Druk nr 739

1 sierpnia 2001 r.

SENAT

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

IV KADENCJA

MARSZAŁEK SEJMU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Pani
Alicja GRZEŚKOWIAK
MARSZAŁEK SENATU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Zgodnie z art. 121 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej mam zaszczyt przesłać Pani Marszałek do rozpatrzenia przez Senat uchwaloną przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej na 114. posiedzeniu w dniu 25 lipca 2001 r. ustawę o uzdrowiskach, gminach uzdrowiskowych i lecznictwie uzdrowiskowym.

Z poważaniem

(-) Maciej Płażyński


USTAWA

z dnia 25 lipca 2001 r.

o uzdrowiskach, gminach uzdrowiskowych i lecznictwie uzdrowiskowym

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

Ustawa określa:

1) warunki, jakie powinny spełniać uzdrowiska, i formy prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego,

2) odrębności ustroju gmin uzdrowiskowych.

Art. 2.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) naturalne surowce lecznicze - kopaliny lecznicze, w tym wody lecznicze, peloidy oraz gazy wykorzystywane w utrzymaniu zdrowia, a także w leczeniu lub łagodzeniu skutków albo objawów chorób,

2) właściwości lecznicze klimatu - oddziaływanie bodźców atmosferycznych o zmiennym natężeniu na organizm człowieka, sprzyjające utrzymaniu zdrowia, leczeniu lub łagodzeniu skutków albo objawów chorób przez różne formy klimatoterapii,

3) lecznictwo uzdrowiskowe - usługi polegające na leczeniu, rehabilitacji i utrzymaniu zdrowia ludzi z wykorzystaniem naturalnych surowców leczniczych lub właściwości leczniczych klimatu, połączone z reguły ze zmianą miejsca pobytu,

4) obszar ochrony uzdrowiskowej - obszar ograniczonego użytkowania ustanowiony w sposób określony w ustawie w celu zapewnienia warunków niezbędnych do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego,

5) zakład lecznictwa uzdrowiskowego - zakład opieki zdrowotnej, w rozumieniu ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45), wykorzystujący w leczeniu naturalne surowce lecznicze lub właściwości lecznicze klimatu, zlokalizowany w strefie A ochrony uzdrowiskowej,

6) urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego - urządzenia niewchodzące w skład zakładu lecznictwa uzdrowiskowego, znajdujące się w obiektach lub na terenie ogólnie dostępnym, służące do leczniczego wykorzystania naturalnych surowców leczniczych oraz właściwości leczniczych klimatu, z wyłączeniem wyrobisk, urządzeń i obiektów budowlanych zakładu górniczego; są nimi w szczególności pijalnie uzdrowiskowe, tężnie, inhalatoria na otwartej przestrzeni, parki, urządzone odcinki wybrzeża morskiego i plaży, uzdrowiskowe baseny kąpielowe, trasy leczenia spacerowego do terenoterapii,

7) kuracjusz - osobę, która korzysta z lecznictwa uzdrowiskowego,

8) tereny biologicznie czynne - tereny niezabudowane, na których ma miejsce wegetacja roślin,

9) urządzone tereny zieleni - tereny wyposażone w urządzenia umożliwiające pełnienie funkcji rekreacyjnych, sportowych i leczniczych; są nimi w szczególności parki, ścieżki zdrowia, parki kinezyterapeutyczne, skwery, boiska sportowe.

Rozdział 2

Uzdrowisko

Art. 3.

Za uzdrowisko uznaje się obszar gminy obejmujący jedną, lub kilka miejscowości albo ich części, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) występują na nim naturalne surowce lecznicze lub klimat lokalny o właściwościach leczniczych,

2) znajdują się na nim zakłady i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego lub występują tereny, które zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod tego rodzaju inwestycje,

3) spełnia wymagania określone w przepisach o ochronie i kształtowaniu środowiska w zakresie dopuszczalnych norm zanieczyszczeń powietrza, natężenia hałasu oraz posiada infrastrukturę techniczną, w szczególności zaopatrzenia w wodę, odprowadzania i unieszkodliwiania ścieków, usuwania odpadów, transportu zbiorowego, oraz sieć elektroenergetyczną.

Art. 4.

1. Gmina, w celu uznania obszaru za uzdrowisko, występuje do ministra właściwego do spraw zdrowia z wnioskiem o uznanie obszaru za uzdrowisko, z zastrzeżeniem art. 10.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, gmina dołącza operat uzdrowiskowy sporządzony przez gminę oraz statut uzdrowiska uchwalony przez radę gminy wraz z mapą, o której mowa w art. 7 ust. 3.

3. Operat uzdrowiskowy podlega zatwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw zdrowia, w drodze decyzji administracyjnej.

4. Minister właściwy do spraw zdrowia odmawia zatwierdzenia operatu uzdrowiskowego, jeżeli nie zawiera danych, o których mowa w art. 5, lub obszar, którego dotyczy, nie spełnia warunków, o których mowa w art. 3.

Art. 5.

Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie powinien spełniać operat uzdrowiskowy, uwzględniając w szczególności:

1) niezbędne informacje o obszarze uzdrowiska, w tym wyniki badań, analiz i innych ustaleń dotyczących naturalnych surowców leczniczych, właściwości leczniczych klimatu, stanu środowiska, funkcjonowania infrastruktury komunalnej oraz stanu zagospodarowania przestrzennego, jak również ochrony dóbr kultury i wymagań funkcjonalnych lecznictwa uzdrowiskowego,

2) układ techniczny operatu uzdrowiskowego, z podziałem na część opisową i graficzną,

3) zakres i formę opracowania aktualizacji operatu.

Art. 6.

1. Gmina uzdrowiskowa obowiązana jest co najmniej raz na 5 lat przekazać ministrowi właściwemu do spraw zdrowia aktualizację operatu uzdrowiskowego.

2. Jeżeli gmina nie dokona aktualizacji operatu uzdrowiskowego lub aktualizowany operat uzdrowiskowy nie zawiera danych określonych na podstawie art. 5, stosuje się odpowiednio art. 9.

3. Operat uzdrowiskowy i jego aktualizacja sporządzane są na koszt gminy.

Art. 7.

1. Statut uzdrowiska sporządzany jest na podstawie operatu uzdrowiskowego.

2. Statut uzdrowiska określa:

1) nazwę uzdrowiska i jego granice,

2) kierunki lecznictwa uzdrowiskowego właściwe dla danego uzdrowiska,

3) obszar ochrony uzdrowiskowej,

4) wykaz zakładów lecznictwa uzdrowiskowego,

5) wykaz, opis i zasady korzystania przez kuracjuszy z urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego,

6) szczegółowe zasady lokalizacji inwestycji w poszczególnych strefach obszaru ochrony uzdrowiskowej, z uwzględnieniem ich w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego,

7) granice obszaru i terenu górniczego, wyznaczone na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268), o ile takie obszary i tereny występują w obrębie uzdrowiska,

8) czynności i sprawy, które na podstawie odrębnych ustaw wymagają uzgodnienia z ministrem właściwym do spraw zdrowia lub z innym właściwym organem administracji publicznej,

9) inne postanowienia wynikające z potrzeb i warunków miejscowych mających znaczenie dla strategii rozwoju uzdrowiska.

3. Do statutu dołącza się mapę określającą granice uzdrowiska, obszaru i terenu górniczego oraz obszaru ochrony uzdrowiskowej, z podziałem na strefy ochronne.

4. Statut uzdrowiska wchodzi w życie z dniem wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 10.

Art. 8.

1. Obszar uzdrowiska dzieli się na trzy strefy ochrony uzdrowiskowej oznaczone literami A, B, C, z zastrzeżeniem ust. 2:

1) strefę A ochrony uzdrowiskowej obejmującą obszar gminy uzdrowiskowej, na którym zlokalizowane są zakłady i urządzenia leczenia uzdrowiskowego oraz inne obiekty służące bezpośrednio lecznictwu uzdrowiskowemu, dla której w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jest określony procentowy udział urządzonych terenów zieleni,

2) strefę B ochrony uzdrowiskowej obejmującą obszar gminy uzdrowiskowej przyległy do strefy A, przeznaczony pod budownictwo mieszkaniowe, obiekty wczasowe i turystyczne oraz zakłady usługowe, handlowe, gastronomiczne i komunalne związane z zaspokajaniem potrzeb kuracjuszy i turystów, dla której w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zostanie określony procentowy wskaźnik terenów biologicznie czynnych,

3) strefę C przyległą do strefy B obejmującą obszar gminy uzdrowiskowej lub też obszar sąsiedniej gminy, mającą wpływ na zachowanie walorów krajobrazowych, klimatycznych oraz ochronę złóż kopalin leczniczych.

2. W uzasadnionych przypadkach możliwe jest odstąpienie od wymogu określenia strefy ochronnej C, w szczególności w sytuacji gdy:

1) wyznaczenie strefy ochronnej C nie jest konieczne ze względu na zachowanie walorów krajobrazowych, klimatycznych oraz ochrony złóż kopalin leczniczych,

2) strefa ochronna C przypadałaby na obszar objęty ochroną na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli uwzględniają one warunki określone w ust. 1
pkt 3.

3. Obszar ochrony uzdrowiskowej z podziałem na strefy ochronne powinien być
uwzględniony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Art. 9.

1. Jeżeli uzdrowisko przestanie spełniać wymagania określone w art. 3 pkt 2 i 3, minister właściwy do spraw zdrowia wydaje decyzję administracyjną o stwierdzeniu nieprawidłowości zawierającą ich wykaz, wraz z wyznaczeniem terminu usunięcia.

2. W przypadku niespełnienia warunków określonych w art. 3 pkt 1 lub nieusunięcia nieprawidłowości, o których mowa w ust. 1, Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia, w drodze rozporządzenia, uchyla uznanie obszaru za uzdrowisko i nadanie gminie statusu gminy uzdrowiskowej, o ile na jej terenie nie znajduje się inne uzdrowisko.

Rozdział 3

Odrębności ustroju gmin uzdrowiskowych

Art. 10.

Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia, w drodze rozporządzenia, uznaje obszar za uzdrowisko oraz nadaje gminie status gminy uzdrowiskowej. W rozporządzeniu określa się nazwę uzdrowiska, nazwę gminy uzdrowiskowej oraz obszar ochrony uzdrowiskowej.

Art. 11.

Gmina uzdrowiskowa realizuje zadania własne gminy wynikające z odrębnych ustaw oraz zadania własne związane z funkcjonowaniem uzdrowiska w zakresie:

1) gospodarowania terenami, z uwzględnieniem potrzeb lecznictwa uzdrowiskowego,

2) ochrony warunków naturalnych uzdrowiska,

3) tworzenia warunków do funkcjonowania zakładów lecznictwa uzdrowiskowego i urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego oraz rozwoju infrastruktury komunalnej w celu zaspokojenia potrzeb osób przebywających w gminie w celach zdrowotnych,

4) tworzenia warunków do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego przez opracowywanie i wdrażanie strategii rozwoju uzdrowiska.

Art. 12.

1. W celu realizacji zadań związanych z funkcjonowaniem uzdrowiska gmina uzdrowiskowa może utworzyć na obszarze uzdrowiska jednostkę pomocniczą w rozumieniu ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 162, poz. 1126, z 2000 r. Nr 26, poz. 306, Nr 48, poz. 552, Nr 62, poz. 718, Nr 88, poz. 985, Nr 91, poz. 1009 i Nr 95, poz. 1041 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497).

2. Jednostka pomocnicza, o której mowa w ust. 1, działa na podstawie statutu, który określa w szczególności:

1) organizację i zakres działania jednostki pomocniczej,

2) organy stanowiące i wykonawcze jednostki oraz sposób ich wyboru.

Art. 13.

1. Prezydent, burmistrz lub wójt powołuje stałą komisję uzdrowiskową.

2. Stała komisja uzdrowiskowa opiniuje wykonywanie przez gminę uzdrowiskową zadań własnych związanych z funkcjonowaniem uzdrowiska, określonych w art. 11, w zakresie ustalonym przez radę gminy.

3. W skład komisji uzdrowiskowej mogą wchodzić radni oraz inne osoby, a jej tryb wyboru i skład określa statut gminy uzdrowiskowej.

Rozdział 4

Lecznictwo uzdrowiskowe

Art. 14.

1. Lecznictwo uzdrowiskowe prowadzone jest w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego przy użyciu urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego.

2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, kierunki lecznictwa uzdrowiskowego, uwzględniając w szczególności naturalne surowce lecznicze lub właściwości lecznicze klimatu oraz zasady sprawowania nadzoru nad lecznictwem uzdrowiskowym.

Art. 15.

Właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości, na której znajdują się urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego, tereny biologicznie czynne lub urządzone tereny zieleni, może przenieść nieodpłatnie własność albo prawo użytkowania wieczystego tej nieruchomości na rzecz gminy uzdrowiskowej, na obszarze której znajduje się ta nieruchomość.

Rozdział 5

Zmiany w przepisach obowiązujących

Art. 16.

W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31, Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 780, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 150, poz. 983 i Nr 160, poz. 1058 oraz z 2000 r. Nr 88, poz. 983, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1315) wprowadza się następujące zmiany:

1) po art. 7a dodaje się art. 7b w brzmieniu:

"Art. 7b. Stawki podatku od budynków lub ich części, oraz od gruntów związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych obniża się do 1/ 3 maksymalnych ustawowych stawek podatku od nieruchomości ustalonych dla budynków lub ich części, a także dla gruntów związanych z działalnością gospodarczą inną niż rolnicza lub leśna.";

2) w art. 17 w ust. 2 w pkt 2 wyrazy "zakładach uzdrowiskowych" zastępuje się wyrazami "zakładach lecznictwa uzdrowiskowego";

3) w art. 19 w pkt 1 w lit. b) dodaje się na końcu wyrazy "z wyjątkiem obszaru uzdrowiska, objętego strefami ochronnymi A, B lub C, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia ....... o uzdrowiskach, gminach uzdrowiskowych i lecznictwie uzdrowiskowym (Dz. U. Nr ..., poz. ..), na którym stawka opłaty miejscowej nie może przekroczyć 2,92 zł dziennie,".

Art. 17.

W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139, Nr 41, poz. 412 i Nr 111, poz. 1279, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 42 i Nr 14, poz. 124) w art. 40 w ust. 4 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

" 3) wojewodą, w odniesieniu do inwestycji nieobjętych postanowieniami uchwały właściwej rady gminy wprowadzającej statut uzdrowiska w części dotyczącej szczegółowych zasad lokalizacji inwestycji w strefach obszaru ochrony uzdrowiskowej,".

Art. 18.

W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001 (Dz.U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119, z 2000 r. Nr 95, poz. 1041 oraz z 2001 r. Nr 39, poz. 459 i Nr 55, poz. 574) w art. 24:

1) w pkt 2 w lit. a) po pierwszym tiret dodaje się tiret w brzmieniu:

"- art. 7b ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 780, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 150, poz. 983 i Nr 160, poz. 1058 oraz z 2000 r. Nr 88, poz. 983, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1315),

2) w pkt 2 w lit. b) kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

"3) przepis pkt 2 lit. a) w części dotyczącej art. 7b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych dotyczy wyłącznie gmin uzdrowiskowych.".

Rozdział 6

Przepisy przejściowe i końcowe

Art. 19.

1. Obszary uzdrowiskowe miejscowości wymienionych w załączniku do ustawy stają się z dniem wejścia w życie ustawy uzdrowiskami, a gminy, na których terenie znajdują się uzdrowiska, uzyskują status gmin uzdrowiskowych, w rozumieniu ustawy, z zastrzeżeniem ust. 3.

2. Gmina właściwa ze względu na położenie uzdrowiska, zobowiązana jest w terminie 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy do sporządzenia i przedłożenia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia operatu uzdrowiskowego oraz uchwalenia statutu uzdrowiska.

3. W przypadku niedostosowania się przez właściwą gminę do wymogów określonych w ust. 2, stosuje się odpowiednio art. 9.

Art. 20.

Zakłady lecznictwa uzdrowiskowego działające w miejscowościach, w stosunku do których miały zastosowanie niektóre dotychczas obowiązujące przepisy dotyczące uzdrowisk, na podstawie art. 14 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym (Dz.U. Nr 23, poz. 150, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1998 r. Nr 162, poz. 1116 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268), mogą prowadzić działalność na dotychczasowych zasadach do czasu uzyskania przez obszary, na których one działają, statusu uzdrowiska, jednak nie dłużej niż przez 5 lat od dnia wejścia w życie ustawy.

Art. 21.

Traci moc ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym (Dz.U. Nr 23, poz. 150, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1998 r. Nr 162, poz. 1116 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268).

Art. 22.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z tym że art. 19 i 20 wchodzą w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 2001 r.

Załącznik

do ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. o uzdrowiskach, gminach uzdrowiskowych i lecznictwie uzdrowiskowym

UZDROWISKA POLSKIE

Województwo dolnośląskie Województwo mazowieckie

Konstancin.

Cieplice Śląskie - Zdrój,

Czerniawa, Województwo podkarpackie

Długopole - Zdrój, Horyniec,

Duszniki - Zdrój, Iwonicz - Zdrój,

Jedlina - Zdrój, Polańczyk,

Kudowa - Zdrój, Rymanów -Zdrój.

Lądek - Zdrój,

Polanica - Zdrój, Województwo podlaskie

Przerzeczyn, Augustów.

Szczawno - Zdrój,

Świeradów - Zdrój. Województwo pomorskie

Sopot,

Województwo kujawsko-pomorskie Ustka.

Ciechocinek,

Inowrocław, Województwo śląskie

Wieniec - Zdrój. Goczałkowice - Zdrój,

Ustroń.

Województwo lubelskie

Nałęczów. Województwo świętokrzyskie

Busko - Zdrój,

Województwo małopolskie Solec.

Krynica,

Muszyna, Województwo warmińsko-mazurskie

Piwniczna, Gołdap.

Rabka,

Swoszowice, Województwo zachodnio-pomorskie

Szczawnica, Kamień Pomorski,

Wapienne, Kołobrzeg,

Wysowa, Połczyn - Zdrój,

Żegiestów. Świnoujście.