U C H W A Ł A
SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 16 grudnia 1999 r.
w sprawie ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz innych ustaw
Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 2 grudnia 1999 r. ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz innych ustaw, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:
MARSZAŁEK SENATU
Alicja GRZEŚKOWIAK
UZASADNIENIE
Senat, po rozpatrzeniu ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz innych ustaw, postanowił wprowadzić do jej treści 22 poprawki.
Poprawka pierwsza ma na celu usunięcie wątpliwości, iż pod pojęciem starosty rozumie się również prezydenta miasta na prawach powiatu.
Poprawka trzecia skreśla z wykazu celów publicznych, z powodu których można wywłaszczyć nieruchomość, ochronę zagrożonych wyginięciem gatunków roślin i zwierząt lub siedlisk przyrody. Przyczyną takiego stanowiska było przekonanie, iż zagadnienie to powinno być w pierwszej kolejności przesądzone w ustawie - o ochronie przyrody.
Przyjmując poprawkę nr 4 lit. b) Senat, stanął na stanowisku, iż prawidłowa gospodarka zasobem nieruchomości Skarbu Państwa, w zakresie zbywania nieruchomości przez starostów, wymaga kierowania się zasadami określonymi w zarządzeniu wojewody, a nie tylko jego zgodą.
Poprawka nr 4 lit. c) ma spowodować większe zainteresowanie ze strony starosty, wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej, obrotem nieruchomościami należącymi do Skarbu Państwa, a także przysporzyć Skarbowi Państwa większych dochodów z tych nieruchomości. Proponowany przepis wszedłby w życie dopiero w roku 2001 tj, w momencie wejścia w życie nowej re
gulacji dotyczącej dochodów jednostek samorządu terytorialnego.Poprawka siódma ma na celu odejście od obligatoryjnego przyznawania, w ustawowo określonej wysokości, bonifikaty w opłatach za użytkowanie wieczyste. Zdaniem Senatu automatyzm jest tutaj niewskazany i należy zostawić odpowiednim organom możliwość oceny jednostkowej sytuacji uprawnionych osób.
Poprawka dziewiąta pozostawia obecny stan prawny, zgodnie z którym, w przypadku braku szczegółowych zasad podziału nieruchomości, warunki podziału ustala się w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zdaniem Senatu przyjęcie nowego rozwiązania w postaci opracowywania indywidualnych koncepcji zagospodarowania nieruchomości może doprowadzić do chaosu, z powodu braku spójności między koncepcjam
i różnych inwestorów, oraz do nadużyć przy dokonywaniu podziałów nieruchomości.Niezbędne było również przyjęcie poprawki nr 10, która umożliwia podział nieruchomości niezależnie od ustaleń planu miejscowego w celu wydzielenia działki budowlanej jako działki niezbędnej do korzystania z istniejącego budynku. Zdaniem Senatu tylko taki zapis tego przepisu będzie realizował jego cel, ponieważ nie tylko działki przynależne umożliwiają korzystanie z budynku.
Poprawka jedenasta zmierza do tego, aby dodatkowy skutek jaki powoduje wydzielenie działek pod drogi publiczne z nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste, w postaci wygaśnięcia tego prawa, następował z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca projekt podziału stała się ostateczna, a orzeczenie o podziale prawomocne. Zdaniem Senatu ta regulacja zapobiegnie luce jaka powstałaby pomiędzy dniem wydania decyzji zatwierdzającej projekt podziału a dniem dokonania podziału przez sąd.
Poprawki nr 12 i 18 powodują przywrócenie obecnego brzmienia przepisu karnego. Zdaniem Senatu, przepis zaproponowany przez Sejm nie obejmuje osób, które będą prowadzić działalność bez wymaganych kwalifikacji, a nie będą się posługiwać tytułami "pośrednik licencjonowany" i "zarządca licencjonowany".
Przyjmując poprawkę trzynastą Senat stanął na stanowisku, iż brzmienie ust. 1 w art. 207 narusza prawo gminy do suwerennych decyzji dotyczących form udostępniania gruntów pod realizację inwestycji, a przyznawanie trwalszych tytułów do gruntu posiadaczom powinno być uzależnione od woli właściciela gruntu.
Przyjęcie poprawki czternastej ma na celu uniknięcie sytuacji, w której z roszczeniem o przeniesienie własności gruntu przyległego do budynku, w którym wyodrębniono własność lokali, występuje tylko jeden właściciel wyodrębnionego lokalu.
Poprawka szesnasta skraca termin w jakim najemcy garaży mogą żądać nabycia tego garażu na własność. Zdaniem Senatu termin wskazany przez Sejm jest zbyt długi, tym bardziej, że przepis uwłaszczający tych najemców istnieje już od roku 1990.
Poprawka dwudziesta naprawia zawarte w Przepisach wprowadzających ustawy reformujące administrację publiczną odesłanie do odrębnej ustawy spraw dotyczących odszkodowania za nieruchomości zajęte pod drogi publiczne.
Ponadto Senat, zmieniając treść art. 8 w poprawce nr 21, postanowił wprowadzić przepis, który zapobiegnie luce czasowej jaka powstałaby w związku z wejściem ustawy w życie po 1 stycznia 2000 r., ponieważ uprawnienia przewidziane w wymienionych przepisach wygasają 31 grudnia br.
Pozostałe poprawki mają charakter uzupełniający bądź redakcyjny i mają na celu poprawienie czytelności przepisów ustawy.