Druk nr 659
8 czerwca 2001 r.
SENAT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
IV KADENCJA
MARSZAŁEK SEJMU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Pani
Alicja GRZEŚKOWIAK
MARSZAŁEK SENATU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Zgodnie z art. 121 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej mam za
szczyt przesłać Pani Marszałek do rozpatrzenia przez Senat uchwaloną przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej na 110. posiedzeniu w dniu 8 czerwca 2001 r. ustawę o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.Z poważaniem
(-) Maciej Płażyński
USTAWA
z dnia 8 czerwca 2001 r.
o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu
materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią
o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa zasady podejmowania i wykonywania przez przedsiębiorców działaln
ości gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.Art. 2.
Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o prze
znaczeniu wojskowym lub policyjnym jest dozwolone wyłącznie po spełnieniu warunków określonych w ustawie.
Art. 3.
1. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) wytwarzaniu - należy przez to rozumieć, oprócz działalności wytwórczej, także odzysk w rozumieniu przepisów o odpadach oraz działalność rusznikarską p
2) obrocie - należy przez to rozumieć działalność handlową dotyczącą materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym wykonywaną na terytorium Rzeczypospolitej Po
lskiej,3) unieszkodliwianiu - należy przez to rozumieć unieszkodliwianie w rozumieniu
przepisów o odpadach.2. W rozumieniu ustawy:
1) materiały wybuchowe - są to:
a) substancje chemiczne stałe lub ciekłe albo mieszaniny substancji, zdolne do reakcji chemicznej z wytwarzaniem gazu o takiej temperaturze i c
b) materiały pirotechniczne - materiały lub mieszaniny materiałów przew
idzianych do wytwarzania efektów cieplnych, świetlnych, dźwiękowych, gazu, dymu lub kombinacji tych efektów, w wyniku bezdetonacyjnej, samo podtrzymującej się reakcji chemicznej, a także wyroby wypełnione materiałem pirotechnicznym,2) broń i istotne części broni - są to broń i istotne części broni w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. Nr 53, poz. 549 oraz z 2001 r. Nr 27, poz. 298), a także inne urządzenia służące do nis
zczenia lub obezwładniania celów,3) amunicja - są to wyroby wypełnione materiałem wybuchowym, służące do niszczenia lub obezwładniania celów, a także dla celów ćwiczebnych,
4) wyroby i technologie o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym - są to w
yroby zaprojektowane dla celów wojskowych lub policyjnych oraz technologia związana z produkcją lub używaniem tych wyrobów.
Art. 4.
Działalność gospodarcza w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policy
jnym jest prowadzona w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego.
Art. 5.
W sprawach nie uregulowanych w ustawie, dotyczących udzielenia, odmowy udzielenia lub cofnięcia koncesji oraz kontroli działalności gospodarczej, stosuje się przepisy
ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193).
Rozdział 2
Zasady koncesjonowania działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania
i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami
i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym
Art. 6.
1. Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie:
1) wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz w
2) obrotu
technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym,wymaga uzyskania koncesji, z zastrzeżeniem przypadków, o których mowa w
ust. 2.
2. Koncesja nie jest wymagana na obrót wyrobami pirotechniki widowiskowej, oznaczonymi kodem klasyfikacji 1.4 G i 1.4 S
, określonymi w załączniku A do Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz.U. z 1999 r. Nr 30, poz. 287), oraz wyrobami pirotechnicznymi stosowanymi w motoryzacji, rolnictwie, ratownictwie, leśnictwie i kolejnictwie.3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje broni i amunicji, oraz
2) wykaz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym - na których wytwarzanie lub ob
rót jest wymagana koncesja, uwzględniając potrzeby obronności i bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej oraz zagrożenia życia i zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego.
Art. 7.
1. Koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 6 ust. 1, zwaną dalej "koncesją", udziela, odmawia udzielenia, zmienia lub cofa minister właściwy do spraw wewnętrznych, zwany dalej "organem koncesy
jnym".2. Przed udzieleniem koncesji organ koncesyjny jest obowiązany, a przed wydaniem innych decyzji, o których mowa w ust. 1, może zasięgnąć opinii Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw gospodarki, Szefa Urzędu Ochrony Państwa i właściwego komendanta wojewódzkiego Policji.
3. Organ koncesyjny zawiadamia o udzieleniu koncesji, j
ej zmianie lub cofnięciu właściwych ze względu na siedzibę przedsiębiorcy lub miejsce wykonywania działalności gospodarczej wojewodę, komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, komendanta wojewódzkiego Policji, Głównego Inspektora Pracy, Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw gospodarki i Szefa Urzędu Ochrony Państwa. O odmowie wydania koncesji zawiadamia się również Ministra Obrony Narodowej, Szefa Urzędu Ochrony Państwa oraz komendanta wojewódzkiego Policji.
Art. 8.
1. Konces
1) osobie fizycznej, która:
a) posiada obywatelstwo polskie lub obywatelstwo innego państwa, jeżeli
otrzymała zezwolenie na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo na zasadzie wzajemności, o ile umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską nie stanowią inaczej,b) ukończyła 25 lat, albo 21 lat - w przypadku rusznikarzy,
c) posiada co najmniej wykształcenie średnie,
d) udokumentowała przygotowanie zawodowe do wykonywania lub kier
owania działalnością gospodarczą w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym,e) ma pełną zdolność do czynności prawnych,
f) nie wykazuje zaburzeń psychicznych, o których mowa w usta
wie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. Nr 111, poz. 535, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 731, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 oraz z 2001 r. Nr 120, poz. 1268) oraz istotnych zaburzeń funkcjonowania psychologicznego,g) nie była skazana prawomocnym orzeczeniem za przestępstwo popełnione z winy umyślnej oraz nie toczy się przeciwko niej postępowanie karne albo postępowanie w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia ska
rbowe popełnione z winy umyślnej,2) przedsiębiorcy innemu niż osoba fizyczna, jeżeli co najmniej dwie osoby będące członkami organu zarządzającego przedsiębiorstwa albo członek organu z
arządzającego przedsiębiorstwa i ustanowiony przez ten organ do kierowania działalnością określoną w koncesji, prokurent lub pełnomocnik, spełniający warunki określone w pkt 1, z tym, że warunek, o którym mowa w pkt 1 lit. g) dotyczy także wspólników spółki, członków organu zarządzającego, prokurentów oraz udziałowców lub akcjonariuszy posiadających co najmniej 20% udziałów lub akcji.2. Koncesji udziela się przedsiębiorcy, który:
1) nie jest wpisany do rejestru dłużników niewypłacalnych prowadzonego przez Krajowy Rejestr Sądowy,
2) udokumentował możliwość spełnienia warunków technicznych i orga
3. Wymóg, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c) nie dotyczy rusznikarzy.
4. Potwierdzeniem przygotowania zawodo
wego do wykonywania lub kierowania działalnością gospodarczą w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1 jest odbycie szkolenia na koszt osoby szkolącej się.
Art. 9.
1. Opinie, o których mowa w art. 8. ust. 2 pkt 2, powinny uwzględniać rodzaj przew
idywanej działalności gospodarczej i towarzyszące jej zagrożenia. Opinie te powinny obejmować ocenę:1) prawidłowości przyjętych lokalizacji, konstrukcji i wyposażania obiektów pr
2) przydatności posiadanych przez wnioskodawcę terenów dla wzniesienia obie
któw, o których mowa w pkt 1,3) bezpieczeństwa przewidywanych do realizacji procesów technologicznych oraz występujących w tych procesa
ch surowców, produktów i gotowych wyrobów,4) bezpieczeństwa urządzeń technologicznych.
2. Przed wystąpieniem o wydanie opinii, przedsiębiorca może zwrócić się do up
oważnionej instytucji o określenie wymagań, dotyczących przygotowania przewidywanej działalności gospodarczej.3. Opinie, o których mowa w ust. 1, wydaje się na zlecenie i koszt ubiegającego się o nie przedsiębiorcy.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, określi, w drodze rozporządzenia, instytucje wyd
ające opinie, mając na względzie ich potencjał naukowo-badawczy dający gwarancję należytego wykonywania zleconych czynności.
Art. 10.
Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporzą
dzenia, zakres i przebieg szkolenia, instytucje upoważnione do prowadzenia szkolenia, tryb postępowania w tych sprawach, a także wysokość opłat z tym związanych. Rozporządzenie powinno w szczególności zróżnicować zakres szkolenia, w zależności od charakteru i rodzaju wykonywanej pracy, a także ustalić sposób dokumentowania odbycia szkolenia.
Art. 11.
1. Osoby, o których mowa w art. 8 ust. 1 oraz w art. 22 i art. 28, są obowiązane przedstawić raz na 5 lat aktualne orzeczenie lekarskie i psychologiczne stwierdzające brak przeciwwskazań do wykonywania lub kierowania działalnością gospodarczą, w zakresie objętym koncesją.
2. Osoby, o których mowa w art. 8 ust. 1, przedstawiają orzeczenie lekarskie i psychologiczne organowi koncesyjnemu, a osoby określone w art. 22 i art. 28 - pracodawcy.
3. Opłatę za pierwsze badania ponosi osoba badana, a za kolejne badania pracown
ików, przeprowadzane w trakcie zatrudnienia, opłatę ponosi pracodawca.4. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) zak
res badań psychiatrycznych i psychologicznych, którym są obowiązane poddać się osoby, o których mowa w ust. 1, a także zakres tych badań u osób posiadających koncesję i osób pozostających w stosunku pracy,2) warunki i tryb:
a) odwoływania się od orzeczeń
lekarskich i psychologicznych,b) uzyskiwania i utraty uprawnień do przeprowadzania badań przez lekarzy i psychologów,
c) wydawania orzeczeń lekarskich i psychologicznych,
3) kwalifikacje lekarzy i psychologów, upoważnionych do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych,
4) sposób postępowania z dokumentacją związaną z badaniami oraz wzory stos
owanych dokumentów,5) maksymalne stawki opłat za badania.
W rozporządzeniu należy uwzględnić kwalifikacje lekarzy i psychologów odp
owiednie do rodzaju badań, a także konieczność przedstawienia stanu zdrowia psychicznego osób, o których mowa w ust. 1 oraz okoliczność, że stawki opłat, o których mowa w pkt 5, powinny zapewnić pokrycie kosztów przeprowadzonych badań.
Art. 12.
1. Wniosek o udzielenie koncesji powinien w szczególności zawierać:
1) oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres,
2) numer w rejestrze przedsiębiorców,
3) określenie rodzaju i zakresu działalności gospodarczej, na którą ma być udzielona koncesja,
4) wskazanie adresu miejsca wykonywania działalności gospodarczej,
5) określenie czasu ważności koncesji,
6) planowaną datę rozpoczęcia działalności gospodarczej,
7) dane osobowe przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1, a w wypadku przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2, członków organu zarządzającego przedsiębiorcy, prokurentów i pełnomocników, zawierające imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer PESEL, a w przypadku osoby posiadającej obywatelstwo innego państwa serię i numer paszportu, adresy zameldowania na pobyt stały i czasowy,
8) informację o posiadanym wykształceniu i przygotowaniu zawodowym osób, o których mowa w art. 8 ust. 1, a w szczególności o ukończonych szkołach, kursach i szkoleniach oraz pracy zawodowej mającej związek z wnioskowaną działalnością gospodarczą.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorca jest obowiązany dołączyć w szczególności następujące dokumenty:
1) określające formę prawną wnioskodawcy, w szczególności statut lub umowę spółki albo inny przewidziany przepisami prawa dokument dotyczący ustanowienia działalności gospodarczej i organizacji przedsiębiorcy,
2) odpis z rejestru przedsiębiorców,
3) oświadczenie wskazujące osoby, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2, a także oświadczenia tych osób o posiadaniu pełnej zdolności do czynności prawnych,
4) listę udziałowców lub akcjonariuszy oraz wielkość znacznych pakietów akcji w rozumieniu rozdziału 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 702 i 703, Nr 94, poz. 1037, Nr 103, poz. 1099, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216 i Nr 122, poz. 1315) posiadanych przez udziałowców lub akcjonariuszy,
5) zaświadczenia o niekaralności osób wymienionych w ust. 1 pkt 8 za przestę
pstwa popełnione z winy umyślnej i oświadczenia tych osób, że nie są prowadzone przeciwko nim postępowania, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 16) odpis z reje
stru dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego,7) dokument potwierdzający przygotowanie zawodowe, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 lit. d),
8) orzeczenie lekarskie i psychologiczne, stwierdzające brak przeciwwskazań do wykonywania lub kierowania działalnością gospodarczą, określoną w koncesji,
9) opinie, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2,
10) zaświadczenie komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej, powi
atowego inspektora sanitarnego oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska stwierdzające, że obiekty budowlane i urządzenia techniczne przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej spełniają wymagania określone odpowiednio w przepisach o ochronie przeciwpożarowej, sanitarnych i ochronie środowiska.3. Przedsiębiorca może dołączyć do wniosku o udzielenie koncesji także inne dokumenty mogące mieć istotne znaczenie dla rozpatrzenia wniosku.
4. Organ koncesyjny może zażądać od przedsiębiorcy innych dokumentów, niż określone w ust. 2 lub dodatkowych informacji uzupełniających, jeżeli w toku postępowania okaże się, że ze względu na obronność, bezpieczeństwo państwa lub inny ważny interes publiczny są one niezbędne do rozpatrzenia wniosku.
5. Organy, o których mowa w art. 7 ust. 2, mają prawo żądać od przedsiębiorcy ubiegającego się o udzielenie koncesji, udzielenia informacji niezbędnych do sprawdzenia danych zawartych we wniosku o udzielenie koncesji oraz dokonać sprawdzenia faktów w celu stwierdzenia, czy przedsiębiorca spełnia warunki wykonywania planowanej działalności gospodarczej.
Art. 13.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku składanego do organu koncesyjnego przez przedsiębiorcę ubiegającego się o udzielenie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1, uwzględniając w nim obowiązek zawarcia informacji, o których mowa w art. 12 ust. 1.
Art. 14.
1. Koncesja zawiera:
1) podstawę prawną jej udzielenia,
2) oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres,
3) numer w rejestrze prz
edsiębiorców,4) imiona i nazwiska członków organu zarządzającego oraz prokurentów lub pełnomocników w przypadku ich ustanowienia, powołanych do kierowania dzi
ałalnością określoną w koncesji,5) określenie rodzaju i zakresu działalności gospodarczej, na którą została wydana koncesja,
6) adres miejsca wykonywania działalności gospodarczej,
7) planowaną datę rozpoczęcia działalności gospodarczej,
8) obowiązki przedsiębiorcy na wypadek zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej, na którą uzyskał koncesję,
9) termin ważności koncesji,
10) datę wydania koncesji.
2. Koncesja może ustalać szczególne warunki wykonywania działalności gospodarczej, określone przez organ koncesyjny, mające na celu zapewnienie ochrony życia i zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego.
3. Koncesja jest udzielana na czas oznaczony, nie krótszy niż 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat.
4. W koncesji zamieszcza się pouczenie o obowiązku powiadomienia organu konc
esyjnego o podjęciu działalności gospodarczej w terminie 6 miesięcy od daty wydania koncesji lub planowanej daty rozpoczęcia działalności gospodarczej, pod rygorem jej cofnięcia.
Art. 15.
Przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1, jest obowiązany:
1) podjąć działalność gospodarczą w terminie 6 miesięcy od daty wydania ko
2) zawiadomić organ koncesyjny o podjęciu działalności gospodarczej, w terminie 14 dni, od dnia jej podjęcia, a także o jej zaprzestaniu.
3) zawiadomić organ koncesyjny, w terminie 14 dni, o zmianach stanu faktyczn
ego i prawnego w zakresie danych zawartych we wniosku o wydanie koncesji i w dokumentach stanowiących załączniki do tego wniosku, powstałych po dniu wydania koncesji,4) zabezpieczyć wytworzone i zgromadzone towary - w przypadku zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej.
Art. 16.
1. Organ koncesyjny odmawia udzielenia koncesji:
1) jeżeli przedsiębiorca nie spełnia warunków wykonywania działalności gosp
odarczej, określonych w ustawie,2) ze względu na zagrożenie obronności lub bezpieczeństwa Państwa albo porzą
dku publicznego,3) gdy przedsiębiorca znajduje się w likwidacji lub toczy się wobec niego postępowanie upadłościowe,
4) jeżeli przedsiębiorcy cofnięto w ciągu ostatnich 10 lat koncesję, z wyjątkiem cofnięcia z przyczyn, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3 i 4,
5) jeżeli przedsiębiorcę reprezentuje osoba, która była wspólnikiem, członkiem organu zarządzającego, prokurentem lub pełnomocnikiem ustanowionym przez przedsiębiorcę do kierowania działalnością określoną w koncesji, osoby, o kt
órej mowa w art. 8, a jej działalność miała wpływ na wydanie decyzji cofającej koncesję.2. Organ koncesyjny ogranicza zakres udzielonej koncesji w stosunku do wniosku, je
żeli przedsiębiorca nie spełnia warunków wykonywania działalności gospodarczej, określonych w ustawie.
Art. 17.
1. Organ koncesyjny cofa koncesję w przypadku, gdy:
1) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej,
2) poprzez swoje działanie stwarza zagrożenie obronności lub bezpieczeństwa Państwa albo porządku publicznego.
3) upłynął termin 6 miesięcy od dnia wydania koncesji lub planowanej daty rozpoczęcia działalności gospodarczej, a przedsiębiorca nie powiadomił o podjęciu działalności,
4) przedsiębiorca zawiadomił o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej lub okoliczności faktyczne wskazują na jej zaprzestanie,
5) przedsiębiorca przestał spełniać warunki, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 lit. g), pkt 2 oraz ust. 2 pkt 1,
6) przedsiębiorca uniemożliwia przeprowadzenie kontroli przez uprawnione org
any,7) przedsiębiorca nie przedstawił aktualnego orzeczenia lekarskiego i psychol
ogicznego, o którym mowa w art. 11 ust. 2.2. Organ koncesyjny cofa koncesję lub ogranicza jej zakres, gdy przedsiębiorca:
1) w terminie wyznaczonym przez organ uprawniony do kontroli nie usunął
uchybień odnoszących się do warunków wykonywania działalności gospodarczej, określonych w ustawie lub w koncesji,2) rażąco narusza warunki wykonywania działalności gospodarczej, określone w ustawie lub w koncesji.
Rozdział 3
Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania materiałów
wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym
Art. 18.
1. Materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym projektuje się i wytwarza się w taki sposób, aby w normalnych i przewidywalnych warunkach, w całym projektowanym okresie ich używania, bez celowego stosowania, stwarzały możliwie najmniejsze zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, mienia oraz środow
iska naturalnego.2. Materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym projektuje się i wykonuje w ta
ki sposób, aby przy zastosowaniu odpowiednich metod technicznych można je było poddać nieodwracalnemu unieszkodliwieniu.3. Broń palna i jej istotna część podlegają oznakowaniu przez producenta. Oznakow
anie powinno obejmować kraj producenta, wytwórcę oraz numer seryjny.
Art. 19.
1. Materiał wybuchowy, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, przed uruchomieniem ich produkcji, podlegają ocenie pod względem bezpieczeństwa, zgodnie z wymogami określonymi w art. 18 ust. 1.
2. Potw
ierdzenie pozytywnej oceny towarów, o których mowa w ust. 1, następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 489).3. Przepisów ust. 1 i 2 nie s
tosuje się do działalności gospodarczej prowadzonej przez rusznikarzy w zakresie wytwarzania istotnych części broni, niezbędnych do naprawy broni.
Art. 20.
1. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania mat
eriałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym jest obowiązany stosować system oceny jakości produkcji, kontrolę produktu końcowego oraz badania wymagane odrębnymi przepisami, zwany dalej "systemem".2. W ramach systemu przedsiębiorca w szczególności określa podstawowe zadania na stanowiskach pracy związanych z zarządzaniem i kontrolą produkcji materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub p
olicyjnym, zasady doboru pracowników, archiwizacji dokumentów i danych dotyczących produkcji oraz realizowanych zamówień, a także wytyczne dla kontroli wewnętrznej.3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dotyczące systemu, uwzględniające ochronę życia i zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego w procesie produkcji.
Art. 21.
1. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania mat
eriałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym jest obowiązany opracować plan postępowania na wypadek zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego i aktualizować go stosownie do zmieniających się okoliczności.2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wym
agania, jakim powinien odpowiadać plan postępowania na wypadek zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego. Wymagania te powinny być zróżnicowane w zależności od rodzaju wytwarzanych towarów, o których mowa w ust. 1 i stopnia ich potencjalnego zagrożenia dla otoczenia.
Art. 22.
1. Pracownik zatrudniony bezpośrednio przy produkcji materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym pow
inien:1) spełniać wymogi, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 lit. e)-g),
2) mieć ukoń
czone 21 lat,3) posiadać odpowiednie przygotowanie
zawodowe,4) posiadać nienaganną opinię wydaną przez komendanta powiatowego (miejskiego) Policji właściwego ze względu na miejsce zamieszkania.
2. Przygotowanie zawodowe, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje i potwierdza za
trudniający przedsiębiorca.3. Wy
mogu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 nie stosuje się wobec rusznikarzy.
Art. 23.
1. Wytworzone materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, podlegają ewidencjonowaniu.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób ewide
ncjonowania wytworzonych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym. W rozporządzeniu tym należy uwzględnić dane jakie powinna zawierać dokumentacja prowadzona w celu zapewnienia pełnej rejestracji wykonywanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.
Art. 24.
1. Wytworzone materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przechowuje się w odpowiednio usytuowanych, prz
ystosowanych i zabezpieczonych pomieszczeniach magazynowych, w warunkach zapewniających ochronę życia i zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego.2. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dla pomieszczeń magazynowych, w tym ich warunki lokalizacyjne i niezbędne zabezpieczenie techniczne oraz zabezpieczenie przed dostępem osób nieuprawnionych. Rozporządzenie
powinno uwzględniać zróżnicowanie zagrożeń dla otoczenia ze względu na właściwości przechowywanych towarów.
Art. 25.
1. Przeterminowane lub nieprzydatne do użycia materiały wybuchowe, amunicja, broń oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, podlegają unieszkodl
iwieniu lub odzyskowi.2. Unieszkodliwienie lub odzysk dokonuje się w sposób bezpieczny dla życia lub zdrowia ludzkiego i mienia oraz możliwie najmniej uciążliwy dla środowiska nat
uralnego.
Art. 26.
Przepisów art. 20 ust. 1 i 2 oraz art
. 21 ust. 1 nie stosuje się do działalności gospodarczej prowadzonej przez rusznikarzy.
Rozdział 4
Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu materiałami wybuch
owymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią
Art. 27.
1. Materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologie o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, dopuszczone do obrotu, powinny osiągać charakter
ystyki i właściwości przewidziane przez producenta, w celu zapewnienia ich maksymalnej niezawodności i bezpieczeństwa.2. Przepisy art. 19 stosuje się odpowiednio przed dopuszczeniem do obrotu towarów, o których mowa w ust. 1.
3. Broń palna importowana podlega oznakowaniu indywidualnym numerem seryjnym oraz danymi które umożliwiają identyfikację kraju importera oraz przedsiębiorcę impo
rtującego.4. Jeżeli importowana broń palna nie jest opatrzona indywidualnym numerem sery
jnym, podlega takiemu oznakowaniu przez importera.
Art. 28.
1. Pracownik zatrudniany przy obrocie materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym powinien:
1) spełniać wymogi, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 lit. e)-g),
2) mieć ukończone 21 lat,
3) posiadać nienaganną opinię, wydaną przez komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, właściwego ze względu na jego miejsce zamieszk
2. Wymóg, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 nie dotyczy rusznikarzy.
Art. 29.
1. Materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, przeznaczone do obrotu, podlegają ewidencjon
owaniu.2. Przedsiębiorca będący stroną czynności prawnej mającej za przedmiot obrót mat
eriałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, jest obowiązany prowadzić ewidencję zawartych transakcji.3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób
prowadzenia ewidencji, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz okres przechowywania związanej z nią dokumentacji. W rozporządzeniu tym należy uwzględnić dane jakie powinna zawierać dokumentacja prowadzona w celu zapewnienia pełnej rejestracji obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.
Art. 30.
Minister właściwy do spraw gospodarki i minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa określą, w drodze rozporządzenia, warunki sprzedaży materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojsk
owym lub policyjnym oraz zakres i tryb kontroli przestrzegania tych warunków, mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa i uwzględniając przepisy odrębnych ustaw, dotyczących tych towarów.
Art. 31.
1. Nabywanie materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym od przedsiębiorców nie posiadających koncesji na obrót tymi towarami, jest zakazane, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 2.
2. Wyroby, o których mowa w art. 6 ust. 2 oraz broń, na której posiadanie nie jest wymagane pozwolenie na broń, mogą być sprzedawane wyłącznie osobom pełn
oletnim, po okazaniu dokumentu stwierdzającego tożsamość.
Art. 32.
1. Przedsiębiorca wprowadzający na polski obszar celny lub wyprowadzający z tego obszaru materiały wybuchowe oraz broń, na które nie jest wymagane zezwolenie ministra właściwego do spraw gospodarki, jest obowiązany posiadać koncesję m
inistra właściwego do spraw wewnętrznych i okazać ją funkcjonariuszowi celnemu.2. Funkcjonariusz celny po dokonaniu odprawy celnej wwiezionego towaru, o którym mowa w ust. 1, na polski obszar celny, zawiadamia ko
mendanta wojewódzkiego Policji właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce wykonywania działalności przedsiębiorcy.3. Zawiadomienie należy wysłać w ciągu 3 dni od daty dokonania odprawy celnej i powinno ono zawierać: oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres, numer koncesji i datę jej wydania, ilość, rodzaj, nazwę, kaliber, markę, serię, numer i rok wyrobu broni, odpowiednio- dane dotyczące materiałów wybuchowych.
Art. 33.
1. Przepisy art. 24 ust. 1 i art. 25 stosuje się odpowiednio do niniejszego rozdziału.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa określi, w drodze rozporządzenia, wymagania o
rganizacyjne i techniczne w zakresie przygotowania obiektów, w których będą przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, które powinny uwzględniać zapewnienie ochrony życia i zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego.
Rozdział 5
Kontrola działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym
Art. 34.
Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1, podlega kontroli, którą sprawują:
1) organ koncesyjny w zakresie:
a) zgodności wykonywanej działalności gospodarczej z wydaną koncesją,
b) przestrzegania warunków wykonywania działalności gospoda
rczej,c) oceny wykonywanej działalności gospodarczej z punktu widzenia obro
nności lub bezpieczeństwa Państwa albo porządku publicznego, ochrony bezpieczeństwa lub dóbr osobistych obywateli,2) minister właściwy do spraw gospodarki w zakresie wytwarzania i obrotu mat
eriałami wybuchowymi i amunicją, wytwarzania broni, z wyłączeniem rusznikarzy, oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także w zakresie ich przechowywania i ewidencjonowania,3) inne organy państwowe:
a) wyspecjalizowane w kont
roli danego rodzaju działalności, upoważnione przez organ koncesyjny - w zakresie wskazanym przez ten organ,b) w zakresie swojej właściwości i kompetencji określonych w odrębnych prz
episach,4) komendanci wojewódzcy Policji - w zakresie wytwarzania broni w ramach u
sług rusznikarskich, obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także ich przechowywania i ewidencjonowania.
Art. 35.
1. Do prowadzenia kontroli, o której mowa w art. 34, organ konc
2. Na wniosek organu koncesyjnego, minister właściwy do spraw gospodarki, Minister Obrony Narodowej, Szef Urzędu Ochrony Państwa i Komendant Główny Policji, delegują do prac w zespole funkcjonariuszy, żołnierzy lub pracowników podległych albo nadzorowanych jednostek organizacyjnych. W skład zespołu organ
koncesyjny może także powołać biegłych i ekspertów, za ich zgodą.3. Organ koncesyjny, powołując zespół, wyznacza jego kierownika, który koordynuje przebieg czynności kontrolnych oraz sporządza protokół pokontrolny.
4. Czynności kontrolne są wykonywane na podstawie upoważnienia do przeprow
adzenia kontroli wydanego przez organ koncesyjny.
Rozdział 6
Przepisy karne
Art. 36.
1. Kto wykonuje działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub obrotu materi
ałami wybuchowymi, bronią, amunicją albo wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym bez koncesji lub, chociażby nieumyślnie, wbrew warunkom określonym w koncesji, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.2. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1, orzeka się przepadek materi
ałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa albo pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa, chociażby nie stanowiły one własności sprawcy.
Art. 37.
Kto sprzedaje wyroby pirotechniczne, wyłączone spod koncesjonowania oraz broń, na posiadanie której nie jest wymagane pozwolenie, osobom niepełnoletnim, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
Art. 38.
Kto wbrew obowiązkom określonym w art. 15 pkt 2 i 3 nie dokonuje zawiadomień, określonych w tych przepisach, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
Art. 39.
1. Kto utrudnia przeprowadzenie przez uprawnione organy kontroli działalności g
ospodarczej w zakresie wytwarzania lub obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, podlega karze grzywny.2. Orzekanie w sprawie, o której mowa w ust. 1, następuje w trybie przepisów Kode
ksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
Rozdział 7
Przepisy zmieniające, przejściowe i końcowe.
Art. 40.
1. W ustawie z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 78 oraz z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193) w art. 14 dodaje się ust. 4 w brzmie
niu:"4. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się, o ile przepisy szczególne nie stan
owią inaczej.".
Art. 41.
1. Koncesje na działalność gospodarczą uzyskane przed dniem wejścia w życie ninie
jszej ustawy w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią oraz amunicją, po spełnieniu przez przedsiębiorcę warunków określonych w niniejszej ustawie, podlegają wymianie w terminie do dnia 30 czerwca2. Przedsiębiorca ubiegający się o wymianę koncesji, o której mowa w ust. 1, składa wniosek o wymianę koncesji w terminie do dnia 31 grudnia 2002 r., po spełnieniu warunków określonych w niniejszej ustawie.
3. Do wniosku o wymianę koncesji stosuje się odpowiednio przepisy art. 12 i art. 13.
Art. 42.
Postępowania wszczęte przed wejściem w życie niniejszej ustawy w sprawach o udzielenie koncesji i nie zakończone ostateczną decyzją ulegają umorzeniu.
Art. 43.
Traci moc art. 3 i 18 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchow
ych (Dz.U. Nr 6, poz. 43, z 1983 r. Nr 6, poz. 35, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 88, poz. 554 i Nr 114, poz. 740 oraz z 1999 r., Nr 53, poz. 549).
Art. 44.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2001 r.