Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 23 października 1998 r. ustawy o zmianie ustawy o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

1. w art. 1 w pkt 1, w art. 6 w ust. 2 w pkt 1 wyrazy "zakładach powstałych w wyniku przekształcenia, wydzielenia tych zakładów lub na bazie ich majątku" zastępuje się wyrazami "przedsiębiorstwach powstałych w wyniku przekształcenia, podziału lub połączenia tych zakładów lub w przedsiębiorstwach korzystających z ich majątku";
2. w art. 1 w pkt 1, w art. 6 w ust. 2 w pkt 2 wyrazy "w innych zakładach" zastępuje się wyrazami "w innych przedsiębiorstwach" ;
3. w art. 1 w pkt 2, w art. 6a w ust. 1 skreśla się wyraz "zakładu";
4. w art. 1 w pkt 2, art. 6b otrzymuje brzmienie:
   "Art. 6b. 1. Pracownikom zakładów wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, z którymi w okresie od 28 września 1998 r. do 31 grudnia 1998 r. stosunek pracy został rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy, przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości:
   1) dwunastomiesięcznego wynagrodzenia - zatrudnionym w zakładzie przez okres co najmniej 10 lat,
   2) sześciomiesięcznego wynagrodzenia - zatrudnionym w zakładzie przez okres co najmniej 5 lat,
   3) trzymiesięcznego wynagrodzenia - zatrudnionym w zakładzie przez okres co najmniej roku.
   2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, ustala się według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.
   3. Pracownikom uprawnionym do odprawy, o której mowa w ust.1, nie przysługuje odprawa przewidziana w przepisach o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy lub w innych przepisach. Kwotę odprawy, o której mowa w ust. 1, pomniejsza się o kwotę innej, uprzednio wypłaconej odprawy.
   4. Odprawa, o której mowa w ust.1, finansowana jest ze środków Funduszu Pracy.
   5. Na wniosek pracodawcy, złożony nie później niż do dnia 28 grudnia 1998 r., zawierający wykaz osób uprawnionych do odprawy oraz przysługujące tym osobom kwoty, kierownik rejonowego urzędu pracy przekazuje do dnia 31 grudnia 1998 r., na konto pracodawcy, środki Funduszu Pracy przeznaczone na wypłatę odpraw.
   6. Środki Funduszu Pracy, o których mowa w ust. 5, nie wykorzystane zgodnie z przeznaczeniem, podlegają zwrotowi na konto rejonowego urzędu pracy, nie później niż w ciągu 30 dni od dnia ich otrzymania przez zakład pracy.
   7. Wysokość odprawy, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 25-krotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w II kwartale 1998 r.";
5. w art. 1 w pkt 4, w art. 7a w ust. 1 w pkt 2 wyrazy "zwolnienia za korzystanie raz w roku, z odpłatności związanej z leczeniem uzdrowiskowym" zastępuje się wyrazami "zwolnienia z odpłatności związanej z leczeniem uzdrowiskowym, z którego mogą korzystać raz w roku";
6. w art. 1 w pkt 4, w art. 7a w ust. 1 w pkt 3 skreśla się wyrazy "prawa do";
7. po art. 1 dodaje się art. 1a w brzmieniu:
   "Art. 1a. 1. Pracownikom zakładów wymienionych w załączniku nr 2 i 3 do ustawy, o której mowa w art. 1, zatrudnionym w tych zakładach w dniu 28 września 1997 r. przysługuje jednorazowe odszkodowanie w wysokości:
   1) 14 000 złotych - osobom zatrudnionym przez okres co najmniej 20 lat,
   2) 11 400 złotych - osobom zatrudnionym przez okres co najmniej 15 lat,
   3) 7 600 złotych - osobom zatrudnionym przez okres co najmniej 10 lat,
   4) 3 800 złotych - osobom zatrudnionym przez okres co najmniej 5 lat.
   2. Do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo i wysokość odszkodowania, podlegają zaliczeniu okresy pozostawania w stosunku pracy, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 1998 r. w zakładach, o których mowa w ust. 1, z wyłączeniem okresów urlopów bezpłatnych.
   Do ustalania okresu zatrudnienia stosuje się przepisy art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy, o której mowa w art. 1.
   3. W przypadku pozostawania w stosunku pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy okres zatrudnienia, o którym mowa w ust. 2, ustala się w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy.
   4. Odszkodowania, o których mowa w ust. 1, finansowane są ze środków Funduszu Pracy.
   5. Na wniosek pracodawcy, złożony nie później niż w ciągu 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, zawierający wykaz osób uprawnionych do odszkodowania oraz przysługujące tym osobom kwoty, kierownik rejonowego urzędu pracy przekazuje, nie później niż do dnia 31 grudnia 1998 r., na konto pracodawcy, środki Funduszu Pracy przeznaczone na wypłatę odszkodowań.
   6. Środki Funduszu Pracy, o których mowa w ust. 5, nie wykorzystane zgodnie z przeznaczeniem podlegają zwrotowi na konto rejonowego urzędu pracy, nie później niż w ciągu 30 dni od dnia ich otrzymania przez zakład pracy.";
8. art. 2 otrzymuje brzmienie:
   "Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:
   1) art. 1 pkt 4 w zakresie dotyczącym ust. 3 w dodawanym art. 7a, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia,
   2) art. 1 pkt 2 w zakresie dotyczącym dodawanego art. 6b oraz art. 1a, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.".

Andrzej CHRONOWSKI

Senat wprowadził zmiany w art. 1 w pkt 2 i nadał nowe brzmienie art. 6b, modyfikując tym samym przyjęte przez Sejm rozwiązania dotyczące jednorazowych odpraw. Mając na względzie fakt, iż na koniec 1998 roku w budżecie Funduszu Pracy pozostaną nie wykorzystane zasoby finansowe Senat określił, że wypłata odpraw będzie finansowana ze środków Funduszu Pracy a nie, jak uregulował to Sejm, ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Senat stanął na stanowisku, iż dzięki takiemu rozwiązaniu wypłata odpraw zostanie zakończona jeszcze w bieżącym roku. Kierując się tym przekonaniem Senat odszedł od rozwiązania zaproponowanego przez Sejm, w myśl którego tryb wypłaty odpraw miał być określony w rozporządzeniu wykonawczym przez właściwego ministra, co znacznie opóźniłoby realizację zapisów ustawowych. W związku z tym Senat zadecydował, iż środki pieniężne na wypłatę odpraw zostaną przekazane do dnia 31 grudnia 1998 roku, na konto pracodawcy, przez kierownika rejonowego urzędu pracy. Ponadto Senat określił maksymalną wysokość odprawy na poziomie 25-krotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w II kwartale 1998 roku.

Senat uznał za celowe wprowadzenie jednorazowego odszkodowania za pracę w warunkach szczególnie szkodliwych dla zdrowia, przysługującego wszystkim pracownikom zatrudnionym przy produkcji wyrobów zawierających azbest. Wysokość odszkodowania, w zależności od stażu pracy danego pracownika, wynosiłaby 14 000 zł, 11 400 zł, 7 600 zł albo 3 800 zł. Senat zadecydował, iż jednorazowe odszkodowanie, podobnie jak odprawa, będzie finansowane ze środków Funduszu Pracy.