

W głosowaniu stosunkiem głosów 8:1 komisja przyjęła poprawki, które są wymienione w druku nr 57Z, czyli poprawki: drugą, szóstą, ósmą, dziesiątą, jedenastą, dwunastą, trzynastą, czternastą, szesnastą i siedemnastą, przy czym poprawka jedenasta, autorstwa panów senatorów Adamskiego i Kruszewskiego, została przez Komisję Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przyjęta jednomyślnie. Dlatego, przedstawiając Wysokiemu Senatowi stanowisko komisji, pozwalam sobie prosić o przyjęcie zgłoszonych i zaakceptowanych przez nią wniosków do ustawy z 25 stycznia o zmianie ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa, ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz ustawy o referendum lokalnym.

W sprawozdaniu komisji na stronie pierwszej druku nr 57Z jest także zawarta uwaga, że pan senator Mieczysław Janowski dokonał autopoprawek wniosków zgłoszonych przez siebie w trakcie posiedzenia komisji. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos?

(Senator Mieczysław Janowski: Tak, Pani Marszałek.)

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Pan senator Janowski.

Senator Mieczysław Janowski:

Pani Marszałek! Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Senat jest tą Izbą, w której doraźność powinna zejść na plan drugi wobec interesu nadrzędnego i działania nasze powinny być bardzo roztropne. Dlatego też w sytuacji, gdy nie mamy jeszcze ustawy o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta, gdy nie mamy ustawy o samorządzie miasta stołecznego Warszawy, zwracam się do państwa senatorów o niezmniejszanie liczby radnych, a więc przyjęcie poprawek pierwszej i piątej, i przyjęcie wiosennego terminu wyborów samorządowych, ale od następnej kadencji, a zatem przyjęcie bloku poprawek trzeciej, siódmej, dziewiątej, piętnastej i osiemnastej. Będzie to dla Rzeczypospolitej z pożytkiem. Dziękuję.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Czy ktoś z państwa wnioskodawców jeszcze chce zabrać głos? Nie ma zgłoszeń.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa, ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i  sejmików województw oraz ustawy o referendum lokalnym.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione następujące wnioski: senatorowie wnioskodawcy wnieśli o przyjęcie ustawy bez poprawek; Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem senatora Franciszka Bachledy-Księdzularza, senatora Andrzeja Chronowskiego, senatora Mieczysława Janowskiego, senator Anny Kurskiej oraz senator Janiny Sagatowskiej o przyjęcie ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa, ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz ustawy o referendum lokalnym bez poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego wniosku, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciwko, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto wstrzymał się od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 20 głosowało za, 66 - przeciw, nikt się nie wstrzymał od głosu, wszyscy senatorowie głosowali. (Głosowanie nr 2)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o samorządzie powiatowym...

Przepraszam bardzo.

(Senator Grzegorz Matuszak: Jeszcze poprawki.)

Przepraszam serdecznie, przechodzimy do głosowania nad poprawkami.

Wobec odrzucenia wniosku o przyjęcie ustawy bez poprawek przechodzimy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.

Nad poprawkami pierwszą i piątą należy głosować łącznie. Przyjęcie tych poprawek wyklucza głosowanie nad poprawką czwartą. Poprawki pierwsza i piąta, polegające na skreśleniu pktu 1 w art. 1 i pktu 1 w art. 2, zachowują dotychczasowe algorytmy obliczania liczby radnych w gminach i powiatach, usuwając zmiany wprowadzone przez Sejm.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za, proszę o naciśnięcie przycisku "za".

Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw".

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników.

Na 87 obecnych senatorów 16 głosowało za, 68 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 3)

Stwierdzam, że poprawki zostały odrzucone.

Nad poprawkami: drugą, szóstą, ósmą, dziesiątą, szesnastą i siedemnastą należy głosować łącznie. Przyjęcie tych poprawek wyklucza głosowanie nad poprawkami: trzecią, siódmą, dziewiątą, piętnastą i osiemnastą.

W art. 1 przed pktem 1 dodaje się punkt w brzmieniu: "art. 16 otrzymuje brzmienie: «1. Wybory do rady gminy odbywają się co cztery lata w trzecią niedzielę czerwca roku, w którym upływa kadencja. 2. Kadencja rady gminy rozpoczyna się w dniu wyborów i upływa w dniu poprzedzającym następne wybory.»"

W art. 2 w pkcie 1 po wyrazach "art. 9" dodaje się dwukropek, pozostałą treść oznacza się jako lit. c i dodaje się lit. a i b w brzmieniu: lit. a: "ust. 2 otrzymuje brzmienie: «Wybory do rady powiatu odbywają się co cztery lata w trzecią niedzielę czerwca roku, w którym upływa kadencja.»"; lit. b: "dodaje się ust. 2a w brzmieniu: «Kadencja rady powiatu rozpoczyna się w dniu wyborów i upływa w dniu poprzedzającym następne wybory.»"

W art. 3 po wyrazach - mają to państwo w druku - dodaje się wyrazy "wprowadza się następujące zmiany", pozostałą treść oznacza się jako pkt 2 i dodaje pkt 1 w brzmieniu: w art. 16: lit. a: "ust. 2 otrzymuje brzmienie: «Wybory do sejmiku województwa odbywają się co cztery lata w trzecią niedzielę czerwca roku, w którym upływa kadencja.»"; lit. b: "dodaje się ust. 2a w brzmieniu: «Kadencja sejmiku województwa rozpoczyna się w dniu wyborów i upływa w dniu poprzedzającym następne wybory.»"

(Głos z sali: Wystarczą tylko uzasadnienia.)

Przepraszam bardzo. Zgodnie ze słuszną sugestią, będzie lepiej, jeżeli będę odczytywała tylko i wyłącznie wyjaśnienia...

(Głos z sali: ...uzasadnienia...)

...uzasadniające poprawki.

Panie i Panowie Senatorowie, poprawki: druga, szósta, ósma, dziesiąta, szesnasta i siedemnasta ustalają termin wyborów samorządowych na trzecią niedzielę czerwca, w bieżącym roku - na 16 czerwca 2002 r.

Przystępujemy do głosowania.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 66 głosowało za, 19 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 4)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że poprawki zostały przyjęte.

Tym samym nie głosujemy nad poprawkami: trzecią, siódmą, dziewiątą, piętnastą i osiemnastą.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką czwartą. Poprawka czwarta zwiększa liczbę radnych w dużych gminach.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto wstrzymał się od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się".

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 13 głosowało za, 73 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, wszyscy senatorowie głosowali. (Głosowanie nr 5)

Stwierdzam, że poprawka nie została przyjęta.

Poprawka piąta była przegłosowana z poprawką pierwszą. Poprawka szósta była przegłosowana z poprawkami: drugą, ósmą, dziesiątą, szesnastą i siedemnastą. Poprawka siódma miała być przegłosowana łącznie z poprawkami: trzecią, dziewiątą, piętnastą i osiemnastą. Poprawka ósma była przegłosowana łącznie z poprawkami: drugą, szóstą, dziesiątą, szesnastą i siedemnastą. Poprawka dziewiąta miała być przegłosowana łącznie z poprawkami: trzecią, siódmą, piętnastą i osiemnastą. Poprawka dziesiąta była przegłosowana łącznie z poprawkami: drugą, szóstą, ósmą, szesnastą i siedemnastą.

Tym samym przechodzimy do poprawki jedenastej. Poprawka jedenasta obniża dolną granicę liczby mandatów w okręgach, w których przeprowadza się wybory do rad gmin liczących powyżej dwudziestu tysięcy mieszkańców.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 66 głosowało za, 18 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu.

(Głosowanie nr 6)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Przechodzimy do głosowania nad poprawkami: dwunastą, trzynastą i czternastą, nad którymi należy głosować łącznie.

Poprawki: dwunasta, trzynasta i czternasta wprowadzają metodę d'Hondta, w miejsce metody Sainte-Lague, jako algorytm podziału mandatu w wyborach samorządowych.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto wstrzymał się od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 69 głosowało za, 17 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu.

(Głosowanie nr 7)

Stwierdzam, że poprawki: dwunasta, trzynasta i czternasta, zostały przyjęte.

Poprawka piętnasta miała być przegłosowana łącznie z poprawkami: trzecią, siódmą, dziewiątą i osiemnastą. Poprawka szesnasta była już przegłosowana łącznie z poprawkami: drugą, szóstą, ósmą, dziesiątą i siedemnastą. Poprawka siedemnasta była przegłosowana łącznie z poprawkami: drugą, szóstą, ósmą, dziesiątą i szesnastą. Poprawka osiemnasta miała być przegłosowana łącznie z poprawkami: trzecią, siódmą, dziewiątą i piętnastą.

Przechodzimy więc do głosowania nad całością uchwały.

Przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa, ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i  sejmików województw oraz ustawy o referendum lokalnym w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciwko, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto wstrzymał się od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 66 głosowało za, 19 - przeciw, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 8)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa, ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz ustawy o referendum lokalnym.

Powracamy do rozpatrzenia punktu drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, o zmianie ustawy o Policji oraz o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam też, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, głos mogą zabrać jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych senator Genowefę Ferenc o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Genowefa Ferenc:

Pani Marszałek! Panie i Panowie Senatorowie!

Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych na posiedzeniu w dniu 7 lutego 2002 r. rozpatrzyła wnioski zgłoszone w toku debaty nad ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, o zmianie ustawy o Policji oraz o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń.

Komisja rekomenduje Wysokiej Izbie następujące poprawki: pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, piątą, szóstą, siódmą, ósmą, dziewiątą, jedenastą, dwunastą, trzynastą, czternastą, piętnastą, szesnastą, osiemnastą, dwudziestą, dwudziestą pierwszą, dwudziestą drugą, dwudziestą piątą, dwudziestą ósmą, dwudziestą dziewiątą i trzydziestą.

Ponadto pragnę poinformować, że na podstawie art. 52 ust. 4 Regulaminu Senatu senator Genowefa Ferenc dokonała zmiany treści swojej poprawki dotyczącej zmiany brzmienia art. 3 ustawy. W druku nr 58Z jest to poprawka trzydziesta.

Podczas posiedzenia komisji dwie poprawki: dziewiętnasta i dwudziesta siódma, zostały poparte przez mniejszość komisji. Dziękuję za uwagę.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo, Pani Senator.

Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę mniejszości komisji senatora Andrzeja Chronowskiego i przedstawienie wniosków mniejszości komisji.

Senator Andrzej Chronowski:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

Bardzo dokładnie przedstawiałem już poprawki dziewiętnastą i dwudziestą siódmą, argumentowałem je. Dodam tylko, że poprawki ta zmierzają do tego, aby akcyzą nie obejmować energii elektrycznej. Głównie chodzi tutaj o sektor wytwarzania, przede wszystkim dlatego, że toczą się tam w szybkim tempie procesy restrukturyzacji i prywatyzacji i na te procesy to niewątpliwie będzie miało poważny wpływ. Jest oczywiście jeszcze i drugi argument. Wskutek restrukturyzacji może nastąpić zwiększenie liczby ludzi odchodzących z tej branży, z pracy. Myślę więc, że to jest kolejny argument za tym, żeby te poprawki przyjąć.

W imieniu mniejszości komisji proszę Wysoką Izbę o przyjęcie tych poprawek. Dziękuję.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo.

Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos?

Pani senator Genowefa Ferenc?

(Senator Genowefa Ferenc: Dziękuję.)

Pan senator Andrzej Chronowski?

(Senator Andrzej Chronowski: Już zabrałem głos.)

Pan senator Jan Szafraniec?

(Senator Jan Szafraniec: Dziękuję.)

Pan senator Sergiusz Plewa?

(Senator Sergiusz Plewa: Dziękuję.)

Przystępujemy więc do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, o zmianie ustawy o Policji oraz o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisja oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami, według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.

Poprawka pierwsza ogranicza opodatkowanie podatkiem VAT udzielania licencji lub upoważnień do korzystania z licencji oraz przeniesienia autorskiego prawa majątkowego w rozumieniu przepisów prawa autorskiego wyłącznie do programów komputerowych. Tym samym przepis nie będzie dotyczył takich licencji, jak na przykład na wykorzystanie utworu literackiego czy też licencji na programy telewizyjne.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto wstrzymał się od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 85 głosowało za, nikt nie głosował przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 9)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Poprawka druga umożliwia uznanie pośrednika w udzielaniu licencji działającego w imieniu własnym, ale na rzecz innego podmiotu za nabywcę i świadczącego tę usługę, pomimo że usługa ta jest świadczona bezpośrednio ostatecznemu nabywcy.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

(Głosy z sali: Nie działa.)

(Rozmowy na sali)

Kto wstrzymał się od głosu?

Czy już wszystko w porządku z aparaturą?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 83 głosowało za, nikt nie głosował przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 10)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Poprawka trzecia ma charakter uzupełniający i polega na dodaniu w art. 6 w ust. 8b w pkcie 5, określającym moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług, zastrzeżenia zawartego w pkcie 14, który zawiera odmienną regulację, dotyczącą powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług, ale tylko usług w zakresie licencji.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 82 głosowało za, 2 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 11)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Poprawka czwarta ma charakter uzupełniający i podobnie jak poprawka poprzednia dodaje zastrzeżenie pktu 14, odmiennie regulującego moment powstania obowiązku podatkowego od tego samego rodzaju usług, o których mówi pkt 13, tyle że pochodzących z importu.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za, proszę o naciśnięcie przycisku "za".

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 84 głosowało za, 1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 12)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Poprawka piąta ogranicza zakres usług, w wypadku których obowiązek podatkowy powstaje według zasad ogólnych, jeśli usługę świadczono bez pobrania należności.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 84 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 13)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Poprawka szósta ma na celu jednoznaczne wyłączenie ze zwolnienia od podatku VAT importu towarów używanych.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 79 głosowało za, 3 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 14)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Poprawka siódma ma charakter porządkowy.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 84 obecnych senatorów 83 głosowało za, 1 - przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 15)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Poprawka ósma ma charakter uzupełniający. Wskazuje ona, iż z obowiązku składania deklaracji na potrzeby podatku akcyzowego zwolnieni są również podatnicy wykonujący czynności zwolnione od tego podatku na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 2.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 84 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 16)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Przed przystąpieniem do głosowania nad poprawką dziewiątą i poprawką dziesiątą należy przeprowadzić głosowanie nad poprawkami dziewiętnastą i dwudziestą siódmą. W przypadku przyjęcia poprawek dziewiętnastej i dwudziestej siódmej poprawki dziewiąta i dziesiąta ulegną modyfikacji polegającej na skreśleniu wyrazów "2a". Nad poprawkami dziewiętnastą i dwudziestą siódmą należy głosować łącznie. Poprawki dziewiętnasta i dwudziesta siódma mają na celu skreślenie przepisów nakładających akcyzę na energię elektryczną.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 21 głosowało za, 63 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 17)

Stwierdzam, że poprawki nie uzyskały akceptacji.

Przechodzimy więc do głosowania nad poprawkami dziewiątą i dziesiątą. Poprawka dziewiąta polega na nowelizacji art. 14a, dotyczącego zakładów pracy chronionej, w ten sposób, aby refakturowanie opłat za energię elektryczną jako towaru objętego akcyzą nie pozbawiało zakładów pracy chronionej przywilejów w postaci prawa do zwrotu wpłaconej kwoty podatku VAT. Poprawka dziesiąta bardziej precyzyjnie wskazuje podatnika podatku akcyzowego.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 83 głosowało za, nikt nie był przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 18)

Stwierdzam, że poprawki uzyskały akceptację Senatu.

Przechodzimy do głosowania nad poprawką dziesiątą...

(Głosy z sali: Nie, jedenastą.)

Przepraszam, nad poprawką jedenastą. Poprawka jedenasta ma charakter porządkowy.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 85 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 19)

Poprawka uzyskała akceptację Senatu.

Przechodzimy do głosowania nad poprawką dwunastą. Poprawka dwunasta ma na celu precyzyjne wskazanie, od kiedy będzie liczony okres roku, w którym podatnik może dokonać korekty deklaracji podatku od towarów i usług.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 86 głosowało za. (Głosowanie nr 20)

Senat przyjął poprawkę dwunastą.

Poprawka trzynasta polega na wydłużeniu terminu zwrotu różnicy podatku do sześćdziesięciu dni.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 71 głosowało za, 13 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 21)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Poprawka czternasta dotyczy przepisu, który nie pozwala na obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego od nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Poprawka powoduje, iż przepis ten nie będzie miał zastosowania w sytuacjach, gdy brak możliwości zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 82 głosowało za, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 22)

Poprawka została przyjęta.

Głosowanie nad poprawką piętnastą musi być poprzedzone głosowaniem nad poprawką dwudziestą trzecią. W przypadku przyjęcia poprawki dwudziestej trzeciej poprawka piętnasta będzie bezprzedmiotowa. Przyjęcie poprawki dwudziestej trzeciej wykluczy głosowanie nad poprawką dwudziestą czwartą. Poprawka dwudziesta trzecia ma na celu objęcie towarów dla dzieci stawką trzyprocentową.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 20 głosowało za, 60 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 23)

Poprawka nie uzyskała akceptacji.

Poprawka piętnasta ma charakter porządkowy. Polega ona na dodaniu przepisu umożliwiającego obliczanie podatku należnego poprzez iloczyn wartości sprzedaży i określonej w tym przepisie stawki dla towarów i usług objętych stawką dwunastoprocentową.

Proszę o przyciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 84 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 24)

Poprawka uzyskała poparcie Senatu.

Przyjęcie poprawki szesnastej wykluczy głosowanie nad poprawką siedemnastą. Poprawka szesnasta ma na celu określenie warunków, od których uzależnione jest uznanie pożyczek i rat udzielanych rolnikowi ryczałtowemu za należności za towary i usługi sprzedane rolnikowi ryczałtowemu.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 25)

Poprawka uzyskała nasze poparcie.

Tym samym nie będziemy głosować nad poprawką siedemnastą.

Przechodzimy do poprawki osiemnastej. Uściśla ona moment powstania obowiązku podatkowego dla podatników posiadających importowany wyrób akcyzowy, od którego nie pobrano podatku akcyzowego.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 82 głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 26)

Poprawka uzyskała akceptację Senatu.

Nad poprawką dziewiętnastą głosowaliśmy łącznie z poprawką dwudziestą siódmą, bezpośrednio po przegłosowaniu poprawki ósmej.

Poprawka dwudziesta ma na celu ograniczenie zakresu wytycznych, jakimi powinien kierować się minister wydający rozporządzenie określające zasady przekazywania przez producentów informacji dotyczących oznaczania papierosów.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 81 głosowało za, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 27)

Stwierdzam, że poprawka uzyskała akceptację Senatu.

Poprawka dwudziesta pierwsza ma charakter porządkowy.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 84 głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 28)

Poprawka uzyskała akceptację Senatu.

Poprawka dwudziesta druga ma na celu zastosowanie prawidłowej terminologii.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 86 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 29)

Stwierdzam, że poprawka uzyskała akceptację Senatu.

Nad poprawką dwudziestą trzecią głosowaliśmy bezpośrednio po przegłosowaniu poprawki czternastej.

Przechodzimy do głosowania nad poprawką dwudziestą czwartą. Powoduje ona, że import towarów dla dzieci również będzie objęty stawką dwunastoprocentową. Obecnie import tych towarów podlega opodatkowaniu stawką dwudziestodwuprocentową.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 6 głosowało za, 79 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 30)

Stwierdzam, że poprawka nie uzyskała akceptacji Senatu.

Poprawka dwudziesta piąta polega na skreśleniu wyłączenia spod opodatkowania akcyzy paliw silnikowych na bazie olejów roślinnych produkcji krajowej. Przyjęcie poprawki dwudziestej piątej wyklucza głosowanie nad poprawką dwudziestą szóstą.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 62 głosowało za, 14 - przeciw, 11 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 31)

Stwierdzam, że poprawka uzyskała naszą akceptację, tym samym wykluczyliśmy głosowanie nad poprawką dwudziestą szóstą.

Nad poprawką dwudziestą siódmą głosowaliśmy łącznie z poprawką dziewiętnastą, bezpośrednio po przegłosowaniu poprawki ósmej.

Przechodzimy do głosowania nad poprawką dwudziestą ósmą. Ma ona charakter porządkowy.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 86 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 32)

Poprawka uzyskała akceptację Senatu.

Poprawka dwudziesta dziewiąta polega na dodaniu przepisu przejściowego, określającego moment powstania obowiązku podatkowego w stosunku do kwot przyjętych przez podatnika z tytułu sprzedaży lokali przed wejściem w życie ustawy. Zgodnie z tym przepisem obowiązek podatkowy od tych kwot powstanie z chwilą otrzymania pierwszej kolejnej wpłaty.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 84 głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 33)

Poprawka uzyskała akceptację Senatu.

Poprawka trzydziesta nakazuje policji w przypadku stwierdzenia używania oleju opałowego w celach napędowych informowanie o tym fakcie izb skarbowych. Ponadto dodawane jest upoważnienie do określenia w rozporządzeniu zasad przeprowadzenia kontroli używanego paliwa.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 74 głosowało za, 2 - przeciw, 10 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 34)

Przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w całości wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciw, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto wstrzymał się od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 67 głosowało za, 16 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 35)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, o zmianie ustawy o Policji oraz o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń.

Powracamy do rozpatrzenia punktu trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam również, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawstwa i Praworządności panią senator Ewę Serocką o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Bardzo proszę, Pani Senator.

Senator Ewa Serocka:

Dziękuję bardzo, Pani Marszałek.

Pani Marszałek! Wysoki Senacie!

W imieniu Komisji Ustawodawstwa i Praworządności mam zaszczyt złożyć ponowne sprawozdanie dotyczące uchwalonej przez Sejm w dniu 25 stycznia 2002 r. ustawy o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944 - 1990 osób pełniących funkcje publiczne.

Tak jak informowałam w dniu wczorajszym, nowelizacja ustawy lustracyjnej zmierza do wprowadzenia nowej definicji współpracy z organami bezpieczeństwa państwa. W nowelizacji uchwalonej w dniu 25 stycznia zostało doprecyzowane określenie "służba", które oprócz pracy i współpracy stanowi materialną podstawę orzekania sądu.

Komisja Ustawodawstwa i Praworządności na posiedzeniu w dniu 7 lutego 2002 r. przeanalizowała ponownie treść poprawek wniesionych przez panie i panów senatorów podczas debaty w dniu 7 lutego 2002 r. nad ustawą z 25 stycznia. W obradach komisji, poza jej członkami, uczestniczył senator Romaszewski.

Ustawa lustracyjna i poprawki do niej budzą tu, w sali Senatu i na kolejnych posiedzeniach komisji sporo kontrowersji, chociaż intencją jej jest znalezienie złotego środka, ustalenie, co z dzisiejszego punktu widzenia tej ustawy, interesów państwa oraz jawności życia publicznego jest naganne, a co nie. Jak mówiłam wczoraj na posiedzeniu, w naszym życiu potrzeba więcej normalności, a mniej spektakli, mniej igrzysk, bo ludzie potrzebują tej normalności, żyjąc obecnie w ciężkich warunkach.

Jak wspomniałam podczas wczorajszej debaty, Trybunał Konstytucyjny i Sąd Najwyższy wielokrotnie zajmowały się ustawą lustracyjną, wydały wiele orzeczeń określających zjawiska prawne występujące w ustawie lustracyjnej. Między innymi Trybunał Konstytucyjny dokonał interpretacji art. 4 ustawy matki i określił, że musi być podjęta konkretna współpraca, faktyczne działania, świadomie urzeczywistniające podjętą współpracę. I tu kryteria powinny być bardzo czytelne. Nie można jednak oczekiwać, aby Trybunał Konstytucyjny przygotował i narzucił ustawodawcy definicję podjęcia współpracy. Takie uprawnienia posiada parlament.

Definicji tej zabrakło w ustawie z dnia 25 stycznia 2002 r., chociaż projekt nowelizacji przedstawionej przez prezydenta formalnie określał treść definicji współpracy. Nie mógł więc znaleźć poparcia komisji wniosek mniejszości komisji zawarty w punkcie oznaczonym rzymską jedynką w zestawieniu, dotyczący przyjęcia ustawy z dnia 25 stycznia bieżącego roku bez poprawek.

W tej sytuacji Komisja Ustawodawstwa i Praworządności przyjęła pięcioma głosami "za" i dwoma "przeciw" poprawki do art. 1 zmiany pierwszej ustawy z dnia 25 stycznia, w formie kontratypu, czyli określenia, co nie jest współpracą w rozumieniu ustawy lustracyjnej. Zmieniła jednocześnie numerację artykułów, z art. 3a na art. 4a, oznaczając dotychczasową treść art. 3a jako ust. 1 art. 4a. Poprawki te, czyli druga, trzecia, czwarta, piąta i szósta, są zawarte w punkcie oznaczonym rzymską dwójką w zestawieniu wniosków.

Komisja poparła również poprawkę dziesiątą w zestawieniu wniosków jako poprawkę gramatyczną, jak również przyjęła poprawki jedenastą i dwunastą, jako poprawki porządkowe do ustawy z dnia 25 stycznia 2002 r. Poprawki te uzyskały poparcie komisji.

W poprawce trzynastej w zestawieniu komisja postanowiła, iż w całym procesie lustracyjnym w zakresie nieuregulowanym ustawą lustracyjną mają zastosowanie przepisy kodeksu postępowania karnego oraz zasady wyłączania jawności postępowania. Po dość burzliwej dyskusji komisja poparła poprawkę stosunkiem głosów 5:2.

Komisja poparła również poprawki siedemnastą i osiemnastą, jako porządkowe.

Wprowadzenie przez komisję poprawki dwudziestej w zestawieniu jest konsekwencją wprowadzenia poprawek: pierwszej, drugiej, trzeciej, czwartej i szóstej w zestawieniu. Komisja przyjęła tę poprawkę pięcioma głosami "za" i dwoma głosami "przeciw".

Reasumując, komisja popiera i wnosi o przyjęcie przez Senat następujących poprawek zawartych w punkcie oznaczonym rzymską dwójką: drugiej, trzeciej, czwartej, piątej, szóstej, dziesiatej, jedenastej, dwunastej, trzynastej, siedemnastej, osiemnastej i dwudziestej z zestawieniu wniosków w druku senackim nr 61Z z 7 lutego 2002 r.

Pozostałe wnioski nie uzyskały poparcia większości komisji. Trzy poprawki zostały wycofane. Dziękuję państwu za uwagę.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję, Pani Senator.

Proszę sprawozdawcę mniejszości komisji panią senator Annę Kurską o zabranie głosu i przedstawienie wniosku mniejszości komisji.

Senator Anna Kurska:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

Popieram wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek, poparty zresztą oprócz mnie przez pięciu senatorów.

Pragnę podkreślić, że nikt nie kwestionuje potrzeby przeprowadzenia lustracji. Ten fakt jest bezsporny. Mówiła o tym nawet szef Kancelarii Prezydenta, pani Szymanek-Deresz. Wadą tej ustawy jest jedynie to, że została tak późno uchwalona. A stało się to z takich przyczyn, że początkowo nie mogła się po prostu przebić. Przez osiem lat ciągle podnoszone były zarzuty, że mamy ważniejsze sprawy, bo jest bezrobocie, bo jest jakiś temat zastępczy, sprawy drugorzędne. Niemniej jednak w roku 1997, kiedy konstytucja została uchwalona, również ta ustawa weszła w życie. I pragnę tu powołać się na art. 13 konstytucji, który stanowi, że zakazane jest istnienie partii politycznych i innych organizacji odwołujących się w swoich programach do totalitarnych metod. I tu znajduję właśnie potwierdzenie tego, że totalitarnymi metodami posługiwały się między innymi: kontrwywiad, wywiad i Wojska Ochrony Pogranicza...

(Senator Tadeusz Bartos: Teraz też?)

Proszę o zapewnienie mi spokojnego wystąpienia, Pani Marszałek.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Bardzo proszę państwa senatorów o umożliwienie wystąpienia pani senator.

Senator Anna Kurska:

Proszę państwa, te służby udaremniały dopływ książek z drugiego obiegu, sprzętu i wszystkiego, co było potrzebne w walce o niepodległą Polskę. Nie ulega wątpliwości, że tego rodzaju usunięcie, po prostu wyrzucenie z ustawy właśnie tych trzech jednostek spowoduje właściwie udaremnienie w ogóle idei lustracji i pozbawienie państwa możliwości oczyszczania życia publicznego z ludzi niegodnych. Przecież wszyscy byśmy sobie życzyli, żeby reprezentowali nas ludzie nieskazitelni. Dlaczego tak bronicie państwo tych poprawek?

Zwracam się ponadto tutaj do lewej strony, aby powiedzieć, że nikomu jeszcze nie zaszkodziło to, że powiedział prawdę. Najlepszym przykładem jest Olechowski. Jego popularność nie tylko, że nie zmalała, ale wręcz wzrosła i uważa się, że ma odwagę cywilną. Powiedział i koniec, na tym sprawa się kończy.

Ustawa jest wybitnie łagodna. Żadnych konsekwencji, nie zawiera żadnych karnych sankcji. Wydaje mi się po prostu, że w naszym życiu publicznym powinna być obecna przede wszystkim prawda.

I dlatego nie mogę się zgodzić z poprawkami, które są antydefinicjami, ponieważ zaczynają się od słów: współpracą w rozumieniu ustawy nie jest działanie. I dalej znowu: w rozumieniu ustawy nie jest działanie... Ustawa powinna definiować to, czym jest ta współpraca, a nie mówić, czym nie jest.

Poza tym pragnę się powołać - już po raz drugi w swoich wystąpieniach - na orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego, o którym pani senator Serocka mówiła, że były tam zdania odrębne. Owszem, były cztery zdania odrębne, ale orzekało w sprawie trzynastu sędziów. Skoro w naszym państwie wszędzie panuje demokracja, to tak samo w tym przypadku dziewięciu sędziów przegłosowało pozostałych czterech i należy powoływać się na ten wyrok, który przecież zobowiązuje.

Dlatego uważam, że tak późne wejście ustawy w życie jest niewątpliwie szkodliwe, bo gdyby to nastąpiło bezpośrednio po uzyskaniu niepodległości, wówczas, kiedy wszystkie sąsiadujące z nami państwa potrafiły się z tym rozprawić, nie byłoby tyle kontrowersji. W tej chwili natomiast de facto następuje udaremnianie tej ustawy, pozbawianie jej w ogóle sensu. Można by już raczej wnieść w ogóle o jej uchylenie, niż zachowywać pozory, że ta ustawa rzeczywiście dalej funkcjonuje, skoro zostaną wyłączone służby, które właśnie nie powinny korzystać z tego przywileju.

Popieram wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek. Dziękuję.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję, Pani Senator.

Bardzo proszę o zabranie głosu sprawozdawcę mniejszości komisji, panią senator Teresę Liszcz. Proszę o przedstawienie wniosków mniejszości komisji.

Senator Teresa Liszcz:

Pani Marszałek! Wysoki Senacie!

W kolejności pozwolę sobie krótko uzasadnić te wnioski, zwłaszcza że nie uczyniłam tego wczoraj i że po ustosunkowaniu się komisji do poprawek zgłoszonych z sali zmieniła się nieco sytuacja.

Jeżeli chodzi o poprawkę ósmą, to pragnę wycofać poparcie mniejszości dla niej, bo jest ona w istocie zbędny. Pewnym przeoczeniem było to, że komisja jej nie wycofała, a ja nie jestem władna tego zrobić, natomiast mogę wycofać poparcie mniejszości, i to czynię.

Jeżeli chodzi o poprawkę dziewiątą, która jest poprawką mniejszości, to przypominam, że dotyczy ona nowych warunków stawianych kandydatowi na rzecznika, w szczególności warunku co do wieku, podobnie jak w przypadku sędziów. Przy tym przyjęcie tego warunku spowoduje niejasność, ponieważ ustawa sejmowa nie precyzuje, czy chodzi o wiek, do którego można wybierać, czy o wiek, do którego można pełnić ten urząd. Chcę przypomnieć o pewnej niekonsekwencji większości koalicji w tym zakresie, bo na innym odcinku, o zbliżonym zresztą charakterze, docenia ona walor mądrości, która przychodzi z wiekiem. Nie kto inny jak SLD sprzeciwiał się skutecznie ograniczeniu w jakikolwiek sposób wieku sędziów Trybunału Konstytucyjnego. Niedawno doprowadził do wyboru sędziego, byłego posła SLD, profesora, który ma już ukończone siedemdziesiąt lat, na dziewięcioletnią kadencję. Wierzę, że z pożytkiem dla Rzeczypospolitej będzie on tę funkcję pełnił. Dlaczego więc tutaj, na dosyć niskim jeszcze poziomie, ograniczać wiek?

Kolejna sprawa: poprawka czternasta dotyczy kwestii jawności postępowania lustracyjnego. Jest to poprawka Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, jeżeli dobrze pamiętam, zgłoszona jednomyślnie, dla której poparcie komisji zostało wycofane w związku ze zgłoszeniem z sali poprawki pana senatora Jaeschkego. Gdybym mówiła o tym wczoraj, miałabym łatwiejsze zadanie, bo wtedy ta poprawka w stosunku do przedłożenia sejmowego oznaczała rozszerzanie tajności. Sejm w swojej ustawie nowelizującej przyjął, że tajność rozprawy może zarządzić tylko z urzędu sąd, jeśli wymagają tego względy bezpieczeństwa państwa. My w komisji dodaliśmy wtedy możliwość orzeczenia tajności na wniosek strony, w dodatku nie w całości, bo nie zawsze jest to potrzebne. Chodziło o to, aby było to nie tylko z urzędu przez sąd, ale także na wniosek stron. Była pełna zgoda na to, dopóki nie pojawiła się poprawka trzynasta, która oznacza, że zawsze na żądanie lustrowanego sąd ma zarządzić tajność rozprawy, czyli gospodarzem w sprawie postępowania lustracyjnego czyni osobę lustrowaną, często tu przyrównywaną do oskarżonego. W tej sytuacji wniosek komisji, który obecnie jest poparty tylko przez mniejszość, w pewnym stopniu ogranicza możliwość włączania tajności. A więc wniosek mniejszości, o którego poparcie proszę, oznacza, że tajność może być orzeczona tylko w szczególnych przypadkach, gdy jawność oznacza zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa.

Na poparcie mojego apelu chcę państwu przytoczyć fragment wystąpienia posła w trakcie drugiego czytania. A jest on autorytetem moralnym dla Unii Pracy, dla Sojuszu Lewicy Demokratycznej, a także dla pana prezydenta, który w swoim czasie chciał powierzyć właśnie panu posłowi Małachowskiemu, bo o niego tu chodzi, rolę polskiego Gaucka. Co na temat tajności i jawności mówi pan poseł Małachowski? Przypominam, że na gruncie ustawy w pierwotnym brzmieniu zasadą formalną jest jawność, natomiast sąd jest zobligowany na wniosek lustrowanego zarządzić tajność w całości lub w części. Na skutek tego w praktyce rozprawy są tajne, bo lustrowani zawsze żądają utajnienia, czyli przy formalnej zasadzie jawności w praktyce mamy tajność. Otóż co na ten temat mówi pan poseł Małachowski?

Jest jeszcze inny brak w nowelizowanej ustawie, nieruszanej jeszcze, dopuszcza ona mianowicie tajność rozpraw. Jest to zasada jawnie sprzeczna z europejską tradycją prawną. Mam przy sobie "Wybór konwencji Rady Europy". Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, uchwalona w Rzymie w 1950 r. przez Radę Europy, stanowi w artykule zatytułowanym "Prawo do rzetelnego procesu sądowego", co następuje: "Postępowanie przed sądem jest jawne". To jest elementarna zasada europejskiej tradycji prawnej. A dalej: tymczasem nasze rozprawy przed sądem lustracyjnym są tajne, co w moim przekonaniu cofa sądownictwo polskie do poziomu bolszewickich rozpraw sądowych. Tajne rozprawy są w moim przekonaniu hańbą naszego sądownictwa, a sędziowie biorący udział w tych skandalach prawnych szargają godność sędziów. Nawet pan rzecznik Nizieński powiedział ongiś publicznie, że należy doprowadzić do jawności rozpraw. Tajność rozpraw czyni polskie sądownictwo lustracyjne w pełni niewiarygodnym.

Dodam tylko, że art. 45 ust. 2 konstytucji, wyraźnie stanowi, że postępowanie przed sądem jest jawne, a ustawa może przewidywać wyłączenie tylko z uwagi na bezpieczeństwo państwa, moralność, ochronę ważnego interesu prywatnego. Jeżeli nie zostanie przyjęta poprawka czternasta poparta przez mniejszości, tylko poprawka trzynasta, będzie to oznaczało, moim zdaniem, ewidentną sprzeczność nie tylko z europejską konwencją o ochronie podstawowych praw i wolności, ale także z art. 45 ust. 2 konstytucji. Dlatego jeszcze raz ponawiam apel o poparcie poprawki czternastej.

Kolejna poprawka również dotyczy istotnej sprawy. Chodzi o to, żeby obok możliwości uniewinnienia, czyli uznania - mówiąc językiem prawnym - że oświadczenie lustrowanego jest prawdziwe, bądź możliwości uznania, że jest kłamcą lustracyjnym, pozostawić istniejącą w dotychczasowej ustawie trzecią możliwość orzekania przez sąd lustracyjny - możliwość orzeczenia umorzenia postępowania w sytuacji, gdy sąd jest przekonany, że lustrowany skłamał, są tak zwane dowody operacyjne na to, są poszlaki, natomiast nie ma tak zwanych dowodów procesowych, które można podać w uzasadnieniu orzeczenia. W tej poprawce próbuję udoskonalić obecny zapis, zaznaczając wyraźnie, że chodzi o przypadek, gdy fakt współpracy osoby lustrowanej z organami bezpieczeństwa państwa jest w wysokim stopniu uprawdopodobniony, lecz brakuje dostatecznych dowodów pozwalających na niepodważalną ocenę prawdziwości oświadczenia. Chcę dorzucić jeszcze jeden argument: jeśli potem znajdą się te dowody, a sąd wznowi postępowanie i orzeknie, że ta osoba była kłamcą lustracyjnym, to przecież zaprzeczy wcześniejszemu, wyraźnie odmiennemu wyrokowi sądowemu.

Kolejna poprawka, dziewiętnasta, dotyczy wzoru oświadczenia o współpracy, zawartego w załączniku do ustawy. Otóż ta poprawka nie przestanie być w pełni aktualna, jeżeli będziemy głosować tak, jak sądzę, że powinniśmy głosować, to znaczy nie zmienimy definicji współpracy, nie wyłączymy ze współpracy wywiadu i kontrwywiadu, które miały dokładnie te same zadania, co wewnętrzne organy służby bezpieczeństwa. Chcę tylko dodać, że traktowanie osób współpracujących i służących w organach bezpieczeństwa funkcjonariuszy jako współpracujących bądź nie, w zależności od tego, jaki był ich formalny przydział organizacyjny do jednostki tego czy innego departamentu, jest nawet sprzeczne z konstytucyjną zasadą równości.

I ostatni wniosek mniejszości, dotyczący przepisu przejściowego mówiącego, od jakiego momentu do postępowań będących w toku mają zastosowanie nowe przepisy. Zasadą jest, że nigdy w takich przypadkach od razu nie stosuje się bezpośredniego działania nowej ustawy, bo może to spowodować duże zamieszanie. W tej poprawce, która poprzednio była bodajże jednomyślnie przyjętą poprawką komisji, sprawy wszczęte i niezakończone prawomocnym wyrokiem w jednej instancji mają się toczyć według dotychczasowych przepisów, natomiast po przejściu do następnej instancji, a także po przerwie spowodowanej zawieszeniem lub odroczeniem - według nowych przepisów. Ale sprawy prowadzone bez przerwy i zawieszenia w tej samej instancji miałyby być kończone według dotychczasowych przepisów.

To są już wszystkie poprawki. W imieniu mniejszości komisji wnoszę o ich poparcie. Dziękuję.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję, Pani Senator.

Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos?

Przypominam, że Komisja Ustawodawstwa i Praworządności wycofała niektóre ze swoich wniosków. Zgodnie z art. 52 ust. 7 Regulaminu Senatu każdy senator może podtrzymać wycofany wniosek, przejmując uprawnienia dotychczasowego wnioskodawcy.

Czy ktoś z państwa senatorów chce podtrzymać wycofane wnioski? Nie ma takich zgłoszeń.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione następujące wnioski: senatorowie wnioskodawcy wnosili o przyjęcie ustawy bez poprawek; Komisja Ustawodawstwa i Praworządności, mniejszość komisji oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili poprawki do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami zgodnie z kolejnością przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem senatora Franciszka Bachledy-Księdzularza, senatora Mieczysława Janowskiego, senator Anny Kurskiej, senatora Zbigniewa Religi, senator Janiny Sagatowskiej, senatora Jana Szafrańca, popartym przez mniejszość komisji, o przyjęcie ustawy o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej bez poprawek.

Proszę o przyciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego wniosku, proszę o naciśnięcie przycisku "za".

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 21 głosowało za, 64 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 36)

Stwierdzam, że wniosek nie uzyskał poparcia Senatu.

Wobec odrzucenia wniosku o przyjęcie ustawy bez poprawek przechodzimy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.

Poprawki pierwsza i siódma zostały wycofane, a ponieważ nikt ich nie podtrzymał, więc nie będzie nad nimi głosowania.

Przechodzimy do głosowania nad poprawkami drugą i dwudziestą, które należy przegłosować łącznie. Ich przyjęcie wykluczy głosowanie nad poprawkami dziewiętnastą i dwudziestą pierwszą. Poprawki druga i dwudziesta zmieniają oznaczenie art. 3a, przepisu modyfikującego ustawowe pojęcie służby, na art. 4a.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 64 głosowało za, 17 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 37)

Poprawki druga i dwudziesta uzyskały akceptację.

Przechodzimy do głosowania nad poprawką trzecią. Wyłącza ona z definicji współpracy działanie, które nie było wymierzone przeciwko wymienionym w poprawce podmiotom bądź wartościom.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 64 głosowało za, 17 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 38)

Poprawka uzyskała akceptację.

Głosowanie nad poprawką czwartą. Wyłącza ona z definicji współpracy działanie, które nie stwarzało zagrożenia dla wskazanych w poprawce wolności, praw i dóbr.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 64 głosowało za, 19 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 39)

Poprawka piąta wyłącza z definicji współpracy działania w zakresie zadań wywiadu, kontrwywiadu i ochrony granic.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 66 głosowało za, 17 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 40)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka szósta wyłącza z definicji współpracy współdziałanie pozorne.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 65 głosowało za, 17 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 41)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka siódma została wycofana.

Poprawka ósma zmierza do utrzymania dotychczas obowiązującego zapisu, zgodnie z którym rzecznik interesu publicznego reprezentuje interes publiczny w całym postępowaniu lustracyjnym, w tym także w postępowaniu kasacyjnym.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 15 głosowało za, 66 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 42)

Poprawka nie uzyskała akceptacji.

Poprawki dziewiąta i dwudziesta druga zmierzają do zachowania dotychczasowych wymogów stawianych kandydatom na rzecznika interesu publicznego i kandydatom na jego zastępców.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 18 głosowało za, 64 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 43)

Poprawki nie uzyskały akceptacji.

Poprawka dziesiąta koryguje błąd interpunkcyjny wypaczający sens wprowadzanego nowelizacją przepisu.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 78 głosowało za, 1 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 44)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka jedenasta wskazuje jednoznacznie, że w przypadku podjęcia przez rzecznika interesu publicznego postępowania lustracyjnego, w którym wcześniej rzecznik stwierdził brak podstaw do złożenia wniosku do sądu, lustrowanemu ponownie przysługuje prawo do zapoznania się ze sprawą i złożenia wyjaśnień, zaś rzecznik ponownie musi podjąć rozstrzygnięcie w terminie sześciu miesięcy.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Stwierdzam, że na 86 obecnych senatorów 77 głosowało za, 7 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 45)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka dwunasta przewiduje, że jeżeli osoba lustrowana zrezygnuje ze stanowiska, czego skutkiem jest umorzenie postępowania lustracyjnego, a następnie ponownie ubiega się o stanowisko publiczne, musi wtedy złożyć kolejne oświadczenie lustracyjne.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Stwierdzam, że na 86 obecnych senatorów 74 głosowało za, 8 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 46)

Poprawka uzyskała poparcie.

Przyjęcie poprawki trzynastej wykluczy głosowanie nad poprawką czternastą.

Poprawka trzynasta przywraca możliwość utajnienia postępowania na skutek wiążącego sąd wniosku osoby lustrowanej.

(Senator Teresa Liszcz: Obowiązek utajnienia, a nie możliwość. To jest istotna różnica.)

Poprawka ta przywraca do ustawy możliwość utajnienia postępowania na skutek wiążącego sąd wniosku osoby lustrowanej.

Przechodzimy do głosowania.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 60 głosowało za, 14 - przeciw, 12 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 47)

Poprawka uzyskała akceptację, tym samym nie głosujemy nad poprawką czternastą.

Poprawka piętnasta została wycofana.

Poprawka szesnasta zmierza do utrzymania możliwości umarzania przez sąd postępowania, ale jedynie wtedy, gdy fakt współpracy jest w wysokim stopniu uprawdopodobniony, choć brak całkowicie rozstrzygających dowodów na tę okoliczność.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 13 głosowało za, 64 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 48)

Stwierdzam, że poprawka nie uzyskała akceptacji.

Poprawka siedemnasta precyzuje, że opublikowanie oświadczenia lustracyjnego w "Monitorze Polskim" następuje niezwłocznie po upływie terminów związanych z postępowaniem kasacyjnym albo po zakończeniu tego postępowania.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 49)

Poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka osiemnasta uwzględnia zmiany wprowadzone do ustawy nowelizowanej przy ogłoszeniu w "Dzienniku Ustaw" jej tekstu jednolitego.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Stwierdzam, że na 86 obecnych senatorów 84 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 50)

Stwierdzam, że poprawka uzyskała akceptację.

Poprawka dziewiętnasta została wykluczona w wyniku przegłosowania poprawki dwudziestej pierwszej.

Przechodzimy do poprawki dwudziestej trzeciej, która zmienia konstrukcję przepisu przejściowego - sprawy toczące się w dniu wejścia w życie nowelizacji będą prowadzone na dotychczasowych zasadach do zapadnięcia orzeczenia w danej instancji, zawieszenia postępowania albo ponownego rozpoznania sprawy.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 18 głosowało za, 65 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 51)

Poprawka uzyskała akceptację.

(Głos z sali: Nie uzyskała akceptacji.)

Nie uzyskała akceptacji, przepraszam bardzo.

Przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciwko, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto wstrzymał się od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 66 głosowało za, 19 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 52)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej.

Powracamy do rozpatrzenia punktu czwartego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam też, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, głos mogą zabrać jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury senatora Krzysztofa Szydłowskiego o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Krzysztof Szydłowski:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

W toku wczorajszej debaty zgłoszono jeszcze jedną poprawkę do ustawy o zmianie ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów.

Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury na posiedzeniu, które odbyło się wczoraj, rozpatrzyła i przyjęła zgłoszoną propozycję. Zawarta jest ona w druku nr 55Z, jako poprawka druga. Dotyczy terminu wejścia w życie przedmiotowej ustawy. Dzięki przyjęciu tej poprawki od 25 stycznia 2002 r. do dnia wejścia w życie ustawy nie będzie luki prawnej uniemożliwiającej architektom, urbanistom i inżynierom budownictwa wykonywanie samodzielnych funkcji.

Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki. Dziękuję.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo.

Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos? Nie ma zgłoszeń.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisja oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami, według kolejności przepisów ustawy.

Nad poprawkami pierwszą i drugą należy głosować łącznie. Poprawki te zmierzają z jednej strony do zapobieżenia sytuacji, kiedy to od 25 stycznia bieżącego roku osoby posiadające wcześniej prawo wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie oraz prawo samodzielnego projektowania przestrzeni w skali regionalnej i lokalnej lub kierowania zespołem prowadzącym takie projektowanie nie mogłyby wykonywać tego wskutek niemożności uzyskania wpisu na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego, z drugiej zaś strony zmierzają do przyznania właściwym organom, na podstawie dotychczasowych przepisów, między innymi zadań w zakresie nadawania i pozbawiania uprawnień budowlanych w określonych specjalnościach i prowadzenia postępowań w sprawie odpowiedzialności zawodowej do dnia zwołania pierwszych zjazdów okręgowych izb i krajowych zjazdów izb oraz przez okres trzech miesięcy od tego dnia.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 77 obecnych senatorów 75 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 53)

Stwierdzam, że poprawka uzyskała akceptację Izby.

Przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały, proszę o przyciśnięcie przycisku "za".

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na obecnych 79 senatorów 77 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 54)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów.

Informuję, że porządek obrad ósmego posiedzenia Senatu został wyczerpany.

Bardzo proszę pana senatora sekretarza o odczytanie ewentualnych komunikatów.

Senator Sekretarz Marian Lewicki:

Pozwolę sobie przeczytać jeden komunikat.

Pan senator Grzegorz Lipowski zaprasza wszystkich członków Senackiego Zespołu Strażaków na spotkanie po zakończeniu posiedzenia Senatu, w sali nr 176.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję.

Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.

Przypominam, że zgodnie z art. 49 ust. 2 Regulaminu Senatu oświadczenie nie może trwać dłużej niż pięć minut.

Bardzo proszę panią senator Teresę Liszcz o wygłoszenie oświadczenia.

Senator Teresa Liszcz:

Pani Marszałek! Szanowni Państwo!

Swoje oświadczenie adresuję głównie do ministra gospodarki i ministra infrastruktury.

Chodzi mi o informację, która została podana nie tak dawno w prasie, dotyczącą zwiększenia kontyngentu importowego węgla z Rosji o 650 tysięcy t przy kontyngencie podstawowym wynoszącym 1 milion t, czyli o 65%. Odbyło się to między wizytą wicepremiera Pola w Kaliningradzie a wizytą prezydenta Rosji w Polsce.

Przypominam, że pan prezydent Rosji powiedział między innymi, iż źle się dzieje, że bilans płatniczy Polski w handlu z Rosją jest niewyrównany, że nasz eksport jest zdecydowanie mniejszy od importu. Wiemy też doskonale, że mamy trudności ze zbyciem węgla - większość kopalń śląskich ma bardzo duże trudności. A nasza lubelska kopalnia "Bogdanka", która jest zagrożona w sposób szczególny importem ze Wschodu, bo ten import idzie przez wschodnią granicę, też ma te kłopoty. I tylko dzięki niezwykłej sprawności i operatywności prezesa kopalni jeszcze znajduje nabywców.

Chciałam zapytać, jak się ma to posunięcie zwiększenie kontraktu importowego do faktu deficytu w naszym handlu z Rosją i do oświadczeń między innymi prezydenta Putina? Czy to ma być stała tendencja? Jakie były powody tego? Jakie jest tego wytłumaczenie? Czy w ten sposób mają się poprawiać nasze stosunki gospodarcze z Rosją? Dziękuję.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo, Pani Senator.

Bardzo proszę, pan senator Łęcki.

Senator Włodzimierz Łęcki:

Pani Marszałek! Panie i Panowie Senatorowie!

Trzymam przed sobą druk sejmowy nr 227. Nie będę go czytał. Chcę to skomentować. Moje oświadczenie ma zatem charakter wewnętrzny.

Każdy z nas, a jest nas stu, otrzymał ten druk. Ma on czterysta osiemdziesiąt cztery strony, kosztował łącznie z VAT 30 zł. Nie jest to projekt ustawy, jest to regulamin generalny Światowego Związku Pocztowego, a na końcu jest klauzula: w razie niezgłoszenia w terminie trzydziestu dni, zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o umowach międzynarodowych, negatywnej opinii co do zasadności wyboru trybu ratyfikacji dokumentów zostaną one przedstawione prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej.

Sam Senat wydał na to 3 tysiące zł. Wątpię, czy ktoś przejrzy to wszystko. Zakładając, że przejrzy to tylko 5% nas, proponuję na przyszłość, aby przy tak obszernych drukach zastosować podobną informację jak przy opracowaniach ośrodków badania opinii publicznej, że Kancelaria Senatu powiadomi nas, iż taki druk, o takiej to a takiej treści, z takim to a takim terminem wymagalności, jest do odebrania czy do wglądu w określonym biurze.

Uważam, że w skali roku zaoszczędzi się w ten sposób kilkadziesiąt tysięcy zł. Dziękuję bardzo.]

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo.

Chciałabym stwierdzić, że lista osób, które zgłosiły się do wygłoszenia oświadczeń, została wyczerpana.

Do protokołu swoje oświadczenia złożyli senatorowie: Marian Lewicki, Wojciech Pawłowski, Anna Kurska, Janusz Bielawski, Krystyna Sienkiewicz, Gerard Czaja, Tadeusz Bartos, Adam Biela, Wiesława Sadowska, Zbigniew Gołąbek, Włodzimierz Łęcki - przepraszam, senator Łęcki wygłosił swoje oświadczenie - Sergiusz Plewa, Krystyna Doktorowicz.

Informuję, że protokół ósmego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej piątej kadencji zgodnie z art. 39 ust. 3 Regulaminu Senatu zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich w pokoju nr 255.

Zamykam ósme posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej piątej kadencji.

(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)

(Koniec posiedzenia o godzinie 11 minut 41)

Oświadczenie złożone
przez senatora Mariana Lewickiego

Oświadczenie skierowane do ministra kultury Andrzeja Celińskiego.

Analizując treść ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o ustanowieniu programu wieloletniego "Program dla Odry - 2006" (DzU nr 98 poz. 1067) i rozporządzeń Rady Ministrów (nr 1255 z dnia 2 października 2001 r. i nr 1573 z dnia 3 grudnia 2001 r.), które nie zawierają odniesień do ochrony dziedzictwa kulturowego w zakresie nakładów finansowych niezbędnych dla jego ratowania oraz udokumentowania podczas działań podejmowanych przy realizacji "Programu dla Odry - 2006", pozwalam sobie przesłać uwagi, opracowane przy współudziale Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu.

Uwagi te dotyczą projektu wspomnianej wyżej ustawy i nie zostały wzięte pod uwagę przy jej uchwaleniu, tak więc pozostają nadal aktualne, ponieważ w pewnym stopniu muszą wpłynąć na wysokość planowanych w ustawie środków finansowych na realizację zadań "Programu dla Odry - 2006".

Jednocześnie pozwalam sobie zwrócić uwagę na brak w Komitecie Sterującym "Programu dla Odry - 2006", stanowiącym zgodnie z cytowaną ustawą organ opiniodawczo-doradczy Rady Ministrów, przedstawiciela resortu sprawującego nadzór i kontrolę nad ochroną dziedzictwa kulturowego. Ochrona dziedzictwa kulturowego została zapisana w "Strategii modernizacji Odrzańskiego Systemu Wodnego. «Program dla Odry - 2006»" - dokumencie opracowanym w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i Ministerstwie Środowiska, przyjętym przez rząd 30 maja 2000 r. jako proponowane założenia do powyższej ustawy.

W dokumencie "Strategia modernizacji Odrzańskiego Systemu Wodnego «Program dla Odry - 2006». Projekt. Materiały dla rządu RP", który określa warunki wyjściowe do analizy problematyki związanej z realizacją "Programu dla Odry - 2006" na obszarach objętych tym programem, nie przeprowadzono wnikliwej analizy stanu zachowania zasobów kulturowych ani wielkości nakładów finansowych niezbędnych dla zminimalizowania zagrożeń dla dziedzictwa kulturowego, związanych z realizacją tego programu. Omawiany program jako instrument rozwoju regionalnego nie może być pozbawiony tak istotnego, wręcz fundamentalnego aspektu związanego z zachowaniem tożsamości kulturowej obszarów Nadodrza, wyrażonej poprzez to dziedzictwo (zabytki i całe zespoły zabytkowe), a także przez inne świadectwa kultury materialnej.

Rzeka Odra wraz z terenami Nadodrza stanowi nie tylko kompleks przyrodniczy o własnym ekosystemie, ale także swoisty i jedyny w swoim rodzaju zespół powiązań elementów natury z bogatą, wielowiekową aktywnością człowieka.

Poszczególne obszary Nadodrza, określone jako odrębne krainy historyczne, posiadają swój własny indywidualny charakter, wyrażony w bogactwie form kultury materialnej i szeroko pojętego krajobrazu kulturowego, przejawiającego się w dziesiątkach tysięcy zabytków, stanowisk archeologicznych, zespołów pałacowo-parkowych, folwarcznych, zamków nadrzecznych, miast integralnie związanych z biegiem rzeki lub jej dopływów, zabytków techniki, często unikalnych w skali Europy, a także innych przejawów historycznego powiązania działalności ludzkiej z rzeką Odrą, stanowiącą od tysięcy lat szlak komunikacyjny.

Wobec powyższego należy uznać, że przedstawiona Sejmowi RP "Strategia modernizacji Odrzańskiego Systemu Wodnego «Program dla Odry - 2006»" nie uwzględnia całości problematyki związanej z zagadnieniami ochrony dziedzictwa kulturowego na obszarze objętym programem.

W projekcie ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego "Program dla Odry - 2006" proponuje się wprowadzenie uzupełniającego zapisu, w formie osobnego artykułu o następującym brzmieniu: "Minister kultury i dziedzictwa narodowego w porozumieniu z ministrem finansów określi, w drodze rozporządzenia, skalę i zakres niezbędnych nakładów finansowych wynikających z oceny wpływu realizacji programu na dziedzictwo kulturowe".

Przedkładając powyższe, zwracam się z uprzejmą prośbą o poparcie starań w zakresie wprowadzenia stosownych zmian w ustawie, regulujących ten ważny problem, najczęściej związany z bardzo silnie zaakcentowanymi tam aspektami ochrony środowiska kulturowego.

Z poważaniem
Marian Lewicki

Oświadczenie złożone
przez senatora Wojciecha Pawłowskiego

Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Mariusza Łapińskiego.

Wszystkim wiadomo, że od 1 stycznia 2001 r. obowiązuje tak zwana ustawa 203.

W województwie podkarpackim w wielu SP ZOZ nie jest ona przestrzegana. Pracownikom ochrony zdrowia wypłaca się kwoty podwyżki w formie dodatków, kwoty mniejsze od 203 zł, albo nie wypłaca się ich wcale. Jest także wyrok Sądu Najwyższego, zobowiązujący do wypłacenia wszystkim pracownikom ochrony zdrowia kwoty 203 zł.

Panie Ministrze, żyjemy w państwie prawa, w kraju, który w roku 2004 najprawdopodobniej wejdzie do Unii Europejskiej. Wszystkim także wiadomo, że w wielu zakładach opieki zdrowotnej jest marnowanych wiele środków pieniężnych. Do mojego biura napływa wiele interwencji od pracowników służby zdrowia, którzy czują się oszukani.

Biorąc powyższe pod uwagę, wnoszę, aby w stosunku do wszystkich kierowników zakładów opieki zdrowotnej, którzy łamią prawo, nie stosują się do obowiązującego prawa, wyciągnąć konsekwencje służbowe do odwołania włącznie.

Wiem, że minister zdrowia nie jest organem założycielskim zakładów opieki zdrowotnej, ale może podjąć działanie w porozumieniu z prokuratorem generalnym.

Znając determinację Pana Ministra w dążeniu do uleczenia chorej służby zdrowia, wiem, że i ten wstydliwy temat będzie pozytywnie załatwiony.

Z wyrazami szacunku
Senator RP
Wojciech Pawłowski

 

Oświadczenie złożone
przez senator Annę Kurską

Oświadczenie skierowane do ministra środowiska Stanisława Żelichowskiego.

W wyniku powodzi w 2001 r. straty w gospodarce województwa pomorskiego wyniosły prawie 500 milionów zł. W celu uniknięcia w przyszłości takich strat niezbędne jest zrealizowanie na całych Żuławach w latach 2002-2010 inwestycji przeciwpowodziowych o wartości 276 milionów zł, co w stosunku rocznym wymaga wyasygnowania kwoty rzędu 44 milionów zł. Tymczasem na 2002 r. zaplanowano zaledwie 13 milionów 300 tysięcy zł. Środki te są niewystarczające (część 22, dział 710, rozdział 71018 "Regionalne zarządy gospodarki wodnej"), nie gwarantują bowiem zrealizowania zadań związanych z zabezpieczeniem rzek Wisły, Nogatu, Mołtawy, Raduni i Słupi przed groźbą powodzi.

W tym stanie rzeczy wniosek wojewody pomorskiego z 1 stycznia 2002 r. o uwzględnienie dodatkowych środków w budżecie ministra środowiska w kwocie 5 milionów zł z uwagi na specyfikę terenu Żuław zasługuje na poparcie.

Anna Kurska

Oświadczenie złożone
przez senatora Janusza Bielawskiego

Oświadczenie skierowane do ministra skarbu państwa Wiesława Kaczmarka.

Wielce Szanowny Panie Ministrze!

Z moich kontaktów zarówno ze środowiskiem Dolnośląskiej Izby Rolniczej, jak i indywidualnymi rolnikami jawi się wręcz patologiczny obraz działania Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Dokupienie lub wydzierżawienie gruntów na powiększenie prowadzonego przez siebie gospodarstwa napotyka liczne przeszkody, często praktycznie nie do przebycia.

Załatwienie czegokolwiek osobiście w oddziałach Agencji, zwłaszcza w warszawskim, kończy się upokarzającym czekaniem i jest sukcesem, jeśli rolnik-petent zostanie przyjęty przez sekretarkę ważnego urzędnika, co zresztą pozostaje zazwyczaj bez wpływu na bieg sprawy. Natomiast jeśli pojawia się osobnik w rodzaju Grzegorza Wieczerzaka, szybko i bez większych ceregieli sprzedaje się lub oddaje w dzierżawę setki hektarów gruntów, nie badając finansowej wiarygodności takiego kontrahenta.

Według mojej wiedzy pan Grzegorz Wieczerzak w 1990 r. nabył 100% udziałów w Stadninie Koni "Jaroszówka" i dzierżawi grunty rolne we wsiach Jaroszówka, Goliszów i Niedźwiedzice w powiecie legnickim. Od początku działalności poczynał sobie jak rasowy kapitalista - zmienił regulamin pracy i płacy, nie zapewnił deklarowanego pakietu socjalnego. Pracownicy, którzy protestowali, natychmiast lądowali "za bramą" jako bezrobotni. Nie podjął inwestycji, które zobowiązał się przeprowadzić. Grunty rolne, chociaż uprawiane, są wyraźnie zaniedbane pod względem agrotechnicznym, obecnie prowadzi się wyprzedaż bydła, czyli dekapitalizuje się gospodarstwo, co prowadzi w sposób zamierzony lub niezamierzony do ruiny.

Niejako w kontraście działa we wsi Niedźwiedzice pan Andrzej Lipa, przodujący rolnik gminy Chojnów, gospodarujący na 40 ha gruntu. Kiedy chciał powiększyć swoje gospodarstwo o dalszych 50 ha, zamiar spełzł na niczym wobec braku zainteresowania Agencji tą transakcją. Wyjazd do Warszawy - gdyż te użytki rolne znajdowały się od zarządem oddziału warszawskiego - poza upokorzeniami nie przyniósł żadnego rezultatu.

Z tego, co było powiedziane wyżej, wynika niedwuznacznie, że Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa nie traktuje nabywców lub potencjalnych dzierżawców jednakowo. Jak sądzę, taka działalność Agencji nie służy polskiemu rolnictwu. Mam nadzieję, że Pan Minister potraktuje ten sygnał jako okazję do dokładnego przyjrzenia się działalności Agencji.

Wydaje mi się, że należy zadać pytanie, czy Agencja w obecnym kształcie jest potrzebna. Czy nie lepiej byłoby przekazać administrowania własnością rolną skarbu państwa samorządom powiatowym. Wracając do sprawy Jaroszówki, proszę o zbadanie, czy raty dzierżawne są wpłacone w imieniu pana Wieczerzaka i czy wobec niewywiązywania się z wielu warunków umowy, możliwe jest jej anulowanie.

Łączę wyrazy szacunku
Janusz Bielawski

Oświadczenie złożone
przez senator Krystynę Sienkiewicz

Oświadczenie skierowane do prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych Michała Żemojdy.

Szanowny Panie Prezesie!

Kujawsko-Pomorska Regionalna Kasa Chorych na rok 2002 zakontraktowała nowy rodzaj świadczeń medycznych - pielęgniarską długoterminową opiekę domową.

Według wymogów KPRKCh tym rodzajem opieki pacjenci mogą być objęci wyłącznie na podstawie skierowania wydanego przez lekarza z oddziału szpitalnego. Nowy rodzaj świadczeń medycznych ma na celu objęcie pacjenta kompleksową i sprawną długoterminową pielęgniarską opieką domową. Celem tych działań jest pomoc ciężko choremu człowiekowi w domu.

Szanowny Panie Prezesie, biorąc powyższe pod uwagę, wnoszę o umożliwienie objęcia opieką również pacjentów, którzy spełniają kryteria oceny stanu zdrowia według skali Barthela, a przebywają w środowisku domowym na podstawie skierowania od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, czyli lekarza pierwszego kontaktu lub lekarza rodzinnego. Poszerzy to krąg osób, u których zostało zakończone leczenie szpitalne, o osoby, które nie były w szpitalu, a wymagają intensywnej opieki pielęgniarskiej.

Z poważaniem
Krystyna Sienkiewicz

Oświadczenie złożone
przez senator Krystynę Sienkiewicz

Oświadczenie skierowane do ministra spraw wewnętrznych i administracji Krzysztofa Janika.

Szanowny Panie Ministrze!

Wnoszę o zmianę §2 pkt 2 rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji z dnia 15 marca 2000 r. w sprawie wzorcowego regulaminu strzelnic, wraz z późniejszymi zmianami, która polega na dopisaniu do listy Zjednoczenia Kurkowych Bractw Strzeleckich Rzeczypospolitej Polskiej.

Uzasadnienie:

Kurkowe bractwa strzeleckie mają na ziemiach polskich ponad siedmiusetletnią tradycję. Były to organizacje mieszczańskie, których celem było ćwiczenie w posługiwaniu się bronią, aby w razie potrzeby zbrojnie stanąć w obronie porządku wewnętrznego w mieście czy odeprzeć zagrożenie z zewnątrz.

Zjednoczenie Kurkowych Bractw Strzeleckich Rzeczypospolitej Polskiej powstało w 1922 r. w Poznaniu jako organizacja jednocząca polskich braci kurkowych. Do wybuchu wojny w skład zjednoczenia wchodziły trzysta siedemdziesiąt dwa bractwa, w zdecydowanej większości z terenów Wielkopolski, Pomorza i Śląska. W 1991 r. dwanaście odrodzonych bractw kurkowych reaktywowało zjednoczenie. Celem jego działalności jest budzenie poczucia obowiązków obywatelskich i państwowych względem państwa polskiego poprzez kontynuowanie tradycyjnego strzelania obywatelskiego oraz pielęgnowanie i szerzenie tradycji idei kurkowych bractw strzeleckich.

Dzisiaj bractwa kurkowe nie bronią już miast przed bezpośrednim zagrożeniem, lecz stoją na straży tradycji. Zjednoczenie jest od 1922 r. członkiem Europejskiej Wspólnoty Strzelców Historycznych (EGS). Organizacja ta powstała w 1955 r. w Eindhoven i zrzesza prawie trzy miliony strzelców z krajów Europy Zachodniej. Celem jej jest pielęgnowanie i kontynuowanie tradycji oraz zwyczajów europejskich strzelców historycznych. EGS organizuje cykliczne imprezy - europejskie spotkania bractw strzeleckich. Dotychczas polscy bracia kurkowi wzięli udział w takich spotkaniach: w 1992 r. w belgijskim Genk, w 1994 r. w niemieckim Medebach, w 1996 r. w holenderskim Haaksbergen, w 1998 r. w Krakowie, a w 2000 r. w niemieckim Garrel.

Obecnie w skład zjednoczenia wchodzi osiemdziesiąt bractw podzielonych na dziewięć historycznych okręgów, jednocząc ponad trzy i pół tysiąca członków. Wszystkie wchodzące w skład zjednoczenia bractwa posiadają osobowość prawną i funkcjonują w myśl przepisów ustawy o stowarzyszeniach. Liczba bractw i braci ciągle wzrasta, gdyż historia nie lubi białych plam.

Celem działalności kurkowych bractw strzeleckich jest między innymi kultywowanie tradycyjnego strzelania obywatelskiego. Przejawem tej działalności było i jest organizowanie zawodów strzeleckich w konkurencjach, których rodowód nierzadko sięga średniowiecza. Bracia kurkowi posługiwali się i posługują bronią palną, obecnie w zdecydowanej większości bronią sportową. Zjednoczone bractwa kurkowe propagują również sport strzelecki wśród szerokich rzesz naszego społeczeństwa, organizując setki imprez o zasięgu lokalnym, krajowym i międzynarodowym.

W aktach wykonawczych do ustawy o broni i amunicji wprowadzono uregulowania, które nie pozwalają zjednoczeniu na korzystanie z takich samych praw, jakie przysługują dzisiaj PZSS, PZŁ i LOK. Przedwojenna ustawa o broni, amunicji i materiałach wybuchowych z 1932 r. w art. 21 ust. 2 pkt c postanawiała, że osoby, które używają broni w celach sportowych i wyćwiczenia się w strzelaniu w dozwolonych przez władze strzelnicach, nie potrzebują pozwoleń w przypadkach używania takiej broni wyłącznie w obrębie strzelnicy.

Uważam, że już najwyższy czas, aby zakończyć niedocenianie ruchu brackiego w sferze sportu strzeleckiego. Jest on przygotowany merytorycznie i organizacyjnie do sprostania wszelkim wymogom. Ruch polskich bractw strzeleckich cały czas się rozwija, a pod wieloma względami posiada lepsze warunki od wspomnianych już organizacji.

Wobec powyższego wnoszę jak na wstępie.

Z poważaniem
Krystyna Sienkiewicz

Oświadczenie złożone
przez senatora Gerarda Czaję

Oświadczenie skierowane do ministra zdrowia Mariusza Łapińskiego.

W ciągu ostatnich lat wprowadzona nieodpłatnie metoda szczepień profilaktycznych przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu "B" doprowadziła do spadku zachorowań. Metoda ta nie jest polskim patentem, bowiem w większości krajów Unii Europejskiej i w Stanach Zjednoczonych szczepieniami tymi objęte są szczególnie osoby przed planowanymi zabiegami operacyjnymi.

Rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 9 grudnia 2001 r., zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad przeprowadzania szczepień ochronnych przeciwko chorobom zakaźnym, zniosło zalecane szczepienia przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu "B" u osób przed planowanymi zabiegami operacyjnymi i u osób przewlekle chorych.

W ślad za tym rozporządzeniem Departament Przeciwepidemiczny i Oświaty Zdrowotnej Głównego Inspektora Sanitarnego pismem nr GIS-EPO - 462/3-1/02 z dnia 15 stycznia 2002 r. nakazał zaprzestanie kontynuacji rozpoczętych w 2001 r. cykli szczepień przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu "B" u osób przed zabiegami operacyjnymi i przewlekle chorych.

Przeniesienie kosztów szczepionki na pacjenta w sytuacji, kiedy społeczeństwo ubożeje, jest po prostu niemoralne.

Nasuwa się też przy tym pytanie, jak się mają takie decyzje do treści zawartych w dokumencie ministra zdrowia zatytułowanym: "Narodowa ochrona zdrowia - strategiczne kierunki działań ministra zdrowia w latach 2002-2003. W tym dokumencie w dziale dotyczącym profilaktycznych i leczniczych ograniczeń chorób masowych, niepełnosprawności i przedwczesnej umieralności zawarte jest stwierdzenie, że egzekwować się będzie szczepienia ochronne i skuteczne zapobieganie chorobom zakaźnym.

Ograniczenia wprowadzone rozporządzeniem ministra zdrowia są próbą przeniesienia części kosztów leczenia na pacjenta, gdyż chorzy, których stać na zakup szczepionki, zapewne ją kupią. Poza nawiasem bezpieczeństwa pozostaną ci, którym sytuacja finansowa nie pozwoli na zapłacenie za szczepionkę.

Czy możliwe jest, aby zachorowalność na wirusowe zapalenie wątroby typu "B" zależała jedynie od stanu sanitarnego szpitali?

Gerard Czaja

Oświadczenie złożone
przez senatora Tadeusza Bartosa

Oświadczenie skierowane do wicepremiera, ministra rolnictwa i rozwoju wsi Jarosława Kalinowskiego oraz do ministra środowiska Stanisława Żelichowskiego.

Szanowny Panie Premierze! Szanowny Panie Ministrze!

Sejm poprzedniej kadencji uchwalił w dniu 8 czerwca 2001 r. ustawę o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia. Ustawa uzyskała szerokie poparcie wszystkich ugrupowań politycznych w Sejmie i Senacie, a także prezydenta RP.

Oczywiście najbardziej zainteresowani, czyli rolnicy, przyjęli ją niemal z entuzjazmem. Publiczne prezentowanie zalet ustawy w środkach masowego przekazu, także przez Pana Ministra w jednym z programów TVP1, spowodowało, że dziś na wsi jest ona traktowana niemal jako panaceum na bolączki społeczności wiejskiej. Mało tego - jej zalety dostrzegli także "rolnicy miejscy", którzy poszukują terenów rolnych kwalifikujących się do zalesienia, bo wietrzą w tym niezły interes.

Szczegółowa analiza zapisów ustawy przeprowadzona przez potencjalnych jej wykonawców, to jest starostwa, gminy, nadleśnictwa, zarządy wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, wykazała, że przy aktualnym stanie prawnym nie może być ona realizowana. Powody są następujące:

- jest ona sprzeczna z innymi ustawami,

- zawiera szereg niejasności uniemożliwiających jej bezpośrednie stosowanie,

- rozmija się z zasadami określonymi w programie przedakcesyjnym SAPARD w części dotyczącej programu pilotażowego zalesienia 3 tysięcy ha użytków rolnych i z warunkami określonymi przez Unię Europejską,

- brakuje przepisów wykonawczych.

Sprzeczności z innymi ustawami mogą zablokować całkowicie proces zalesiania. Ustawa wprowadza monopol "Lasów Państwowych" w zakresie opracowywania planów zalesień i dostaw sadzonek, co jest sprzeczne z ustawą z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów oraz z ustawą z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych.

Niejasności i wątpliwości odnoszą się zarówno do podmiotów mogących realizować ustawę, jak i do trybu postępowania. Dla specjalistów, którzy znają praktycznie problem zalesiania gruntów rolnych, ustalony tryb postępowania jest wymysłem niefachowców. Zdaniem praktyków decyzje o zalesianiu gruntu powinny być podejmowane z co najmniej rocznym wyprzedzeniem, ponieważ:

- cykl przygotowania gruntu musi rozpoczynać się najpóźniej w miesiącach letnich roku poprzedzającego zalesienie, bo rolnik na wiosnę musi mieć pewność, czy i jakie uprawy można do tego czasu zakończyć,

- badanie obecności pędraków i ewentualne odpędraczenie nie może być dokonane w ostatniej chwili,

- gleba musi być przygotowana do zalesiania najpóźniej jesienią roku poprzedniego,

- instytucje realizujące zalesienia muszą planować odpowiednio wcześniej wielkość i asortyment produkcji materiału szkółkarskiego (od roku do trzech lat),

- konieczne jest możliwie wczesne przeprowadzenie szkoleń i przygotowanie organizacyjno-techniczne przebiegu zalesień.

Ustawa stwarza odmienne warunki od zawartych w programie pilotażowym SAPARD, co może wskazywać na to, że w najbliższej przyszłości musi ona być dostosowana do warunków obowiązujących w Unii Europejskiej, ponieważ nie mogą funkcjonować dwa różne systemy rekompensat za zmianę przeznaczenia gruntów.

Mimo że ustawa weszła w życie 1 stycznia bieżącego roku, brakuje przepisów wykonawczych, a jednostki finansujące działania związane z jej realizacją w zasadzie nie zdążyły się przygotować i nie mają rozeznania zarówno co do potrzeb, jak i możliwości sfinansowania procesu zalesień.

Oczekiwania rolników są wielkie, a skala problemu jest tak duża, że obciążenia wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz budżetu przekraczają ich możliwości. Przykładowo, w samym ziemskim powiecie kieleckim grunty V i VI klasy - nie licząc innych kwalifikujących się do zalesienia - stanowią ponad 60% ogółu gruntów rolnych i obejmują obszar ponad 65 tysięcy ha. W powiecie tym w ciągu kilkunastu dni stycznia wpłynęło ponad sześćset pięćdziesiąt wniosków dotyczących około 1 tysiąca 300 ha i napływają kolejne. Tymczasem wojewódzki fundusz ochrony środowiska i gospodarki wodnej ustalił dla powiatu kwotę umożliwiającą zalesienie 80 ha gruntów. Danych z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa brak.

Wszystkie wnioski wpływają do starostów, którzy w myśl ustawy podejmują decyzje o zakwalifikowaniu lub niezakwalifikowaniu każdego wniosku i będą odpowiadać przed rolnikami za te decyzje, choć są tylko bezwolnymi wykonawcami decyzji podejmowanych poza nimi. Dodatkowo zostali oni obciążeni obowiązkami ewidencjonowania należności rolników oraz dokonywania wypłat i rozliczania się z ARiMR. Nie wiadomo tylko, czy są to ich zadania własne, zlecone im czy powierzone.

Panie Premierze! Panie Ministrze! Sądzę, że Panowie zdają sobie sprawę z konieczności wprowadzenia daleko idących zmian w ustawie.

Czy Panowie są przygotowani do bezzwłocznego wystąpienia z odpowiednią inicjatywą ustawodawczą?

Kiedy rolnicy i inni uczestnicy tego procesu będą mieli jasność co do szczegółowego trybu postępowania?

Czy doraźnie, jeszcze przed wiosennym okresem nasadzeń, znajdą się dodatkowe środki na realizację ustawy?

Odnosi się wrażenie, że resorty zlekceważyły nieco tę problematykę, być może z powodu nieznajomości skali problemu. Dłużej z prawidłowym uregulowaniem tych spraw nie można zwlekać. W przeciwnym wypadku rolnicy potraktują działania resortów jako czczą obiecankę złożoną przed wyborami, którą nikt nie zamierza się przejmować.

Tadeusz Bartos

Oświadczenie złożone
przez senatora Adama Bielę

Oświadczenie skierowane do ministra skarbu państwa Wiesława Kaczmarka.

Zwracam się do Pana Ministra Skarbu Państwa Wiesława Kaczmarka w sprawie zmian personalnych w Zamojskiej Korporacji Energetycznej SA.

Nie budzą mojego zdziwienia same zmiany personalne, do których minister ma prawo, lecz kryteria, którymi posługują się - z naruszeniem prawa - mianowani przez Pana Ministra prezesi jednoosobowych spółek skarbu państwa. Taki przypadek ma miejsce w ZKE SA, gdzie nowo mianowany prezes zarządu prowadzi politykę kadrową wobec kadry kierowniczej w sposób mało zgodny z kryteriami merytorycznej oceny pracowników. Ma też miejsce naruszenie ustawy o związkach zawodowych i kodeksu pracy w stosunku do członków NSZZ "Solidarność", których zastrasza się, grożąc zwolnieniami z pracy.

Ewidentnym tego przykładem jest sprawa dyrektora Rejonowego Zakładu Energetycznego w Chełmie, działacza związkowego Mieczysława Nizia. Otóż nowy zarząd ZKE SA w kilka dni po objęciu władzy sformułował zamiar rozwiązania z nim umowy o pracę, zaś w styczniu 2002 r. wręczono mu decyzję rozwiązania umowy o pracę w trybie art. 52 kodeksu pracy. Powody podane w piśmie są ogólnikowe i sugerują motyw czystki politycznej, ponadto łamany jest art. 32 ustawy o związkach zawodowych.

Zastanawiający jest również skład Rady Nadzorczej ZKE SA. Jeden z jej członków, będący przewodniczącym rady, jest pracownikiem firmy ZOMAR z Chełma, za pośrednictwem której ZKE SA kupuje energię elektryczną z Ukrainy.

W związku z tym mam następujące pytania do Pana Ministra.

Czy deklaracje Pana Ministra dotyczące zmian gospodarczych mają polegać w zasadzie na czystkach politycznych?

Czy Pan Minister dał wolną rękę swoim zaufanym ludziom w ZKE SA, łącznie z przyzwoleniem na jawne łamanie prawa, zwłaszcza ustawy o związkach zawodowych?

Czy członkiem rady nadzorczej powinna być osoba pracująca w firmie, od której ZKE SA kupuje energię elektryczną?

Czy skład rady nadzorczej nie powinien opierać się na fachowcach z branży elektrycznej, finansowej i prawniczej?

Kto ponosi osobistą odpowiedzialność, z punktu widzenia obowiązku nadzoru właścicielskiego, za zmniejszenie zysków ze sprzedaży energii elektrycznej w ZKE z powodu utraty klientów, odbiorców energii elektrycznej takich jak Huta Szkła "Jarosław" i Cementownia "Chełm", kupujących około 6% energii elektrycznej sprzedawanej w Zamojskiej Korporacji Energetycznej?

Adam Biela

Oświadczenie złożone
przez senator Wiesławę Sadowską
oraz senatora Zbigniewa Gołąbka

Oświadczenie skierowane do ministra spraw wewnętrznych i administracji Krzysztofa Janika, ministra pracy i polityki społecznej Jerzego Hausnera, prezesa Agencji Rozwoju Przemysłu Arkadiusza Krężela oraz ministra obrony narodowej Jerzego Szmajdzińskiego.

Zwracamy się z uprzejmą prośbą o zapoznanie się z problemem rozwoju Fabryki Broni "Łucznik"-Radom Sp. z o.o. i utrzymania istniejących miejsc pracy oraz zajęcie stanowiska w tej sprawie.

Mieszkańcy, czując odpowiedzialność za los firmy i jej pracowników, zwracają się do nas z apelem o stworzenie parlamentarnego lobby pracującego na rzecz podjęcia skutecznych działań prowadzących do utrzymania miejsc pracy, stabilizacji produkcyjnej i rozwoju Fabryki Broni "Łucznik"-Radom Sp. z o.o. poprzez doprowadzenie do:

- realizacji trzyletniego programu przezbrojenia służb MSWiA poprzez zamówienie w 2002 r. pistoletów maszynowych i samopowtarzalnych;

- skierowania przez MON zamówienia na rok 2002 karabinków 5,56 mm "Beryl", zgodnego z wynikiem przetargu z września ubiegłego roku;

- przekazania przez Agencję Rozwoju Przemysłu pozostałych i będących w jej posiadaniu środków, czyli około 22 milionów zł, uzyskanych w grudniu 1998 r. z Krajowego Urzędu Pracy na restrukturyzację technologiczną i produktową spółki;

- konwersji wierzytelności Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych reprezentowanego przez Krajowy Urząd Pracy z syndykiem ZM "Łucznik" SA w upadłości w celu zakupu dla Fabryki Broni "Łucznik"-Radom niezbędnych gruntów, budynków i budowli.

Biorąc powyższe pod uwagę, liczymy na przychylność i pomoc w przedmiotowej sprawie.

Pozostajemy z wdzięcznością i nadzieją na pozytywne załatwienie tak ważnych spraw.

Wiesława Sadowska
Zbigniew Gołąbek

Oświadczenie złożone
przez senator Wiesławę Sadowską
oraz senatora Zbigniewa Gołąbka

Oświadczenie skierowane do prezesa Rady Ministrów Leszka Millera.

Wielce Szanowny Panie Premierze!

Wobec tragicznej sytuacji ekonomicznej miasta Pionki - 56% bezrobocia - związanej z błędną decyzją poprzedniego rządu o restrukturyzacji gospodarczej przez upadłość prawną ZTS PRONIT uprzejmie prosimy o rozważenie koniecznych decyzji.

Budowana od 1922 r. infrastruktura dla produkcji niebezpiecznej i strategicznej, jaką jest wytwarzanie nitrocelulozy, prochów, paliw rakietowych oraz innych związków pochodnych dla rynku cywilnego, od czasu wprowadzenia przed rokiem syndyka jest poddana sprzedaży cząstkowej.

Działalność syndyka, choć zgodna z prawem upadłościowym, może być sprzeczna z nadrzędnym interesem państwa i miejscowej społeczności, ponieważ uwzględnia wyłącznie wierzycieli w sensie formalnoprawnym, eliminując alternatywne produkcje cywilne buforowe dla produkcji specjalnej.

Zaistniała sytuacja jest kluczowym problemem nie tylko dla czterdziestotysięcznej społeczności regionu Pionki z 56% bezrobociem, ale również dla potencjału obronnego kraju.

Decyzja poprzedniego rządu o restrukturyzacji gospodarczej ZTS PRONIT w Pionkach przez upadłość prawną jest błędem gospodarczym. Tereny ZTS PRONIT to unikalny w Europie sześćsethektarowy zespół obiektów posiadający specjalną infrastrukturę mediów technicznych do produkcji niebezpiecznej i nie powinien być w sprzedaży częściowej, gdyż jego wartość dotyczy całości.

W związku z zaprzestaniem pierwszy raz od 80 lat produkcji nitrocelulozy, produktu podstawowego dla uzbrojenia armii, i groźbą zapaści cywilizacyjnej w Pionkach, wspierając inicjatywy oddolne, wnioskujemy o pilne ustanowienie pełnomocnika rządu dla restrukturyzacji produkcji nitrocelulozy i prochu w ZTS PRONIT w Pionkach.

Wystąpienie nasze jest oparte na konsultacji z przedstawicielami ośrodków badawczych oraz specjalistów praktyków i władzami samorządowymi.

Prosimy o jak najszybsze podjęcie stanowiska w tej jakże ważnej, zarówno dla społeczności Pionek, jak przemysłu obronnego, sprawie.

Z wyrazami szacunku
Wiesława Sadowska
Zbigniew Gołąbek

Oświadczenie złożone
przez senatora Sergiusza Plewę

 

Moje oświadczenie dotyczy konsekwencji projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie sposobu ustalania wysokości zaliczek tytułem składek na ubezpieczenie zdrowotne, przekazanych kasom chorych w 2002 r. przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, oraz trybu i terminów ich rozliczania, DzU nr 156 poz. 1832, dla Podlaskiej Regionalnej Kasy Chorych.

Zgodnie z powyższymi przepisami do Podlaskiej Regionalnej Kasy Chorych w 2002 r. wpłynie ponad 25 milionów zł mniej niż w roku 2001. Może to być katastrofalne dla mieszkańców Podlasia, szczególnie w sytuacji, gdy kasa niemal zakończyła proces kontraktowania świadczeń zdrowotnych na 2002 r.

Ze względu na to, iż Podlasie należy do najuboższych regionów w kraju, a wpływy ze składek na ubezpieczenie zdrowotne są i tak niskie, podlaska służba zdrowia nie może zaakceptować tak drastycznej obniżki zaliczki. Proponowane zasady podziału środków finansowych bezpośrednio wpłyną na zakres i jakość usług medycznych oferowanych przez świadczeniodawców, co w konsekwencji odbije się na zdrowiu ubezpieczonych w PRKCh.

Z poważaniem
senator Rzeczypospolitej Polskiej
Sergiusz Plewa

Oświadczenie złożone
przez senatora Sergiusza Plewę

 

Oświadczenie moje dotyczy aktualnej sytuacji pracowniczych ogrodów działkowych zagrożonych wnioskami rewindykacyjnymi.

Pracownicze ogrody działkowe powstawały głównie na gruntach skarbu państwa, niegdyś stanowiących czyjąś własność, a ich urządzanie odbywało się na mocy decyzji właściwego organu administracji rządowej lub samorządowej. Działkowcy wchodzili na grunt z woli i za zgodą władz państwowych lub samorządowych.

Z interpretacji prawa, szczególnie przez Urząd Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, wynika, że państwo dysponowało gruntami nie swoimi, a więc przyznawało związkowi grunty będące własnością innych podmiotów.

W większości spraw roszczeniowych toczących się w postępowaniu administracyjnym są takie interpretacje prawa, aby można było działkowców i związek wyrzucić z zajmowanego prawnie terenu, a odzyskaną przez roszczeniodawców nieruchomość sprzedać z ogromnym zyskiem.

Niezrozumiałe jest uzasadnienie decyzji wywłaszczeniowych przez UMiRM "brakiem dostatecznego uzasadnienia niezbędności pozyskania terenu na ten cel" i tym, że "pracowniczy ogród działkowy nie stanowi celu publicznego", mimo że zarówno w ustawie o pracowniczych ogrodach działkowych z 1949 r. i ustawie o pracowniczych ogrodach działkowych z 1981 r. w art. 1 ust. 4 i art. 2 mówi się, że "pracownicze ogrody działkowe stanowią obiekty użyteczności publicznej".

W praktyce oznacza to, że każdy ogród może być zlikwidowany, ponieważ przed przejęciem nieruchomości przez skarb państwa stanowił on czyjąś własność. Zwracanie obecnie tych gruntów byłym właścicielom lub ich spadkobiercom następuje bez respektowania ustawy o pracowniczych ogrodach działkowych i jednocześnie bez poszanowania ogólnie obowiązujących przepisów dotyczących możliwości przydzielenia terenów zamiennych wnoszącym roszczenia.

Obecnie ujawniający się właściciele lub ich spadkobiercy w przypadku uchylenia decyzji administracyjnych, w wyniku których powstały pracownicze ogrody działkowe, żądają natychmiastowego opuszczenia terenu przez działkowców bez odszkodowania oraz bez ustalenia warunków likwidacji, tj. bez zapewnienia należnego odszkodowania za istniejący majątek działkowcom i Polskiemu Związkowi Działkowców.

Z poważaniem
senator Rzeczypospolitej Polskiej
Sergiusz Plewa

Oświadczenie złożone
przez senatora Sergiusza Plewę

 

Oświadczenie moje dotyczy wydatkowania przez Politechnikę Białostocką środków budżetowych z Komitetu Badań Naukowych na finansowanie programu "Euroregion Niemen"

Na wniosek byłego wojewody suwalskiego Politechnika Białostocka realizowała od 1998 r. projekt badawczy "Euroregion Niemen". Miał on być naukową koncepcją funkcjonowania nowego europejskiego regionu granicznego, obejmującego obszary przygraniczne Polski, Litwy, Białorusi i Rosji - Obwód Kaliningradzki i być podstawą restrukturyzacji tego obszaru. Na zrealizowanie projektu Komitet Badań Naukowych przyznał Politechnice Białostockiej 500 tysięcy zł.

Wystąpienie pokontrolne Najwyższej Izby Kontroli ujawniło, iż uczelnia niedostatecznie nadzorowała rozliczenia kosztów usług zewnętrznych. Zleciła z wolnej ręki Fundacji Ekonomistów Środowiska i Zasobów Naturalnych zorganizowanie dwóch konferencji za 61 tysięcy zł. Fundację wskazał profesor Tadeusz Wrzosek, kierownik projektu "Euroregion Niemen", a jednocześnie członek rady tejże fundacji. Z tytułu honorariów za konferencję wypłacono 26 tysięcy zł dla trzech osób realizujących projekt. Kontrolerzy NIK ustalili też, że na przykład Politechnika Białostocka zapłaciła fundacji za wynajęcie sali na seminarium, choć odbywało się ono w pomieszczeniach uczelni.

Najbardziej zaskakująca jest jednak ocena pracy białostockich naukowców, którą to ocenę przeprowadził Komitet Badań Naukowych. Według KBN w ogóle nie powinno było dojść do podpisania umowy z wojewodą suwalskim, gdyż w tym czasie, rok 1998, planowano już reformę samorządową, która zakładała likwidację województwa suwalskiego. Program zatem powstawał dla województwa, które przestało istnieć. Reforma samorządowa przeniosła też kompetencje dotyczące euroregionów do administracji samorządowej. Według ekspertyzy KBN jakość raportu końcowego "Euroregion Niemen" jest słaba. W opinii zarzucano też, że powiela on już istniejące opracowania, a nawet powtarza te same treści w różnych rozdziałach. Co więcej - w sensie praktycznego wykorzystania praca będzie miała charakter raczej archiwalny.

Narzekania na wysokość nakładów na szkolnictwo wyższe są powszechne. Po ostatnich kontrolach NIK można jednak odnieść wrażenie, że problemem nie jest wielkość środków finansowych, lecz sposób ich wydawania.

Z wyrazami szacunku
Senator Rzeczypospolitej Polskiej
Sergiusz Plewa

Oświadczenie złożone
przez senator Krystynę Doktorowicz

Oświadczenie skierowane do ministra nauki, przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych Michała Kleibera.

Wielce Szanowny Panie Ministrze!

W lipcu 2001 r. Zespół Nauk Humanistycznych Komitetu Badań Naukowych wydał decyzję o wyłączeniu z oceny parametrycznej twórczości artystycznej pedagogów kształcących na kierunkach o profilu artystycznym, zatrudnionych w szkołach wyższych podległych ministrowi edukacji narodowej. Decyzja ta została podjęta w trybie nagłym, bez konsultacji ze środowiskiem, a dotyczy znacznej już liczby jednostek uniwersyteckich kształcących w dziedzinie sztuki, w tym sztuk plastycznych, muzycznych i filmowych.

Brak oceny parametrycznej dokonywanej przez KBN w stosunku do tych jednostek pozbawia je możliwości finansowania projektów naukowo-artystycznych oraz zakupu aparatury niezbędnej do ich realizacji w ramach badań statutowych i badań własnych. Niektóre jednostki, w tym kierowany przeze mnie Wydział Radia i Telewizji im. Krzysztofa Kieślowskiego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, który to wydział posiadał I kategorię ze względu na dorobek zatrudnionych w nim twórców pedagogów, znalazł się w bardzo trudnej sytuacji. Dotyczy to również wydziałów artystycznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Uniwersytetu w Zielonej Górze, Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz Uniwersytetu Opolskiego.

Pozwolę sobie zwrócić uwagę Pana Ministra, iż szkolnictwo artystyczne stanowi bardzo ważny element wyższego szkolnictwa uniwersyteckiego w Europie i będzie rozwijało się również w Polsce. Brak możliwości oceny merytoryczno-parametrycznej tych jednostek w sytuacji algorytmicznego finansowania nauki w naszym kraju zagraża ich dalszemu istnieniu. Brak kategorii KBN obniża także ich prestiż.

Podobne stanowisko reprezentują nie tylko szkoły wyższe, ale także Ogólnopolska Międzyuczelniana Rada Edukacji Artystycznej w zakresie Sztuk Plastycznych, która przygotowała już wstępne propozycje oceny parametrycznej jednostek plastycznych.

Ze swej strony w imieniu środowiska profesorów i wykładowców wydziałów uniwersyteckich, kształcących na kierunkach artystycznych, proponowałabym rozważenie możliwości powołania zespołu w ramach Komitetu Badań Naukowych, którego zadaniem statutowym byłaby ocena dorobku artystycznego według przygotowanych wraz z zainteresowanymi kryteriów.

Pozwalam sobie zwrócić uwagę, iż mimo trudności w obiektywizacji oceny działań artystycznych istnieją jasne i zrozumiałe kryteria uznania dorobku twórców. Rozwój dziedzin i dyscyplin związanych ze sztuką na uniwersytetach polskich ma ogromne znaczenie dla ich poziomu merytorycznego i atrakcyjności oraz odpowiada współczesnym tendencjom światowym.

Będę bardzo wdzięczna za zainteresowanie Pana Ministra wyżej wymienioną sprawą.

Łączę wyrazy szacunku
Krystyna Doktorowicz

---