1. Ustawa określa zasady wykonywania działalności w zakresie rybołówstwa morskiego, w tym sposób zarządzania i racjonalnego wykorzystywania żywych zasobów morza oraz zasady wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa morskiego, a także organy administracji rybołówstwa morskiego i ich kompetencje.

1) aktywność połowowa statku rybackiego - czas, w którym dany statek rybacki znajduje się w określonym rejonie połowu w danym roku kalendarzowym,

2) kwota połowowa - maksymalną liczbę lub masę organizmów morskich poszczególnych gatunków, wyodrębnioną w ramach ogólnej kwoty połowowej, udostępnioną do odłowienia posiadaczowi specjalnego zezwolenia połowowego w określonym czasie,

3) licencja połowowa, zwana dalej "licencją" - zezwolenie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509 i Nr 67, poz. 679),

4) nakład połowowy floty - liczbę statków rybackich poszczególnych rodzajów, przy użyciu których może być wykonywane rybołówstwo morskie w danym roku kalendarzowym, w określonym rejonie połowu,

6) połowy ukierunkowane - połowy prowadzone z wykorzystaniem określonej techniki połowu lub sprzętu połowowego, których celem jest pozyskanie organizmów morskich ściśle określonych gatunków,

7) produkty rybołówstwa morskiego - organizmy morskie pochodzące z połowu, chowu lub hodowli, niezależnie od stopnia ich przetworzenia,

8) przyłów - część połowu obejmującą organizmy morskie poszczególnych gatunków, które nie są celem połowów ukierunkowanych,

9) rybołówstwo morskie - połów w morzu lub skup organizmów morskich w celach zarobkowych, połów w morzu lub skup organizmów morskich w celach naukowo-badawczych, połów w celach szkoleniowych, połów w celach sportowo-rekreacyjnych, zarybianie, chów, hodowlę ryb i innych organizmów morskich,

10) specjalne zezwolenie połowowe - podstawowe uprawnienie rybackie wydane armatorowi na statek rybacki w celu uzupełnienia licencji, a tym samym umożliwiające wykonywanie działalności połowowej w określonym czasie, na określonym obszarze i w ramach określonego rodzaju rybołówstwa morskiego,

11) statek rybacki - statek przeznaczony do połowu, skupu, przetwórstwa lub transportu organizmów morskich, do celów szkoleniowych oraz naukowo-badawczych w zakresie rybołówstwa morskiego,

12) wprowadzenie do obrotu - wyładunek, transport i magazynowanie produktów rybołówstwa morskiego na lądzie do czasu przeniesienia po raz pierwszy prawa własności, z wyłączeniem przeładunku ze statku na statek w morzu,

13) żywe zasoby morza - zasoby żywych organizmów morskich, łącznie z organizmami gatunków dwuśrodowiskowych w okresie ich życia w wodach morskich, stanowiące bazę surowcową rybołówstwa morskiego.

3. Armatorzy, których siedziba lub miejsce zamieszkania znajduje się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą wykonywać rybołówstwo morskie tylko:

1. Licencję, na wniosek armatora, wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa.

3. W czasie wykonywania rybołówstwa morskiego licencja znajduje się na tym statku rybackim, na który została wydana.

1. Wniosek o wydanie licencji składa się, za pośrednictwem właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego, w terminie do dnia 31 października roku poprzedzającego okres, na który ma być wydana licencja, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Jeżeli armator, o którym mowa w art. 4 ust. 1 i 2, nabył uprawnienia do wykonywania rybołówstwa morskiego na wodach będących pod jurysdykcją innych państw, na podstawie umowy międzynarodowej lub z innego tytułu, może ubiegać się o wydanie licencji w ciągu całego roku.

2. Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające prawdziwość danych podanych we wniosku.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór licencji, mając na względzie usprawnienie kontroli wykonywania rybołówstwa morskiego.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, nakład połowowy floty, mając na względzie dostosowanie tego nakładu do wielkości żywych zasobów morza.

2. Decyzjom, o których mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

1. Wykonywanie rybołówstwa morskiego, w danym roku kalendarzowym w polskich obszarach morskich, wymaga uzyskania specjalnego zezwolenia połowowego.

1. Specjalne zezwolenie połowowe zawiera:

2. Określenie kwoty połowowej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, następuje poprzez podział ogólnej kwoty połowowej, określonej przez ministra właściwego do spraw rolnictwa na podstawie ust. 3.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków, określa corocznie, w drodze rozporządzenia, organizmy morskie objęte ogólną kwotą połowową, a także sposób i warunki podziału tej kwoty, mając na względzie ochronę i racjonalne wykorzystanie żywych zasobów morza.

1. W przypadku cofnięcia licencji, cofa się również specjalne zezwolenie połowowe.

2. W przypadku stosowania niedozwolonych narzędzi połowowych lub w przypadku gdy armator w ciągu 6 miesięcy został dwukrotnie ukarany za naruszanie tego samego przepisu o rybołówstwie morskim może być wydana decyzja o czasowym, nie dłuższym niż 6 miesięcy, zakazie połowów organizmów morskich określonych w specjalnym zezwoleniu połowowym.

3. Decyzjom, o których mowa w ust. 1 i 2, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

1. Kwoty połowowe określone w specjalnym zezwoleniu połowowym mogą być przekazywane w całości lub w części armatorom posiadającym kwotę połowową na ten sam gatunek organizmu morskiego, którego dotyczy przekazanie.

2. Przekazanie kwoty połowowej, o którym mowa w ust. 1, następuje za zgodą ministra właściwego do spraw rolnictwa wyrażoną po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków.

1. Za wydanie specjalnego zezwolenia połowowego pobierana jest opłata.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłaty, o której mowa w ust. 2, po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków, mając na uwadze znaczenie gospodarcze poszczególnych organizmów morskich, na których połów wymagane jest specjalne zezwolenie połowowe.

1. Połowy lub skup organizmów morskich w celach naukowo-badawczych albo połowy w celach szkoleniowych, w polskich obszarach morskich, mogą być dokonywane wyłącznie po uzyskaniu zezwolenia właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego.

2. Z wnioskiem o wydanie zezwolenia na połowy naukowo-badawcze albo w celach szkoleniowych, o których mowa w ust. 1, mogą wystąpić instytuty naukowo-badawcze, szkoły wyższe i wyższe szkoły zawodowe kształcące w kierunku rybołówstwo morskie oraz szkoły ponadgimnazjalne o profilu rybołówstwo morskie, których siedziba lub adres znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Wniosek o wydanie zezwolenia na połowy naukowo-badawcze zawiera:

5. Wnioski, o których mowa w ust. 3 i 4, składa się nie później niż na 1 miesiąc przed przewidywanym dniem rozpoczęcia połowów.

1. Zezwolenie na połowy naukowo-badawcze, o którym mowa w art. 20 ust. 1, określa termin, rejon oraz sposób dokonywania połowów oraz może przewidywać odstępstwa od przepisów dotyczących:

2. Odmawia się wydania zezwolenia na połowy szkoleniowe, jeżeli podczas połowu zostały rażąco naruszone przepisy o rybołówstwie morskim lub warunki określone w zezwoleniu na połowy szkoleniowe.

1. Organ wydający zezwolenie na połowy naukowo-badawcze albo szkoleniowe może je cofnąć, w drodze decyzji, w przypadku rażącego naruszania przepisów o rybołówstwie morskim.

2. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

1. Połowy w celach sportowo-rekreacyjnych w polskich obszarach morskich mogą prowadzić, po uzyskaniu sportowego zezwolenia połowowego, osoby fizyczne.

3. Do prowadzenia połowów w celach sportowo-rekreacyjnych nie mogą być używane narzędzia połowowe wykorzystywane do połowów w celach zarobkowych.

4. Sportowe zezwolenie połowowe wydaje się na okres 1 miesiąca albo 1 roku.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób oraz warunki prowadzenia połowów w celach sportowo-rekreacyjnych, mając na względzie ochronę żywych zasobów morza i zapewnienie, aby połowy te nie utrudniały wykonywania rybołówstwa morskiego.

1. Prowadzenie chowu, hodowli albo zarybiania, w polskich obszarach morskich, wymaga uzyskania zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa.

4. Odmawia się wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli planowana działalność stanowiłaby zagrożenie dla środowiska morskiego.

5. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, cofa się, w drodze decyzji, jeżeli jest wykonywane niezgodnie z warunkami w nim określonymi lub działalność objęta zezwoleniem szkodzi środowisku morskiemu.

6. Decyzji, o której mowa w ust. 5, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

1. Rybołówstwo morskie wykonuje się zgodnie z zasadami racjonalnego gospodarowania żywymi zasobami morza polegającymi na optymalnym wykorzystaniu żywych zasobów morza przy zapewnieniu ich odnawialności, w szczególności poprzez:

2. Obwody ochronne ustanawia się w szczególności w miejscach rozrodu organizmów morskich i w miejscach masowego występowania narybku.

3. Organizmy morskie, z zastrzeżeniem art. 49 pkt 2, są poławiane na cele konsumpcyjne.

4. Przepis ust. 3 nie dotyczy wykonywania rybołówstwa morskiego w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych.

5. Właściwy okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego może określić, w drodze zarządzenia, po zasięgnięciu opinii jednostki naukowo-badawczej wskazanej przez ministra właściwego do spraw rolnictwa oraz organizacji społeczno-zawodowych rybaków:

1. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1. Zabrania się naruszania stanowiących cudzą własność narzędzi połowowych, chyba że jest to konieczne ze względu na działanie siły wyższej, bezpieczeństwo żeglugi oraz na potrzeby ratownictwa lub nadzoru nad rybołówstwem morskim.

2. Narzędzia połowowe wystawione w polskich obszarach morskich, które nie są oznakowane, uznaje się za porzucone z zamiarem wyzbycia się własności.

3. Narzędzia połowowe, o których mowa w ust. 2, oraz wyłowione wraz z nimi organizmy morskie podlegają sprzedaży.

3. Przepis ust. 2 nie dotyczy przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie produkcji i obrotu narzędziami połowowymi.

2. Obowiązek prowadzenia dziennika nie dotyczy kapitanów statków rybackich o długości całkowitej mniejszej niż 10 m.

3. Kapitan statku, o którym mowa w ust. 2, jest obowiązany do sporządzania miesięcznych raportów połowowych.

5. Wpisu do miesięcznego raportu połowowego dokonuje się każdorazowo, przed upływem 24 godzin, po powrocie z łowiska i dokonaniu wyładunku.

2. Wpisów do dziennika dokonuje się po każdej operacji połowowej.

1. Dzienniki przechowuje się na statku w sposób zapewniający ich ochronę przed uszkodzeniem.

2. Dzienniki, w których wszystkie strony zostały wypełnione, przechowuje armator przez okres 3 lat od dnia dokonania ostatniego wpisu.

1. Kapitan statku rybackiego o polskiej przynależności jest obowiązany do złożenia deklaracji wyładunkowej, po każdym rejsie, nie później niż w ciągu 48 godzin od dokonania wyładunku.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy kapitanów statków rybackich o długości całkowitej mniejszej niż 10 m.

4. Deklarację, o której mowa w ust. 1, składa się okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego właściwemu dla portu macierzystego statku rybackiego.

5. Jeżeli rejs połowowy trwa dłużej niż 15 dni, kapitan statku rybackiego, niezależnie od obowiązku określonego w ust. 1, jest obowiązany przekazać, drogą radiową lub w inny zwyczajowo przyjęty sposób, właściwemu okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego informacje, o których mowa w ust. 3, wymagane w deklaracji wyładunkowej, a w przypadku przeładunku w morzu informacje o tym przeładunku.

7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór oraz sposób sporządzania i składania deklaracji wyładunkowej, mając na względzie zapewnienie kontroli przestrzegania przepisów o rybołówstwie morskim.

1. W przypadku transportu produktów rybołówstwa morskiego przewoźnik jest obowiązany posiadać dokument określający:

1. Statek rybacki o polskiej przynależności, o długości większej niż 20 m, mierzonej pomiędzy pionami lub o długości całkowitej większej niż 24 m, może być wykorzystywany do wykonywania rybołówstwa morskiego, jeżeli jest wyposażony w urządzenie pozwalające określić przy użyciu satelitarnych systemów nawigacyjnego i komunikacyjnego, jego pozycję geograficzną, oraz umożliwiające przekazanie informacji o tej pozycji, zwane dalej "urządzeniem monitorowania".

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane za pomocą łącz satelitarnych do okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego wyznaczonego przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.

1. Statki rybackie, o których mowa w art. 45 ust. 1, nie mogą rozpocząć rejsu połowowego bez sprawnego urządzenia monitorowania.

2. W przypadku awarii urządzenia monitorowania lub systemów satelitarnych, o których mowa w art. 45 ust. 1, informacje o pozycji geograficznej statku rybackiego należy przekazywać co 24 godziny, poczynając od chwili stwierdzenia awarii, za pośrednictwem stacji radiowej uprzednio uzgodnionej z inspektorem, o którym mowa w art. 45 ust. 2, lub w inny sposób z nim uzgodniony.

1. Statek rybacki o polskiej przynależności może być używany do wykonywania rybołówstwa morskiego po jego wpisaniu do ewidencji statków rybackich, zwanej dalej "ewidencją", i nadaniu oznaki rybackiej.

2. Wpisu do ewidencji i nadania oznaki rybackiej dokonuje, na wniosek armatora, okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego właściwy dla portu macierzystego statku rybackiego.

4. Do wniosku o wpis do ewidencji statku rybackiego dołącza się dokumenty potwierdzające dane zawarte we wniosku.

1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę i siedzibę armatora i właściciela statku rybackiego,

8) nazwę portu macierzystego statku rybackiego,

17) pojemność ładowni przeznaczonych do przechowywania produktów rybołówstwa morskiego,

18) datę wpisu statku do ewidencji,

1. Wszelkie zmiany danych zawartych w ewidencji oraz okoliczności uzasadniające wykreślenie statku rybackiego z ewidencji zgłasza się w terminie 30 dni od dnia ich powstania.

2. Oznakę, o której mowa w ust. 1, umieszcza się na statku rybackim w sposób trwały.

1. Statek rybacki o polskiej przynależności może być używany do wykonywania rybołówstwa morskiego po jego wpisaniu, na wniosek armatora, do rejestru statków rybackich, zwanego dalej "rejestrem", prowadzonego przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.

2. Rejestr jest prowadzony przy użyciu elektronicznych nośników informacji.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, jest składany za pośrednictwem okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego, który nadał oznakę rybacką statkowi podlegającemu wpisowi do rejestru.

1. Rejestr zawiera dane, o których mowa w art. 57 ust. 4 pkt 2-17, oraz niepowtarzalny w skali kraju numer identyfikacyjny statku rybackiego nadany przez prowadzącego rejestr.

2. Wszelkie zmiany danych, o których mowa w art. 57 ust. 4 pkt 2-17, zawartych w rejestrze zgłasza się w terminie 30 dni od dnia ich powstania.

3. Po dokonaniu wpisu statku do rejestru armatorowi wydaje się zaświadczenie o wpisie do rejestru.

1. Kapitan statku rybackiego o długości całkowitej powyżej 17 m przechowuje na pokładzie statku, zgodne ze stanem faktycznym, plany lub opisy ładowni przeznaczonych do przechowywania produktów rybołówstwa morskiego wraz ze wskazaniem pojemności ładowni w metrach sześciennych.

2. Kapitan statku rybackiego wyposażonego w schładzane zbiorniki z wodą morską, przechowuje na pokładzie tego statku uwierzytelnione kopie dokumentów wskazujących pojemność tych zbiorników, określaną w metrach sześciennych w odstępach co 10 cm głębokości zbiornika.

2) okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego - jako organy administracji niezespolonej.

2. Okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa za zgodą właściwego miejscowo wojewody. Zastępców okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, siedziby i terytorialny zakres działania okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego, mając na względzie zwiększenie efektywności działania tych organów.

4. Okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego wykonują swoje zadania przy pomocy okręgowych inspektoratów rybołówstwa morskiego.

1. Okręgowe inspektoraty rybołówstwa morskiego tworzy i znosi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw rolnictwa, mając na względzie zwiększenie efektywności działania organów administracji rybołówstwa morskiego.

2. Organy administracji rybołówstwa morskiego są właściwe także w sprawach wykonywania, określonych umowami międzynarodowymi, zadań poza polskimi obszarami morskimi.

2. Inspektorzy, wykonując swoje czynności, współdziałają z organami Inspekcji
Ochrony Środowiska, Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, Policji, Straży Granicznej oraz z terenowymi organami administracji morskiej.

4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób współdziałania inspektorów z organami, o których mowa w ust. 2, w celu skoordynowania kontroli przestrzegania przepisów o rybołówstwie morskim na terytorium i w wyłącznej strefie ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej, ze szczególnym uwzględnieniem portów morskich, transportu, zakładów przetwórstwa i punktów handlowych, mając na względzie zwiększenie efektywności kontroli i obniżenie jej kosztów.

1) zatrzymania statku rybackiego i wejścia na jego pokład w sposób w jak najmniejszym stopniu zakłócający jego normalną działalność połowową,

2) kontroli dokumentów uprawniających do wykonywania rybołówstwa morskiego,

3) sprawdzania, czy rybołówstwo morskie wykonywane jest zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i umowami międzynarodowymi,

6) żądania wyjaśnień i wykonywania czynności niezbędnych do przeprowadzenia kontroli, a w przypadkach uzasadnionego podejrzenia naruszenia przepisów ustawy do zatrzymania:

2. Funkcjonariusz Straży Granicznej sporządza protokół, o którym mowa w ust. 1, po zakończeniu kontroli w zakresie wykonywania rybołówstwa morskiego.

4. Osoba, o której mowa w ust. 3 pkt 2, ma prawo wnieść zastrzeżenia co do treści protokołu.

5. W protokole umieszcza się informację o braku zastrzeżeń albo odmowie podpisania protokołu.

7. Kontrolowany podmiot może, w terminie 7 dni od dnia zakończenia kontroli, wnieść do właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego zastrzeżenia co do sposobu przeprowadzenia kontroli oraz ustaleń zawartych w protokole.

1. W czasie wykonywania czynności służbowych inspektor jest obowiązany do posiadania i okazywania legitymacji służbowej oraz do noszenia na widocznym miejscu służbowej oznaki.

2. Na statku, z którego dokonuje się kontroli, wywiesza się flagę administracji rybołówstwa morskiego.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór protokołu, o którym mowa w art. 69 ust. 1, wzór legitymacji, oznaki służbowej inspektorów oraz flagi administracji rybołówstwa morskiego mając na względzie ułatwienie identyfikacji służb kontrolnych.

1. Dokonujący połowu organizmów morskich w polskich obszarach morskich jest obowiązany, na wezwanie inspektora, zatrzymać się i na jego żądanie umożliwić wykonanie czynności kontrolnych, a w szczególności:

2. Kapitan statku rybackiego jest obowiązany udzielać inspektorowi pomocy w czasie wykonywania przez niego czynności w zakresie nadzoru nad rybołówstwem morskim.

1. Inspektor może dokonać kontroli statku rybackiego o polskiej przynależności poławiającego poza polskimi obszarami morskimi w celu stwierdzenia, czy są przestrzegane na tym statku przepisy o rybołówstwie morskim, a także postanowienia umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.

2. Kapitan statku rybackiego poławiającego poza polskimi obszarami morskimi jest obowiązany zapewnić inspektorowi niezbędne zakwaterowanie.

- podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 73-75, wymierzają w drodze decyzji administracyjnej okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego.

3. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

2. Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji o nałożeniu kary.

3. Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 2, przerywa się przez dokonanie pierwszej czynności egzekucyjnej, o której ukarany został powiadomiony.

5. Kolejne wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie przerywa biegu przedawnienia.

1. Od nieuiszczonych w terminie kar wymierzonych na podstawie art. 73-75 pobiera się odsetki za zwłokę na zasadach i w wysokości obowiązujących dla zaległości podatkowych.

2. Egzekucja kar wymierzanych na podstawie art. 73-75 wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

2. Przychodami środków specjalnych są środki z tytułu kar pieniężnych wymierzonych na podstawie art. 74 i 75 wraz z odsetkami za zwłokę oraz opłaty pobierane za wydawanie specjalnych zezwoleń połowowych.

3. Przychody środków specjalnych przeznaczane są na zarybianie oraz ochronę żywych zasobów morza.

1) poz. 25 i 26 otrzymują brzmienie:

1. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w niniejszej ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 87, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą.

2. Do dnia 1 stycznia 2003 r. wykonywanie rybołówstwa morskiego nie jest uzależnione od wpisania statku rybackiego do rejestru, o którym mowa w art. 57 ust. 1.