Art. 16c. 1. Lekarzowi, który posiada tytuł specjalisty uzyskany za granicą, minister właściwy do spraw zdrowia uznaje kwalifikacje za równoważne z tytułem specjalisty w Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 16l ust. 1, jeżeli zostały spełnione następujące warunki:

4. Minister właściwy do spraw zdrowia odmawia uznania tytułu specjalisty uzyskanego za granicą za równoważny z tytułem specjalisty w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli na podstawie przedłożonych przez lekarza dokumentów stwierdzi, że okres trwania szkolenia oraz formy nabywania wiedzy i umiejętności praktycznych nie odpowiadają w istotnych elementach programowi specjalizacji w danej specjalności w Rzeczypospolitej Polskiej.

5. Uznanie lub odmowa uznania tytułu specjalisty uzyskanego za granicą za równoważny z tytułem specjalisty w Rzeczypospolitej Polskiej następuje w drodze decyzji administracyjnej.

2. Specjalizacja, w części obejmującej staż kierunkowy, może być prowadzona również przez podmioty inne, niż wymienione w ust. 1, jeżeli zapewniają realizację tej części programu specjalizacji oraz uzyskały w tym zakresie akredytację.

3. Specjalizacja, w określonej części programu specjalizacji, może być prowadzona również przez podmioty inne niż wymienione w ust. 1, jeżeli zapewniają realizację tej części programu specjalizacji i uzyskały w tym zakresie akredytację.

4. Specjalizacja, w części obejmującej kurs szkoleniowy, może być prowadzona przez podmioty, które uzyskały w tym zakresie akredytację.

Art. 16i. 1. Lekarz nie może realizować lub kontynuować specjalizacji w przypadku:

2. Decyzje administracyjne w sprawach, o których mowa w ust. 1, podejmuje wojewoda na podstawie:

3. Od decyzji wojewody zainteresowanemu lekarzowi przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw zdrowia.

2. Wojewoda, w ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1, jest uprawniony do:

1) wizytacji jednostki prowadzącej specjalizację,

2) żądania przedstawienia prowadzonej dokumentacji dotyczącej specjalizacji,

4) wydawania zaleceń pokontrolnych związanych z usunięciem stwierdzonych uchybień,

5) podjęcia decyzji o przerwaniu szkolenia specjalizacyjnego lekarza.

3.W realizowaniu czynności, określonych w ust. 2 pkt 1-3, powinien uczestniczyć przedstawiciel okręgowej rady lekarskiej.

4. O wyniku przeprowadzonej kontroli wojewoda informuje właściwą okręgową radę lekarską.

5. Prowadzenie dokumentacji dotyczącej specjalizacji, obejmującej:

1) wniosek o przystąpieniu do specjalizacji,

3) przebieg szkolenia specjalizacyjnego,

- należy do zadań właściwego wojewody.

6. Rejestr lekarzy posiadających specjalizację, o której mowa w art. 64, oraz tytuł specjalisty w określonej dziedzinie medycyny, prowadzi Naczelna Rada Lekarska w ramach Centralnego Rejestru Lekarzy Rzeczypospolitej Polskiej, a w odniesieniu do obszaru województwa, właściwa okręgowa rada lekarska w ramach okręgowego rejestru lekarzy.

2) ramowy program specjalizacji, sposób odbywania specjalizacji oraz formy zdobywania wiedzy teoretycznej i praktycznej, uwzględniając w szczególności zakres wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych, formy zdobywania wiedzy, okresy trwania poszczególnych specjalizacji, nie krótsze niż obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej, a także sposób sprawdzania wiedzy teoretycznej i nabytych umiejętności praktycznych,

4) wysokość wynagrodzenia lekarza, który odbywa specjalizację w ramach rezydentury, wzór umowy, o której mowa w art. 16f ust. 2, sposób przekazywania środków finansowych na realizację umowy, sposób ustalania wysokości kosztów podlegających zwrotowi w sytuacji, o której mowa w art. 16f ust. 3,

5) tryb uznawania dorobku zawodowego i naukowego w nowej dziedzinie medycyny nie objętej systemem specjalizacji, za równoważny z odbytym szkoleniem specjalizacyjnym, z uwzględnieniem kryteriów, jakie stosuje się do oceny dorobku zawodowego i naukowego oraz zakresu szkolenia odbytego w kraju i za granicą,

2. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Wojskowej Rady Lekarskiej określi, w drodze rozporządzenia:

2) tryb uzyskiwania przez lekarzy, o których mowa w pkt 1, tytułu specjalisty.

2. Za równoważne z tytułem specjalisty w dziedzinie medycyny uważa się również kwalifikacje potwierdzone:

1) dokumentem poświadczającym formalne kwalifikacje w zakresie danej specjalności świadczącym o rozpoczęciu kształcenia przed:

2) zaświadczeniem wydanym przez odpowiednie władze innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej stwierdzającym, że dokument poświadczający formalne kwalifikacje specjalistyczne został wydany po odbyciu odpowiedniego szkolenia, a kwalifikacje te są uważane za równoważne kwalifikacjom poświadczonym dokumentami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 3.

10. Nadzór nad odbywaniem szkolenia w zakresie uzyskania umiejętności sprawuje właściwa okręgowa rada lekarska. Przepisy art. 16j ust. 2 stosuje się odpowiednio.";

"Art. 18. 1. Lekarz, lekarz stomatolog wykonujący zawód na terenie Rzeczypospolitej Polskiej w ramach doskonalenia zawodowego ma obowiązek kształcenia ustawicznego.

2. Do zadań ministra właściwego do spraw zdrowia, o których mowa w ust. 1, należy w szczególności:

2) koordynowanie spraw związanych z opracowywaniem programów w zakresie specjalizacji lekarskich i umiejętności oraz ich publikowanie,

4) prowadzenie postępowania w sprawach udzielania, zawieszania i cofania akredytacji podmiotom uprawnionym do realizacji szkolenia specjalizacyjnego lub uzyskiwania umiejętności oraz ograniczenia lub zmiany jej zakresu,

5) współpraca z wojewodami w zakresie doskonalenia zawodowego lekarzy, a w szczególności ustalania potrzeb, o których mowa w pkt 1, postępowania kwalifikacyjnego i nadzoru nad odbywaniem specjalizacji oraz nadzoru nad podmiotami, które uzyskały akredytację,

8) prowadzenie postępowania związanego z uznawaniem świadectwa specjalizacji lub umiejętności uzyskanego za granicą,

9) prowadzenie postępowania związanego z uznawaniem stażu podyplomowego odbytego za granicą.

"Art. 19a. 1. Okręgowa rada lekarska planuje i koordynuje zadania związane z doskonaleniem zawodowym w innych formach kształcenia ustawicznego niż określone w art. 19 ust. 1, w odniesieniu do lekarzy będących jej członkami.

3. Członkom Rady przysługuje wynagrodzenie w formie ryczałtu. Miesięczna wysokość ryczałtu nie może być wyższa niż 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłaty nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego w drodze obwieszczenia przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polski "Monitor Polski".

4. Środki finansowe związane z działalnością Rady są pokrywane z części budżetu, którego dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia.

5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb powoływania przewodniczącego i członków Rady, jej regulamin, sposób i formę wyrażania ocen i opinii przedstawianych ministrowi właściwemu do spraw zdrowia oraz innym organom i instytucjom, a także sposób sprawowania obsługi organizacyjno-technicznej Rady.

1) oznaczenie jednostki udzielającej akredytacji,

3) numer i oznaczenie certyfikatu akredytacji,

4) zakres udzielanej akredytacji, w tym rodzaj doskonalenia zawodowego oraz maksymalną liczbę osób objętych w tym samym czasie danym rodzajem doskonalenia,

5) okres, na jaki udzielono akredytacji,

6) datę i miejsce wydania oraz podpis osoby upoważnionej.

1) sposobu realizacji programu kształcenia,

2) kadry prowadzącej kształcenie,

3) bazy dydaktycznej, w tym szkolenia praktycznego,

4) posiadania wewnętrznego systemu oceny jakości kształcenia.

1) wizytacji podmiotu prowadzącego szkolenie,

3) żądania wyjaśnień dotyczących procesu szkolenia,

4) wydawania zaleceń pokontrolnych związanych z usunięciem stwierdzonych uchybień.

Art. 19g. 1. Centrum wykonuje zadania związane z organizowaniem i przeprowadzaniem egzaminów państwowych oraz innych egzaminów medycznych z zakresu doskonalenia zawodowego lekarzy, kształcenia podyplomowego farmaceutów oraz innych osób wykonujących zawody medyczne mających zastosowanie w ochronie zdrowia, z wyjątkiem pielęgniarek i położnych.

2. Do zadań Centrum należy w szczególności:

2) organizowanie i przeprowadzanie państwowego egzaminu kończącego staż podyplomowy lekarza, lekarza stomatologa oraz wydawanie świadectwa złożenia egzaminu państwowego kończącego staż podyplomowy,

3) przygotowanie i przeprowadzenie egzaminów kończących specjalizacje lekarskie, farmaceutów oraz innych osób wykonujących zawody medyczne mające zastosowanie w ochronie zdrowia, z wyjątkiem pielęgniarek i położnych,

5) publikowanie zakresu obowiązującej wiedzy w dziedzinach medycyny oraz wykazu literatury medycznej zalecanej w kształceniu ustawicznym,

6) nadzór nad przeprowadzanymi egzaminami oraz dokonywanie okresowych ocen z przebiegu egzaminów,

7) wydawanie dyplomów specjalisty i świadectw umiejętności,

8) działalność informacyjna.

4. W strukturze organizacyjnej Centrum działają komisje egzaminacyjne do przeprowadzenia państwowych egzaminów, o których mowa w ustawie oraz w przepisach odrębnych.

2. Dyrektora Centrum powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw zdrowia.

3. Wicedyrektorów Centrum powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek Dyrektora Centrum.

Art. 20c. 1. Wydatki na szkolenie specjalizacyjne lekarzy pokrywane są odpowiednio:

2. Wydatki na doskonalenie w zakresie specjalizacji dla lekarzy cudzoziemców wykonujących zawód na podstawie art. 7 ust. 1a, na zasadach określonych w art. 15 ust. 3e, pokrywane są z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia.

3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

1) formy realizacji zadań przez podmioty, o których mowa w ust. 1,

2) tryb i sposób finansowania specjalizacji przez podmioty, o których mowa w ust. 1,

3) maksymalną wysokość opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 4, ponoszonych przez lekarzy.

2. Lekarz pozostający w stosunku pracy, w celu realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego, ma prawo do corocznego, płatnego 14-dniowego urlopu szkoleniowego.";