Uchwała Senatu

U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 4 lutego 2000 r.

w sprawie ustawy o zmianie ustawy o pracowniczych programach

emerytalnych oraz niektórych innych ustaw

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 20 stycznia 2000 r. ustawy o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz niektórych innych ustaw, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

1)	w art. 1 w pkt 6 w lit. a), w ust. 1 w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy "lub dwóch";
2)	w art. 1 w pkt 8: po wyrazach "w art. 9" dodaje się dwukropek i pozostałą treść oznacza się jako lit. a), dodaje się lit. b) w brzmieniu: "b) w ust. 2 kropkę na końcu skreśla się i dodaje się wyrazy "oraz art. 14 ust. 3 zdanie drugie.";";
3)	w art. 1 w pkt 9: po wyrazach "w art. 10" dodaje się dwukropek i pozostałą treść oznacza się jako lit. a), dodaje się lit. b) w brzmieniu: "b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. W sytuacji przystąpienia do zarejestrowanej umowy o wspólnym międzyzakładowym programie emerytalnym w formie pracowniczego funduszu emerytalnego, zakładowa umowa emerytalna wskazuje istniejący pracowniczy fundusz emerytalny.";";
4)	w art. 1 w pkt 12 po lit. a) dodaje się lit. a¹) w brzmieniu: "a¹) w ust. 3: skreśla się wyrazy ", bądź wskazywać istniejący pracowniczy fundusz emerytalny i pracownicze towarzystwo emerytalne", dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "Zakładowa umowa emerytalna ustalająca realizację programu w formie pracowniczego funduszu emerytalnego podlega dołączeniu do wniosku o wydanie zezwolenia na utworzenie pracowniczego towarzystwa emerytalnego, o którym mowa w ustawie o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, a w przypadku, o którym mowa w art. 10 ust. 3, podlega dołączeniu do wniosku o wydanie zezwolenia na objęcie lub nabycie akcji pracowniczego towarzystwa emerytalnego.",";
5)	w art. 1 w pkt 22 w lit. a): po wyrazach "w ust. 1" dodaje się dwukropek i pozostałą treść oznacza się jako pierwsze tiret, dodaje się drugie tiret w brzmieniu: "- w pkt 6 skreśla się wyrazy "albo uposażonych wskazanych w umowie ubezpieczenia",";
6)	w art. 1 w pkt 28 średnik na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. c) w brzmieniu: "c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Pracodawca w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2-3a, ma obowiązek zapewnić zawarcie umowy z nowym towarzystwem, zakładem ubezpieczeń lub funduszem inwestycyjnym albo wnoszenie składek pracowników do innego istniejącego pracowniczego funduszu emerytalnego i zaproponować zmianę zakładowej umowy emerytalnej w niezbędnym zakresie.";";
7)	w art. 1 w pkt 29 lit. a) otrzymuje brzmienie: "a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Do powstania pracowniczego programu emerytalnego konieczne jest: zawarcie zakładowej umowy emerytalnej, a następnie zawarcie umowy z funduszem inwestycyjnym, zakładem ubezpieczeń lub towarzystwem ubezpieczeń wzajemnych bądź powstanie towarzystwa emerytalnego i pracowniczego funduszu emerytalnego, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3, wpis do rejestru prowadzonego przez Urząd Nadzoru.",".

MARSZAŁEK SENATU

Alicja GRZEŚKOWIAK

UZASADNIENIE

Najistotniejszą kwestią, która spowodowała wniesienie przez Senat poprawek do ustawy o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz niektórych innych ustaw jest celowość zapewnienia dopuszczalności prowadzenia przez pracodawcę wyłącznie jednej formy pracowniczego programu emerytalnego. Istotą pracowniczych programów emerytalnych jest grupowe gromadzenie środków na cele emerytalne przez pracowników zatrudnionych u danego pracodawcy, będące dobrowolnym gromadzeniem środków finansowych przeznaczonych na uzupełnienie przyszłej emerytury. Właśnie dzięki jednej formie uzyskuje się zabezpieczenie emerytalne w sposób tańszy niż w umowach grupowego ubezpieczenia prowadzonych poza pracowniczymi programami emerytalnym. Ponadto jedna forma prowadzenia programu emerytalnego ułatwia warunki negocjowania programu przez pracodawców oraz reprezentację pracowników. Prowadzenie więcej niż jednej formy pracowniczego programu emerytalnego programu eliminuje korzyści związane z charakterem grupowym pracowniczego programu emerytalnego. Kierując się tym przekonaniem, Senat wniósł do ustawy poprawkę nr 1.

Poprawki nr 2, 3, 4 i 7 doprecyzowują niektóre uregulowania oraz eliminują niejednoznaczności interpretacyjne dotyczące zakładowych umów emerytalnych, które wystąpiły w orzecznictwie. Ustanowiono więc obowiązek dołączenia zakładowej umowy emerytalnej, ustalającej realizację pracowniczego programu emerytalnego w formie pracowniczego funduszu emerytalnego, do wniosku o wydanie zezwolenia na utworzenie pracowniczego towarzystwa emerytalnego (poprawka nr 4). Wprowadzono także obowiązek dołączenia umowy o wspólnym międzyzakładowym programie emerytalnym do wniosku o udzielenie zezwolenia na utworzenie pracowniczego towarzystwa emerytalnego, jeżeli założycielem towarzystwa jest więcej niż jeden pracodawca (poprawka nr 2). Przystąpienie przez pracodawcę do zarejestrowanej umowy o wspólnym międzyzakładowym programie emerytalnym w formie pracowniczego funduszu emerytalnego, związano obligatoryjnie ze wskazaniem w zakładowej umowie emerytalnej istniejącego funduszu emerytalnego, do którego będą wnoszone składki pracowników (poprawce nr 3). Ponadto za celowe uznano jednoznaczne wskazanie, iż początkiem procedury zmierzającej do utworzenia pracowniczego programu emerytalnego jest zawarcie zakładowej umowy emerytalnej (poprawka nr 7).

Senat dokonał także uściśleń, polegających na skreśleniu w poprawce nr 5 błędnego uregulowania (wypłata środków zgromadzonych w ramach pracowniczego programu emerytalnego, w razie śmierci ubezpieczonego następuje na rzecz osoby wskazanej nie w umowie ubezpieczenia, lecz w deklaracji uczestnictwa w programie) oraz na uzupełnieniu w poprawce nr 6 uregulowania dotyczącego obowiązków pracodawcy w przypadku likwidacji pracowniczego programu emerytalnego.