1) powódź - zalanie wodami śródlądowymi w następstwie opadów atmosferycznych, jakie miało miejsce w lipcu i sierpniu 2001 r.,

2) osoby poszkodowane - osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które na skutek powodzi doznały szkód majątkowych albo utraciły, chociażby czasowo, możliwość korzystania z posiadanej nieruchomości lub lokalu.

1) od osób prawnych, określeni w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324),

2) od osób fizycznych, uzyskujący przychody ze źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764 i Nr 74, poz. 784)

1. Podatnicy, o których mowa w art. 3, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych na zasadach określonych w ustawach wymienionych w art. 3, przy zastosowaniu stawek określonych w Wykazach rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiących załączniki do tych ustaw, zwanych dalej "Wykazami", podwyższając je o współczynnik:

2. Stawki amortyzacyjne podwyższone zgodnie z ust. 1 pkt 1, stosuje się do wartości początkowej środków trwałych w pierwszym roku podatkowym ich używania, a w następnych latach - do ich wartości początkowej, pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym roczna kwota amortyzacji, obliczona według tej zasady, miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji, obliczonej przy zastosowaniu rocznej stawki amortyzacyjnej niepodwyższonej, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, według rocznej stawki amortyzacyjnej wynikającej z Wykazów.

3. Stawki amortyzacyjne podwyższone zgodnie z ust. 1 pkt 2, stosuje się w każdym roku podatkowym do wartości początkowej środków trwałych.

5. Wydatki na odbudowę, w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia .............. 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu (Dz.U. Nr ..., poz. ...) obiektów budowlanych zniszczonych w wyniku powodzi, zwiększają ich wartość początkową. Wartość tę mogą również zwiększać wydatki na remont tych obiektów, o ile nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dotychczas stosowane do tych obiektów stawki amortyzacyjne mogą być podwyższone przy zastosowaniu współczynnika nie wyższego niż 4 w przypadku odbudowy, albo nie wyższego niż 2 w przypadku remontu tych obiektów.

6. W przypadku ulepszenia uszkodzonych w wyniku powodzi środków trwałych innych niż obiekty, o których mowa w ust. 5, nabytych lub wytworzonych we własnym zakresie do dnia 31 sierpnia 2001 r., dotychczas stosowane do tych środków trwałych stawki amortyzacyjne mogą być podwyższone przy zastosowaniu współczynnika nie wyższego niż 3.

1. Podatnicy, o których mowa w art. 3, są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym, właściwym dla nich w sprawach podatku dochodowego, oświadczenie o poniesieniu rzeczywistych szkód materialnych w terminie do dnia 30 listopada 2001 r. Oświadczenie, poświadczone przez organ gminy, na terenie której wystąpiła powódź, powinno zawierać co najmniej zwięzły opis szkód, bez konieczności dokonywania ich wyceny.

2. W przypadku zniszczenia wskutek powodzi dokumentów niezbędnych do określenia zobowiązania podatkowego za rok podatkowy obejmujący lipiec i sierpień 2001 r., przyjmuje się wszelkie dokumenty oraz zeznania świadków pozwalające na udowodnienie wysokości przychodów, kosztów ich uzyskania, dochodu (straty), podstawy opodatkowania, należnego podatku oraz wysokości odliczeń od podatku. Obowiązek zebrania tych dokumentów i wskazania świadków ciąży na podatniku.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do podatników, którym rok podatkowy upłynął przed dniem 1 lipca 2001 r., lecz obowiązek złożenia zeznania wstępnego upływa poczynając od dnia 1 lipca 2001 r.

 1. Podatnicy, o których mowa w art. 3, obowiązani na podstawie ustaw wymienionych w art. 3 do wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, którzy od początku roku podatkowego do dnia 31 sierpnia 2001 r., od dochodu wykazanego w deklaracjach na podatek dochodowy za ten okres wpłacili należny podatek wynikający z tych deklaracji, a następnie w deklaracji sporządzonej najpóźniej za październik 2001 r. wykazali stratę, mają prawo w 2001 r. do zwrotu tej części zapłaconego podatku dochodowego, która odpowiada różnicy między kwotą podatku zapłaconego a kwotą podatku należnego za ten okres.

2. Zwrot zapłaconego podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, przysługuje na wniosek podatnika złożony wraz z deklaracją na podatek dochodowy, jeżeli podatnik złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 6 ust. 1.

2. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, mają zastosowanie do podatników wymienionych w art. 3.

3. Jeżeli przychody, o których mowa w ust. 1, zostały wydatkowane na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych, nie stosuje się przepisów art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy wymienionej w art. 3 pkt 1 oraz art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy wymienionej w art. 3 pkt 2.

4. Zwalnia się od podatku od spadków i darowizn darowizny na rzecz osób poszkodowanych w wyniku powodzi.

5. Zwalnia się od opłaty skarbowej czynności, zaświadczenia i zezwolenia związane z odtwarzaniem dokumentów zniszczonych lub utraconych w wyniku powodzi.

1. Posiadaczom gospodarstw rolnych, w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, oraz osobom prowadzącym działy specjalne produkcji rolnej na obszarach dotkniętych powodzią przysługuje pomoc w naturze, udzielana za pośrednictwem gminy.

4. Udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, następuje na wniosek osoby poszkodowanej, złożony niezwłocznie, nie później jednak niż do dnia 15 września 2001 r., w gminie, na terenie której powstała szkoda.

6. Zarząd gminy po sprawdzeniu wniosków, niezwłocznie, nie później jednak niż do dnia 30 września 2001 r., przekazuje je do właściwego terytorialnie wojewody.

7. Wojewoda, po dokonaniu weryfikacji wniosków przekazanych przez zarząd gminy, zgłasza do Prezesa Agencji Rynku Rolnego niezwłocznie, nie później jednak niż do dnia 15 października 2001 r., zbilansowane potrzeby poszczególnych gmin w zakresie pomocy, o której mowa w ust. 1.

9. Gmina odbiera pszenicę z magazynów, o których mowa w ust. 8, i przekazuje ją osobom poszkodowanym.

10. Przy udzielaniu pomocy, o której mowa w ust. 1, wykorzystuje się rezerwy państwowe.

1. Gminy, o których mowa w wykazie określonym na podstawie art. 2, otrzymujące w 2001 r., na podstawie ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001 (Dz.U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119, z 2000 r. Nr 95, poz. 1041 oraz z 2001 r. Nr 39, poz. 459 i Nr 55, poz. 574), subwencję wyrównawczą, mogą ubiegać się o zwrot części dochodów utraconych z tytułu przysługujących a nie pobranych kwot podatku od nieruchomości, które uległy zniszczeniu wskutek powodzi.

2. Przez utracone dochody, o których mowa w ust. 1, rozumie się kwoty podatku od nieruchomości przysługujące a nie pobrane za drugie półrocze 2001 r. w wyniku wprowadzenia przez gminę zwolnień od tego podatku.

3. Zwrotu, o którym mowa w ust. 1 dokonuje, w ramach części rekompensacyjnej subwencji ogólnej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek gminy, zaopiniowany przez właściwego wojewodę, złożony w terminie do dnia 31 października 2001 r.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 4, uwzględniając konieczność zawarcia w nim danych o skutkach finansowych zastosowanych przez gminę zwolnień.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych dokonuje podziału środków przeznaczonych na dokonanie zwrotu, o którym mowa w ust. 1, proporcjonalnie do utraconych przez gminy dochodów i przekazuje je gminom w terminie do 31 grudnia 2001 r.

1. Osobom poszkodowanym przez powódź i z tego powodu znajdującym się w niedostatku, przysługuje od Kasy Chorych bezpłatne zaopatrzenie w leki objęte wykazami leków podstawowych, uzupełniających i recepturowych oraz leków, o których mowa w art. 39 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236 i Nr 110, poz. 1255 i 1256, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 18, poz. 230, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1311 i 1324 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 52, poz. 539), z zastrzeżeniem art. 38 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.

2. Osoby, o których mowa w ust. 1, poza okazaniem recepty, o której mowa w art. 35 ustawy wymienionej w ust. 1, powinny okazać odpowiednie zaświadczenie wydane przez organ gminy, potwierdzające okoliczności, o których mowa w ust. 1.

3. Osoba realizująca receptę odnotowuje na recepcie kod gminy oraz numer zaświadczenia uprawniającego do bezpłatnego zaopatrzenia w leki.

5. Opłatę ryczałtową i częściową odpłatność, za leki o których mowa w art. 37 i 39 ustawy wymienionej w ust. 1, ponosi budżet państwa poprzez odpowiednie zmniejszenie zobowiązań Kas Chorych wobec budżetu państwa z tytułu udzielonej pożyczki, o której mowa w art. 169i tej ustawy.

6. Koszty realizacji recept przez osoby, o których mowa w ust. 1, nieobjęte powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym, za leki o których mowa w art. 37 i 39 ustawy wymienionej w ust. 1, ponosi budżet państwa w sposób określony w ust. 5.

7. Na wniosek Kasy Chorych gminy przekazują dane dotyczące zaświadczeń, o których mowa w ust. 2, obejmujące numery tych zaświadczeń oraz dane identyfikacyjne osób, których dotyczą.

8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych zmniejsza zobowiązania Kas Chorych z tytułu spłaty pożyczki o kwoty wynikające z realizacji przez Kasy Chorych opłaty ryczałtowej i częściowej odpłatności oraz kosztów, o których mowa w ust. 5 i 6, na podstawie zbiorczego zestawienia recept.

1. Kasy Chorych dysponujące środkami umożliwiającymi wcześniejszą spłatę całości lub części otrzymanej pożyczki, o której mowa w art. 169i ustawy wymienionej w art. 12 ust. 1, mogą przekazać organowi jednostki samorządu terytorialnego właściwej dla terenu dotkniętego powodzią środki na usuwanie skutków zniszczeń dokonanych u świadczeniodawców posiadających zawarte z Kasą Chorych umowy na wykonywanie świadczeń zdrowotnych.

2. Środki, o których mowa w ust. 1, organ jednostki samorządu terytorialnego właściwej dla terenu objętego powodzią przekazuje świadczeniodawcom do dnia 31 października 2001 r.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych zmniejsza zobowiązania Kas Chorych z tytułu spłaty pożyczki o kwoty odpowiadające środkom przekazanym przez daną Kasę Chorych organom jednostek samorządu terytorialnego na usuwanie zniszczeń, o których mowa w ust. 1.

4. Wojewoda dokonuje kontroli celowości i gospodarności wykorzystania środków przekazanych przez Kasy Chorych świadczeniodawcom na podstawie ust. 1; do kontroli mają zastosowanie zasady wynikające z art. 93 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497 i Nr 46, poz. 499).

1) sposób oznakowania i realizacji recept realizowanych bezpłatnie na podstawie art. 12, uwzględniając możliwość sporządzenia zbiorczego zestawienia tych recept,

2) sposób i warunki przekazywania środków finansowych, o których mowa w art. 13 ust. 1, przez Kasę Chorych organom jednostek samorządu terytorialnego oraz przez te organy świadczeniodawcom, uwzględniając w szczególności stopień zniszczenia obiektów i urządzeń wykorzystywanych przez świadczeniodawców.

1. Organy administracji publicznej działające w trybie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego są obowiązane załatwiać sprawy związane z usuwaniem skutków powodzi w pierwszej kolejności i bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie miesiąca od dnia wszczęcia postępowania.

2. W przypadku niedotrzymania terminu, o którym mowa w ust. 1, stronie służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na bezczynność organu. W sprawach tych przepisów art. 37 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się.

3. W przypadku stwierdzenia bezczynności organu Naczelny Sąd Administracyjny może wymierzyć temu organowi grzywnę. Orzeczenie o ukaraniu grzywną podlega wykonaniu w drodze egzekucji sądowej bez opatrywania go klauzulą wykonalności. Przepis art. 31 ust. 6 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 115, z 1997 r. Nr 71, poz. 471, Nr 106, poz. 697, Nr 114, poz. 739, Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704 i Nr 91, poz. 1008) stosuje się odpowiednio.

1. Właściciel lub zarządca budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego uszkodzonego lub zniszczonego przez powódź może, z kredytu uzyskanego na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi. (Dz.U. Nr 62. poz. 690 oraz z 2001 r. Nr ..., poz. ...), dokonać spłaty całości lub części kredytu bankowego lub pożyczki bankowej, zaciągniętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na budowę lub remont tego budynku lub lokalu.

2. Kredyt uzyskany na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w ust. 1, nie może zostać przeznaczony na spłatę kredytu lub pożyczki udzielanej ze środków publicznych lub z dopłatami do oprocentowania ze środków publicznych.

1. Do zbywania z zasobu Skarbu Państwa i zasobów jednostek samorządu terytorialnego nieruchomości przeznaczonych na cele mieszkaniowe na rzecz osób poszkodowanych, stosuje się odpowiednio art. 37 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543).

2. W przypadku budowy lub odbudowy urządzeń infrastruktury technicznej na obszarach dotkniętych powodzią nie stosuje się przepisów działu III rozdziału 7 ustawy, wymienionej w ust. 1.

1. W okresie do dnia 30 czerwca 2002 r. na obszarach dotkniętych powodzią do wydobywania kopalin pospolitych, określonych w art. 16 ust. 2a ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268), w celu likwidacji szkód powstałych w wyniku powodzi nie stosuje się przepisów tej ustawy.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, wydobywanie kopalin w celu likwidacji szkód powstałych w wyniku powodzi następuje na podstawie decyzji starosty wydanej niezwłocznie po otrzymaniu wniosku.

5. Przedsiębiorcy wydobywający kopalinę pospolitą na obszarach dotkniętych powodzią na podstawie koncesji udzielonych przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują prawo do wydobywania tych kopalin na warunkach określonych w tych koncesjach.

1) nie stosuje się przepisów art. 82 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6,
z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 89, poz. 991, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43 i Nr 72, poz. 747), w stosunku do urządzeń wodnych uszkodzonych lub zniszczonych w czasie powodzi,

3) nie wymaga się przeprowadzenia, na podstawie odrębnych przepisów, postępowań w sprawie oceny oddziaływania na środowisko dotyczących przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, polegających na remoncie, odbudowie lub odbudowie wraz z modernizacją obiektu budowlanego, dla których wymagane jest uzyskanie:

2. Za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy z przyczyny, o której mowa w ust. 1, pracownik zachowuje prawo do odpowiedniej części najniższego wynagrodzenia, określonego przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie art. 77⁴ pkt 1 Kodeksu pracy, przez okres nie dłuższy niż 5 dni roboczych.

1. Członkom rodziny osoby, która zmarła w związku z powodzią, przysługuje jednorazowe świadczenie pieniężne w wysokości jednorazowego odszkodowania przewidzianego ustawą z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 100, poz. 461 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 166, poz. 1118).

2. W okresie od dnia 1 września do dnia 31 grudnia 2001 r. przy ocenie prawa do zasiłku rodzinnego na członków rodziny osób dotkniętych skutkami powodzi nie stosuje się przepisów dotyczących dochodu uprawniającego do tego zasiłku.

1. Składki na ubezpieczenie społeczne pracowników w części należnej od płatnika składek oraz odsetki za zwłokę za miesiąc lipiec i sierpnień 2001 r. mogą być umorzone na wniosek płatnika składek umotywowany szkodami majątkowymi doznanymi wskutek powodzi.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do ubezpieczonych opłacających składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu prowadzenia pozarolnicznej działalności gospodarczej.

3. Należności Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników oraz odsetek za zwłokę za III i IV kwartał 2001 r. oraz I i II kwartał 2002 r. od ubezpieczonych rolników, którzy doznali szkód wskutek powodzi, mogą być umorzone na ich wniosek umotywowany doznaniem szkód w prowadzonym gospodarstwie rolnym.

2) w art. 2 w pkt 3 po wyrazach "takie jak:" dodaje się wyrazy "drogi wewnętrzne,";

1) mogą być również stosowane do oprocentowania kredytów udzielanych na usuwanie skutków osuwisk ziemnych, które miały miejsce począwszy od 2000 r.; w przypadku kredytów udzielonych na ten cel przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy nie stosuje się art. 4 ustawy, o której mowa w art. 31,

2) do oprocentowania kredytów udzielonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na usuwanie skutków powodzi, które miały miejsce począwszy od 1997 r., stosowane są na zasadach dotychczasowych .

1. Kto wydobywa na podstawie decyzji, o której mowa w art. 18 ust. 2, kopaliny pospolite i wykorzystuje je na cele inne niż określone w art. 18 ust. 1, wyrządzając szkodę w mieniu, podlega karze aresztu lub grzywny.

2. Orzekanie w sprawach określonych w ust. 1 następuje na zasadach i w trybie określonych w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia.