U C H W A Ł A
SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 15 stycznia 2000 r.
w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny
Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 16 grudnia 1999 r. ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:
1) w art. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
"1a) w art. 33 po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu:
"§ 2a. Sąd wymierza grzywnę obok kary pozbawienia wolności wymienionej w art. 32 pkt 3, jeżeli sprawca czynu określonego
w art. 202 działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub gdy korzyść majątkową osiągnął.";";
2) w art. 1 w pkt 2 w lit b), w § 4 skreśla się wyrazy "lub wspólnie z innymi osobami";
3) w art. 1 skreśla się pkt 4;
4) w art. 1 w pkt 5, art. 202 otrzymuje brzmienie:
"Art. 202. §1. Kto rozpowszechnia treści pornograficzne, w szczególności
w formie pism, druków lub wizerunków,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. Karze określonej w § 1 podlega, kto w celu rozpowszechniania takie treści, w szczególności w formie pism, druków lub wizerunków, produkuje, sprowadza, przechowuje, przenosi, przesyła lub przewozi.
§ 3. Kto małoletniemu prezentuje treści pornograficzne lub udostępnia mu przedmioty mające taki charakter,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 4. Jeżeli czyn określony w § 1 lub 2 dotyczy treści pornograficznych z udziałem małoletniego, związanych z użyciem przemocy lub posługiwaniem się zwierzęciem, sprawca
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 5.".
MARSZAŁEK SENATU
Alicja GRZEŚKOWIAK
Uzasadnienie
W dniu 15 stycznia 2000 r. Senat po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm w dniu
16 grudnia 1999 r. ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny zadecydował o wprowadzeniu czterech poprawek.
W pracach nad ustawą, za szczególnie niebezpieczne Senat uznał tworzenie się
w naszym kraju obok rynku obrotu treściami pornograficznymi, sfery działalności gospodarczej nakierowanej na osiąganie zysku z produkcji materiałów pornograficznych. Ukierunkowaniu orzecznictwa na stosowanie kar szczególnie efektywnych w walce z tego rodzaju przestępczością, bo godzących w osiągnięte z przestępstwa korzyści materialne ma służyć poprawka pierwsza wniesiona do art. 33 Kodeksu karnego.
Do najistotniejszych zmian należy poprawka do art. 1 pkt 2, zmieniająca § 4
w art. 197. Senat uznał, że brak jest logicznego uzasadnienia do wyodrębniania szczególnych postaci przestępstwa zgwałcenia, ze względu na udział w nim jednego (§ 1 lub 2), dwóch (§3) albo trzech i więcej sprawców (§ 4). W związku z tym Senat dokonał przekształcenia
i uporządkowania przepisów dotyczących kwalifikowanych form zgwałcenia, w wyniku którego zgwałcenie zbiorowe (2 i więcej sprawców) pozostanie występkiem i
Senat usunął z ustawy przestępstwo polegające na dopuszczania się obcowania płciowego lub innej czynności seksualnej w obecności małoletniego albo publicznie mając na uwadze dwie okoliczności. Po pierwsze w uzasadnieniu orzeczenia Sądu Najwyższego znalazła się szeroko ujęta wykładnia pojęcia "innych czynności seksualnych" (orzeczenie nr I KZP 17/99, OSNKW 1999/7-8/37 ). Wykładnia ta w powiązaniu z dyspozycją normy zawarte
j w art. 200a penalizuje znaczną ilość zachowań nie noszących cech kryminalnych czy patologicznych. Ponadto w opinii Senatu część normy wyrażonej w art. 200a pokrywa sięSenat stojąc na straży przyrodzonej godności człowieka i wyrażonym w preambule Konstytucji RP odwołaniu się do kultury zakorzenionej w chrześcijańskim dziedzictwie Narodu i ogólnoludzkich wartości uznał za konieczne wprowadzenie przedłożonej w uchwale zmiany do art. 202 Kodeksu kar
nego. Zdaniem Senatu niezbędne jest przywrócenie zakazu rozpowszechniania, produkcji, sprowadzania, przewożenia, przenoszenia, przesyłania oraz przechowywania wszelkich treści pornograficznych wyrażonych w każdej formie,